- EURChairman's Club
Elite Urban Royle
ผู้อำนวยการฝ่ายปกครอง
4701
+3,157 M 223 K
PASSPORT
:
(142575/181250)
:
[ Quest 39 ] : One day with me
One day with me
ระยะเวลาสิ้นสุดภารกิจ
THURSDAY, 30 NOV 2023 ; 23.59 TH
เนื้อเรื่องภารกิจหลัก
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ในคาบของ "วิชาแนะแนว" ของแต่ละระดับชั้น ทางโรงเรียนมักจะให้ความสำคัญอย่างมากกับการค้นหาตัวเองว่านักเรียนแต่ละคนเมื่อเติบโตขึ้นไปแล้วอย่ากที่จะทำอะไร และสิ่งที่ทำให้ค้นพบได้ง่ายที่สุดนั่นคือการพิจารณาถึงกิจวัตรประจำวันของเรานั่นเอง
ว่ากันว่ากิจวัตรประจำวันที่เราทำอยู่นั้นมักจะมีสิ่งที่เราชอบหรืออยากจะเป็นสอดแทรกหลบซ่อนอยู่ภายในนั้น เพียงแค่เราจะต้องค้นหาให้เจอเท่านั้น ด้วยเหตุนี้การเขียนกิจวัตรประจำวันจึงเป็นการบ้านของนักเรียนทุกระดับชั้นนั่นเอง
แต่ด้วยความที่นักเรียนบางคนก็ยังไม่เข้าใจว่าจะต้องมีการเขียนกิจวัตรประจำวันอย่างไร จึงได้เข้าไปปรึกษาอาจารย์ประจำชั้น หรือ อาจารย์ประจำวิชาต่าง ๆ ที่ตนเองสนิท ส่งผลให้เหล่าบุคลากรโรงเรียนทุกคนก็จะต้องเขียนกิจวัตรประจำวันของตนเองเป็นตัวอย่างให้แก่นักเรียนเผื่อกรณีที่มีนักเรียนที่ตนเองรู้จักมาขอคำปรึกษานั่นเอง
แต่ถึงแม้ว่าการเขียนกิจวัตรประจำวันอาจจะไม่ได้ทำให้เราค้นพบสิ่งที่เราอยากทำจริง ๆ ในอนาคตก็ตาม แต่อย่างน้อยก็ทำให้เราได้รู้จักตนเองมากขึ้นว่าอะไรที่เราชอบหรือไม่ชอบ อีกทั้งยังอาจจะได้งานอดิเรกหรือไอเดียใหม่ ๆ จากกิจวัตรประจำวันของเพื่อนนักเรียนคนอื่น อาจารย์ หรือ บุคลากร อีกด้วย
รายละเอียดภารกิจหลัก
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
[ ภารกิจเขียนบรรยาย ]
เขียนบรรยายกิจวัตรประจำวันตั้งแต่เวลาตื่นนอนไปจนถึงก่อนนอน พร้อมบรรยายเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างทำกิจวัตรประจำวันปกติ โดยมีเงื่อนไขดังต่อไปนี้
- มีตารางกำหนดการ ( Schedule ) และสรุปการปฎิบัติอย่างคร่าว ๆ อย่างชัดเจน เช่น
05.30 - ตื่นนอน
xxxxxxx บรรยายและเรื่องราวที่เกิดขึ้น xxxxxxx
05.45 - ดื่มโกโก้ร้อน + ขนมปัง
xxxxxxx บรรยายและเรื่องราวที่เกิดขึ้น xxxxxxx
06.00 - อาบน้ำ
xxxxxxx บรรยายและเรื่องราวที่เกิดขึ้น xxxxxxx
....
....
.... - มีคำที่เขียนผิดสูงสุดไม่เกิน 5 คำ
- ข้อความทั้งหมดจะต้องมีพยัญชนะไม่รวมช่องว่างไม่ต่ำกว่า 10,000 ตัวอักษร
Bonus Collector
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
สะสมปัจจุบัน : 200 / 500
Bonus Collector ครบ 100%
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
+5 MAGIC SCROLL
ม้วนคัมภีร์ของผู้อำนวยการโรงเรียนที่จะมอบให้กับนักเรียนหรืออาจารย์ที่สูญเสียเครดิต (CREDIT) ไป เมื่อใช้งานแล้วจะทำให้ค่าเครดิตเพิ่มขึ้นจากเดิม จำนวน +1 Credit ทันที
+15 STAR PIECE
ชิ้นส่วนดวงดาวที่ใช้สะสมรวมกันในขวดโหล สามารถนำไปแลกเป็นของรางวัลพิเศษมากมายกับทางโรงเรียนได้
+50 SCRATCH CARD
ตั๋วสำหรับเล่นระบบ Scartch Card ลุ้นรางวัลพิเศษต่าง ๆ โดยบัตรหนึ่งใบสามารถสุ่มลุ้นรางวัลได้หนึ่งอย่าง อ่านวิธีการใช้งานได้ที่ [ คลิกที่นี่ ]
+3,500,000 CHIPS
เหรียญตราที่ใช้ในการชำระค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในโรงเรียนหรือการร่วมกิจกรรมพิเศษที่ทางโรงเรียนและบริษัทสปอนเซอร์จัดขึ้น
ผู้ส่งภารกิจทุกคน
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
QUAINT QUEST STAMP
ตราประทับที่มอบให้สำหรับผู้ที่ปฎิบัติภารกิจหลักได้ครบถ้วนสมบูรณ์ เพื่อเป็นเกียรติยศแสดงถึงความรับผิดชอบต่องานที่ได้รับมอบหมายอย่างสำเร็จลุล่วง เมื่อถูกประทับแล้วจะทำให้ได้ค่าประสบการณ์ +100 Grade Exp. โดยอัตโนมัติ
+5 STAR PIECE
ชิ้นส่วนดวงดาวที่ใช้สะสมรวมกันในขวดโหล สามารถนำไปแลกเป็นของรางวัลพิเศษมากมายกับทางโรงเรียนได้
+25 SCRATCH CARD
ตั๋วสำหรับเล่นระบบ Scartch Card ลุ้นรางวัลพิเศษต่าง ๆ โดยบัตรหนึ่งใบสามารถสุ่มลุ้นรางวัลได้หนึ่งอย่าง อ่านวิธีการใช้งานได้ที่ [ คลิกที่นี่ ]
+1,500,000 CHIPS
เหรียญตราที่ใช้ในการชำระค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในโรงเรียนหรือการร่วมกิจกรรมพิเศษที่ทางโรงเรียนและบริษัทสปอนเซอร์จัดขึ้น
Date of broadcast :
01 NOV 2023 ; 09.00 TH
- bluebearz
Bonita Blanchett
นักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 5
1311
+128 M 935 K 310
PASSPORT
:
(550/2125)
:
Re: [ Quest 39 ] : One day with me
- MY LOVELY HOLIDAY:
09.30 น. - Wake up
ทุกวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ลูกหมีจะชอบตื่นเวลานี้เป็นประจำ พอตื่นมาก็จะเห็นคนที่ขี้เซาสุดๆ อย่างคุณน้ำขิงยังนอนฝันหวานน้ำลายยืดอยู่บนเตียงอีกฝั่งอยู่เลย ไม่รู้ว่ากำลังฝันถึงอะไรอยู่หรือเปล่านะ? สุดท้ายลูกหมีเลยต้องเป็นคนปลุก (ลาก) คุณน้ำขิงเพื่อที่เราจะได้ไปอาบน้ำ ทำธุระส่วนตัวและออกไปหาข้าวเช้าทานด้วยกัน ซึ่งการลากคุณน้ำขิงออกจากเตียงก็เป็นอะไรที่ทุลักทุเลเอามากๆ เพราะตัวคุณน้ำขิงหนัก…
09.40 น. - Take a shower + Wash the hair
การอาบน้ำสระผมตอนเช้าเป็นอะไรที่สนุกมากสำหรับลูกหมี บางครั้งในช่วงเวลาที่เร่งรีบ อาจจะด้วยเพราะตื่นสายหรือกลัวเมนูข้าวเช้าที่เล็งไว้ถูกคนอื่นแย่งไป ลูกหมีกับคุณน้ำขิงก็จะใช้ห้องน้ำร่วมกัน พวกเรามีผมที่ยาวสลวยสวยเก๋กันทั้งคู่ เลยต้องหมั่นสระผมและนวดผมบ่อยๆ การตบตีกันแย่งแชมพูและครีมนวดก็เป็นอีกกิจกรรมย่อยที่มักขึ้นได้เกิดในห้องน้ำ
ส่วนกิจกรรมหลักอีกหนึ่งกิจกรรมที่นอกเหนือจากการอาบน้ำก็คือ การนั่งชมคอนเสิร์ต K-pop ของคุณน้ำขิงแบบ VIP ชิดขอบเวที โดยไม่ต้องเสียเงินซื้อตั๋วเลยสักกะบาท คุณน้ำขิงร้องเพลงเพราะมากๆ เลย ถ้าไม่ติดว่ากำลังอยู่ในห้องน้ำ ลูกหมีคงเอาแท่งไฟมายืนเชียร์หน้าอ่างอาบน้ำแล้ว
10.30 น. - Breakfast time (Khao nio mu ping nom sod)
ปกติแล้ว ลูกหมีกับคุณน้ำขิงจะหาซื้อกินเอาในโรงเรียน เพราะพวกเราต่างไม่มีใครทำอาหารเป็นเลยสักคน ถึงลูกหมีจะมีพี่ชายที่ทำอาหารเก่งกันทั้งบ้าน แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมลูกหมีถึงไม่ได้รับสกิลแบบพี่ชายมาบ้างเลย… แต่ว่านะ วันนี้ลูกหมีเห็นโฆษณาในอินเทอร์เน็ตเกี่ยวกับความฮิตของเจ้าเมนูที่เรียกว่า “ข้าวเหนียวหมูปิ้งนมสด” ก็เลยคึกอยากลองทำกินและทำให้คุณน้ำขิงกินด้วย เพราะคิดว่าไหนๆ มื้อเช้าก็ควรเป็นมื้อที่ทานง่ายและทำง่าย ก็เลยตัดสินใจลองทำตามสูตรที่หาเจอในอินเทอร์เน็ตดู- Spoiler:
- สูตรทำข้าวเหนียวหมูปิ้งนมสด :
วัตถุดิบ
- เนื้อหมูสันนอก
- น้ำตาลปี๊บ
- น้ำปลา
- ซอสหอยนางรม
- น้ำตาลทราย
- กระเทียมสับ
- รากผักชีหั่น
- แป้งข้าวโพด
- นมข้นจืด
วิธีทำ
1. หั่นเนื้อหมูสันนอกเป็นชิ้น ให้พอดีกับไม้เสียบสำหรับปิ้ง
2. ใส่น้ำตาลปี๊บ น้ำปลา ซอสหอยนางรมและน้ำตาลลงในถ้วย แล้วคลุกเคล้าให้เข้ากัน
3. ใส่กระเทียมสับ รากผักชีหั่น แป้งข้าวโพดและนมข้นจืดตามลงไป แล้วหมักทิ้งไว้ประมาณ 3 ชั่วโมง
ระหว่างนี้หุงข้าวเหนียวและเตรียมเตารอปิ้ง
4. เมื่อหมูและเครื่องปรุงที่หมักไว้ได้ที่แล้ว ให้นำหมูมาเสียบไม้ จะปิ้งบนกระทะหรือเตาถ่านก็ได้
5. ปิ้งหมูเสร็จก็นำมาจัดใส่จาน พร้อมกินกับข้าวเหนียวร้อนๆ ได้เลย
ปรากฏว่าตอนที่ปิ้ง ลูกหมีมัวจดจ่ออยู่กับสูตรการทำในมือถือมากไปหน่อย จนเกือบกลายเป็นต้นเหตุของอัคคีภัยภายในห้องพักไปซะแล้ว…แต่สุดท้ายข้าวเหนียวหมูปิ้งนมสดฝีมือของลูกหมีก็คลอดออกมาลืมตาดูโลกได้สำเร็จ ถึงแม้หน้าตาจะไหม้ๆ เกรียมๆ ไปหน่อย แต่ครั้งหน้าลูกหมีจะต้องทำออกมาอร่อยจนแสงออกปากให้ได้เลย
11.20 น. - Do homework (Free time)
ถ้าหากมีการบ้านของวิชาไหนที่ทำค้างเอาไว้หรือต้องรีบส่งในเร็วๆ นี้ ลูกหมีกับคุณน้ำขิงก็จะเอามานั่งทำด้วยกัน เผื่อว่ามีการบ้านวิชาไหนที่ยากจะได้รวมสมองกันคิด อย่างที่สำนวนไทยกล่าวเอาไว้ว่า “สองหัวย่อมดีกว่าหัวเดียว” อีกอย่างการมีเพื่อนทำด้วยก็อุ่นใจกว่าเยอะเลย ถึงแม้บางครั้งคุณน้ำขิงจะชอบงอแงบอกว่าขี้เกียจทำหลังจากทำไปได้แค่ 5 นาทีก็ตาม
อย่างวันนี้เป็นการบ้านวิชาคณิตศาตสร์ที่ทั้งลูกหมีและคุณน้ำขิงต่างไม่ถนัดเอาซะเลย คณิตของเด็กมอห้านี่มันยากจัง…ถึงจะรวมหัวกันคิดแล้วคิดอีก แต่ก็หัวตันจนคิดอะไรกันไม่ออก สุดท้ายหลังจากทำการบ้านไปได้เพียงหน้าเดียว ลูกหมีกับคุณน้ำขิงก็พร้อมใจกันถอดสมองและถอดวิญญาณออกจากร่างด้วยความสิ้นหวัง…
12.00 น. - Violin practicing at the music club
หลังจากทานข้าวเช้าและทำการบ้านรออาหารย่อยเสร็จ จะเป็นช่วงเวลาเที่ยงพอดี เวลานี้ลูกหมีกับคุณน้ำขิงจะแยกย้ายกันไปทำกิจกรรมชมรมของตัวเอง คุณน้ำขิงไปชมรมศิลปะ ส่วนลูกหมีไปชมรมดนตรี ในเร็วๆ นี้ชมรมดนตรีของลูกหมีจะมีการแสดงขับร้องประสานเสียงในงานนิทรรศการของโรงเรียน ซึ่งลูกหมีมีโอกาสได้ขึ้นไปแสดงด้วย ถึงจะไม่ค่อยมั่นใจว่าจะทำได้ไหม แต่ลูกหมีกับพวกรุ่นพี่ก็พยายามฝึกซ้อมกันอย่างหนัก แต่ดูเหมือนว่าวันนี้ที่ห้องชมรมจะมีคนออกจากห้องไปแล้วลืมปิดประตู เลยกลายเป็นมีสมาชิกใหม่ตัวน้อยเข้ามาช่วยซ้อมร้องประสานเสียงด้วยล่ะ
13.00 น. - Lunch time (Tuna sandwich)
ถ้าหากได้มาซ้อมดนตรีที่ห้องชมรม รุ่นพี่ลินน์ที่เป็นประธานชมรมก็จะเอาข้าวกลางวันมาฝากสมาชิกในชมรมรวมถึงลูกหมีอยู่เสมอ ซึ่งทุกครั้งเมนูข้าวกลางวันที่พี่เขาเอามาฝากทุกคน ก็มักจะหนีไม่พ้นเมนู “แซนด์วิชทูน่า” ที่ทันทีที่คนในชมรมเห็นก็ถึงกับต้องพากันร้องโอดครวญกันเลยทีเดียว
สมาชิกชมรม A : โหย…พี่ลินน์ กลางวันนี้ก็แซนด์วิชทูน่าอีกแล้วเหรอ?
