ROOMMATE 5 : ยินดีต้อนรับ

[Nearmoki-2b]

สวัสดีครับ

เนื่องจากช่วงนี้มีสมาชิกใหม่เข้ามาจำนวนหนึ่ง จึงถึงเวลาแล้ว
ที่เราจะจัดรูมเมทใหม่กันนะครับ ห้องใครที่มีคู่รูมเมทอยู่แล้ว
จะได้อยู่กับเมทคนเดิม และผมจะจัดคู่รูมเมทให้สำหรับคนที่
ไม่มีคู่นะครับ ขาดตกบกพร่องใครไปสามารถแจ้งได้ทาง
หลังไมค์ เมื่อได้คู่แล้วอย่าลืมไปยืนยันห้องพักใหม่กันนะ
ครับผม

Roommate in Quaint School

ชั้น 2

Room 203
Hanna Rogan + Taira Payakaroon

Room 204
Guinness Vermillion + Yuminori Keniji

Room 206
Supha + Pipin

Room 208
Phumin Prabaripye + Hisoka Kazuki

ชั้น 3

Room 311
Isara Pattanasak

Room 313
Dasakorn Anekkarn + Rin Sukho

ชั้น 5

Room 515
Caroline Losgun + Napassawan Budwat

Room 516
Peace Oliver + Mayin

ชั้น 6

Room 611
Phee + Randel Waller Donovan

Room 615
Jinn

Unknown

Room ???
Mayawadee  Quinn + Teana Silvertorn

รูมเมทเซ็ตใหม่นี้ผมจัดโดยคำนึงถึงเพศของตัวละคร
และความแอคทีพของผู้เล่นนะครับ รูมเมทเพศเดียวกัน
อาจจะทำให้ตัวละครสบายใจมากยิ่งขึ้น
รวมทั้งผู้เล่นที่มีความแอคทีพประมาณเดียวกันนั้น
อาจจะทำให้ทั้งสองฝ่ายเกิดความสบายใจและ
ไม่รู้สึกว่าถ่วงรั้งกันและกันมากจนเกินไป
อย่าลืมไปทักทายรูมเมทคนใหม่ของตัวเอง
กันด้วยนะครับผม

---

MON 16/05/16 ; 00.00 TH - TUE 31/05/16 ; 23.59 TH

อ่านรายละเอียดภารกิจของตนได้ที่เลขห้องของตัวละคร

Room 203:

Room 204:

Room 206:

Room 208:

Room 311:

Room 313:

Room 515:

Room 516:

Room 611:

Room 615:

Room Mayawadee Quinn + Teana Silvertorn:

สามัคคี 50%/คุณภาพงาน 50%

ความสามัคคีนับจากการที่เนื้อหาและรูปประกอบมีความเกี่ยวโยง
กันมากน้อยเพียงใด คุณภาพงานวัดตามสแตนด์ดาร์ทรวมๆของ
รูมเมททั้งสองคน สำหรบคนที่ไม่มีรูมเมทจะใช้การตรวจแบบเดียว
กับภารกิจทั่วไป คือ เนื้อหา 50% ภาพวาด 50% ตามสแตนด์-
ดาร์ทส่วนบุคคล เนื้อหาที่ครบสมบูรณ์จะต้องตอบโจทย์ภารกิจ
รวมทั้งมีความถูกต้องทางภาษา

---

A. รางวัลสำหรับคู่ที่ทำภารกิจได้เพอร์เฟ็คและน่าอัศจรรย์มาก 100%++

MASTER TRIANGLE STAMP ตราประทับระดับสูงสุดในหมวดภารกิจรูมเมทและภารกิจพิเศษ มีลักษณะเป็นสามเหลี่ยมทองคำแท้ มีมูลค่า +200 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เพอร์เฟ็คเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+3,000,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

B. รางวัลสำหรับคู่ที่ทำภารกิจได้เกือบเพอร์เฟ็ค 90% - 100&

GRAND PENTAGON STAMP ตราประทับระดับสูงมากในหมวดภารกิจรูมเมทและภารกิจพิเศษ มีลักษณะเป็นห้าเหลี่ยมเทอร์ควอยซ์ผสมทองคำแท้ มีมูลค่า +150 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้สุดยอดเป็นที่น่าปลาบปลื้มแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+2,000,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

C. รางวัลสำหรับคู่ที่ทำภารกิจได้ยอดเยี่ยมมาก 80% - 90%

ULTRA SQUARE STAMP ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจรูมเมทและภารกิจพิเศษ มีลักษณะเป็นรูปสี่เหลี่ยมเพชรสีชมพูผสมทองคำแท้ มีมูลค่า +100 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจอย่างยอดเยี่ยมเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+1,500,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

D. รางวัลสำหรับคู่ที่ทำภารกิจได้ปานกลาง 65% - 80%

GREAT SQUARE STAMP ตราประทับระดับกลางในหมวดภารกิจรูมเมทและภารกิจพิเศษ มีลักษณะเป็นรูปสี่เหลี่ยมแซฟไฟร์ มีมูลค่า +75 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้อย่างดีเป็นที่น่าชื่นชมแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+1,000,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

E. รางวัลสำหรับคู่ที่ทำภารกิจได้ผ่านเกณฑ์ 50% - 65%

JEWEL SQUARE STAMP ตราประทับระดับทั่วไปในหมวดภารกิจรูมเมทและภารกิจพิเศษ มีลักษณะเป็นรูปสี่เหลี่ยมอัญมณีล้ำค่า มีมูลค่า +50 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้อย่างสำเร็จเป็นที่พึงพอใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+500,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

---

❤ ของรางวัลพิเศษจากผู้อำนวยการ

.....ถ้วยรางวัลแต่ละชนิดจะถูกมอบให้กับ นักเรียน-อาจารย์ ที่มีผลงานสร้างสรรค์
เกินขอบเขตของจินตนาการ โดยระดับถ้วยเกียรติยศและจำนวนที่จะมอบให้นั้นขึ้น
อยู่กับผู้อำนวยการโรงเรียนเท่านั้น แม้ผลงานที่เพอร์เฟ็คแต่ถ้าขาดความสร้างสรรค์
ก็จะไม่ได้รับถ้วยรางวัลเกียรติยศก็เป็นได้ ในทางกลับกันหากผลงานไม่ได้สวยจน
น่าตะลึง แต่ถ้าหากมีความสร้างสรรค์ผู้อำนวยการก็สามารถมอบถ้วยเกียรติยศให้ได้...

GOLDEN HONOR DEGREE TROPHY ถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจผู้อำนวยการเป็นอย่างมาก

SILVER HONOR DEGREE TROPHY ถ้วยเกียรติยศเงินแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจผู้อำนวยการ

BRONZE HONOR DEGREE TROPHY ถ้วยเกียรติยศทองแดง มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าดึงดูดใจผู้อำนวยการ

---

★ Spectacular Award

.....รางวัล Spectacular จะถูกมอบให้สำหรับผู้ที่สร้างสรรค์ผลงานได้ประทับใจ
สปอนเซอร์จากบริษัท NOBLEMAN (EST.1990) เป็นอย่างมาก โดยผลงานนั้น
จะต้องมีเสน่ห์ในรูปแบบต่างๆที่ดึงดูดสายตาและจิตใจของสปอนเซอร์ ซึ่งไม่ได้ขึ้น
อยู่กับคุณภาพผลงานแต่อย่างใด แต่จะขึ้นอยู่กับความคิดสร้างสรรค์, จินตนาการ,
เสน่ห์ของผลงาน, ความกลมกล่อมของภาพรวม เป็นต้น ซึ่งผู้ที่ได้รับรางวัลนี้จะได้
รับการประกาศเกียรติคุณ ณ ความคิดเห็นที่ลงผลงาน และใต้ชื่อกระทู้ภารกิจในหน้า
กระดานภารกิจ พร้อมทั้งของรางวัลดังนี้...
** อ่านเพิ่มเติมเกี่ยวกับรางวัลนี้ได้โดย "คลิ๊กที่นี่" **

+1,000,000 CHIPS เหรียญตราที่ใช้ในการชำระค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในโรงเรียนหรือการร่วมกิจกรรมพิเศษที่ทางบริษัท NOBLEMAN จัดขึ้น โดยสามารถใช้แต้มสะสมจาก Spirit Point ในการแลกได้

