สวัสดี! ผู้มาเยือน ยินดีต้อนรับสู่ Quaint School Community คอมมูโรงเรียนสำหรับผู้พิการ

[ Quest 3 ] : ห้องกักกันส่วนตัว

+4

Skai

dedog

U

EUR

8 posters

QUAINT :: QUAINT's SECTION :: ห้องประชุมงาน

EUR
Chairman's Club: Elite Urban Royle
ผู้อำนวยการฝ่ายปกครอง

4693
+3,156 M 923 K

PASSPORT
:
(142575/181250)
:

[ Quest 3 ] : ห้องกักกันส่วนตัว

Wed 01 Apr 2020, 08:32

Spectacular Award
@U : คลิ๊กที่นี่เพื่อชมภาพผลงานที่ได้รับรางวัล

✱✱ เวลาสิ้นสุดการส่งภารกิจหลัก ✱✱
—— THURSDAY : 30 APR 2020 ( 23.59 TH ) ——

 เนื้อเรื่องภารกิจหลัก

สืบเนื่องจากสถานการณ์ COVID—19 ทางโรงเรียนได้ปิดอาคารเรียน
และทำการเรียนการสอนผ่านทางระบบออนไลน์แทน โดยนักเรียนทุกคนจะ
ต้องเรียนผ่านคอมพิวเตอร์ภายในห้องพักส่วนตัวของแต่ละคน และอาจารย์
ทุกคนก็จะต้องสอนผ่านคอมพิวเตอร์ภายในห้องพักส่วนตัวเช่นกัน

หากสถานการณ์ไวรัสดังกล่าวได้คลี่คลายลงแล้ว ทางโรงเรียนจะประกาศ
แจ้งให้ทราบอีกครั้งหนึ่ง หลังจากนั้นจะเปิดอาคารเรียนและมีการเรียนการ
สอนตามปกติเช่นเดิม

ส่งผลให้นักเรียนและอาจารย์ทุกคนจะต้องจัดห้องพักและโต๊ะเรียน/ทำงาน
ส่วนตัวภายในห้องพักของตนเอง เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการเรียนการสอน

 รายละเอียดภารกิจหลัก

เลือกทำภารกิจใดภารกิจหนึ่งภายใต้เงื่อนไขที่กำหนดให้ จากภารกิจ
ดังต่อไปนี้

[ ภารกิจวาด ]
วาดรูปพร้อมระบายสีตัวละครตนเองพร้อมกับโต๊ะเรียน/ทำงานส่วนตัวของคุณ
จำนวน 1 ภาพ โดยบนโต๊ะจะต้องมีอุปกรณ์อย่างน้อยที่สุด ดังนี้

1. Computer / Notebook / Macbook จำนวน 1 เครื่อง
2. สมุดเรียน / สมุดสอนงาน จำนวน 1 เล่ม
3. อุปกรณ์เครื่องเขียน
4. อุปกรณ์อื่น ๆ เพิ่มเติมอย่างน้อย 2 ชิ้น
5. ของประดับตกแต่งโต๊ะอย่างน้อย 3 ชิ้น

พร้อมเขียนบรรยายว่าบนโต๊ะมีอุปกรณ์อะไรอยู่บ้างพอสังเขป

*** สามารถออกแบบลักษณะโต๊ะและอุปกรณ์ต่างๆบนโต๊ะได้ตามใจชอบ

[ ภารกิจเขียนบรรยาย ]
เขียนบรรยายโดยเรียงลำดับเรื่องราวต่าง ๆ ดังนี้

1. ข้อตกลงการอยู่ร่วมกันในห้องกับรูมเมทเพื่อป้องกันไวรัส
2. บรรยายให้เห็นภาพโต๊ะส่วนตัวของตนเองว่ามีอะไรบ้าง
3. เรื่องราวระหว่างการจัดโต๊ะส่วนตัวในห้องพัก
4. ความรู้สึกวันแรกของการเรียนผ่านระบบออนไลน์

โดยจะต้องมีตัวอักษรในบทบรรยายทั้งหมดรวมกันไม่ต่ำกว่า 5,500 ตัวอักษร

[ Quest 3 ] : ห้องกักกันส่วนตัว Q-awar12

 รางวัลสำหรับผู้ทำภารกิจหลักเสร็จสมบูรณ์

คลิกที่นี่เพื่อดูรายละเอียดรางวัล:

EUR
Chairman's Club: Elite Urban Royle
ผู้อำนวยการฝ่ายปกครอง

4693
+3,156 M 923 K

PASSPORT
:
(142575/181250)
:

Re: [ Quest 3 ] : ห้องกักกันส่วนตัว

Wed 01 Apr 2020, 08:32

▼▼▼▼▼▼▼▼▼ — RAID BOSS — ▼▼▼▼▼▼▼▼▼

[ Quest 3 ] : ห้องกักกันส่วนตัว Mascot12

635 / 3,650

[ สามารถใช้การโจมตีได้เฉพาะ M.ATK เท่านั้น ]

[ Quest 3 ] : ห้องกักกันส่วนตัว Q-awar12

 รางวัลสำหรับกรณีพิชิต Raid Boss ได้

ไอเทมที่จะได้รับ	เงื่อนไขที่ต้องเคลียร์
	HP เหลือ 0 [ 0 / 3,650 ]
	HP ต่ำกว่า 25% [ 912 / 3,650 ]
	HP ต่ำกว่า 50% [ 1,825 / 3,650 ]
	HP ต่ำกว่า 75% [ 2,737 / 3,650 ]

คลิกที่นี่เพื่อดูรายละเอียดรางวัล:

U: Saharat Chaiyakul
นักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 6

822
+86 M 22 K 507

PASSPORT
:
(1475/2250)
:

Re: [ Quest 3 ] : ห้องกักกันส่วนตัว

Sat 04 Apr 2020, 17:16

Message reputation : 100% (5 votes)

[ Quest 3 ] : ห้องกักกันส่วนตัว Q-awar12

Spectacular Award:

สมปอย:

Signature ------------------------------------------------>
สัมเพเหระสหรัฐ

dedog: Jinn Watinpol
อาจารย์ศิลปะ

5262
+1,074 M 191 K 627

PASSPORT
:
(9911/28000)
:

Re: [ Quest 3 ] : ห้องกักกันส่วนตัว

Tue 28 Apr 2020, 19:00

Message reputation : 100% (5 votes)

สถานการณ์หลังกักตัวได้ครึ่งเดือน:

[ Quest 3 ] : ห้องกักกันส่วนตัว EB8DE795-5CFA-45DB-8AD2-633FDCB9ADF6

TONY’S ROOMMATE พิมพ์ว่า:โทนี่อยู่แต่ในห้องจนเริ่มทะเลาะกับถังขยะ จึงให้ออกไปสงบสติอารมณ์อยู่ที่ระเบียง
(เพราะไปไกลกว่านั้นไม่ได้) เย็นลงเมื่อไหร่ค่อยกลับเข้าห้อง

คาดการณ์ว่าถ้าสถานการณ์ยังคงยืดเยื้อ โทนี่น่าจะเริ่มแทะโซฟาแล้ว..