ประธานชมรม : ก็ใช่น่ะสิ
สมาชิกชมรม B : กินทุกวันไม่เบื่อบ้างหรือไงเนี่ย…หรือกลายเป็นพวกแซนด์วิชทูน่าเลิฟเวอร์ไปแล้ว?
ประธานชมรม : อย่ามาดูถูกแซนด์วิชทูน่าฝีมือแม่ครัวของโรงเรียนเราเชียว อร่อยสุดในย่านนี้แล้วนะขอบอก
สมาชิกชมรม C : แต่จะให้เรากินทุกมื้อมันก็ไม่ได้ปะคะ พี่ลินน์? กินจนหน้าจะเป็นทูน่าอยู่แล้วเนี่ย
ประธานชมรม : พวกเธอนี่บ่นเก่งกันจนเหมือนป้าข้างบ้านเข้าไปทุกทีแล้วนะ ทีน้องลูกหมีตัวน้อยของพี่ยังไม่เห็นบ่นเลยสักกะคำ เนอะน้องลูกหมี?
ลูกหมี : อ…เอ่อ ค่ะ…แซนด์วิชอร่อยค่ะ…
ถึงลูกหมีอยากจะบอกว่าอยากลองกินเมนูอื่นอยู่เหมือนกัน แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดออกไป…แต่แซนด์วิชทูน่าที่พี่ประธานชมรมให้มามันก็อร่อยจริงๆ นั่นแหละ ว่าแล้วลูกหมีก็ลองเสิร์ชหาวิธีทำเก็บไว้ซะเลย เผื่อมีโอกาสจะได้ลองทำกินกับคุณน้ำขิงบ้าง- Spoiler:
- สูตรทำแซนด์วิชทูน่า :
วัตถุดิบ
- เนื้อปลาทูน่า
- มายองเนส
- หอมใหญ่สับ
- พริกไทยดำป่น
- ขนมปังโฮลวีตปิ้งกรอบ
- เนยเค็ม
- แตงกวาหั่นแว่นบางๆ
- มะเขือเทศหั่นแว่น
- เชดดาร์ชีส
วิธีทำ
1. ใส่เนื้อปลาทูน่า มายองเนส พริกไทยดำป่นและหอมใหญ่ลงในเครื่องปั่น ปั่นจนละเอียดเข้ากัน
2. ทาเนยลงบนขนมปังโฮลวีตที่ปิ้งจนกรอบ วางแตงกวา ตักทูน่าใส่แล้วเกลี่ยให้ทั่วแผ่น
จากนั้นวางทับด้วยมะเขือเทศและเชดดาร์ชีส
3. ประกบด้วยขนมปังโฮลวีตอีกแผ่น นำเข้าเตาอบเพื่อให้ชีสละลาย
4. เสร็จแล้วนำออกจากเตา หั่นเป็นชิ้น ใส่จานพร้อมทาน
15.20 น. - Water the plants
หลังจากซ้อมดนตรีที่ห้องชมรมจนเพลิน รู้สึกตัวอีกทีก็เกือบจะถึงเวลาเย็นแล้ว ก่อนกลับห้องพัก ลูกหมีมักจะแวะไปที่สวนดอกไม้ใกล้ๆ อาคารเรียน เพื่อช่วยคุณเอย์จิ (เพื่อนร่วมห้อง) รดน้ำ ใส่ปุ๋ยและช่วยบันทึกการเจริญเติบโตของเหล่าดอกไม้และต้นไม้ ที่สวนมีดอกไม้เล็กๆ สวยๆ บานอยู่เต็มไปหมด เวลาเดินต้องระวังมากๆ เพราะอาจจะเหยียบน้องเอาได้ ระหว่างช่วยงาน จู่ๆ ลูกหมีก็ได้ยินเสียงร้องตกใจดังมาจากบริเวณใกล้ๆ พอเงยหน้าขึ้นก็เห็นคุณเอย์จิวิ่งด้วยความเร็ว 400 กิโลเมตร/ชั่วโมงตรงมาหาลูกหมีซะแล้ว ตอนแรกลูกหมีก็ตกใจไปด้วย นึกว่าเป็นอะไร แต่ที่แท้เขาก็แค่กลัวคุณหนอนน้อยที่เกาะอยู่บนใบไม้นี่เอง…
หลังจากหารือกันอยู่นานว่าจะเอายังไงต่อดี เพราะคุณเอย์จิดูกลัวมากๆ จนไม่กล้าเฉียดเข้าไปใกล้เลย แต่สุดท้ายแล้วก็ไม่มีใครอยากไปรบกวนน้อง ก็เลยปล่อยน้องไว้แบบนั้น ซึ่งตอนที่คุณเอย์จิต้องเดินผ่านก็จะหน้าซีด ท่าทางเกร็งๆ เหงื่อแตกพลั่กหน่อย เดินตัวแข็งทื่อเหมือนหุ่นยนต์เลย เป็นมุมความกลัวแมลงของคุณเอย์จิที่ลูกหมีไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นสักครั้งในชีวิต
17.00 น. - Dinner time (Khao pan onigiri)
ตอนเย็นคุณเอย์จิได้ให้ข้าวปั้นห่อสาหร่ายที่ทำเองกับลูกหมีเพื่อเป็นคำขอบคุณที่ช่วยงานด้วย หลังจากเซย์บ๊ายบายกับคุณหนอนตัวน้อยที่แทะเล็มใบไม้จนล้มตัวนอนด้วยความอิ่มแปล้ ลูกหมีกับคุณเอย์จิก็เดินกลับห้องพักด้วยกัน ระหว่างทางบังเอิญเจอคุณน้ำขิงที่เพิ่งเดินออกมาจากชมรมพอดี คุณเอย์จิเลยชวนมานั่งกินข้าวปั้นด้วยกันสามคนริมทางก่อนขึ้นอาคารหอพัก ข้าวปั้นที่คุณเอย์จิทำมาชิ้นใหญ่มากๆ เป็นลูกหมีคงกินอิ่มไปได้มื้อนึงเลย การนั่งกินข้าวปั้นโอนิกิริกับเพื่อนๆ พร้อมกับชมภาพทิวทัศน์ของพระอาทิตย์ตกดินไปพลาง ยิ่งทำให้มื้อเย็นในวันนี้อร่อยสุดๆ
ลูกหมีไม่ลืมที่จะถามสูตรทำข้าวปั้นจากคุณเอย์จิด้วย ต้องรีบจดเอาไว้จะได้ไม่ทำพลาดแบบหมูปิ้งนมสดอีก- Spoiler:
- สูตรทำข้าวปั้นญี่ปุ่น :