+30 QUAINT ORE แร่ธาตุพิเศษที่พบได้ในบริเวณรอบโรงเรียน สามารถนำไปใช้แลกเป็นไอเทมต่างๆที่โรงเรียนกำหนดเอาไว้ได้ แร่ธาตุชนิดนี้จะหาได้ยากเป็นพิเศษ ถ้าไม่ได้เดินรอบโรงเรียนบ่อยๆก็จะไม่มีทางที่จะเจอแร่ธาตุชนิดนี้ได้เลย

---

❤ รางวัลโหวตขวัญใจมหาชน

GOLDEN HONOR DEGREE TROPHY ถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจนักเรียนกับอาจารย์และบุคลากรของโรงเรียนจนได้รับการโหวตมากกว่า 6 คนขึ้นไป

SILVER HONOR DEGREE TROPHYถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจนักเรียนกับอาจารย์และบุคลากรของโรงเรียนจนได้รับการโหวตมากกว่า 4 คนขึ้นไป

BRONZE HONOR DEGREE TROPHYถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจนักเรียนกับอาจารย์และบุคลากรของโรงเรียนจนได้รับการโหวตมากกว่า 2 คนขึ้นไป

[ผู้มาเยือนผู้มาเยือน]

  นี่เป็นเรื่องราวก่อนที่กินเนสและยูมินจะเป็นเพื่อนกัน... วันหนึ่งในตอนเช้าตรู่ จู่ๆก็มีเสียงเอะอะดังออกมาจากห้องห้องนึง เเต่ก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปถามว่าเกิดอะไรขึ้นได้เเต่ปล่อยไว้อย่างนั้นจนเสียงเงียบไปเอง..

"อ่าว นร.รีบเข้าร.รกันสิเดี๋ยวก็สายเอาหรอก"คุณครูที่ออกมาต้อนรับนร.ที่หน้ารร.ตะโกนบอก
"อ่าา วันนี้เธอดูอารมณ์ไม่ดีเลยนะยูมิน"คุณครูเอ่ยทักนร.คนนึงซึ่งเทอมีชื่อว่ายูมิน เทอเป็นคนที่อารมณ์แปรปรวนจึงไม่มีใครชอบเธอมากนัก...
"มันไม่เกี่ยวกับครูค่ะ!"ยูมินบอกปัดอย่างหัวเสียก่อนจะรีบเดินเข้าอาคารเรียน ก่อนจะกระเเทกเข้ากับใครบางคน
"โอ๊ย! ไม่มีตารึ... ไง"ยูมินชะงักทันทีเมื่อเห็นหน้าของอีกฝ่าย เทอมีผมยาวสลวยสีขาวทอง นัยน์ตาสีทองส้มเป็นประกาย สวมหน้ากากสีดำสนิท เเล้วทั้งสองก็สบตากันโดยบังเอิญ
ในใจนั้นยูมินอยากจะบอกขอโทษเเล้วชวนอีกฝ่ายคุยเเต่กลับกลายเป็นว่า..
"ฉันไม่ขอโทษหรอกนะ" ก่อนที่ยูมินจะเดินต่อไป

.
.
.
  "วันนี้เปิดเทอมวันเเรกขอให้นร.ทุกคนสนิทๆกันไว้นะ" คุณครูกล่าวพอเป็นพิธี ก่อนจะให้นร.ทุกคนเเนะนำตัว
ทุกคนเเนะนำตัวกันอย่างสุภาพเเละเป็นมิตร เเต่.. "ฉันชื่อยูมิน เรียกแค่ยูมินก็พอ!" เพื่อนๆในห้องต่างพากันซุบซิบ ถ้าให้เดาคงไม่มีใครอยากเข้าใกล้ยูมินมากนัก

  เเละก็มาถึงนร.คนสุดท้าย
"หวัดดี.. ฉันกินเนสเวอร์มิลเลี่ยน จะเรียกกิลก็ได้" กินเนสเเนะนำตัวก่อนจะนั่งลงพร้อมกับที่ยูมินเองก็หันมาสบตากับกินเนสเป็นครั้งที่สอง
 ต่างฝ่ายต่างคิดว่าได้เจอกันอีกเเล้ว จะทำยังไงดี.?

 เข้าสู่คาบเเรกของวันนี้
"นร.คงมีหนังสือกันเเล้วใช่ไหม? ใครที่ลืมเอามาก็ดิ้นรนหาเอาละกัน"คุณครูพูดก่อนจะจดอะไรยุกยิกลงกระดาน
"โถ่เว้ย! เพราะไอ้เเมวบ้าเเท้ๆดันทำให้เราลืมหนังสือซะได้!" ยูมินสบดเสียงดัง
เเละนั่นก็เป็นโอกาสของกินเนสที่จะชวนยูมินคุย กินเนสรวบรวมความกล้าทั้งหมดเพื่อที่จะชวนยูมิน
"มาใช้หนังสือด้วยกันมั้ย?"เเละเเล้วกินเนสก็เอ่ยปากถามไป
ยูมินชะงักไปเล็กน้อยเพราะไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะเป็นฝ่ายเริ่มบทสนทนาก่อน
"อ...อืม"ยูมินรับคำเชิญของกินเนส เเล้วทั้งสองก็ชวนกันคุยไปเรื่อยเปื่อย จากนั้นทั้งสองก็เป็นเพื่อนกันอย่างทุกวันนี้...

สุดท้ายทั้งสองก็มารู้ทีหลังว่าอีกฝ่ายเป็นรูมเมท ทั้งยูมินและกินเนสต่างก็ดีใจและสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ..

---

E. รางวัลสำหรับคู่ที่ทำภารกิจได้ผ่านเกณฑ์ 50% - 65%

JEWEL SQUARE STAMP ตราประทับระดับทั่วไปในหมวดภารกิจรูมเมทและภารกิจพิเศษ มีลักษณะเป็นรูปสี่เหลี่ยมอัญมณีล้ำค่า มีมูลค่า +50 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้อย่างสำเร็จเป็นที่พึงพอใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+500,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

Narin's Comment:

[ผู้มาเยือนผู้มาเยือน]