เปิดไฟ :

Skai: Khannika Aksawarakgosol
นักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 5

466
+99 M 426 K 398

PASSPORT
:
(650/1875)
:

Re: [ Quest 3 ] : ห้องกักกันส่วนตัว

Wed 29 Apr 2020, 02:12

Message reputation : 100% (2 votes)

ใครเดือดกันนะ ฉันน่ะสิๆ:

Kano_nip: Tojo Kaminari
นักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 2

265
+10 M 771 K 668

PASSPORT
:
(100/1000)
:

Re: [ Quest 3 ] : ห้องกักกันส่วนตัว

Thu 30 Apr 2020, 14:53

Message reputation : 100% (1 vote)

กักตัว:

bluebearz: Bonita Blanchett
นักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 5

1284
+123 M 935 K 310

PASSPORT
:
(450/2125)
:

Re: [ Quest 3 ] : ห้องกักกันส่วนตัว

Thu 30 Apr 2020, 21:31

Message reputation : 100% (1 vote)

ส่งกิจเขียนค่ะ ʕ ´•̥̥̥ ᴥ•̥̥̥`ʔ

ข้อตกลง จัดโต๊ะ แมลงสาบและเรียนออนไลน์:

ณ เช้าวันศุกร์
6 : 30 น.

"อืมมม มีอะไรที่จำเป็นบ้างนะ แน่นอนว่าต้องมีแลปทอป สมุดจด ดินสอ ยางลบ ไม้บรรทัด ปากกาไฮไลท์ แล้วก็..."

ฉันเอ่ยพึมพำกับตัวเองด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา มือซ้ายควงดินสอกดสีชมพูหวานจ๋อยกลางอากาศไปพลาง ก่อนที่สักพักจะก้มหน้าลง จดลิสต์สิ่งของที่พูดไปเมื่อครู่ลงบนกระดาษในมืออีกข้าง

อืม…มีแค่อุปกรณ์การเรียนเองเหรอ
มันต้องมีอะไรมากกว่านี้สิ

ฉันเคาะปลายดินสอกดลงบนกระดาษย้ำอยู่หลายที ในใจเรียกร้องอยากให้มือซ้ายขยับเขียนต่อ แต่ทว่าเหมือนในหัวสมองจะเริ่มตัน ไม่รู้ว่าจะใช้อะไรตกแต่งโต๊ะเรียนของตัวเองเพิ่มดี

สายตาถูกเบนไปมองยังโต๊ะไม้ข้างเตียง ซึ่งถูกปล่อยทิ้งว่างไร้การใช้งานมาอย่างยาวนานจนฝุ่นจับ พอเห็นสภาพโต๊ะที่เก่าคร่ำครึแถมโล่ง มันก็พลอยพาให้สมองฉันมืดแปดด้านมากกว่าเดิม บางทีฉันควรจะหันไปมองทางอื่น...

อ๊ะ! นั่นไงล่ะ! การกลอกตามองเพดานเหมือนที่ตัวละครในการ์ตูนชอบทำตอนนึกอะไรบางอย่าง บางทีอาจจะช่วยให้ฉันนึกออกก็ได้นะ

...อืมมมมมมมมมม
...เพดานสีขาว

"กำลังมองหาจิ้งจกอยู่เหรอคะ รัศมี"
"อ๊ะ! ว--หวา! ค--คุณรูมเมท"

ในระหว่างที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ ก็มีใบหน้าของใครบางคนยื่นเข้ามาใกล้แบบไม่ทันให้ตั้งตัว จนฉันสะดุ้งหลุดจากห้วงความคิด กระเด้งตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียงแล้วรีบคว้าตุ๊กตาหมีมาบังหน้าไว้ด้วยความตกใจทันที

ถึงจะรู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นคุณรูมเมทแน่ๆ แต่อาการป่วยมันก็ทำให้ฉันต้องแสดงท่าทีเหมือนหวาดกลัวเธอออกไป

"ทำให้ตกใจเหรอคะ? ขิงขอโทษนะคะ" คุณรูมเมทว่าพลางหัวเราะเขินๆ "โอ๋ๆ ดีกันน้า"

ฉันลังเลเล็กน้อย ก่อนจะลดตุ๊กตาหมีในมือลงให้พอโผล่พ้นสายตา หากยังคงกอดมันไว้แน่น มองสำรวจใบหน้าอีกฝ่ายที่ตอนนี้เป็นสีดำทะมึน ดูไม่ค่อยน่ากลัวมากเท่าไร

ก่อนจะเลื่อนมามองนิ้วก้อยซ้ายที่ถูกยื่นมาตรงหน้าแทนคำขอโทษของเธอ ซึ่งคั่นกลางระหว่างพวกเราเอาไว้

ฉันยื่นนิ้วไปเกี่ยวก้อยกับคุณรูมเมทอย่างว่าง่าย จริงๆ ฉันไม่เคยรู้จักท่าแบบนี้มาก่อนหรอก แต่คุณรูมเมทเป็นคนสอนฉันเอง จากการที่เธอมักจะทำมันเป็นประจำ หลังจากพลั้งทำอะไรสักอย่างลงไปแล้วทำให้ฉันรู้สึกไม่ดี ฉันเลยคิดว่ามันต้องเป็นท่าขอคืนดีที่ยอดฮิตสำหรับเธอแน่ๆ