วัตถุดิบ
- ข้าวญี่ปุ่นหุงสุก
- ผงโรยข้าว
- ไส้ที่ต้องการ เช่น แซลม่อน ไข่หวาน บ๊วยดอง ซาบะ ไข่ปลาเมนไทโกะ
- สาหร่ายแผ่น
วิธีทำ
1. โรยผงโรยข้าวลงบนข้าวญี่ปุ่นที่หุงสุกแล้ว จากนั้นคนคลุกเคล้าให้เข้ากัน
ลองชิมได้ว่ารสชาติพอดีแล้วหรือยัง ถ้าหากยังไม่พอดี สามารถเติมผงโรยข้าวเพิ่มหรือน้ำตาลหรือเกลือผสมลงไป
2. ปั้นข้าวที่ผสมแล้วให้เป็นรูปทรงสามเหลี่ยม จะใช้มือหรือแป้นพิมพ์ในการปั้นก็ได้
3. ใช้นิ้วกดตรงกลางข้าวปั้นให้เป็นรูแล้วใส่ไส้ที่ต้องการเข้าไป
จากนั้นใช้ข้าวญี่ปุ่นที่ผสมแล้วมาอุดรูไส้ทั้งสองด้านเพื่อไม่ให้ไส้หลุดออกมา
4. สุดท้ายห่อด้วยสาหร่ายแผ่น จะห่อแบบทั้งก้อนหรือห่อแบบครึ่งก้อนก็ได้ เป็นอันเสร็จเรียบร้อย
18.00 น. - Take a shower + Brush the teeth
พอกลับมาถึงห้องพักก็ต้องรีบอาบน้ำแปรงฟัน เพราะอากาศประเทศไทยตอนนี้เริ่มจะหนาวแล้ว การแปรงฟันมักจะเป็นกิจกรรมอย่างสุดท้ายที่เราทำหลังจากอาบน้ำและใส่ชุดนอนเรียบร้อยแล้ว แต่ดูเหมือนการแปรงฟันในคืนนี้จะค่อนข้างสิทธิพิเศษกว่าคืนไหนๆ ไปสักหน่อย เพราะระหว่างที่ลูกหมีกับคุณน้ำขิงกำลังส่องกระจกและแปรงฟัน จู่ๆ ก็มีคุณปีเตอร์ตัวบะเอ้กซึ่งมาจากไหนไม่รู้ บินมาเกาะที่หน้ากระจก ทำเอาพวกลูกหมีกระโดดโหยงราวกับจิงโจ้ แล้ววิ่งหนีกันไปคนละทิศคนละทาง โดยที่แปรงสีฟันยังคาอยู่ในปากกันอยู่เลย…ลูกหมีเริ่มจะเข้าใจความกลัวแมลงของคุณเอย์จิซะแล้วสิ…
เพราะทั้งลูกหมีและคุณน้ำขิงต่างก็กลัวคุณปีเตอร์ด้วยกันทั้งคู่ ทำให้เราสองคนต้องระเห็ดระเหินออกจากห้องพัก ไปขอความช่วยเหลือจากคุณเอย์จิ (ที่ไม่กลัวแมลงสาบ แต่กลัวหนอน) ที่อยู่ห้องใกล้ๆ มาช่วยไล่คุณปีเตอร์ออกไป ฮีโร่ของพวกเราในคืนนี้ก็เลยตกเป็นของคุณเอย์จิไปโดยปริยาย
19.00 น. - Teddy Bear’s DIY time
ทุกคืนในวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ลูกหมีกับคุณน้ำขิงจะหากิจกรรมมาทำร่วมกันก่อนที่จะแยกย้ายกันไปนอน หลังจากคุยกันอยู่นานว่าจะทำอะไรดี ก็ตัดสินใจได้ว่าคืนนี้จะทำกิจกรรม DIY ตุ๊กตาหมีจากเศษผ้าเหลือกัน หลังจากเตรียมอุปกรณ์เสร็จเรียบร้อย พวกลูกหมีก็มานั่งศึกษาวิธีทำในมือถือและเริ่มลงมือทำ พอทำเสร็จและเอามาเทียบกันแล้ว… ทั้งที่ก็ทำจาก How to เดียวกัน แต่ทำไมคุณตุ๊กตาหมีของลูกหมีและคุณตุ๊กตาหมีของคุณน้ำขิงถึงออกมาหน้าตาไม่เหมือนกันเลยนะ…
คุณน้ำขิงเป็นคนที่เก่งในด้านงานฝีมืออยู่แล้ว เธอเลยทำออกมาได้ดี ในขณะที่ลูกหมีกลับทำได้แค่แบบพอถูๆ ไถๆ สภาพของคุณตุ๊กตาหมีก็เลยเหมือนเพิ่งผ่านสมรภูมิรบอย่างหนักหน่วงมา ขอโทษนะ…คุณตุ๊กตาหมีตัวน้อย ที่ฝีมือของลูกหมีแย่ไปหน่อย…
20.00 น. - Writing novel (Free time)
เป็นเวลาช่วงเวลาแห่งอิสระ ก่อนที่จะต้องแยกย้ายกันไปนอน บางคืนลูกหมีกับคุณน้ำขิงก็จะนั่งฟังเรื่องเล่าผีของ The ghost radio ด้วยกัน (ถึงจะกลัวมากก็ตาม) บางคืนก็นั่งจับเข่าเล่นเกม UNO reverse กันแค่สองคน หรืออย่างคืนไหนที่จิตวิญญาณแห่งการเป็นนักเขียนเข้าสิงร่าง ลูกหมีก็จะเริ่มจับดินสอแล้วขีดเขียนพรรณาถ้อยคำลงบนสมุด ส่วนคุณน้ำขิง…ดูเหมือนว่าคืนนี้คุณน้ำขิงจะนั่งสมาธิเข้าฌานไปก่อนลูกหมีซะแล้ว…ไม่รู้ว่าเป็นจิตวิญญาณตนไหนกันแน่นะ ที่เข้าสิงร่างคุณน้ำขิงให้คึกมานั่งทำสมาธิก่อนนอน…
21.45 น. - Video call with oniichan(s)