"มีน้องใหม่เข้าแหละเธอ"
"ใช่ๆฉันได้ยินมา ตั้งหลายคนเลยแหละ"
เสียงเด็กนักเรียนควิ้นกำลังพูดคุยถึงเรื่องที่มีเด็กนักเรียนเข้าใหม่ดังไปทั่วบริเวณโรงเรียน ตั้งแต่ฉันเดินเข้าโรงเรียนมา มีแต่คนกำลังพูดถึงเรื่องเด็กเข้าใหม่
จะเป็นยังไงนะ... ฉันคิดในใจ..
"ฮิๆๆๆๆ" เสียงชายหนุ่มนักกีฬาตะโกนเรียกฮิโซกะสาวแว่นผู้ใสซื่อ
"ใครหัวเราะ ฮิๆ อยู่ดังขนาดนั้นเนี่ย ประหลาดคนจริงๆ" ฉันพึมพำอยู่คนเดียว
"ฮิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงนั้นค่อยๆดังขึ้นเรื่อยๆ
มีเรื่องตลกนักรึไงกันนะ หรือว่ามีเด็กออทิสติกเข้ามาเรียนที่นี่ด้วย ตั้งแต่อยู่มาก็ไม่เห็นมีนี่หน่า..
"ฮิๆๆๆๆๆๆ ฮิโซกะ!" เมื่อชายหนุ่มเรียกแล้วไม่หันมาเขาจึงวิ่งเข้ามาสะกิดด้วยตัวเอง
"อ้าว สวัสดีค่ะพี่ภูมิ" ฉันหันขวับไปเมื่อมีคนมาสะกิดทางด้านหลัง
"พี่เรียกตั้งนาน ทำไมไม่หันมาล่ะหืม" พี่ภูมิถามด้วยสีหน้าเหนื่อยจากการวิ่งมา
"เรียกตอนไหนหรอคะ" ฉันทำหน้ามึน
"อ่า..ช่างมันเถอะ" พี่ภูมิทำหน้าเหนื่อยใจกับรูมเมทตัวเองที่นอกจากนิ่งแล้วยังมึนอีก
"ว่าแต่มีเรื่องอะไรรึเปล่าคะ" ฉันถามด้วยความสงสัยเนื่องจากเห็นพี่ภูมิที่น่าจะวิ่งมาเพื่อบอกอะไรสักอย่าง
"คือตอนนี้มีเด็กใหม่เข้ามาหน่ะ แล้วพวกเราต้องไปต้อนรับน้องที่ชื่อเทียร์น่า" พี่ภูมิค่อยๆอธิบายถึงเรื่องที่ต้องทำ
"อ่า ฮิก็ได้ยินมาเหมือนกันค่ะว่ามีเด็กใหม่ แต่พึ่งรู้ว่าต้องไปต้อนรับด้วย.. พวกเราจะไปต้อนรับยังไงดีล่ะคะ" ฉันถาม
"พี่คิดว่าน่าจะหาของที่เขาชอบไปต้อนรับนะ" พี่ภูมิพูดแล้วยิ้มยิงฟันด้วยความมั่นใจในความคิด
"ก็น่าจะดีนะคะ งั้นพวกเราลองไปหาของที่น้องเขาชอบมาคนละอย่างดีกว่า" ฉันเห็นด้วยกับความคิดของพี่ภูมิจึงตอบกลับไป หลังจากนั้นพวกเราจึงแยกย้ายกันไปเพื่อหาสิ่งที่เทียร์น่าจะชอบ
เอ ว่าแต่น้องเขาจะชอบอะไรนี่สิ เด็กผู้หญิงก็น่าจะชอบของน่ารักๆสินะ ชายหนุ่มทำหน้านึก
และแล้วเขาก็ปิ๊งไอเดีย แล้ววิ่งไปหาบางสิ่งบางอย่าง......
-----------------------------------------------------------------------
ทางด้านของฮิโซกะ
ฉันจะหาอะไรไปต้อนรับดีล่ะ.. ระหว่างนั้นฮิโซกะก็ได้เดินไปรอบๆโรงเรียนเพื่อหาไอเดียอะไรใหม่ๆ เนื่องจากเป็นคนไม่ประสีประสาเรื่องความรู้สึกคนอื่นเท่าไหร่
จึงทำให้ยากที่จะทำงานแบบนี้.. แล้วเธอก็เดินไปถึง La pastel และได้ตัดสินใจเข้าไปในนั้น
หืมมมม กลิ่นหอมของขนมปังลอยเข้าจมูก.. อ่า..สดชื่นจัง "ของที่ทำด้วยมือสดใหม่แบบนี้มันชื่นใจจริงๆ" ฉันพูดอยู่กับตัวเอง(?)
เอ๊ะ..ของทำมือ.... ฉํนคิดอะไรสักอย่างออก จึงเดินไปซื้อเครื่องดื่มแล้วรีบออกมาจากร้านแล้วตรงกับไปยังหอพักของตัวเอง

เช้าวันต่อมา เป็นวันที่ต้องต้อนรับน้องเทียร์น่า ฉันกับพี่ภูมิจึงเดินเข้าไปหาเด็กสาวผมทองลูกครึ่งไทย-อังกฤษ ตามประวัติที่รู้มา..
เมื่อเดินเข้าไปหาก็พบกับใบหน้าน่ารักที่เปื้อนรอยยิ้มสดใสกำลังพูดคุยกับเพื่อนๆเด็กใหม่เช่นกัน
"สวัสดีครับเทียร์น่า" พี่ภูมิเอ่ยทักทายก่อนเป็นคนแรก เพราะฉันไม่ค่อยกล้ายุ่งกับใครก่อนอยู่แล้ว เลยได้แต่ทำหน้านิ่งแล้วยื่นมอง..
"สะ..สวัสดีค่ะ มีอะไรหรอคะ" เด็กสาวผมทองทำหน้างงเล็กน้อยเมื่อเห็นพวกเราสองคนเข้าไปหา
"พวกพี่มาต้อนรับน้องล่ะ พี่ชื่อภูมิคนหล่อ อยู่ม.4 ส่วนนี่ฮิโซกะ ม.2" พี่ภูมิเอ่ยแนะนำตัวแทนฉัน ที่กำลังคิดอยู่ว่าจะพูดอะไรดี..

พี่ภูมิคนหล่อ:

ฮิฮิฮิ:

"สะ..สวัสดีจ้ะ" ฉันพูดทักทายและยิ้มที่ตัวเองคิดว่ามันเป็นยิ้มอ่อนโยน แต่ความจริงมันสยอง..
"สวัสดีค่ะ" เทียร์น่ายิ้มหวาดๆมาที่ฉัน สงสัยเขินล่ะมั้ง
"เนื่องจากพวกพี่มาต้อนรับ พี่เลยมีของน่ารักๆที่คิดว่าน้องน่าจะชอบมาให้" พี่ภูมิยิ้มและล้วงบางสิ่งบางอย่างออกมาจากกระเป๋าด้วยท่าทางมั่นใจ
เมื่อพี่ภูมิเอามันออกมาและกางมือออก ก็พบแมลงปอตัวหนึ่ง.. นะ..น่ารักหรอ ฉันเริ่มมีสีหน้าหวั่นๆ เมื่อมองไปที่เทียร์น่าสีหน้าก็ไม่ต่างจากฉัน..
"แท่น แท๊นนนน แมลงปอสุดน่ารัก ของขวัญต้อนรับครับผม" พี่ภูมิพูดด้ยใบหน้าที่ยิ้มยิงฟันจนเกือบจะเห็นเหงือก แล้วยื่นมือเอาแมลงปอออกไปตรงหน้าเทียร์น่า
"นะ..น่ารักดีนะคะ" น้ำเสียงสั่นเครือและรอยยิ้มที่ดูเหมือนกลัวมากกว่าชอบปรากฎขึ้นบนหน้าเด็กสาวผมทอง
"คือ ฮิว่านะคะพี่ภูมิ น้องเขากลัวรึเปล่า.." ฉันกระซิบ แต่ดูเหมือนจะดังออกไปจนเทียร์น่าได้ยิน
"ไม่ได้กลัวนะคะ ไม่ได้กลัวจริงๆค่ะ" เทียร์น่าพยายามยิ้มให้ แต่เหงื่อที่แตกผุดๆบนใบหน้าแสดงออกอย่างชัดเจนว่ากลัวเหมือนกับฉัน..
"ถ้ากลัวก็บอกมาตรงๆก็ได้ครับ พี่ไม่ได้ว่าอะไร" พี่ภูมิเอาแมลงปอเก็บลงกระเป๋ากางเกง(?) แล้วปลอบเทียร์น่าด้วยการลูบหัวเล็กน้อย
"ใช่จ้ะ พี่ว่าพวกเราไปหาอะไรกินกันดีกว่านะ พี่ภูมิเลี้ยง" ฉันพูดออกไป
"เห้ยยยย" ชายหนุ่มตกใจแต่ก็ต้องยอมเลี้ยงผู้เป็นรุ่นน้องอยู่ดี
พวกเราเดินไปยัง La pastel พร้อมกับเข็นรถเข็นให้กับเทียร์น่า เมื่อเดินเข้าไปในนั้นก็ไปสั่งเบเกอร์รี่กับเครื่องดื่มแล้วมานั่งรอที่โต๊ะ ระหว่างนั้นพวกเราก็พูดคุยเรื่องต่างๆเกี่ยวกับโรงเรียน
เมื่อได้อาหารมาก็นั่งกิน และเล่นเกมกัน เล่นเกมพระราชาบ้าง นับเลขบ้าง
"อ่า พี่ลืมไปว่ามีของจะให้" ฉันพูด แล้วหยิบสมุดโน๊ตเล่มหนึ่งขึ้นมา
"อะไรหรอคะ" เด็กสาวถามด้วยสีหน้าอยากรู้อยากเห็น
"นี่จ้ะ" ฉันยื่นสมุดโน๊ตที่หน้าปกเป็นรูปวาดกระต่ายน่ารักๆกับเทียร์น่าไปให้
เธอทำหน้าตกใจสักพัก.. แล้วบอกว่า
"มะ...ไม่ขอบคุณหรอกนะคะ" เด็กสาวพูดด้วยใบหน้าที่แดงอย่างกับมะเขือเทศแต่ปากบอกปฏิเสธ

pic 1:

ฉันพยักหน้าหงึก พวกเราก็พูดคุยแล้วพาเทียร์น่าเดินชมโรงเรียนสักพัก ก่อนแยกย้ายกันพวกก็ถ่ายรูปร่วมกันไว้
"ขอบคุณนะคะ" เมื่อเด็กสาวผมทองสองจุกพูดจบก็เข็นรถออกไปอย่างรวดเร็ว โดยยังไม่ทันได้บอกลา
หึหึ ฉันยิ้ม

pic2:

