Re: วันหยุดสุดพิเศษ : ซุ้มแจกไอศกรีม

[Karn_Tanut]

ร้อน! ร้อนมาก! ร้อนจะตาย!!

กานต์พลิกตัวไปมาอยู่ในหอ เขาอุดอู้ไม่ออกไปไหนทั้งๆ ที่ชอบออกไปเดินส่องนู่นนี่นั่นแท้ๆ ขนาดจะเต้นยังเปื่อยเพราะอากาศร้อนๆ นี่เลย

แต่เหมือนจะนึกอะไรได้ขึ้นมา เห็นเพื่อนร่วมชั้นพูดคุยกันว่ามีแจกไอศครีมนี่นา...ถ้าเป็นของเย็นๆ จะช่วยเพิ่มพลังให้ได้มั้ยนะ

ว่าแล้วเด็กหนุ่มก็ดีดตัวออกจากเตียง(จนได้) ไปด้อมๆ มองๆ หาซุ้มแจกไอศกรีมที่ว่า จนเหลือบไปเห็น...

จะใช่รึเปล่านะ เขานึก แล้วเดินดุ่มเข้าไป แต่ดูเหมือนว่าจะมีเรื่องอะไรกันรึเปล่า เขาเดินเข้าไปอย่างกระมิดกระเมี้ยน ชะเง้อคอดูว่ามีไอศกรีมฟรีให้กินจริงมั้ย พลางเหลือบมองเพื่อนนักเรียนหน้าซุ้มคนนึง ที่ดูท่าโงนเงนเหมือนจะล้มลงไปเสียอย่างนั้น

[EURChairman's Club]

[hideedit]
ทันทีที่ผมถามกรรณิการ์ที่มีท่าทีโงนเงนจบ เด็กผู้ชายคนหนึ่งก็เดินดุ่มเข้ามาด้อมมอง
อยู่บริเวณหน้าซุ้ม

' อ๊ะ เด็กคนนั้นน่าจะเป็นเด็กใหม่ที่เพิ่งเข้ามาเมื่อกลางเทอมไม่นานมานี้นี่นา '
' รู้สึกว่าจะชื่อ ธนัท อยู่ ม.1 สินะ... ' ผมจึงส่งยิ้มให้ธนัทพร้อมกับโบกมือทักทาย

" ผมฝากคุณไทระตักไอศกรีมให้ธนัทหน่อยได้ไหมครับ..?
  ผมว่าจะพากรรณิการ์ไปห้องพยาบาลตรวจดูอาการสักหน่อย "

ใช่แล้ว ด้วยความที่ไทระเป็นอาจารย์เพียงคนเดียวที่อยู่ตรงนั้น การจะฝากฝังให้ไทระ
แจกไอศกรีมต่อแทนผมน่าจะเป็นเรื่องที่รบกวนได้ไม่ยาก เพราะถ้าจะให้ไทระเป็นคน
พากรรณิการ์ไปห้องพยาบาล ผมเกรงว่าจะลำบากไทระมากจนเกินไปนั่นแหละ

อีกอย่างผมไม่อยากให้คนอื่นมองว่าผมใช้อำนาจในตำแหน่งหน้าที่สั่งการคนนั้นคนนี้
ให้ทำอย่างนั้นอย่างนี้ตามใจต้องการสักเท่าไร

[pangkawjoaประธานนักเรียน]

"ได้ครับคุณเอลีท เดี๋ยวผมดูแลธนัทเอง" ผมตอบรับคุณเอลีทโดยที่ยังไม่ทันได้ถามว่าเงื่อนไขอะไรที่คุณเอลีทจะให้ผมทำเพื่อแลกกับไอศกรีมโคนที่สอง...

ผมก็หันกลับไปหาเด็กชายที่ยืนอยู่ข้างๆ เสียก่อน

ถ้าจำไม่ผิดเหมือนเขาจะสูญเสียการได้ยินตั้งแต่เกิดใช่ไหมนะ ไม่แน่ใจแฮะว่าสามารถอ่านปากได้ไหม งั้นลองใช้ภาษามือแล้วกัน

ผมใช้ภาษามือถามธนัทว่าอยากได้ไอศกรีมรสชาติอะไร ระหว่างทำท่าทางไปด้วยผมก็ส่งยิ้มไปด้วย เด็กน้อยมองตาแป๋วน่าเอ็นดูเชียว

แล้วเขาจะเลือกไอศกรีมรสอะไรกันน้า~