<ดัษกร> เหตุการณ์ที่เลวร้ายที่สุด ของ กร

[ผู้มาเยือนผู้มาเยือน]

"เอี๊ยดดดดด โครมม!!"เสียงเบรกของรถยนต์คันหนึ่งซึ่งได้พุ่งเข้าชนกับร่างของชายคนหนึ่ง ทำให้ร่างชายคนนั้นกระเด็นไปไกล
และแน่นิ่งไปพร้อมกับร่างกายอันโชกเลือด

"ปี๊ป่อๆๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงของรถมูลนิธิที่ดังกึกก้องไปทั่วสถานที่เกิดเหตุ เจ้าหน้าที่ได้ทำการปฐมพยาบาล และส่งโรงพยาบาลทันที

"กริ๊งๆๆ" เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ผมซึ่งเป็นเจ้าของโทรศัพท์นั้นรับสาย "ฮัลโหลครับ" ในระหว่างคุยไปได้สักพัก
"ตึก!" เสียงของโทรศัพท์ที่หล่นลงมาจากมือของที่แต่ก่อนเป็นมือที่คล่องแคล่ว
ที่ตอนนี้กลับกลายเป็นมือที่แข็งกระด้าง เมื่อฟังเรื่องที่เจ้าหน้าที่โทรมา

"พ่อ....พ่อ...พ่อ!!!" ผมตะลึงไปสักพักและรีบแต่งตัวรุดไปที่โรงพยาบาลทันที

"พ่อๆๆๆๆๆ" ผมพูดคำนี้ตลอดทางที่ผมเดินทางมา ทั้งตัวสั่น ใจสั่น ผวาและหวาดกลัว

"ตึกๆๆๆ" เสียงฝีเท้าที่ดังและรวดเร็วเข้ามาในโรงพยาบาล ผมวิ่งมาและถามพยาบาลว่า

"ประสงค์ อเนกการ อยู่ห้องไหนครับ!!!" ผมถามเค้าพร้อมทั้งน้ำตา

"ห....ห้องฉุกเฉฺินค่ะ" เมื่อผมได้ฟังชื่อห้อง ผมจึงรีบวิ่งไปดู แผนที่โรงพยาบาลและรีบตรงไปห้องฉุกเฉินทันที





"ปัง!!" เสียงประตูดังสนั่น





ผมนั่งคุกเข่าข้างเตียงของพ่อ แล้วพูดว่า
"พ่อ! พ่อได้ยินผมมั้ย ได้ยินผมมั้ยพ่อ! ไหนพ่อบอกว่าเราจะช่วยเหลือกันไงพ่อ ไหนพ่อบอกว่า จะอยู่ด้วยกันนานๆไง
ทำไมพ่อมานอนอยู่ตรงนี้ละพ่อ พ่อคุยกับผมก่อนสิ อย่าเงียบสิครับ พ่อ! ผมตั้งใจเรียนเพื่อที่จะมาช่วยงานพ่อนะครับ
พ่อบอกว่าถ้าผมเป็นไรไปพ่อจะอยู่ยังไง ผมเองก็เหมือนกัน ถ้าพ่อเป็นไรไป ผมจะอยู่ยังไงละ พ่อ! พ่ออย่าพึ่งไปสิ
อยู่กับผมก่อน พ่อ พ่อ!!" ถึงผมจะพูดยังไง ก็ไม่ได้ทำให้พ่อนั้นฟื้นขึ้นมาหรอก เวลานั้น ผมได้แต่ร้องไห้ฟูมฟาย
อยู่ข้างเตียงของพ่อ แต่ก็ช่วยไรไม่ได้

"อาการของคุณพ่อน่ะ สาหัสมากครับ พ่อของคุณน่ะ หมดลมหายใจตั้งแต่บนรถมูลนิธิแล้วละครับ
หมอขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ" คุณหมอบอกกับผมและพาผมไปนั่งข้างนอกห้อง ผมจึงเดินก้มหน้าไปนั่งรอ

ตอนนั้นผมไม่มีเรี่ยวแรงจะเดินต่อ ไม่มีแรงจะพูด ไม่มีแรงจะกลับโรงเรียน "ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว" นั่นคือคำพูดของผม
ในตอนนั้น และหวังว่าจะเกิดปาฏิหารย์ซักครั้ง ของแค่ครั้งเดียว แต่มันคงไม่เกิด





"หลับให้สบายนะครับคุณพ่อ พระคุณที่ท่านสั่งสอนผมมา ผมจะไม่ลืมเลย"

[ผู้มาเยือนผู้มาเยือน]

สู้ๆค่ะกร เดียร์เป็นกำลังใจให้ -*-

[Nearmoki-2b]

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคับ คุณพ่อท่านจากไปในที่ที่ดีแล้ว
จากนี้ไปก็ขอให้กรเดินหน้าต่อไปโดยมีผมและเพื่อนๆคอยเดิน
เคียงข้างนะคับ