"เหมือนกันซะจริงๆ" เสียงชายหนุ่มรุ่นพี่เอ่ยออกมาพร้อมยิ้มบางๆให้กับสายลมยามเย็น แล้วเดินจากไป

pic3:

---

B. รางวัลสำหรับคู่ที่ทำภารกิจได้เกือบเพอร์เฟ็ค 90% - 100&

GRAND PENTAGON STAMP ตราประทับระดับสูงมากในหมวดภารกิจรูมเมทและภารกิจพิเศษ มีลักษณะเป็นห้าเหลี่ยมเทอร์ควอยซ์ผสมทองคำแท้ มีมูลค่า +150 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้สุดยอดเป็นที่น่าปลาบปลื้มแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+2,000,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

SILVER HONOR DEGREE TROPHYถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจนักเรียนกับอาจารย์และบุคลากรของโรงเรียนจนได้รับการโหวตมากกว่า 4 คนขึ้นไป

Narin's Comment:

[ผู้มาเยือนผู้มาเยือน]

คำนำก่อนอ่าน นิยาย จะเขียนในแนวมุมมองของกร อาจจะไม่ได้อรรถรส ในมุมมองของรินทร์นะครับ
                 ส่วนภาพนั้น รินทร์เป็นคนวาดครับผม

"หาวว..." ผมที่เดินหาววอดออกมาจากห้อง เหมือนท่าทีของคนเพิ่งตื่นนอน แต่งกายสุภาพเรียบร้อย ออกมาจากห้องพัก
แล้วเดินทางไปที่รถจักรยาน เพื่อจะไปที่ห้องปกครอง เพราะว่าวันนี้ เป็นวันประกาศรายชื่อรูมเมทประจำเดือนนี้นั้นเอง..
ช่วงนี้จะมีนักเรียนเข้ามาใหม่ และก็มีนักเรียนบางคนที่พักการเรียนไปบ้าง ลาออกบ้าง
นักเรียนใหม่ก็จะมาทดแทนส่วนที่หายไปนี่นั้นเอง ดูหักล้างกันดีนะครับ..
.
.
.
ผมก็ปั่นจักรยานมาที่ห้องปกครองแล้วดูว่าห้องปกครองแล้วดูว่าไครกันนะที่เป็นรูมเมทของผม
แต่แล้ว...ก็เจอเด็กสาวคนหนึ่งถือ ไอแพด เครื่องใหญ่ คนนั้นก็ไม่ใช่ไครครับ รินทร์ สุขโข เด็กสาวคนใหม่
ที่ใช้โปรแกรมในการติดต่อสื่อสารกับคนอื่นนั้นเอง ผมพูดทักทายนิดหน่อยกับรินทร์ รินทร์ก็ตอบรับและทักทายกลับมา
และก็รู้ว่า รินทร์เองก็มาดูรูมเมทของเธอด้วยเช่นกัน รินทร์กับผมก็ดูรายชื่อ ไล่ชี้หาชื่อของตัวเอง และแล้ว
นิ้วชี้ข้างซ้ายที่เป็นมือกลปลอมของผมกับนิ้วชี้ข้างขวาของรินทร์กก็มาหยุด อยู่ตรงบรรทัดเดียวกัน
บรรทัดนั้นเขียนว่า
"Nidra 313 : Dasakorn Anekkarn + Rin Sukho"



ผมกับรินทร์ก็ตกใจพร้อมกันแล้วก็มองหน้ากันและกัน
"หนูได้อยู่กับพี่กรละค่ะ ยังไงก็ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ" เสียงโปรแกรมของรินทร์ดังออกมาบอกขอฝากตัวรินทร์
ผมจะดูแลรินทร์ให้ดีละกันนะครับ
"เช่นกันครับ ไงก็ พี่ขอฝากตัวพี่ด้วยนะ" ผมพูดฝากตัวกลับตามมารยาท
"พี่กรคะ เจอกันตอนเย็นนะ หนูต้องไปเรียนแล้วอ่ะค่ะ" รินทร์พิมพ์ไปว่าต้องขอตัวไปเรียน
ซึ่งผมเองก็ต้องไปเรียนเช่นกัน
"เจอกันครับ รินทร์"
ผมกับรินทร์ ก็แยกกันไปเรียน
.
.
.
ตกเย็น ผมกับรินทร์ก็ไปช่วยกัยย้ายข้าวของจากห้องพักรินทร์มาที่ห้องพักนิทรา 313 หรือก็คือ ห้องพักของพวกเรานั่นเอง
เมื่อพวกเรามาถึง
"โหวววว.. ห้องดูสะอาดจังเลยนะคะ" รินทร์พิมพ์ชื่นชมของห้องพัก
เพราะว่าทุกเย็นที่ผมกลับมา ผมจะทำความสะอาดห้องพักของผมเสมอ จึงทำให้ดูสะอาดอยู่ตลอด
ผมได้ยินคำชมก็รู้สึกเขินอายเช่นกัน จากนั้นพวกเราสองคนก็ช่วยกันจัดข้าวของ
แต่ว่าของใช้ของรินทร์ ผมจะไม่ยุ่งเลยนะครับ เป็นของใช้ของผู้หญิงหมดเลย -////-"
จากนั้นเราสองคนก็หาข้าวเย็นกินกันที่ห้องพักจากนั้นก็ทำกิจธุระส่วนตัวก่อนจะเข้านอนกัน ถึงตาที่รินทร์จะต้องอาบน้ำ
ผมก็เดินออกไปข้างนอก รินทร์ก็ทำหน้าฉงน แต่เหมือนจะรู้ว่าผมทำไปทำไม รินทร์ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร
อาบน้ำเสร็จสรรพ และก็สระผม แปลงฟัน หลายอย่างสารพัดสารเพ - -"
ถึงเวลาจะเข้านอน รินทร์ได้เลือกที่นอนแล้วก็นอนเล่น ส่วนผมก็เดินไปนอนที่โซฟา รินทร์สงสัยผมก็พิมพ์ถาม
"พี่กร ทำไมถึงไปนอนตรงโซฟายังงั้นละ"
ผมได้ยินดังนั้นก็ตอบกลับไป
" พี่ถือคำสอนอย่างหนึ่งอ่ะ ว่า ผู้ชายกับผู้หญิงไม่ควรนอนห้องเดียวกันอ่ะ ครับ"
รินทร์ได้ยินแบบนั้นก็ขำนิดๆ ถอนหายใจหน่อยและพิมพ์ตอบว่า
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่กร เราเป็นรูมเมทกันนะ ยังไงก็ต้องนอนด้วยกันนะคะ"
ผมได้ยินดังนั้น ก็คิดอยู่ครู่หนึ่ง อ่อ...ถ้าสังเกตดีๆ ตอนไปเรียนรินทร์ใส่ชุดของนักเรียนมัธยมโรงเรียนรัฐบาลอยู่(ชุดกลาสี)
ผมจึงมีความคิดว่า...
"อ่อ..รินทร์ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่พาไปขอชุดเครื่องแบบควิ้นท์ให้มั้ย" รินทร์ได้ยินแบบนั้นก็มีทีท่าดีใจ รินทร์รีบพิมพ์ตอบกลับว่า
"ได้ค่ะพี่กร แต่ว่าคืนนี้ พี่ต้องมานอนด้วยกันที่ห้องนะคะ" ผมได้ยินแบบนี้ก็คงจะปฏิเสธไม่ได้แล้วละครับ คงต้องไปนอนจริงๆ
"ได้ครับๆ" ผมก็เคลื่อนตัวเองไปนอนที่เตียงที่ยังว่างอยู่ จากนั้นก็ปิดไฟนอน
เข้าสู่ห้วงนิทรายามราตรีต่อไป...