เพราะจากบ้านเกิดมาอยู่ต่างจังหวัดเพียงลำพัง เลยมีบางครั้งที่ลูกหมีก็อดคิดถึงคนทางบ้านไม่ได้ ซึ่งสิ่งที่พอจะช่วยคลายความคิดถึงของลูกหมีลงได้บ้าง ก็คือการวิดีโอคอลกับพี่ชาย เห็นพวกพี่ชายท่าทางยังแข็งแรงสบายดี ลูกหมีก็ดีใจแล้ว แต่เหมือนวันนี้สงสัยจะคิดถึงมากเกินไปหน่อยหรือเปล่านะ เพราะทันทีที่ได้เปิดกล้องและเห็นหน้าพวกพี่ชาย ลูกหมีก็พลันน้ำตาแตกทันที ทำเอาพวกพี่ชายถึงกับเหวอ ปลอบลูกหมีกันเป็นพัลวันเลย
ลูกหมีมักเอาเรื่องราวของตัวเองที่พบเจอในแต่ละวันมาเล่าสู่พี่ชายฟัง สลับกับที่พวกพี่ชายก็จะเอาเรื่องที่บ้านมาเล่า (เผา) ให้ลูกหมีฟังด้วย แต่ปกติเราไม่ค่อยคุยกันนานมากเท่าไหร่ เพราะเห็นว่าใกล้ถึงเวลานอนแล้ว ยกเว้นว่าวันไหนคุณน้ำขิงเกิดอยากเข้ามาแจมเพื่อมาทักทายพี่ชายด้วย ก็จะกลายเป็นว่าพวกเราคุยกันเพลิน จนรู้สึกตัวอีกทีก็เป็นเวลาตีสองแล้ว…
22.30 น. - Go to bed
เวลานี้มักเป็นเวลาที่ลูกหมีเริ่มเข้านอน บ่งบอกว่าช่วงเวลาสุดท้ายของวันกำลังจะจบลงแล้ว การได้เอนหัวลงบนหมอนนุ่มๆ การมีผ้าห่มที่คอยห่อหุ้มตัวในยามหนาว การมีคุณตุ๊กตาหมีตัวโปรดคอยอยู่ข้างๆ ในยามที่หลับตา ทุกอย่างล้วนช่วยให้ลูกหมีรู้สึกผ่อนคลายและนอนหลับสนิท วันนี้เหนื่อยมามากพอแล้ว ได้เวลาเก็บแรงไว้สำหรับวันถัดไปแล้วล่ะ
- pangkawjoaประธานนักเรียน
Taira Payakaroon
อาจารย์ภาษาไทย
3306
+611 M 422 K 265
PASSPORT
:
(2580/21000)
:
Re: [ Quest 39 ] : One day with me
- ไทอิน--- แฮ่ม! วัดหยุดของไทระต่างหากครับ!:
ช่วงนี้วิชาแนะแนวให้นักเรียนได้ลองเขียนถึงชีวิตประจำวัน ว่าแต่ละคนทำอะไรบ้าง เพื่อจะได้เห็นภาพมากขึ้นว่าตัวเองชอบอะไร ถึงตอนนี้ผม ‘ไทระ’ จะรู้อยู่แล้วว่าตัวเองชอบอะไร แต่ผมก็อยากลองเขียนดูบ้างครับ
เพราะมันน่าสนุกดีน่ะนะ~
รอบนี้ผมจะเขียนชีวิตประจำวันในวันหยุดสุดสัปดาห์ที่ผ่านมาของผมครับ มาครับ! เรามาเริ่มกันเลย!บันทึกประจำวันของ ‘ไทระ’
วันเสาร์ที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566
เวลา 06.00 น.: ตื่นนอน
ไม่ว่าจะวันธรรมดาหรือวันหยุด ผมมักจะตื่นเวลานี้เป็นประจำครับ คือผมน่ะ…ตื่นสายไม่ได้…ตื่นสายทีไรปวดหลังทุกทีครับ… อายุมากขึ้นแล้วไม่ดีเลยเนอะ
แต่ผมเพิ่งอายุยี่สิบสามเองนี่นา…เอ่อ…ช่างมันเถอะครับ…
เวลา 06.15 น.: วิ่งออกกำลังกายตอนเช้า
หลังจากล้างหน้าแปรงฟันแล้ว ผมจะเปลี่ยนเป็นใส่ชุดวอร์มแล้วออกมาวิ่งตรงสนามหน้าหอพักของโรงเรียนครับ พอได้เป็นครูแล้วก็ไม่ค่อยมีเวลาเล่นกีฬาเท่าไหร่ ถึงแม้ว่าถ้าว่างแล้วผมจะไปเล่นบาสกับเด็กๆ ก็เถอะ แต่ก็ยังรู้สึกว่าออกกำลังกายน้อยอยู่ดี เพราะงั้นถ้าไม่ติดขัดอะไร ผมก็จะมาวิ่งทุกเช้า
เมื่อวิ่งไประยะเวลาหนึ่งแล้ว ผมก็จะหาที่นั่งพักเหนื่อยแถวๆ นั้นสักหน่อย บางครั้งก็เจอเด็กนักเรียนหรือเพื่อนครูอาจารย์ที่ผ่านไปผ่านมาทักทายเสมอ
เวลา 06.45 น.: กลับขึ้นห้องไปนั่งพัก และอาบน้ำแต่งตัว
ผมจะกลับขึ้นมาที่ห้องพัก และอาบน้ำ แต่งตัวด้วยชุดสบายๆ เสื้อยืดกางเกงขายาวครับ และสิ่งที่ลืมไม่ได้เลย สิ่งที่เป็นเอกลักษณ์ประจำตัวผม นั่นคือ…ต่างหูไม้กางเขนสีเงินนั่นเอง!
พอแต่งตัวเรียบร้อย ผมก็ลงจากหอพักแล้วมุ่งหน้าไปยังโรงอาหารเพื่อทานอาหารเช้า ไม่อยากจะอวดหรอกนะครับ แต่อาหารที่โรงอาหารอร่อยมากเลยครับ สมแล้วที่เป็นโรงเรียนควิ้นท์ ของคุณภาพดีทุกอย่างเลยครับ
เวลา 07.30 น.: รับประทานอาหารเช้าที่โรงอาหาร
โรงเรียนควิ้นท์ค่อนข้างมีความล้ำสมัย เวลาสั่งอาหารจะต้องสั่งผ่าน Wristband ครับ แล้วนำ Wristband ไปแตะกับเครื่องสแกนสัญญาณที่โต๊ะอาหาร ก็จะมีอาหารมาเสิร์ฟถึงโต๊ะครับ ล้ำสมัยและหรูหราสุดเลยเนอะ~
วันนี้ผมสั่งข้าวหน้าอกไก่ ซุปเห็ด และน้ำช็อกโกแลตปั่นหวานน้อยมาทาน ให้ตายสิ! ทุกอย่างอร่อยสุดๆ เลยครับ กินแล้วฟินไม่หยุด!