หลังจากนั้นไม่มีใครพูดอะไรอีก จนกระทั่งอีกสองนาทีต่อมาคุณรูมเมทก็เป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นอีกครั้ง โดยที่นิ้วก้อยของพวกเรายังเกี่ยวกันอยู่

"เมื่อกี้รัศมีเรียกขิงว่าคุณรูมเมทอีกแล้วสินะคะ ขิงบอกแล้วไงว่าให้เรียกน้ำขิงหรือขิงก็ได้น่ะ เรียกคุณรูมเมทมันฟังดูเหินห่างชอบกล"

"ต--แต่ ล--ลูกหมีก็ ม--ไม่ได้ชื่อรัศมีนะคะ"

"อ๊ะ! จริงด้วยค่ะ จะว่าไปก็เรียกผิดกันทั้งคู่เลยนี่เนอะ"

ว่าแล้วเธอก็หัวเราะเขินๆ ออกมาอีกรอบ ฉันยิ้มแห้งแต่ก็ต้องหน้ามุ่ยลงอีกครั้ง เมื่อคุณน้ำขิงยังมิวายแซวพฤติกรรมการมองเพดานเมื่อครู่ของฉันต่อ

"แล้วสรุปบนเพดานมีจิ้งจกอยู่กี่ตัวเหรอคะ"

"ล--ลูกหมีไม่ได้หาจิ้งจกซะหน่อย ก--กำลังคิดว่าจ--จะจัดโต๊ะยังไงดีน่ะค่ะ"

"อา...นั่นสินะคะ วันนี้เริ่มเรียนออนไลน์วันแรกนี่นา" คุณน้ำขิงว่าพลางแตะริมฝีปากตัวเอง

หลังจากได้ฟังคำพูดของอีกฝ่าย ความรู้สึกตื่นเต้นบวกกับประหม่าก็ประเดประดังเข้ามาเกาะกุมจิตใจ เพราะวันนี้ฉันจะได้เรียนผ่านระบบออนไลน์เป็นครั้งแรก ถึงเมื่อก่อนจะเคยได้ยินจากพี่ลูกพลับอยู่บ้าง แต่ก็ไม่เคยได้สัมผัสด้วยตัวเองเลยสักครั้ง มันจะต่างจากการเรียนในคลาสปกติอย่างไรนะ

"ล--แล้วคุณน้ำขิงจัดโต๊ะ ส--เสร็จแล้วเหรอคะ"

"ความจริงถ้าลูกหมีไม่พูด ขิงก็ลืมสนิทไปแล้วว่าวันนี้ต้องจัดโต๊ะเรียนน่ะ ฮะๆ"

คุณน้ำขิงหัวเราะน้อยๆ ออกมาในความขี้ลืมขั้นหนักของตัวเอง ก่อนจะทุบกำปั้นลงบนฝ่ามืออีกข้าง ท่าทางเหมือนนึกอะไรบางอย่างออก

"จริงด้วย! ก่อนจะคิดเรื่องการจัดโต๊ะ เรามาช่วยกันคิดเรื่องข้อตกลงกันก่อนดีไหมคะ?"

"ข--ข้อตกลงเหรอคะ?" ฉันเอียงคอมองด้วยความสงสัย

"ข้อตกลงการอยู่ร่วมกันในห้องพักในช่วงโควิดระบาดไงคะ"

"เอ๋?"

นี่เป็นครั้งแรกเลยที่พวกเราจะได้คุยเรื่องข้อตกลงแบบนี้กันอย่างจริงจังตั้งแต่เป็นรูมเมทด้วยกันมา ไม่แปลกเลยที่ฉันจะตกใจมากที่คุณน้ำขิงเป็นฝ่ายเปิดประเด็นก่อน

เพราะจำได้ว่าทุกครั้งที่เราคุยกันเรื่องกฎการอยู่ร่วมกันในห้อง มักเป็นฉันเสมอที่เปิดประเด็น เพราะดูคุณน้ำขิงจะไม่ค่อยชอบการสร้างข้อผูกมัดหรือทำตามกฏระเบียบสักเท่าไร

สุดท้ายเราสองคนก็มานั่งจับเข่าคุยกันบนเตียงนอนของฉัน-- ไม่สิ ต้องเรียกว่าคุยกันแบบห่างๆ โดยคุณน้ำขิงนั่งอยู่ปลายเตียง ส่วนฉันนั่งหลังติดชิดหัวเตียง พร้อมกับกอดตุ๊กตาหมีตัวโปรดแนบอกไว้แน่น

ไม่ใช่เพราะตระหนักถึง Social Distancing ที่กำลังฮิตในช่วงนี้หรอกนะ แต่เป็นเพราะฉันยังกลัวอีกฝ่ายอยู่ต่างหาก

ใช้เวลาเกือบสองชั่วโมง ในที่สุดข้อตกลงการอยู่ร่วมกันชั่วคราวของพวกเราก็ถูกร่างเสร็จสมบูรณ์ คุณน้ำขิงส่งให้ฉันดูอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ ก่อนจะแปะมันไว้บนผนังห้องในจุดที่มองเห็นได้ชัดเจน

☆ กฎการอยู่ร่วมกันของน้ำขิงและ~~รัศมี~~ ลูกหมี

ข้อ 1 :
เว้นระยะห่างกัน 1 เมตรเสมอ
(หรือ 2 เมตรตามกำลังศรัทธา)

ข้อ 2 :
อย่าลืมใส่แมสเมื่อออกไปข้างนอก !!!!

ข้อ 3 :
หมั่นล้างมือด้วยเจลอยู่เสมอ

ข้อ 4 :
ไม่ใช้ของร่วมกัน (แม้จะเป็นตะเกียบก็ตาม !!!!)

ข้อ 5 :
ถ้ารู้สึกไม่สบายต้องแจ้งอีกคนทันที

"ฮี่ๆ"

คุณน้ำขิงดูภาคภูมิใจกับผลงานของตัวเองมาก ฉันมองท่าทางของเธออยู่อย่างนั้นราวห้านาทีได้ ถ้าหากฉันไม่เรียกเธอไว้ก่อน ไม่อยากจะเดาเลยว่าเธอต้องมองกระดาษแผ่นนั้นอยู่นานเป็นชั่วโมงแน่ๆ

"เอ่อ ค--คุณน้ำขิง ม--มาออกแบบโต๊ะเรียนกันเถอะนะคะ"

"ได้สิคะ เดี๋ยวขิงไปหยิบกระดาษก่อนนะ"

.
.
.
.
.