ในวันถัดมาผมก็ตื่นขึ้นมา แต่งตัวไปทำกิจกรรมชมรม ปล่อยให้รินทร์เค้าหลับต่อไป เพราะรินทร์ยังไม่มีชมรมนั่นเอง
ผมไม่รู้ว่าเขาทำไรที่ห้องพักนะ เพราะผมก็ทำกิจกรรมชมรมอยู่
.
.
.
ตอนบ่ายผมกินข้าวเที่ยงเสร็จแล้ว โทรนัดรินทร์ให้เตรียมตัว เมื่อผมไปถึงจะได้พารินทร์ไปที่ห้องปกครองเลย
ผมขี่จักรยานไปถึงขึ้นไปที่ห้องพักเคาะประตูเรียกรินทร์ รินทร์ก็มาเปิดประตูพร้อมกับชุดกลาสี
จากนั้นผมก็พารินทร์ไปที่ห้องปกครอง ไปขออาจารย์เอลิทจัดหาชุดให้รินทร์หน่อย
"อาจารบ์เอลิทครับ รบกวนจัดหาชุดเครื่องแบบควิ้นท์ให้รินทร์ด้วยครับ" ผมขอให้อาจารย์หาให้
"ขอความกรุณาด้วยนะคะ" อาจารย์ก็ไปหาชุดไซส์พอดีให้กับรินทร์ลองใส่ดู
"ขนาดพอดีมั้ย รินทร์" ผมลองถามรินทร์ดู



"พอดีเลยค่ะพี่กร" รินทร์พิมพ์ตอบ ผมก็ยืนยันการซื้อชุดเครื่องแบบให้รินทร์ขนาดไซส์เท่านี้ โดยหักบัญชีของผมแทน
ถือว่าเป็นของขวัญเล็กๆน้อยๆละกันนะรินทร์ จากนั้นก็กลับไปห้องพัก เมื่อไปถึง
"พี่กรขอบคุณที่ซื้อให้นะคะ แต่ว่า ไม่เห็นจะต้องซื้อให้หนูเลยนี่" รินทร์ตอบแบบเกรงใจ
"เอาน่า ไม่เป็นไร ถือว่าเป็นของขวัญละกันนะ รินทร์ " ผมบอกว่าไม่เป็นไร
"อื้อ...ขอบคุณค่ะ" รินทร์ยิ้มรับและขอบคุณ จากนั้นรินทร์ก็เอาชุดไปซัก ส่วนผมก็นั่งพักที่โซฟา
เรื่องราวรูมเมทของ กร กับ รินทร์ ก็จบแต่เพียงเท่านี้ครับ

---

C. รางวัลสำหรับคู่ที่ทำภารกิจได้ยอดเยี่ยมมาก 80% - 90%

ULTRA SQUARE STAMP ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจรูมเมทและภารกิจพิเศษ มีลักษณะเป็นรูปสี่เหลี่ยมเพชรสีชมพูผสมทองคำแท้ มีมูลค่า +100 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจอย่างยอดเยี่ยมเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+1,500,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

Narin's Comment:

[ผู้มาเยือนผู้มาเยือน]