เวลา 08.00 น.: เดินเล่นย่อยอาหาร
วันหยุดสุดสัปดาห์แบบนี้ ผมที่ไม่มีสอนเลยมาเดินเล่นเอ้อระเหยได้เต็มที่ ผมเดินเรื่อยเปื่อยจนมาถึงตรงสวนหย่อมและสวนสมุนไพร มองไปรอบๆ ก็เห็นว่ามีเด็กนักเรียนหลายคนเลยทีเดียว มีทั้งมานั่งคุยกัน ทั้งอ่านหนังสือทบทวนบทเรียน หรือแม้แต่มางีบหลับก็มี
พอได้เห็นบรรยากาศตอนนี้ ผมก็รู้สึกว่าที่นี่หรือที่โรงเรียนควิ้นท์คงจะเป็นสถานที่พักใจของพวกเด็กๆ สินะ มันดีจังเลยน้า~
ผมแวะเข้าไปทักทายเด็กๆ หลายคนก่อนจะเดินเล่นต่อไป
อืม…จริงๆ ก็รู้สึกมานานแล้วว่าผมค่อนข้างเป็นที่รู้จักเหมือนกันแฮะ สงสัยเพราะความเข้าถึงง่ายด้วยมั้ง?
เวลา 09.00 น.: กลับห้อง
หลังจากทานข้าวเช้าและเดินเล่นเสร็จ ผมก็กลับห้องพักเพื่อพักผ่อน ผมนอนกลิ้งบนเตียงพลางไถมือถือเล่นโซเชียล อ๊ะ…เพื่อนในเฟซคนนี้ไปเที่ยวทะเลด้วยแฮะ โอ๊ะ…อีกคนไปเปิดบูธขายของ โอ้…ส่วนอีกคนก็ไปดูหนัง เอ๊ะ!!! ส่วนคนนี้ไปกินแซลมอน!
เห็นแล้วทำเอาอยากกินเลยแฮะ เดี๋ยวสักปลายๆ เดือนมกราคมที่เคลียร์งานหมดแล้ว ลองชวนคุณเอลีทให้จัดปาร์ตี้พาเพื่อนๆ ไปกินแซลมอนกันดีกว่า มันต้องสนุกและอร่อยแน่ๆ
ครืดดด~
มีไลน์เด้งทักมาแฮะ จาก ‘ฌิ’ นี่นา
ผมรีบเปิดไลน์ตอบกลับทันที
ฌิ: [ ส่งสติ๊กเกอร์เคาะประตู ]
ผม: [ ครับผม~ ]
ฌิ: [ ตอนเที่ยงไปกินข้าวด้วยกันไหม ]
ผม: [ ไปๆ ฮะ ]
ฌิ: [ โอเคจ้า งั้นเจอกันที่โรงอาหารตอนเที่ยงนะ ]
ผม: [ ส่งสติ๊กเกอร์โอเค ]
พอคุยไลน์เสร็จ ผมก็นอนยิ้มอยู่อย่างนั้นแหละ
‘ฌิศุธา’ หรือ ‘ฌิ’ เป็นเพื่อนผู้หญิงที่ผมสนิทด้วย เรารู้จักกันตั้งแต่ตอนที่ผมยังเป็นนักเรียนอยู่ และผมก็…แอบชอบเธอด้วย ชอบมานานแล้ว แต่เรื่องในอดีตของเธอทำให้ผมต้องค่อยๆ เข้าหา กว่าจะสนิทกันแบบนี้ก็ต้องใช้เวลาอยู่หลายปีเลยครับ
อะแฮ่ม~ ช่างเรื่องนี้ก่อนดีกว่าครับ เอาเป็นว่าตอนนี้ผมมีนัดกับสาวตอนเที่ยงแล้ว~
เวลา 09.30 น.: เขียนต้นฉบับนิยาย
ไม่ค่อยมีใครรู้เท่าไหร่ว่าผมเขียนนิยายเป็นงานอดิเรกด้วยครับ ถ้าเรื่องไหนที่เห็นว่าเขียนลงเว็บแล้วเสียงตอบรับดี ผมก็จะลองส่งต้นฉบับไปสำนักพิมพ์เพื่อให้พิจารณาครับ หรือบางทีถ้าไม่อยากลุ้น ผมก็จะพิมพ์นิยายทำมือเอง แต่เรื่องนี้ผมเก็บเป็นความลับนะ เพราะงั้น…ชู่~ อย่าไปบอกใครนะครับ~
เวลานี้ผมค่อนข้างจะใช้สมาธิมากจนไม่ไปสนใจอย่างอื่นเท่าไหร่ ผมตั้งหน้าตั้งตาเขียนจนเวลาล่วงเลยไปสักพักหนึ่ง เมื่อใกล้ถึงเวลานัดแล้ว ผมจึงหยุดงานเขียนไว้ก่อน
เวลา 11.30 - 12.00 น.: เตรียมตัวไปโรงอาหาร เพื่อรับประทานอาหารเที่ยง
ผมจัดแต่งเสื้อผ้าหน้าผมอีกรอบ แล้วเดินออกจากหอพัก ไม่นานนักก็เดินไปถึงโรงอาหารตอนเที่ยงพอดี แล้วก็เห็นว่าฌิมาพอดีเช่นกัน
เราสองคนทักทายกันพอประมาณก่อนจะเดินเข้าโรงอาหารไปพร้อมกัน
เวลา 12.10 น.: เริ่มรับประทานอาหารเที่ยงที่โรงอาหาร
ผมกับฌิสั่งชุดอาหารตามที่เราอยากทานพลางคุยกันเรื่อยเปื่อย ตอนนี้ผมดีใจมากเลยที่เธอเปิดใจให้ผมมากกว่าเมื่อก่อน และก็หวังว่าเธอจะเปิดใจให้ผมมากขึ้นเรื่อยๆ นะ
ระหว่างที่เราสองคนนั่งทานอาหารกัน ก็จะมีนักเรียนหรือไม่ก็ครูอาจารย์แวะเข้ามาทักทายพวกเราเป็นระยะ…อ่า…ถ้าจะพูดให้ถูกคือเข้ามาทักทายผมเป็นส่วนใหญ่แฮะ
ไม่ใช่ว่าฌิไม่น่าเข้าใกล้หรอก แต่อย่างที่บอกไปแล้วว่าเธอค่อนข้างเปิดใจยากพอสมควรเลย
ใช้เวลาไปพักใหญ่ เราสองคนก็ทานข้าวเสร็จ แล้วจึงชวนกันไปเดินเล่นสักหน่อย จะว่าไป…ชีวิตในวันหยุดของผมดูเรื่อยเปื่อยจังแฮะ แต่ถึงจะเรื่อยเปื่อยแล้วไง? ผมมีความสุขกับมันก็พอแล้วเนอะ?
พวกเราเดินเล่นกันสักพักก่อนจะแยกย้าย ผมก็เสียดายอยู่หรอกที่แยกกันเร็ว แต่เห็นฌิบอกว่ามีงานต้องสะสางอีกหน่อย ก็เลยต้องรีบกลับไปดูบัญชี
อ๋อ! ผมลืมบอกไปว่าฌิเป็นพนักงานบัญชีน่ะครับ
เวลา 13.30 น.: เดินเล่นเรื่อยเปื่อยต่อ
ผมยังไม่อยากกลับห้อง เลยกะเดินเล่นเรื่อยเปื่อยต่ออีกหน่อย เดินเตร็ดเตร่ไปมาก็บังเอิญมาเจอเข้ากับประธานนักเรียนและสมาชิกสภาอีกหนึ่งคน
‘เพลิงกับอักษร’
เพราะเป็นสภานักเรียนเหมือนกันหรือเปล่านะ ถึงมักจะเจอสองคนนี้อยู่ด้วยกันเสมอ ผมทักทายทั้งคู่ด้วยรอยยิ้ม แล้วก็พูดคุยกับนิดหน่อย เลยทำให้รู้ว่าที่ทั้งคู่อยู่ด้วยกันในวัดหยุดเพราะต้องมาตระเตรียมของสำหรับอีเว้นท์ที่จะจัดตอนใกล้สิ้นปี
ส่วนจะเป็นอีเว้นท์อะไรนั้น…ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ไม่ว่าจะหลอกล่อถามยังไง สองคนนี้ก็ไม่หลุดความลับออกมาเลยแฮะ
พูดคุยกับเหล่าสภานักเรียนเสร็จ ผมก็เดินเล่นต่อแล้วก็มาเจอกับ ‘คุณเอลีท’ ที่ไม่รู้ว่ามาทำอะไรในวันหยุด แต่ถ้าให้เดา ก็คงมาเรื่องแอบเตรียมอีเว้นท์นั่นแหละ
ผมเข้าไปทักทายคุณเอลีทด้วยรอยยิ้มเหมือนเคย ถึงคุณเอลีทจะดูน่ากลัวก็เถอะ แต่จริงๆ ก็แค่ ‘เหมือนจะ’ น่ากลัวนั่นแหละ ถ้าไม่ได้ทำอะไรผิด ปกติคุณเอลีทเป็นคนใจดีนะ แบบประมาณว่าหน้านิ่งแต่ใจดีน่ะนะ
ดึ๋ง~
แล้วอีกอย่างที่ทำให้ผมไม่รู้สึกกลัวคุณเอลีทเท่าไหร่ อาจจะเป็นเพราะทรงผมม้วนนั่นก็ได้…เห็นทีไรนึกถึงเยลลี่ดึ๋งๆ ทุกที ตะมุตะมิเชียว…
เออใช่! ไหนๆ ก็เจอคุณเอลีทแล้ว เสนอเรื่องปาร์ตี้แซลมอนดีกว่า
พอคุยเรื่องปาร์ตี้เสร็จ เราก็แยกย้ายกันออกมา ผมก็มาเดินเล่นต่อ เดินไปประมาณหนึ่งก็เริ่มสู้แดดเมืองไทยไม่ไหว เลยตัดสินใจกลับหอพักดีกว่า
เวลา 14.30 น.: เดินทางกลับหอพัก ทักทายผู้คนระหว่างทาง
ผมว่าผมคงเป็นที่รู้จักจริงๆ แหละ เพราะตลอดทางมีคนเข้ามาทักทายเสมอเลย พอเจอแบบนี้แล้วผมว่าผมคิดถูกนะที่กลับมาเป็นอาจารย์ที่โรงเรียนควิ้นท์ เพราะผมอาจจะชอบผูกมิตรกับผู้คน และชอบช่วยเหลือก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียนหรือเรื่องอื่นๆ
ก็แบบว่า…เวลาเห็นคนอื่นดีใจมีความสุขแล้วมันดีใจไปด้วยมากเลยครับ
เวลา 15.00 น.: กลับถึงห้องพัก
ผมกลับมาถึงห้องพักแล้ว แต่ไม่รู้ว่าจะทำอะไรดี เลยเปิดคอมพิวเตอร์แล้วเขียนต้นฉบับนิยายต่อ ต้นฉบับอันนี้เป็นคนละเรื่องกับที่ผมเขียนตอนเช้านะ อันนี้ผมเขียนเป็นเรื่องสั้น ซึ่งเป็นเรื่องที่ผมจะเขียนไปร่วมสนุกกับสำนักพิมพ์หนึ่ง หัวข้อที่จะต้องเขียนคือ ‘ชีวิตประจำวัน’ และต้องเขียนอย่างน้อยหนึ่งหมื่นตัวอักษร ไม่รวมเว้นวรรค
สารภาพตามตรงว่า…ผมอยากไปตีสนิทกับสำนักพิมพ์แล้วขอให้เขาลดจากหนึ่งหมื่นตัวอักษร เหลือแค่สามพันตัวอักษรจังเลยครับ…
แต่ก็นั่นแหละครับ เป็นไปไม่ได้อยู่แล้วนี่นา…
ผมใช้เวลาเขียนไปสักพัก แต่ก็ยังเขียนได้แค่สามพันตัวอักษร…โอเค…วันนี้พอแค่นี้ก่อนแล้วกัน ไว้คิดออกค่อยมาเขียนต่อ
เวลา 17.00 น.: กินขนม นอนเล่น
ผมหยิบขนมที่ซื้อเก็บเอาไว้ออกมากิน พลางหยิบมือถือขึ้นมาอ่านเว็บตูนไปพลาง เห็นผมเป็นผู้ชายมาดแมน (?) ขนาดนี้ แต่ผมชอบอ่านแนวโรแมนซ์อยู่นะครับ อย่างเช่น…
‘เป็นตัวร้ายก็ต้องตายเท่านั้น’
‘ฉันเป็นนักบุญเก๊ที่ทวยเทพคลั่งไคล้’
‘วิธีดึงสามีมาเป็นพวก’
‘การศึกษาที่แท้จริง’
‘โรแมนซ์ต้องรอด!’
‘เจ้าสาวอสูรไร้ใจ’
‘ราวลมพัดกิ่งไม้แห้ง’
‘พี่ชายสายบอดี้การ์ด’
‘นึกว่าเป็นอิเซไคธรรมดา’
‘ทําไมฉันต้องกลายเป็นอีกา’
และอีกมากมายเลยครับ…ถ้ามีเวลาและสะดวก ลองหาอ่านกันได้นะครับ!
ผมนั่งไถมือถืออ่านการ์ตูนไปพลางกินขนมไปพลาง กว่าจะรู้สึกตัวอีกทีท้องฟ้าก็มืดแล้ว อืม…วันนี้ดาวสวยจังแฮะ ถ่ายรูปส่งไปให้หม่าม้ากับป๊ะป๋าดูดีกว่า พวกท่านคงกำลังคิดถึงผมแน่ๆ ก็ผมเป็นลูกชายคนเดียว แถมต้องเดินทางมาอยู่ห่างไกลจากพวกท่านอีก
ผมถ่ายรูปท้องฟ้าแล้วส่งเข้าไปในแชทไลน์ครอบครัว ที่มีสมาชิกทั้งหมดสามคน
ผม: [ ส่งรูปท้องฟ้าที่มีดวงดาวระยิบระยับ ]
ผม: ดาวสวยมากเลยฮะ
รอแค่แป๊บเดียวก็มีข้อความส่งกลับมา
หม่าม้าของไทระ: ว้าว~ สวยจังเลยลูก
ป๊ะป๋าของไทระ: [ ส่งสติ๊กเกอร์ชอบมาก ]
ป๊ะป๋าของไทระ: เห็นแบบนี้แล้วน่าหาเวลาไปปิกนิก นอนดูดาวกันจังเนอะ
ป๊ะป๋าของไทระ: วันหยุดคราวหน้า ลูกกลับบ้านไหมครับ
ผม: กลับฮะป๋า งั้นไว้เราไปเที่ยวดูดาวกันนะ
ป๊ะป๋าของไทระ: [ ส่งสติ๊กเกอร์ดีใจมาก ]
หม่าม้าของไทระ: [ ส่งสติ๊กเกอร์ดีใจมาก ]
เราสามคนคุยไลน์กันต่ออีกสักพักก่อนที่หม่าม้ากับป๊ะป๋าจะขอตัวไปดูละครหลังข่าวด้วยกัน ทั้งสองท่านมักจะชอบใช้เวลาร่วมกัน เติมความรักให้กันเสมอ ซึ่งมันสวยงามมากๆ เลยครับ
เวลา 20.30 น.: เตรียมแผนการสอน
ช่วงเวลานี้ของทุกๆ วัน ผมมักใช้เวลาไปกับการเตรียมแผนการสอนสำหรับวันพรุ่งนี้
พรุ่งนี้ผมจะสอนนักเรียนยังไงดีนะเพื่อไม่ให้เบื่อ จะหาเกมมาเล่นเพื่อเพิ่มความสนุกสนานดีไหมนะ หรือจะทำมินิอีเว้นท์ที่สอดคล้องกับบทเรียนดี
ผมมักคิดเสมอว่าอยากให้นักเรียนเรียนด้วยความสนุกสนานไม่เครียด แต่ก็ไม่หละหลวมเกินไป ความพอดีจะทำให้พวกเขาซึบซับการเรียนได้ดีขึ้น
อืม…พรุ่งนี้เล่น ‘เกมล่าสมบัติ’ กันดีกว่า
เมื่อตัดสินใจได้แล้ว ผมจึงเริ่มลงมือเขียนแผนการ และตระเตรียมอุปกรณ์แบบง่ายๆ ไว้สำหรับใช้ในคาบเรียน
ฮ่า! หวังว่าทุกคนจะสนุกกับเกมนี้นะ!
เวลา 21.30 น.: เล่นเกม
ถึงจะโตเป็นผู้ใหญ่แต่ผมก็ยังชอบเล่นเกมครับ ถึงจะไม่ได้ยินเสียงอะไรแต่ผมก็สามารถเล่นเกมรู้เรื่องด้วยการอ่านซับเอา และการได้ชื่นชมภาพสวยๆ จากเกม
ผม…มีเรื่องจะสารภาพครับ คือผมน่ะ…เคยไปหลอกล่อคุณเอลีทให้มาเล่นเกมกับผมด้วยแหละ แต่ชวนยังไงคุณเอลีทก็ไม่หลงกลเลย ใจแข็งชะมัด ขนาดว่าผมเอารูปตัวละครทั้งแบบน่ารัก ทั้งแบบเท่ไปหลอกล่อก็ยังไม่ได้ผลเลย!
ผมอยากให้คุณเอลีทมาเล่นแล้วลุ้นเปิดกาชาไปด้วยกันจัง เฮ้อ~
แต่ไม่ใช่ว่ามีแค่เปิดกาชาเท่านั้นนะครับ ยังมีวิ่งเล่นปีนเขาว่ายน้ำตัดต้นไม้ได้อิสระเลย แถมมีสร้างบ้านด้วยนะ! แล้วก็! เข้าไปเล่นในโลกเพื่อนไปช่วยเพื่อนทำภารกิจ หรือจะให้เพื่อนมาโลกเราเพื่อช่วยเราทำภารกิจก็ได้นะครับ!
แล้วเหมือนผมจะเคยเห็นว่าเด็กๆ นักเรียนก็เล่นกันหลายคนเลยนะ
อยากให้คุณเอลีทได้มาลองเล่นจังครับ จดเว็บโหลดเกมไว้ก่อนดีกว่า เผื่อในอนาคตมีใครอยากลองเล่นผมจะได้ส่งลิงก์เว็บให้เขาถูก
แปะลิงก์: https://genshin.hoyoverse.com/th/
เวลา 22.30 น.: อาบน้ำ
หลังจากที่วันนี้ไปผจญภัย (?) มาทั้งวัน ก็ถึงเวลาอาบน้ำเตรียมตัวเข้านอน ผมเข้าไปแปรงฟันอาบน้ำล้างหน้าล้างตาสักพัก ก็ออกมาใส่ชุดนอนสีน้ำเงินที่หม่าม้าซื้อให้ หม่าม้ารู้ใจผมเสมอเลยว่าผมชอบสีฟ้าสีน้ำเงิน~
เวลา 23.00 น.: ทิ้งตัวลงบนเตียง
ผมทิ้งตัวนอนกลิ้งลงบนเตียงแต่ก็ยังไม่หลับหรอกครับ ผมหยิบมือถือขึ้นมาไถเล่นอีกครั้ง อืม…ในเฟซบุ๊กก็มีดราม่าอะไรเยอะแยะเหมือนเคยเลยแฮะ ผมเลื่อนอ่านดราม่าไปเรื่อยๆ บางข่าวก็ดราม่าน่าเศร้ามาก บางข่าวก็ดราม่าอิหยังวะมาก ส่วนข่าวนี้คือมาม่า…
ทำไมเฟซบุ๊กต้องแนะนำคลิปคนต้มมาม่ามาตอนนี้ด้วย…ผมไม่ได้อยากกินสักหน่อย! แต่เห็นแล้วหิวเลยนะ…
ผมไถเฟซไปเรื่อยๆ…เรื่อยๆ…เรื่อย…
ปั้ก!!!
แล้วมือถือก็หล่นใส่หน้าผม!
ถึงผมจะไม่ได้ยินเสียงว่าดังขนาดไหน แต่ผมรู้ว่ามันกระแทกแรงแน่ๆ เพราะผมโคตรเจ็บเลย!
ผมเผลอหลับไปตอนไหนเนี่ย! สงสัยร่างกายคงอยากพักผ่อนแล้วละครับ
เวลา 23.30 น.: เข้านอน ขอให้ฝันดี
ผมจะเข้านอนแล้ว ขอให้ทุกคนนอนหลับฝันดีนะครับ ราตรีสวัสดิ์ เจอกันใหม่พรุ่งนี้นะครับ~
- จำนวนตัวอักษรครับ:
Signature ------------------------------------------------>
初めまして、どうぞよろしくお願いします。
|
|