7 : 06 น.

บรรยากาศผ่อนคลายรอบตัวบวกกับท่าทางเป็นมิตรขี้เล่นของคุณน้ำขิง ช่วยคลายความกลัวของฉันลงได้บ้าง ฉันจึงพูดคุยกับอีกฝ่ายได้คล่องขึ้น และตอนนี้พวกเราก็กำลังนอนคว่ำอยู่บนเตียงของฉัน วาดแปลนโต๊ะเรียนของตัวเองด้วยกัน

คุณน้ำขิงวาดรูปสวยมากเลยล่ะ เธอถนัดการวาดแบบ Realistic โต๊ะเรียนในแบบแปลนของเธอจึงดูสมจริงมากราวกับปริ้นท์จากอินเทอร์เน็ต แถมการตกแต่งโต๊ะเรียนส่วนใหญ่จะเน้นความเรียบง่ายและมินิมอล คุมโทนสีน้ำตาล-ดำ ให้ความรู้สึกเหมือนโต๊ะทำงานของผู้ใหญ่

หลังจากวาดแบบแปลนของตัวเองเสร็จ คุณน้ำขิงก็ยื่นกระดาษขนาดเอห้าให้ฉันรับมาวาดต่อ ก่อนจะเอ่ย

"ขิงจะจัดโต๊ะแบบนี้ล่ะ ฮี่ๆ"
"ต--โต๊ะของคุณน้ำขิงเท่สุดๆ แถมเป็นระเบียบด้วย"

ฉันอุทานออกมาอย่างอดไม่ได้ หลังจากมองภาพแปลนของคุณน้ำขิงอย่างละเอียด จริงอยู่ที่มักจะมีหลายคนทักว่าฉันและคุณน้ำขิงเหมือนฝาแฝดกัน ด้วยผมที่หยักศก สีผมและขนาดตัว

แต่ก็ไม่มีแฝดคู่ไหนที่เหมือนกันเป๊ะกระทั่งนิสัยหรอก ขนาดฉันและคุณน้ำขิงยังมีความชอบที่เหมือนเหรียญคนละด้าน แถมความเป็นระเบียบเรียบร้อยก็ต่างกันราวฟ้ากับเหว

"แล้วลูกหมีอยากจัดโต๊ะแบบไหนเหรอคะ"

คำถามของคุณน้ำขิงทำให้ฉันต้องนิ่งเงียบไปเล็กน้อย ก่อนจะชูนิ้วมือทั้งห้าขึ้นมา แล้วทำท่าจิ้มไล่ไปทีละนิ้วๆ แลดูคล้ายกับท่าเด็กอายุสองขวบที่กำลังฝึกนับเลข

"อืม ล--ลูกหมีเตรียมพวกอุปกรณ์การเรียนไว้แล้วค่ะ ก--ก็มีแลปทอป สมุดจด ดินสอกด ยางลบ ไม้บรรทัด ปากกาไฮไลท์"

"แต่ด้วยของแค่นั้นไม่ดูน่าเบื่อไปเหรอคะ? น่าจะหาของตกแต่งสักหน่อยดีไหมคะ เผื่อตอนนั่งเรียนเบื่อๆ จะได้หาอะไรทำไปพลางด้วย แบบของขิงไง"

"ต--แต่ลูกหมีไม่รู้จะใช้อะไรตกแต่งดี ลูกหมีก--ก็มีของตกแต่งไม่ค่อยเยอะแบบคุณน้ำขิงด้วย"

"ไม่จำเป็นต้องตกแต่งเยอะก็ได้นะคะ แค่เป็นของที่บ่งบอกตัวของลูกหมีเองก็พอแล้วค่ะ"

"ข--ของที่บ่งบอกตัวของลูกหมีเหรอคะ…"

ตุบ!

ในระหว่างที่ฉันกำลังจะลุกขึ้นนั่งกอดเข่า เพื่อที่จะได้มองเพดานครุ่นคิดได้สะดวก โดยไม่ทันระวังแขนของฉันก็เผลอไปชนกับตุ๊กตาหมีซึ่งวางอยู่ใกล้ๆ จนมันกลิ้งหลุนๆ แล้วตกจากเตียง ฉันรีบก้มตัวเก็บ

ปิ๊ง!

จู่ๆ เหมือนมีหลอดไฟปรากฏขึ้นเหนือหัวของฉัน ในที่สุดก็นึกออกแล้วว่าจะใช้อะไรตกแต่งบนโต๊ะเรียน

"ค--คุณหมีค่ะ ลูกหมีอยากตกแต่งบนโต๊ะให้เต็มไปด้วยตุ๊กตาหมี ถ้าเบื่อๆ แล้วได้นั่งมองคุณหมี ต--ต้องเพลินแน่เลยค่ะ"

สิ้นเสียงของฉัน คุณน้ำขิงก็ปล่อยขำพรืดออกมาเสียยกใหญ่จนฉันสะดุ้ง ต้องหันไปมองด้วยสีหน้างุนงงเหลือนับคณา ว่าพูดอะไรผิดไปงั้นเหรอ

"ฮ่าๆ สมกับเป็นลูกหมีดีนะคะ คงจะชอบหมีมากเลยสินะ"

"ก--ก็คุณหมีน่ารักนี่คะ ʕ ≧ ~ ≦ ʔ"

ฉันตอบเสียงแผ่วพร้อมมีท่าทีเลิกลั่กด้วยความเขินอาย เหมือนใบหน้าจะร้อนผ่าวไปชั่ววูบหนึ่งเลย

"แต่ว่าจะหาซื้อตุ๊กตาหมีจากที่ไหนเหรอคะ ตอนนี้ยังเช้าอยู่ห้างคงไม่เปิดแน่ๆ"

"ล--ลูกหมีจะเย็บเองค่ะ! จะลองหาวิธีทำจากในอินเทอร์เน็ตดู"

ถึงแม้จะไม่ค่อยมั่นใจในฝีมือการเย็บของตัวเองก็ตาม แต่ทว่าฉันก็ตอบกลับอีกฝ่ายไปด้วยความมั่นใจพลางกำมือแน่น คุณน้ำขิงได้ฟังก็บอกทันทีว่าเธอจะช่วยเย็บด้วย

มันต้องออกมาคาวาอี้มากแน่ๆ ฉันรีบก้มหน้าก้มตาวาดแปลนโต๊ะเรียนของตัวเองในทันที ใช้เวลาเพียงไม่นานแบบแปลนด้วยลายเส้นยึกยือเหมือนหนอนของฉันก็เกิดเป็นรูปร่าง อยู่ข้างๆ โต๊ะแบบ Realistic ของคุณน้ำขิง

ฉันชูกระดาษในมือให้อีกฝ่ายดู ซึ่งเธอก็ปรบมือชื่นชมให้ ก่อนจะมีท่าทีตกใจหลังจากที่เบนสายตาไปมองยังนาฬิกาตั้งโต๊ะตรงหัวเตียง

"รีบไปจัดเตรียมของกันเถอะค่ะ ใกล้ได้เวลาเรียนแล้วล่ะ!"
"อ--อื้อ!"

.
.
.
.
.

7 : 32 น.

ตุบ!

ฉันวางกล่องลังใบใหญ่ที่ภายในบรรจุของใช้รวมถึงอุปกรณ์การเรียนจำนวนหนึ่งลงข้างโต๊ะเรียนของตัวเอง

อากาศในเดือนเมษาที่ร้อนแสนสาหัสบวกกับการใช้พลังงานอย่างมากในการแบกกล่องลังเพียงลำพัง ทำให้ต้องยกมือขึ้นมาเช็ดเหงื่อบนหน้าผากอย่างลวกๆ พลางผ่อนลมหายใจออกมาด้วยอารมณ์เหนื่อยอ่อน

"ฟู่ว~"

ฉันเลือกที่จะวางโต๊ะไว้ชิดกับมุมหนึ่งของห้อง ถึงจะอยู่ห่างไกลจากหน้าต่าง แต่ก็เป็นเรื่องดีที่ทำให้ฉันสามารถสร้างบรรยากาศรอบโต๊ะด้วยของตกแต่งได้ ซึ่งมันก็ตรงกับในแบบแปลนที่ฉันออกแบบไว้พอดี

ตอนนี้โต๊ะของฉันโล่งมาก มีแค่กระดาษแบบแปลนที่กางอยู่ จึงเริ่ม decorate ด้วยการหยิบโพสต์อิทรูปหมีออกมาจากลัง แล้วแปะมันทั้งหมดไว้ที่กำแพงด้านขวาของโต๊ะ ตามด้วยติดปฏิทินแบบห้อยขนาดเล็กข้างๆ กัน

ฉันเบนหน้ามามองแบบแปลนของตัวเองอยู่สักพัก เพื่อดูว่าด้านซ้ายของโต๊ะจะวางอะไรบ้าง ก่อนจะเริ่มทยอยหยิบของในลังออกมา

ด้านซ้ายของโต๊ะมีตู้เก็บของสีชมพูขนาดเล็ก ฉันจึงใช้มันเป็นที่สำหรับเก็บหนังสือเรียนและของจิปาถะ ด้านหน้าตู้เก็บของเป็นจุดวางถังขยะและข้างๆ กันก็มีสลิปเปอร์สีขาวสำหรับเดินในห้องหนึ่งคู่

เมื่อเงยหน้าขึ้นก็จะเจอกับชั้นวางของ ซึ่งติดอยู่บนกำแพงด้านหน้าของโต๊ะ ฉันเลยวางหนังสือเกี่ยวกับดนตรีไว้บนนั้นประมาณห้าหกเล่ม และตามด้วยนาฬิกาปลุกรูปหมี

ข้างๆ ชั้นวางของใช้เป็นราวแขวนสำหรับแขวนหน้ากากอนามัย ตระกร้าแบบสาน(ใส่ขวดเจลล้างมือ)และตามด้วยกุญแจห้อง เหนือขึ้นไปเป็นนาฬิกาแขนผนังสีขาวแบบเรียบง่าย ซึ่งหากเงยหน้าขึ้นไปก็จะมองเห็นเวลาได้พอดิบพอดี

...พอได้จัดเป็นรูปเป็นร่างก็สนุกดีเหมือนกันนะ

"เหลือแค่บนโต๊ะสินะ..."

มือหยิบแลปทอปที่แอบจิ๊กมาจากพี่ลูกหม่อนขึ้นมาวางบนโต๊ะเป็นอย่างแรก ก่อนจะวางสมุดจดลายหมีน่ารักสองเล่ม ดินสอกดสีชมพูหวานแหวว ยางลบ ไม้บรรทัด ปากกาไฮไลท์ และแถมด้วยต้นแคคตัสน้อยหนึ่งต้นที่เคยซื้อตอนไปเที่ยวตลาดกับคุณน้ำขิงวางที่ขอบโต๊ะ

ได้เวลาโชว์ตัวคุณหมีที่เย็บเองกับมือแล้ว!

ฉันหยิบถุงผ้าถุงหนึ่งออกจากมาจากกล่องลังเป็นอย่างสุดท้าย ซึ่งภายในถุงบรรจุตุ๊กตาหมีมากมายที่ช่วยกันเย็บกับคุณน้ำขิง มีทั้งตัวที่สภาพสวย เย็บอย่างประณีตปะปนไปกับตัวที่สภาพหลุดรุ่ยแหล่ไม่หลุดรุ่ยแหล่ แถมยังเห็นด้ายชี้โด่เด่ไม่เป็นระเบียบ บ่งบอกถึงความแตกต่างของฝีมืออย่างเห็นได้ชัด

ถ้าพี่ลูกไม้ได้มาเห็น จะต้องหลั่งน้ำตาทันทีที่รู้ว่าตุ๊กตาหมีสภาพหลุดรุ่ยเหล่านี้เกิดจากฝีมือการเย็บของฉันเอง

ฉันไม่รีรอรีบวางตุ๊กตาหมีลงบนชั้นวางของ ตู้เก็บของขนาดเล็ก และไม่พลาดที่จะจัดวางเรียงบนโต๊ะเรียนด้วย

ฉันจ้องมองดูผลงานของตัวเองด้วยความภาคภูมิใจ ตุ๊กตาหมีนับสิบถูกจัดเรียงวางเป็นแถวหน้ากระดาน ราวกับเป็นฉากหลังของแลปทอป

อ้อ! แล้วก็ไม่ลืมที่จะเก็บอุปกรณ์สำหรับเย็บตุ๊กตาที่ยังเหลือไว้ข้างตัวด้วย เผื่อว่านั่งรอเรียนเบื่อๆ หรือทำการบ้านเสร็จไวก็จะได้เย็บตุ๊กตาหมีฆ่าเวลาได้

...ว่าแต่ทางคุณน้ำขิงจะเป็นยังไงบ้างนะ

"กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!!"

เสียงเล็กแหลมที่ดังขึ้นอีกฝั่งของห้อง พาให้ฉันต้องละความสนใจจากโต๊ะของตัวเอง ชะโงกหน้าไปมองคุณน้ำขิงทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น เห็นภาพเธอยืนตัวงออยู่บนเก้าอี้และมีท่าทางหวาดกลัวอะไรบางอย่าง ด้วยความสงสัยจึงอดไม่ได้ที่จะถามออกไป

"ม--มีอะไรเหรอคะ คุณน้ำขิง?"

"ม--แมลงสาบค่ะ! เมื่อกี้มันวิ่งออกมาจากใต้โต๊ะของขิง ตัวเบ้อเร่อเลย!"

สิ้นเสียงที่สั่นเครืออย่างเห็นได้ชัด คุณน้ำขิงก็กางฝ่ามือออกเป็นท่าทางประกอบ เพื่อเปรียบเทียบขนาดของเจ้าแมลงสาบที่เธอพบเจอมาเมื่อครู่ ซึ่งมันดูใหญ่เว่อร์วังเกินความจริงไปหน่อย

"ม--มันไปไหน ล--แล้วเหรอคะ" ฉันเริ่มเสียงสั่นขึ้นมาบ้าง รู้สึกตัวอีกทีก็เผลอเกาะกำแพงแน่นเป็นจิ้งจกแล้ว

คุณน้ำขิงไม่ตอบอะไร หากแต่กวาดสายตามองหาอยู่สักพัก ก่อนที่เธอจะโพล่งออกมาเสียงดังลั่นแล้วชี้มาที่ฉัน

"กรี๊ดดดด!! นั่นไงคะ! มันวิ่งไปทางรัศมีแล้วค่ะ!"

"อ--อะไรนะคะ ก--กรี๊ดดด"

เส้นประสาทมักทำงานไวก่อนสมอง ฉันกรีดร้องพลางกระโดดโหยงขึ้นไปนั่งบนเก้าอี้ทันที ที่เห็นแมลงสาบสีดำตัวใหญ่คลานออกจากมาใต้เตียงของคุณน้ำขิงและมุ่งหน้าตรงมาทางฉัน ก่อนที่มันจะมุดเข้าไปใต้ตู้วางรองเท้า ซึ่งอยู่ห่างจากฉันไปไม่ไกลมากนัก

ฉันรีบวิ่งไปเกาะหลังคุณน้ำขิงด้วยความตื่นกลัวทันที ณ ตอนนี้ความกลัวต่อแมลงสาบกลับมีมากกว่าความกลัวต่อรูมเมทเสียอีก เราได้แต่ยืนนิ่งกันอยู่อย่างนั้น ไม่มีใครกล้าลงจากเก้าอี้เลยแม้สักวินาทีเดียว

ตอนนี้พวกเราต่างไม่มีสมาธิจดจ่ออยู่การจัดโต๊ะของตัวเองเลย เพราะมัวแต่พะวงกันว่าเจ้าแมลงสาบตัวนั้นจะออกมาวิ่งเล่นอีกตอนไหน

โชคดีที่ฉันจัดเสร็จโต๊ะแล้ว แต่คุณน้ำขิงดูท่าทางจะยังไม่เสร็จดีเลย แถมอีกหนึ่งชั่วโมงก็จะได้เวลาเรียนผ่านระบบออนไลน์แล้วด้วย

สุดท้ายคุณน้ำขิงก็ต้องโทรเรียกเพื่อนข้างห้องมาช่วยจัดการเจ้าแมลงสาบให้ เหตุการณ์จึงกลับมาสงบสุขอีกครั้ง...

"อ๊า! ขิงยังไม่ได้ทาสีตรงกำแพงเลย ไหนจะของตกแต่งก็ยังทำไม่เสร็จดี ฮือ ไม่ทันแน่เลย"

คุณน้ำขิงว่าพลางรุมทึ้งเส้นผมสีทองของตัวเองด้วยท่าทางบ้าคลั่ง ฉันได้ฟังก็เหลือบมองนาฬิกาแขนผนังเล็กน้อย ก่อนจะหันไปพูดกับอีกฝ่ายด้วยดวงตาที่เป็นประกายราวกับมีความหวัง

"ย--ยังมีเวลานะคะ ลูกหมีจะช่วยทำนะ!"

"รัศมีใจดีจังเลยค่ะ ฮือ"

ไม่ว่าเปล่ายังเข้ามาสวมกอดฉันไว้หลวมๆ เป็นการขอบคุณจนฉันกลั้วหัวเราะ ก่อนที่ฉันจะได้รับหน้าที่ให้ใส่กรอบรูปสำหรับแขวนบนผนัง และตามด้วยการช่วยคุณน้ำขิงทาสีกำแพง

"จะว่าไปเราก็รู้จักกันมาเกือบปีแล้วเนอะ"

"นั่นสินะคะ"

"แต่ขิงเพิ่งจะรู้วันนี้เลยล่ะ ว่ารัศมีก็กลัวแมลงสาบเหมือนกับขิง"

"ม--หมีก็เพิ่งรู้เหมือนกันค่ะ"

ฉันตอบในขณะที่สายตายังคงจดจ้องอยู่กับการใช้แปรงจุ่มสีในถัง ก่อนจะหันมาทาสีกำแพงตรงหน้าต่อ พลางในใจก็นึกว่าตัวเองคงจะชินชาเสียแล้วที่ถูกอีกฝ่ายเรียกด้วยชื่อผิดๆ

"แบบนี้ยิ่งทำให้เราเหมือนฝาแฝดกันมากกว่าเดิมอีกเนอะ อ๊ะ! รัศมีทาเกินจุดที่ขิงมาร์คไว้แล้วนะคะ"

"ข--ขอโทษนะคะ ม--หมีทาเพลินไปหน่อย;;"

"เดี๋ยวใช้สีขาวทาแก้ก็ได้ค่ะ"

"ง--งั้นเดี๋ยวหมีทาให้นะคะ"

.
.
.
.
.

8 : 14 น.

"เย่! เสร็จแล้ว"

"เหนื่อยจังเลย~"

โต๊ะเรียนของคุณน้ำขิงถูกจัดเป็นระเบียบและตกแต่งอย่างสวยงาม โดยใช้เวลาเพียงแค่ครึ่งชั่วโมง ฉันบิดกายไปมาเพื่อคลายกล้ามเนื้อ หลังจากที่ต้องนั่งก้มหลังงออยู่ นาน คุณน้ำขิงเองก็ทำเหมือนกัน แต่ตอนนี้เธอเปลี่ยนไปนอนแผ่กายอยู่บนเตียงซะแล้ว

ฉันเห็นคุณน้ำขิงมองนาฬิกาแขวนผนังเหนือเตียง ก่อนที่เธอจะเด้งตัวผุดลุกขึ้นนั่งแล้วพูดออกมาว่า...

"จะได้เวลาเรียนแล้ว ลูกหมี เรารีบไปเช็คชื่อกันเถอะค่ะ"

"ค--ค่ะ"

ทันทีที่สิ้นเสียงพวกเราก็รีบวิ่งกลับไปนั่งประจำโต๊ะของตัวเองทันที แต่ก็อย่างที่บอกไปว่านี่เป็นการเรียนผ่านระบบออนไลน์ครั้งแรกของฉัน ไม่รู้จักระบบต่างๆ เลยได้แต่กดไปมั่วซั่ว ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองได้กดเช็คชื่อไปหรือยัง

สุดท้ายฉันก็เลยต้องหอบแลปทอปไปนั่งข้างๆ คุณน้ำขิงเพื่อให้เธอช่วย กลายเป็นว่าตอนนี้โต๊ะเรียนของเธอก็เหมือนเป็นโต๊ะเรียนของฉันไปด้วยแล้ว

"กดตรงนี้นะคะ แล้วก็กดตรงนี้ ส่วนตรงนี้ให้กรอกพาสเวิร์ดเพื่อยืนยันแล้วค่อยคลิกปุ่มนี้ บลาๆๆ"

คุณน้ำขิงสอนฉันใช้ระบบเรียนออนไลน์อยู่เกือบสิบนาที ฉันพยายามมองและจดจำสิ่งที่เธอสอน เพื่อที่วันต่อไปฉันจะได้ทำด้วยตัวเองเป็น เมื่อรู้สึกตัวอีกทีก็ถึงเวลาเรียนวิชาแรกซะแล้ว ซึ่งเป็นวิชาดนตรีสากล

"ว้าว! ได้เห็นหน้าทุกคนด้วย"

ฉันอุทานพลางโบกไม้โบกมือทักทายเพื่อนๆ ผ่านวีดิโอคอล จากสีหน้าของทุกคนดูจะตื่นเต้นมาก ดูเหมือนว่าการมองใบหน้าของผู้คนบนโลกออนไลน์จะไม่มีปัญหาสำหรับฉัน

การเรียนออนไลน์ยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ มีบ้างที่ฉันแอบได้ยินเสียงสูงแหลมคล้ายเสียงคลื่นสัญญาณอะไรสักอย่างดังที่หูซ้ายอยู่เป็นระยะ ซึ่งรบกวนสมาธิของฉันในระดับหนึ่ง แต่ฉันก็พยายามโฟกัสกับการเรียนตรงหน้าให้มากที่สุด เพราะไม่อยากให้คุณน้ำขิงมารู้สึกกังวลไปด้วย

พอเริ่มคุ้นเคยกับระบบต่างๆ มากขึ้น นั่นก็หมายความว่าฉันไม่ต้องรบกวนคุณน้ำขิงอีกต่อไปแล้ว ช่วงเวลาพักเบรกตอนเที่ยงฉันจึงขนแลปทอปและอุปกรณ์การเรียนกลับไปที่โต๊ะเรียนของตัวเองเพื่อเตรียมตัวสำหรับการเรียนช่วงบ่าย

บรรยากาศบนโต๊ะเรียนของคุณน้ำขิงให้ความรู้สึกเป็นการเป็นงานก็จริง แต่พอได้เปลี่ยนบรรยากาศมาเรียนที่โต๊ะเรียนของตัวเองกลับให้ความรู้สึกต่างกันลิบลับ

ฉันรู้สึกผ่อนคลายและเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น มีสมาธิมากขึ้น แถมไม่ได้ยินเสียงแสบแก้วหูนั่นแล้ว ถึงแม้จะมีบ้างที่แอบรู้สึกว่าเหมือนกำลังถูกจ้องมองด้วยคุณหมีนับสิบๆ ตัวที่จัดวางอยู่รอบโต๊ะก็ตาม *หัวเราะ*

16 : 00 น.

ในที่สุดการเรียนออนไลน์วันแรกก็ผ่านพ้นไป ฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วบิดกายคลายความขี้เกียจ ก่อนที่จะได้กลิ่นหอมฉุยของข้าวต้มหมูสับร้อนๆ จากโต๊ะทานอาหาร คุณน้ำขิงชวนฉันทานข้าวเย็นด้วยกัน ในระหว่างที่ทานพวกเราก็พูดคุยถึงประสบการณ์การเรียนออนไลน์ครั้งแรกไปพลาง

"ขิงสนุกมากเลยค่ะ แต่ว่านะขิงชอบการเรียนในคลาสแบบปกติมากกว่า พอไม่ได้แกล้งเพื่อนแล้วรู้สึกเหมือนขาดอะไรบางอย่างไปเลย"

คุณน้ำขิงว่าพลางจิ้มหมูสับในถ้วยเข้าปากจนแก้มอมพองเล็กน้อย ก่อนจะเคี้ยวหงุบหงับ ฉันเห็นอย่างนั้นจึงเอ่ยเสริมขึ้นบ้าง

"ลูกหมีก็ชอบการเรียนแบบปกติเหมือนกันค่ะ"

"แสดงว่าลูกหมีไม่ชอบเรียนออนไลน์เหรอคะ"

"อ-เอ่อ ก--ก็ไม่ได้ไม่ชอบนะคะ ตอนเด็กลูกหมีเคยเห็นพี่ชายเรียนออนไลน์อยู่บ้าง แต่พอได้ลองมาเรียนด้วยตัวเองก็เป็นอะไรที่แปลกใหม่ดีค่ะ ล--แล้วก็ดีตรงที่ว่าลูกหมีไม่เห็นภาพหลอนด้วย..."

"ต--แต่ถ้าให้เลือก ลูกหมีอยากกลับไปเรียนกับทุกคน บ--แบบที่เรียนด้วยกันในห้องจะดีกว่าค่ะ"

"นั่นสิเนอะ ขอให้โควิดหายไปเร็วๆ ซะทีเถอะ คิดถึงคุณครูและเพื่อนทุกคนจะแย่แล้ว โอมเพี้ยง!"

"เพี้ยง!"

หลังจากนั้นทานข้าวเย็นจนหมดเกลี้ยงและอิ่มหนำสำราญ พวกเราก็นั่งพูดคุยสัพเพเหระกันบนโต๊ะต่ออีกสักพัก

สุดท้ายบทสนทนาก็จบลงตรงที่คุณน้ำขิงชวนฉันไปซื้อขนมและน้ำในวันพรุ่งนี้ เพื่อใช้กักตุนเป็นของว่างสำหรับตอนพักเบรกหลังเรียนช่วงเช้าในวันต่อๆ ไป ก่อนที่เราจะแยกย้ายกันไปทำธุระส่วนตัว แล้วเข้านอน

จำนวนคำ:

pangkawjoa ประธานนักเรียน: Taira Payakaroon
อาจารย์ภาษาไทย

3258
+601 M 722 K 265

PASSPORT
:
(2380/21000)
:

Re: [ Quest 3 ] : ห้องกักกันส่วนตัว

Thu 30 Apr 2020, 22:59

มาส่งภารกิจครับ [ Quest 3 ] : ห้องกักกันส่วนตัว 4261525918

[ Quest 3 ] : ห้องกักกันส่วนตัว 4261525918

ขอสารภาพว่าแอบเผาตตอนลงสี แสง เงา ปาดแอร์บรัชลูกเดียวเลยครับ อาเมน...
// ไฟจี้ก้นจนร้อนเลยยย 555+

โซนทำงานของไทระครับ:

ถึงจะดูไม่ค่อยน่าเชื่อเท่าไหร่ แต่ผมก็ค่อนข้างเก็บของเป็นระเบียบ
ผมจะชอบแยกฝั่งครับ เป็นโซนๆ ไปดังนี้ครับ

ตู้ทางขวามือ:

ตู้ทางซ้ายมือ:

โต๊ะทำงาน:

ผนังห้อง:

ภาพรวมครับ
จริงๆ ด้านข้างๆ ของแต่ละตู้ก็ยังมีพวกหนังสืออีกเยอะเลยครับ
ปล. ไม่แน่ใจว่าในคอมซูมแล้วจะเห็นหน้าจอ (ในรูป) ชัดไหม แต่ซูมในมือถือแล้วอ่านได้อยู่ฮะ
เลยมาแปะภาพใหญ่เผื่อซูมไว้เผื่อๆ ครับ
>>>แปะๆ ภาพใหญ่<<<

[ Quest 3 ] : ห้องกักกันส่วนตัว Quest_22

แก้ไขล่าสุดโดย pangkawjoa เมื่อ Thu 30 Apr 2020, 23:29, ทั้งหมด 1 ครั้ง

Signature ------------------------------------------------>
初めまして、どうぞよろしくお願いします。

[ Quest 3 ] : ห้องกักกันส่วนตัว Ieao-010

[ Quest 3 ] : ห้องกักกันส่วนตัว Ieao-010

peemung: Phee
อาจารย์เกษตรกรรม

3537
+675 M 108 K 756

PASSPORT
:
(3060/20000)
:

Re: [ Quest 3 ] : ห้องกักกันส่วนตัว

Thu 30 Apr 2020, 23:14

Message reputation : 100% (1 vote)

แพะ working space:

[ Quest 3 ] : ห้องกักกันส่วนตัว 20040414

พีเป็นครูสอนเกษตร
บนโต๊ะจึงเต็มไปด้วยอุปกรณ์ประกอบการสอน
หนังสือและสมุดที่สรุปเนื้อหาที่จะสอน
ตัวอย่างต้นไม้(ที่แปะชื่อไว้เรียบร้อย) ใบไม้ชนิดต่างๆ
สวนขวด สวนถาด ที่เตรียมไว้ให้เด็กๆดู
บนผนังที่ติดกับโต๊ะแปะโน้ตเตือนความจำไว้สำหรับคนอ๊องอย่างพี

นอกจากอุปกรณ์ประกอบการสอนแล้ว
พียังจัดโซนทำงานนี้ให้น่านั่งมากขึ้นด้วยไอเทมต่างๆ
น้องแพะตัวจิ๋วที่เกาะขอบโน้ตบุ๊คอยู่เป็นเพื่อน
ปฏิทินฉบับพิเศษ Limited Edition สุดหวงของพี
โปสเตอร์ไอดอลเป็นขวัญกำลังใจระหว่างทำงาน
ยามเหนื่อยยามท้อ พีก็จะหยิบรูปสุดที่รักที่วางอยู่บนโต๊ะมาดูให้ชื่นใจ [ Quest 3 ] : ห้องกักกันส่วนตัว 1583080315

[ Quest 3 ] : ห้องกักกันส่วนตัว 1583080315

ไม่มีอะไรอยู่ใต้โต๊ะทั้งนั้น!!!:

Similar topics

ไปที่:

Permissions in this forum:

คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ

2012 © Powered by QUAINT