สัปดาห์นี้เป็นสัปดาห์จัดรูปเมท ทางโรงเรียนจะมีการจัดรายชื่อนักเรียนที่ต้องอยู่ร่วมหอพักในของโรงเรียน ผมเองก็ได้เข้าประชุมบ้างแต่ไม่ได้เป็นคนจัดแจงอะไร ก็มีเพียงแค่รับทราบว่าใครอยู่กับใครเท่านั้น วันนี้เป็นวันแรกของการเรียนการสอน ที่บอร์ดประกาศต่างๆ ตรงชั้นล่างของโรงเรียนวันนี้มีเสียงเด็กๆ ดังคึกคักตั้งแต่เช้า เพราะเมื่อวานฝ่ายกิจการหอพักได้นำรายชื่อรูมเมทชุดใหม่มาติด  ผมที่กำลังจะเดินไปสอนก็แวะไปสอบถามเด็กๆ เสียหน่อย อ๊ะ...ใกล้ๆ นี้คงเป็นรันเดล "สวัสดีครับรันเดล เป็นยังไงบ้าง" "อ๊ะ!! ครูอิสรา สวัสดีครับ" "ครับผม ได้เมทเป็นใครเหรอ" "คุณพีน่ะครับ" "โอ้..." ผมพูดคุบกับรันเดลอีกเล็กน้อยแล้วเสียงออดบอกเวลาเข้าแถวก็ดังขึ้น เด็กๆ ที่กำลังเจี๊ยวจ๊าวอยู่หน้าบอร์ดจึงค่อยๆ ทยอยอออกไปเตรียมเข้าแถว ระหว่างที่ผอ.กำลังยืนปราศรัยตอนเช้าอยู่ ครูสอนวิชาวิทยาศาสตร์ที่ยืนดูความเรียบร้อยของนักเรียกอยู่ข้างๆ ผมก็เอ่ยขึ้น "เมื่อเช้าเจอเด็กที่ท่าทางรับมือยากด้วยล่ะ" "ใครเหรอครับ" "ยูมินน่ะ..." "อ่อ..." ยูมิน ถ้าอ่านตามประวัติแล้วเธอเป็นเด็กที่มีปัญหาทางด้านอารมณ์นี่นา ถ้าจะรับมือยากบ้างในบางครั้งก็คงจะไม่แปลก "แต่ก็นั่นแหละนะไอน์ พวกเราต้องเข้าใจเด็กมากๆ" "ครับ" "...หวังว่ารูมเมทของเธอก็จะเข้าใจยูมินนะ" ผมจึงเริ่มสงสัยนิดหน่อยว่าใครกันนะเป็นรูมเมทของยูมิน ตอนเช้าผมมีสอนภาษาเบรลล์ให้กับนักเรียนชั้นม.1 เด็กๆ ทุกคนยังไม่ค่อยคุ้นเคยกันเพราะเข้ามาใหม่ ตอนนั้นผมก็พอจำได้ว่าตัวเองเป็นยังไง จากเด็กที่อยู่คนเดียวและขี้อายมาก ต้องพยายามอย่างหนักเพื่อเปลี่ยนตัวเอง กล้าที่จะชวนคนในห้องคุย และดันเป็นคนที่น่ากลัวที่สุดเสียด้วย... คิดแล้วก็ตลกตัวเองว่าเล่นของยากตั้งแต่เริ่ม แต่ซักพักก็เรียกสติตัวเองกลับมาสอนนักเรียนตรงหน้า ทุกคนตั้งใจดี และมีการช่วยเหลือกัน เพราะผมไม่สามารถสื่อสารกับเด็กที่มีปัญหาทางกการรับฟังได้ ต้องขอบคุณเด็กๆ ที่เข้าใจและให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี น่ารักตั้งแต่เข้ามาเรียนวันแรกเลยนะครับ ระหว่างที่กำลังเดินสำรวจเด็กๆ ที่กำลังทำแบบฝึกหัด ผมก็ชนเข้ากับเก้าอี้ตัวหนึ่งที่อยู่ผิดที่ทาง "นี่โต๊ะใครครับ?" การจัดวางเก้าอี้ภายในห้องสำหรับเด็กพิการนั้นสำคัญมาก เพราะมีทั้งเด็กที่พิการทางสายตาและต้องใช้วีลแชร์ ถ้าห้องรกหรือจัดวางผิดตำแหน่ง อาจจะทำให้เด็กเกิดอุบัติเหตุได้ ด้านหน้าของผมมีเสียงอึกอักเล็กน้อย "โต๊ะหนูเองค่ะ พอดียูมินไม่มีหนังสือเลยให้เธอขยับมานั่งด้วย" "หนู...ชื่อ?" "กินเนสค่ะ" เธอตอบเสียงสะบัดเล็กน้อย แต่ไม่ได้แสดงท่าทีโกรธเคืองอะไรมากมาย ผมจึงยิ้มและพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงสุภาพ "ถ้าเพื่อนคนที่มองไม่เห็นจะเดินผ่านโต๊ะกินเนส กินเนสช่วยบอกเขาด้วยนะครับให้ระวัง ยูมินด้วยนะครับ" "...ค่ะ/ค่ะ" เสียงของยูมินและกินเนสนั้นแผ่วเบา คงไม่ได้รู้สึกผิดหรอกนะ... แต่ผมว่าผมไม่ได้ดุเธอนะ ผมจึงหันหลังกลับไปที่หน้าห้องอีกครั้งแล้วก็นึกได้...เมทของยูมินคือกินเนส เวอร์มิลเลี่ยนนี่เอง... เป็นเด็กที่แพ้ไรฝุ่นขั้นรุนแรง (ห้องม.1 ปีนี้จึงถูกคลีนเป็นพิเศษ) เท่าที่ทราบมาจากอาจารย์ในห้องกิจการนักเรียน เธอเป็นคนที่ขี้หงุดหงิดนี่นา แต่ดูๆ แล้วในห้องก็ยังเรียบร้อยอยู่ หรือจะเป็นเด็กหลายบุคลิกแบบยูมิน? ชักน่าเป็นห่วงเล็กน้อยแหะ...ผมหวังว่าทั้งคู่จะไม่อารมณ์หัวร้อนทั้งคู่จนทะเลาะกันใหญ่โตหรอกนะ วันนี้ผมเลิกเร็วเพราะไม่มีสอนคาบพิเศษ เมื่อถึงเวลาเลิกสอนแล้ว จึงตรงดิ่งกลับห้องพักทันทีเลย...ทำไมงั้นเหรอ เพราะผมยังจัดห้องไม่เสร็จน่ะสิครับ ผมเปิดเข้าไปในห้องหมายเลข 313 แล้วก็ต้องรู้สึกใจหายเล็กน้อย เพราะตลอกเวลา 6 ปีที่ผ่านมาในหอพักโรงเรียนแห่งนี้ ผมไม่เคยที่จะต้องอยู่คนเดียวเลย แต่เพราะผมกลายเป้นครูและเมทก็ย้ายออก ผมเลยจำเป็นที่จะต้องอยู่คนเดียว เมื่อนั้นผมจึงคิดจะจัดห้องใหม่ แต่คงคิดเกินตัวไปหน่อยเพราะเล่นจัดใหม่ 'ทั้งหมด' จนป่านนี้ล่วงเข้าวันที่ 5 ตั้งแต่วันที่รื้อห้องแล้ว ผมก็ยังจัดห้องไม่เสร็จเลย ผมนั่งลงเก็บเสื้อผ้ากองโตที่อยู่บนพื้น ค่อยๆ ใช้มือรีดพับไปทีละตัว ระหว่างที่จัดเสื้อผ้าก็ดันคิดอะไรเพลินๆ พอมาเป็นครูก็รู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่ขึ้นหนึ่งขั้น และยิ่งได้ออกมาอยู่คนเดียว..ก็ยิ่งรู้สึกได้อีกว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่มากกว่าเดิม ผมมีหน้าที่รับผิดชอบเด็กๆ ใส่ใจเด็กๆ ผมคงจะเป็นครูที่ยืนฟังนักเรียนคุยกันหรือมีปัญหากันแบบเงียบๆ เหมือนเมื่อตอนไปนักเรียนไม่ได้อีกแล้ว "เฮ้อ..." เป็นผู้ใหญ่นี่ก็เหนื่อยดีแหะ ผมพับผ้าตัวสุดท้ายเสร็จเสียงนาฬิกาบอกเวลาหกโมงเย็นก็ดังขึ้น สลับกับเสียงแจ้งเตือนแอพพลิเคชั่นโซชี่ยลชื่อดังดังขึ้นมา ผมลุกขึ้นยืนบิดตัวเล็กน้อยก่อนจะเดินไปหยิบมือถือ ใส่หูฟังแล้วกดฟังเสียงข้อความ "mashmellowoho : คิดถึงจังเลยครับพี่ไอน์ #เปิดเทอมแล้ว #เป็นไงบ้างครับ" ผมยิ้มเล็กน้อยให้กับข้อความของรูมเมทคนเก่า น้องมาร์ชผู้ที่มองโลกสดใสและอารมณ์ดีตลอดเวลา ตอนนี้เจ้าตัวเป็นยังไงบ้างแล้วนะ "EinZaa : เหนื่อยครับ แต่เด็กๆ น่ารัก" "mashmellowoho : โอ้โห เป็นครูแล้วสินะครับ เจ๋ง" "EinZaa : มาเป็นดูสิแล้วจะรู้" "mashmellowoho : ขอเวลาผมตัดสินใจอีก 10 ปีนะ" "EinZaa : 5555555 นานไปนะ" ผมหลุดหัวเราะกับข้อความกวนๆ ของรูมเมทคนเก่า ทีแรกตอนที่มาร์ชอกไปผมก็ไม่ได้เศร้าหรือคิดถึงอะไรมากมายหรอกนะเอาจริงๆ...เพราะยังไงคนเราก็ต้องมีจากลา แต่พอได้กลับมาคุยกันอีกที มันก็รู้สึกคิดถึงแหะ "mashmellowoho : สู้ๆ นะครับคุณครู" "EinZaa : ขอบคุณครับ" ผมถือมือถือค้างไว้อยู่ซักพักก่อนจะทิ้งตัวลงบนที่นอน... ฟังเสียงห้องที่เงียบสงัดแล้วนึก "เป็นครูแล้วจริงเหรอเนี่ย" ไม่รู้ว่าคาบแรกผมทำได้ดีรึเปล่า เด็กๆ เข้าใจที่ผมสอนหรือไม่ วันต่อๆ ไปผมจะรับมือกับเด็กชั้นอื่นที่ไม่ใช่ม.1 รึเปล่า เด็กที่โตกว่านี้จะเชื่อใจครูที่ยังอ่อนประสบการณ์และยังถือว่าเด็กมากหรือไม่... ผม...เหมาะแล้วใช่มั้ย จู่ๆความกังวลก็ประดังประเดเข้ามาจนผมนอนหลับตาไม่ลง จึงตัดสินใจลุกขึ้นเดินลงไปชั้นล่างเผื่อจะกินมื้อเย็นจะได้ใจเย็น แต่เพราะท้องไม่ร้องบอกว่าหิวและตัวผมก็ไม่มีความอยากกินซักนิด จึงตัดสินใจเดินออกไปที่ชายทะเลด้านหลังของหอพัก รอบๆ ตัวผมมีเสียงเด็กๆ ดังอยู่บางๆ คงมีเด็กๆ ที่นัดกันออกมาพบปะพูดคุยนั่งเล่นกัน เหมือนสมัยที่ผมยังเป็นนักเรียน ก็มีแวบออกมาเล่นบ้าง เด็กเหล่านี้เองก็คงไม่ต่างไปจากผมในตอนนั้น ผมถอดรองเท้าแล้วถือมันเอาไว้ ก่อนจะเดินไปเลียบชายหาด ให้น้ำเย็นๆ สาดเข้ามาที่ลายเท้าของผม อากาศที่ทะเลยามเย็นช่างสบายยิ่งนัก ผมไม่ได้ชอบที่เย็นๆ เท่าไหร่ แต่ตอนที่กำลังเครียดแบบนี้ ออกมาเดินเล่นรับลมเย็นๆ ที่ชายหาดก็ทำให้ผมผ่อนคลายได้มากเช่นเดียวกัน ณ จุดๆ นี้ต้องยอมมาอยู่ในที่เย็นๆ แล้ว "ระวังชนค่ะ" ระหว่างที่กำลังเดินช้าๆ เป็นพระเอกเอ็มวีอยู่ เสียงอู้อี้เหมือนพูดผ่านหน้ากากปิดหน้าก็ดังขึ้นเล่นเอาผมชะงักกึก เสียงนั้นเป็นเสียงของเด็กผู้หญิง ผมใช้เวลานึกเจ้าของเสียงไม่นานก็นึกออก "กินเนส... มาทำอะไรคนเดียวครับ ไม่ได้ขนของเข้าหอเหรอ?" เธอจะย้ายเข้าห้องเรียบร้อยแล้วรึยังนะ ตอนนี้เด็กๆ ควรจะทำความรู้จักกับเมทใหม่นี่นา กินเนสไม่ได้ตอบผมในทันที แต่ซักพักเสียงอู้อี้ก็ดังขึ้น "ห้องมีฝุ่น ยูมินให้หนูออกมารอข้างนอก" "อ๋อ..." เธอแพ้ฝุ่น การทำความสะอาดห้องเองคงเป็นเรื่องที่แย่มากสำหรับสุขภาพของเธอ "เข้ากับเมทได้ดีมั้ยครับ?" ผมถือโอกาสทำความรู้จักกับเด็กซะเลย กินเนสไม่ได้ตอบผมในทันทีอีกเช่นเคย เธอถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะยอมตอบผมแต่โดยดี "ก็ดี...ค่ะ ยูมินใจดี" "งั้นเหรอครับ" ข้อเสียของผมข้อใหญ่เลยคือเป็นคนไม่ต่อบทสนทนาเนี่ยแหละ ไม่ถนัดในการเริ่มเป็นคนพูดคุยเลยจริงๆ... แต่ไม่ได้ เพื่อเด็กๆ แล้วผมต้องรู้จักพวกเชาให้มากกว่านี้ การพูดคุยคือสิ่งหนึ่งที่ทำให้ทุกคนเข้าใจกันและกัน "ชอบทะเลมั้ยครับ" "...อากาศเย็นดี" เธอไม่ได้บอกว่าชอบทะเล แต่เธอบอกว่าชอบอากาศ เธออาจจะชอบพื้นที่โล่งสบาย ไร้ฝุ่นและไม่แออัด ทะเลคงเป็นสถานที่ที่เหมาะกับเธอสินะ ผมยืนนึกวิเคราะห์อยู่ในใจโดยไม่ได้ถามอะไรให้มากความ เพราะดูเหมือนเด็กคนนี้จะชอบถอนหายใจสั้นๆ เวลาต้องตอบคำถามอะไรบ่อยๆ ราวกับกำลังรำคาญหรือหงุดหงิด ผมและยูมินจึงยืนรับลมอย่างเงียบๆ ต่อไปอีกซักพัก "หนูกลับก่อนนะคะ ยูมินคงเสร็จแล้ว" "ครับ ไปมาระวังนะครับ" "ค่ะ" ถ้าผมมองเห็น ผมคงเดินไปส่งเธอจนถึงหน้าห้องแล้ว แต่เด็กๆ เองก้คงมีช่วงเวลาที่ต้องการจะพึ่งด้วยตนเอง ถ้าไม่งั้นแล้ว...พวกเขาคงสู้กับโลกภายนอกไม่ได้ อะไรที่ทำเองได้ก็ทำไปเถอะ... ผมคิดงั้นนะ... อืม.. กินเนสคนนี้ก็ไม่ได้รับมือยากอะไร ผมหวัง่วาเด็กคนนี้จะเข้ากันได้ดีกับเพื่อนๆ และอาการแพ้ฝุ่นหายไวๆ นะ

---

D. รางวัลสำหรับคู่ที่ทำภารกิจได้ปานกลาง 65% - 80%

GREAT SQUARE STAMP ตราประทับระดับกลางในหมวดภารกิจรูมเมทและภารกิจพิเศษ มีลักษณะเป็นรูปสี่เหลี่ยมแซฟไฟร์ มีมูลค่า +75 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้อย่างดีเป็นที่น่าชื่นชมแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+1,000,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

Narin's Comment:

[pangkawjoaประธานนักเรียน]

สปอยล์เบาๆ - การประสานงานระหว่างฮันน่ากับไทระครับ:

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

      วันนี้เป็นวันอาทิตย์ ฉันตื่นเช้าด้วยความงัวเงียเล็กน้อย เมื่อตื่นขึ้นมาฉันจึงเดินไปอาบน้ำ ทำกิจวัตรประจำวัน เมื่อเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันจึงเลือกไปเก็บของและย้ายออกจากห้องในวันนี้  ฉันได้รูมเมทเป็นรุ่นพี่ชื่อไทระ พี่เขาอยู่ม. 2 เป็นคนค่อนข้างใจดีแต่เขากลับไม่ได้ยินเสียงและพูดไม่ได้ เราจึงต้องสื่อสารกันทางกระดาษ ฉันคิดว่าเมื่ออยู่กันไปนานกว่านี้อีกหน่อย ฉันจะต้องเริ่มเรียนภาษามืออย่างจริงจังสักที

      ฉันนัดกับพี่ไทระไว้ตอนประมาณ 2 ทุ่มเพื่อจะมาช่วยฉันยกของ เมื่อเราทั้งสองคนยกของไปวางไว้ที่ห้องเสร็จเราจึงช่วยกันจัดของในห้อง พี่เขาค่อนข้างมีน้ำใจอาสาเอาเสื้อไปแขวนให้ อยู่ๆ เขาก็ส่งกระดาษมาให้ฉันพร้อมกับข้อความที่ว่า ‘หนาวจังเนอะ’

      ฉันเกิดที่เมืองหนาว จึงไม่ค่อยรู้สึกสัมผัสได้ถึงความหนาว ฉันจึงเขียนตอบไปว่า ‘ฮันนาไม่หนาวค่ะ ฮันนาเคยอยู่ที่หนาว อาจเพราะฝนตกแรงเลยหนาวก็ได้ค่ะ’

      เราคุยกันไปได้สักพัก ไฟในห้องก็ดับ เมื่อเปิดประตูออกไป ทั้งไฟตรงทางเดินก็ดับเช่นกัน อยู่ๆ ลมในห้องก็เกิดแรงจนประตูหน้าต่างปิดอย่างดัง ฉันจะเดินไปหาไฟฉายแต่พี่ไทระพยายามตัวติดฉันตลอดเวลา ฉันรู้เพิ่งรู้ว่าเขาเป็นคนกลัวผีมาก เห็นเขากลัวแล้ว ฉันถึงกลับอดระแวงไม่ได้ถึงแม้ฉันจะไม่กลัวผีก็เถอะ เรานั่งกันอยู่สักพักเพื่อรอไฟติด ลมพัดแรงในห้องอย่างไม่ขาดสาย...

      ตึก..
      ตึก...
      ตึก....
      ตึก.......
      ตึก........

      ...และแล้วฉันก็เริ่มได้ยินเสียงฝีเท้าหนักๆ เดินอยู่ตรงทางเดิน เสียงฝีเท้านั้นใกล้เข้ามาใกล้เข้ามาเรื่อยๆ จนกระทั่งมาหยุดตรงหน้าห้องของฉัน

      แอ๊ดดด......
      เสียงประตูเปิดเข้ามา ฉันเห็นเงาตะคุ่มผ่านฉันจึงรีบคว้าหนังสือไว้ในมือ เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าเข้ามาในห้องของฉัน ฉันไม่รอให้เข้ามาใกล้ ฉันจึงตีเขาด้วยหนังสือไปหลายครั้ง เสียงโอดโอยดังขึ้น ฉันรู้ทันทีว่าไม่ใช่ผีแน่ๆ จึงเอาไฟฉายส่องที่เขากลับปรากฏว่าเป็นพี่แม็กเวล รุ่นพี่ที่จบไปแล้ว

      “ฮันน่า พี่เองๆ” พี่แม็กเวลบอกพร้อมกับลูบหัวตัวเองป้อยๆ ตรงที่โดนฟาด พอเห็นว่าเป็นคนไม่ใช่ผีฉันก็ลดมือลงทันที
     
      “โธ่! พี่แม็กนี่เอง มาเงียบๆ แบบนี้คะ ฮันน่านึกว่าผีซะอีก”

      “แหะๆ” พี่แม็กเวลหัวเราะเสียงแห้งๆ

      “แล้วมาทำอะไรเหรอคะ” ฉันถามพลางสาดไฟฉายไปตรงปลายเท้าของพี่เขาเพื่อให้มองเห็นกันได้ถนัดมากขึ้น แล้วฉันก็เห็นพี่แม็กเวลหันซ้ายหันขวาเหมือนระแวงอะไรอยู่ ยังไม่ทันได้ถามอะไรต่อเขาก็กระโดดมาหลบอยู่หลังฉัน ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าทั้งพี่ไทระทั้งพี่แม็กเวลเกาะฉันหนึบเลยค่ะ “พี่แม็กคะ?”

      ฉันเรียกรุ่นพี่ด้วยน้ำเสียงแกมสงสัย ในที่สุดพี่แม็กเวลเลยอ้อมแอ้มตอบมา

      “อยู่ๆ ไฟก็ดับใช่ไหม” ฉันพยักหน้ารับทั้งที่ไม่รู้ว่าพี่เขาจะเห็นไหม แล้วพี่แม็กเวลก็พูดต่อ “ทางโรงเรียนลองเช็คแล้ว มันมีปัญหาที่การไฟฟ้า ผอ.เป็นห่วงพวกนักเรียนเลยให้พี่มาช่วยเดินดู แล้วตอนที่เดินอยู่ก็...”

      “ก็?”

      “กะ...ก็...” เสียงของพี่แม็กเวลสั่นมากเลยแฮะ ไปเจออะไรมากันแน่ “พี่ก็...”

      “...”

      “พี่เหมือนเห็นรูมเมทของผอ.ที่เขาลือกันเดินอยู่!”

      “แต่ผอ.ไม่มีรูมเมทนะคะ!” ฉันเถียงพี่แม็กเวลกลับทันที ถ้าจำไม่ผิดผอ.นรินทร์ไม่มีรูมเมทนะ ท่านอยู่คนเดียว...แต่เอ๊ะ! เหมือนได้ยินข่าวลือมาว่ามีคนเห็นผอ.คุยกับรูมเมท...ไม่ๆ นี่ฉันจะคิดฟุ้งซ่านไม่ได้นะ! แค่พี่ไทระกับพี่แม็กเวลกลัวกันก็เกินพอแล้ว

      บรรยากาศในห้องหนักอึ้งขึ้นมาทันที ดูเหมือนพี่ไทระจะสงสัยว่าฉันกับพี่แม็กเวลคุยอะไรกัน พอพี่แม็กเวลเห็นพี่ไทระทำหน้าสงสัย เขาเลยค่อยๆ ขยับปากและออกเสียงชัดเจนที่สุดที่จะทำได้ ฉันได้ยินมาว่าพี่ไทระเรียนวิชาอ่านปากจากครูพี่จิณณ์กับพี่แม็กเวลอยู่เพราะงั้นเลยน่าจะอ่านคำสั้นๆ ได้ และคำที่พี่แม็กเวลพูดก็คือ...

      “พี่ – เจอ – ผี!!!”

      เปรี้ยงงง!!!
      อะไรมันจะประจวบเหมาะปานนั้น! ระหว่างที่พี่แม็กเวลกำลังพูดชัดถ้อยชัดคำ อยู่ๆ ฟ้าก็แลบแปล๊บจนเสียงดังสนั่น และแสงจากสายฟ้าก็สาดส่องเข้ามาในห้องทำให้พี่ไทระเห็นชัดเต็มตาว่าพี่แม็กเวลขยับปากพูดคำว่าอะไร เท่านั้นแหละ...พี่ไทระทำหน้าเบ้ยิ่งกว่าเดิมอีก!

      ฉันว่าสองคนนี้กลัวเกินไปแล้ว เลยกะจะปลอบใจสักหน่อยว่าผีไม่มีหรอกแต่พอจะขยับปากเท่านั้นแหละ ประตูห้องก็เปิดดังโครม วินาทีนี้ทั้งพี่ไทระและพี่แม็กเวลกอดกันกลมเลยแถมพี่แม็กเวลยังสวดอะไรไม่รู้จับความหมายไม่ได้อีกต่างหาก

      “อา...โทษทีเปิดแรงไปหน่อยน่ะ” เสียงดังขึ้นที่หน้าประตู พอฉันหันไปมองก็เห็นครูพี่จิณณ์ยืนอยู่ตรงนั้น “พอดีกะมาช่วยแม็กดูนักเรียนอีกแรง แต่หาเจ้าตัวไม่เจอสักทักเลยคิดว่าอาจจะอยู่ห้องนี้แล้วก็อยู่จริงๆ ด้วย...นั่นทำอะไรกันอยู่น่ะ”

      ครูพี่จิณณ์บอกจุดประสงค์การมาเยือนก่อนจะชี้ไปทางที่พี่ไทระกับพี่แม็กเวลกอดกับกลมดิ๊กอยู่ ฉันเลยได้แต่หัวเราะแห้งๆ แล้วค่อยเล่าถึงสาเหตุให้ครูพี่จิณณ์ฟัง พอเล่าจบครูพี่จิณณ์ก็เดินเข้าไปจับพี่ไทระกับพี่แม็กเวลแยกจากกัน จากนั้นครูพี่จิณณ์ก็ยกเหตุผลมากมายร้อยแปดขึ้นมาพี่แม็กเวลคงตาฝาดบ้าง หรือคิดไปเองบ้าง ประมาณนั้นแหละ เพราะผอ.ไม่มีรูมเมทสักหน่อย

      ฉันว่านะ...การที่มาฟังเหตุผลของครูพี่จิณณ์เช่นนี้แลดูจะหนักหน่วงสำหรับพี่ไทระกับพี่แม็กเวลมากกว่าที่เจอผีอีกมั้ง และฉันเองก็ต้องได้ฟังไปด้วย ทำไมยิ่งฟังแล้วฉันยิ่งรู้สึกสงสารคุณผีที่หลอกครูพี่จิณณ์ไม่ได้กันนะ ถ้าผีมันมีจริงอ่ะนะ

      ว่าแต่ว่า...วันนี้จะจัดของกันเสร็จไหมนะ แล้วพี่แม็กเวลเจอรูมเมทผอ.จริงหรือเปล่า การย้ายมาอยู่ห้องเดียวกับพี่ไทระในวันนี้มันช่างเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและปริศนาหลายอย่างเลยละค่ะ!

---

B. รางวัลสำหรับคู่ที่ทำภารกิจได้เกือบเพอร์เฟ็ค 90% - 100&

GRAND PENTAGON STAMP ตราประทับระดับสูงมากในหมวดภารกิจรูมเมทและภารกิจพิเศษ มีลักษณะเป็นห้าเหลี่ยมเทอร์ควอยซ์ผสมทองคำแท้ มีมูลค่า +150 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้สุดยอดเป็นที่น่าปลาบปลื้มแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+2,000,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

Narin's Comment:

[Skai]

เอาเนื้อเรื่องมาวางก่อนฮะ

คลิ๊ก:

---

C. รางวัลสำหรับคู่ที่ทำภารกิจได้ยอดเยี่ยมมาก 80% - 90%

ULTRA SQUARE STAMP ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจรูมเมทและภารกิจพิเศษ มีลักษณะเป็นรูปสี่เหลี่ยมเพชรสีชมพูผสมทองคำแท้ มีมูลค่า +100 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจอย่างยอดเยี่ยมเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+1,500,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

Narin's Comment:

[bluebearz]

รังแกน้อง:

---

C. รางวัลสำหรับคู่ที่ทำภารกิจได้ยอดเยี่ยมมาก 80% - 90%

ULTRA SQUARE STAMP ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจรูมเมทและภารกิจพิเศษ มีลักษณะเป็นรูปสี่เหลี่ยมเพชรสีชมพูผสมทองคำแท้ มีมูลค่า +100 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจอย่างยอดเยี่ยมเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+1,500,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

Narin's Comment:

[peemung]

แปะๆรูปต่อจากเนื้อเรื่องของรันฮะ:

[dedog]

Spoiler:

---

C. รางวัลสำหรับคู่ที่ทำภารกิจได้ยอดเยี่ยมมาก 80% - 90%

ULTRA SQUARE STAMP ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจรูมเมทและภารกิจพิเศษ มีลักษณะเป็นรูปสี่เหลี่ยมเพชรสีชมพูผสมทองคำแท้ มีมูลค่า +100 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจอย่างยอดเยี่ยมเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+1,500,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

Narin's Comment:

[ผู้มาเยือนผู้มาเยือน]

เอาเรื่องมาแปะไว้ค่ะ เผื่อพี่แคลจะฟื้นมาเห็น

แปะๆ:

[ผู้มาเยือนผู้มาเยือน]

มาส่งงานค่ะ แฮ่กๆๆ 

สำป่อย:

---

C. รางวัลสำหรับคู่ที่ทำภารกิจได้ยอดเยี่ยมมาก 80% - 90%

ULTRA SQUARE STAMP ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจรูมเมทและภารกิจพิเศษ มีลักษณะเป็นรูปสี่เหลี่ยมเพชรสีชมพูผสมทองคำแท้ มีมูลค่า +100 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจอย่างยอดเยี่ยมเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+1,500,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

Narin's Comment:

[ผู้มาเยือนผู้มาเยือน]

เนื้อเรื่อง:

รูปครับ:

---

B. รางวัลสำหรับคู่ที่ทำภารกิจได้เกือบเพอร์เฟ็ค 90% - 100&

GRAND PENTAGON STAMP ตราประทับระดับสูงมากในหมวดภารกิจรูมเมทและภารกิจพิเศษ มีลักษณะเป็นห้าเหลี่ยมเทอร์ควอยซ์ผสมทองคำแท้ มีมูลค่า +150 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้สุดยอดเป็นที่น่าปลาบปลื้มแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+2,000,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

Narin's Comment: