Challenge 11 : โลกกว้างที่รอฉันอยู่
- EURChairman's Club
Elite Urban Royle
ผู้อำนวยการฝ่ายปกครอง
4693
+3,156 M 923 K
PASSPORT
:
(142575/181250)
:
Challenge 11 : โลกกว้างที่รอฉันอยู่
ระหว่างที่ทั้งโรงเรียนกำลังสนุกสนานกับกิจกรรม "Triangle Clan" ที่ทางโรงเรียนได้
จัดขึ้น การทดสอบพิเศษของทางโรงเรียนก็เกิดขึ้นในเวลาเดียวกัน นักเรียนทุกระดับชั้นถูก
ส่งให้ออกไปพักและใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับ Host พิเศษที่ได้รับการยอมรับจากทางโรงเรียนเป็น
ระยะเวลา 7 วันเต็ม เพื่อประเมินถึงความพร้อมในการดูแลช่วยเหลือตัวเองในโลกภายนอก
เพื่อส่งข้อมูลพัฒนาการของนักเรียนให้กับทางโรงเรียน
นักเรียนแต่ละคนจะถูกส่งให้ไปอยู่ร่วมกับ Host พิเศษแบบตัวต่อตัว โดยที่ Host เหล่านั้นจะ
มีทั้งผู้ที่อาศัยอยู่คนเดียวและอยู่กันเป็นครอบครัว ตลอดเวลานักเรียนจะต้องช่วยเหลือตัวเอง
เหมือนกับการออกไปใช้ชีวิตในโลกภายนอกคนเดียว โดยทาง Host พิเศษจะคอยช่วยเหลือ
โดยอัตโนมัติเมื่อประเมินแล้วว่านักเรียนคนนั้นยังไม่พร้อมหรือไม่สามารถทำในสิ่งใดได้ อีกทั้ง
Host พิเศษจะคอยให้คำแนะนำในการใช้ชีวิตด้วยตนเองคนเดียวแก่นักเรียนเพื่อเป็นความรู้ที่
จะนำไปใช้ในอนาคตอีกด้วย
Host พิเศษที่ได้รับการยอมรับจากทางโรงเรียนนั้น ทางโรงเรียนคัดเลือกมาจากผู้พิการที่ใช้
ชีวิตอยู่โลกภายนอกด้วยตนเองได้ มีความรู้และความพร้อมในการแนะนำนักเรียนเป็นอย่างดี
และทางโรงเรียนได้ส่งเจ้าหน้าที่พิเศษให้คอยติดตามอยู่ห่างๆเพื่อความปลอดภัยอีกด้วย
ระยะเวลาการเคลียร์ภารกิจ พิมพ์ว่า:MON 02 SEP 2019 ( 12.00 TH ) - MON 30 SEP 2019 ( 23.59 TH )
✱✱ หมายเหตุ ✱✱
คุณสามารถเลือกทำภารกิจใดก็ได้จากภารกิจทั้งหมดอย่างน้อย 1 ภารกิจ
จึงจะถือว่าเคลียร์ Mission Challenge ได้เรียบร้อย และสามารถที่จะทำ
ภารกิจได้มากกว่า 1 ภารกิจ หรือ ทำครบทุกภารกิจ เพื่อรับรางวัลพิเศษที่
เพิ่มขึ้นได้เช่นกัน
เมื่อเลือกทำภารกิจใดไปแล้ว จะต้องเคลียร์เงื่อนไขย่อยของภารกิจนั้นให้
ครบถ้วนสมบูรณ์ทั้งหมด จึงถือว่าเคลียร์ภารกิจนั้นสำเร็จแล้ว
รายละเอียดภารกิจทั้งหมด พิมพ์ว่า:
QUEST I
ภาพถ่ายแห่งความทรงจำ
วาดรูปตนเองและ Host พิเศษที่เจอพร้อมระบายสี ในรูปแบบ "รูปภาพที่ถูกถ่าย"
Host พิเศษจะต้องเป็นผู้พิการเท่านั้น
QUEST II
เจ็ดวันแห่งเรื่องราว
เขียนบรรยายเรื่องราวและกิจกรรมตลอดระยะเวลา 7 วันที่อยู่ร่วมกับ Host พิเศษ
มีความยาวไม่น้อยกว่า 2,500 ตัวอักษร
QUEST III
รางวัลจากตระกูลที่สังกัด
ช่วยกันสะสม "CLAN'S HEART" ของตระกูลตนเองรวมทั้งหมดให้ครบ 20 ดวง
ต้องสะสมให้ครบก่อนที่จะส่งภารกิจส่วนตัวเท่านั้นจึงจะผ่านภารกิจนี้
รางวัลของการเคลียร์ Mission Challenge
✎ ผู้ที่สามารถเคลียร์ได้ครบทั้ง 3 ภารกิจ
3 STAR CHALLENGE STAMP
ตราประทับระดับสูงสุดที่มีมูลค่า +100 Grade Exp. มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ครบทั้ง 3 ภารกิจ
+10 STAR PIECE
ชิ้นส่วนดวงดาวที่ใช้สะสมรวมกันในขวดโหล สามารถนำไปแลกเป็นของรางวัลกับทางโรงเรียนได้
+20 CLAN'S HEART
ชิ้นส่วนจิตวิญญาณของสมาชิกในตระกูลในกิจกรรม "Triangle Clan" เมื่อได้รับจะถูกเติมลงในสภาตระกูลที่คุณสังกัดอยู่โดยอัตโนมัติ
** หมายเหตุ ** ไอเทมนี้ไม่สามารถ ซื้อ-ขาย-แลกเปลี่ยน ด้วยระบบ THE DEAL CLUB ได้
SILVER HONOR DEGREE TROPHY
ถ้วยเกียรติยศเงินแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถเคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้มากกว่ามาตรฐาน
+500,000 CHIPS
เหรียญตราที่ใช้ในการชำระค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในโรงเรียนหรือการร่วมกิจกรรมพิเศษที่ทางโรงเรียนและบริษัทสปอนเซอร์จัดขึ้น
+3 MISSION COMPLETE STAMP
ตราประทับที่มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ เพื่อเป็นที่ระลึกและจดจำว่าได้เคลียร์ภารกิจใดไปบ้าง
✎ ผู้ที่สามารถเคลียร์ได้ 2 ภารกิจจากทั้งหมด
2 STAR CHALLENGE STAMP
ตราประทับระดับสูงที่มีมูลค่า +80 Grade Exp. มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ 2 ภารกิจจากทั้งหมด
+10 CLAN'S HEART
ชิ้นส่วนจิตวิญญาณของสมาชิกในตระกูลในกิจกรรม "Triangle Clan" เมื่อได้รับจะถูกเติมลงในสภาตระกูลที่คุณสังกัดอยู่โดยอัตโนมัติ
** หมายเหตุ ** ไอเทมนี้ไม่สามารถ ซื้อ-ขาย-แลกเปลี่ยน ด้วยระบบ THE DEAL CLUB ได้
BRONZE HONOR DEGREE TROPHY
ถ้วยเกียรติยศทองแดง มอบให้แด่ผู้ที่สามารถเคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ทันกำหนดเวลา
+350,000 CHIPS
เหรียญตราที่ใช้ในการชำระค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในโรงเรียนหรือการร่วมกิจกรรมพิเศษที่ทางโรงเรียนและบริษัทสปอนเซอร์จัดขึ้น
+2 MISSION COMPLETE STAMP
ตราประทับที่มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ เพื่อเป็นที่ระลึกและจดจำว่าได้เคลียร์ภารกิจใดไปบ้าง
✎ ผู้ที่สามารถเคลียร์ได้ 1 ภารกิจจากทั้งหมด
1 STAR CHALLENGE STAMP
ตราประทับระดับทั่วไปที่มีมูลค่า +50 Grade Exp. มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ 1 ภารกิจจากทั้งหมด
+5 CLAN'S HEART
ชิ้นส่วนจิตวิญญาณของสมาชิกในตระกูลในกิจกรรม "Triangle Clan" เมื่อได้รับจะถูกเติมลงในสภาตระกูลที่คุณสังกัดอยู่โดยอัตโนมัติ
** หมายเหตุ ** ไอเทมนี้ไม่สามารถ ซื้อ-ขาย-แลกเปลี่ยน ด้วยระบบ THE DEAL CLUB ได้
+150,000 CHIPS
เหรียญตราที่ใช้ในการชำระค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในโรงเรียนหรือการร่วมกิจกรรมพิเศษที่ทางโรงเรียนและบริษัทสปอนเซอร์จัดขึ้น
+1 MISSION COMPLETE STAMP
ตราประทับที่มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ เพื่อเป็นที่ระลึกและจดจำว่าได้เคลียร์ภารกิจใดไปบ้าง
รางวัลแห่งความขยัน
รางวัลสำหรับแจกให้กับผู้ที่เคลียร์ภารกิจได้เป็นคนแรกเท่านั้น เพื่อให้กำลังใจ
แก่ผู้ที่มีความขยันในการร่วม Mission Challenge อย่างมุ่งมั่น
กล่องแห่งความขยัน
กล่องของขวัญที่ทางโรงเรียนมอบให้กับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้เป็นคนแรก เมื่อเปิดกล่องแล้วสามารถเลือกรับสกิลบัฟจำนวน 1 สกิลได้ดังนี้...
หรือสามารถใช้ STAR PIECE จำนวน 20 ชิ้นแลกการใช้งานสกิลบัฟ 1 สกิลจาก...
อ่านข้อมูลสกิลบัฟได้ที่ "คลิ๊กที่นี่"
Spectacular Award
รางวัล Spectacular จะถูกมอบให้สำหรับผู้ที่สร้างสรรค์ผลงานได้ประทับใจสปอนเซอร์
เป็นอย่างมาก โดยผลงานนั้นจะต้องมีเสน่ห์ในรูปแบบต่างๆที่ดึงดูดสายตาและจิตใจของ
สปอนเซอร์ ซึ่งไม่ได้ขึ้นอยู่กับคุณภาพผลงานแต่อย่างใด เรียกได้ว่าขึ้นอยู่กับจินตนาการ
ความคิดสร้างสรรค์ เสน่ห์ของผลงาน ความกลมกล่อมของภาพรวม ก็ว่าได้
ผู้ที่ได้รับรางวัลนี้จะได้รับการประกาศเกียรติคุณ ณ ความคิดเห็นที่ลงผลงาน และบริเวณ
ใต้ชื่อกระทู้ Mission Challenge ในหน้าห้องประชุมงาน พร้อมทั้งของรางวัล ดังนี้
เหรียญตราที่ใช้ในการชำระค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในโรงเรียนหรือการร่วมกิจกรรมพิเศษที่ทางบริษัทสปอนเซอร์จัดขึ้น
+20 STAR PIECE
ชิ้นส่วนดวงดาวที่ใช้สะสมรวมกันในขวดโหล สามารถนำไปแลกเป็นของรางวัลกับทางโรงเรียนได้
+5 GOLDEN HONOR DEGREE TROPHY
ถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถเคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้อย่างครบถ้วนสมบูรณ์
- DesmondD
Desmond Henry Ashton
อาจารย์ภาษาอังกฤษ
1018
+30 M 573 K 554
PASSPORT
:
(165/4000)
:
Re: Challenge 11 : โลกกว้างที่รอฉันอยู่
กล่องแห่งความขยัน
กล่องของขวัญที่ทางโรงเรียนมอบให้กับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้เป็นคนแรก เมื่อเปิดกล่องแล้วสามารถเลือกรับสกิลบัฟจำนวน 1 สกิลได้ดังนี้...
หรือสามารถใช้ STAR PIECE จำนวน 20 ชิ้นแลกการใช้งานสกิลบัฟ 1 สกิลจาก...
อ่านข้อมูลสกิลบัฟได้ที่ "คลิ๊กที่นี่"
1 STAR CHALLENGE STAMP
ตราประทับระดับทั่วไปที่มีมูลค่า +50 Grade Exp. มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ 1 ภารกิจจากทั้งหมด
+5 CLAN'S HEART
ชิ้นส่วนจิตวิญญาณของสมาชิกในตระกูลในกิจกรรม "Triangle Clan" เมื่อได้รับจะถูกเติมลงในสภาตระกูลที่คุณสังกัดอยู่โดยอัตโนมัติ
** หมายเหตุ ** ไอเทมนี้ไม่สามารถ ซื้อ-ขาย-แลกเปลี่ยน ด้วยระบบ THE DEAL CLUB ได้
+150,000 CHIPS
เหรียญตราที่ใช้ในการชำระค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในโรงเรียนหรือการร่วมกิจกรรมพิเศษที่ทางโรงเรียนและบริษัทสปอนเซอร์จัดขึ้น
+1 MISSION COMPLETE STAMP
ตราประทับที่มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ เพื่อเป็นที่ระลึกและจดจำว่าได้เคลียร์ภารกิจใดไปบ้าง
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Challenge 11 : โลกกว้างที่รอฉันอยู่
1 STAR CHALLENGE STAMP
ตราประทับระดับทั่วไปที่มีมูลค่า +50 Grade Exp. มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ 1 ภารกิจจากทั้งหมด
+5 CLAN'S HEART
ชิ้นส่วนจิตวิญญาณของสมาชิกในตระกูลในกิจกรรม "Triangle Clan" เมื่อได้รับจะถูกเติมลงในสภาตระกูลที่คุณสังกัดอยู่โดยอัตโนมัติ
** หมายเหตุ ** ไอเทมนี้ไม่สามารถ ซื้อ-ขาย-แลกเปลี่ยน ด้วยระบบ THE DEAL CLUB ได้
+150,000 CHIPS
เหรียญตราที่ใช้ในการชำระค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในโรงเรียนหรือการร่วมกิจกรรมพิเศษที่ทางโรงเรียนและบริษัทสปอนเซอร์จัดขึ้น
+1 MISSION COMPLETE STAMP
ตราประทับที่มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ เพื่อเป็นที่ระลึกและจดจำว่าได้เคลียร์ภารกิจใดไปบ้าง
- gotspinner
Rin Sukho
นักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 4
691
+14 M 550 K 921
PASSPORT
:
(400/2000)
:
Re: Challenge 11 : โลกกว้างที่รอฉันอยู่
1 STAR CHALLENGE STAMP
ตราประทับระดับทั่วไปที่มีมูลค่า +50 Grade Exp. มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ 1 ภารกิจจากทั้งหมด
+5 CLAN'S HEART
ชิ้นส่วนจิตวิญญาณของสมาชิกในตระกูลในกิจกรรม "Triangle Clan" เมื่อได้รับจะถูกเติมลงในสภาตระกูลที่คุณสังกัดอยู่โดยอัตโนมัติ
** หมายเหตุ ** ไอเทมนี้ไม่สามารถ ซื้อ-ขาย-แลกเปลี่ยน ด้วยระบบ THE DEAL CLUB ได้
+150,000 CHIPS
เหรียญตราที่ใช้ในการชำระค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในโรงเรียนหรือการร่วมกิจกรรมพิเศษที่ทางโรงเรียนและบริษัทสปอนเซอร์จัดขึ้น
+1 MISSION COMPLETE STAMP
ตราประทับที่มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ เพื่อเป็นที่ระลึกและจดจำว่าได้เคลียร์ภารกิจใดไปบ้าง
- Skai
Khannika Aksawarakgosol
นักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 5
466
+99 M 426 K 398
PASSPORT
:
(650/1875)
:
Re: Challenge 11 : โลกกว้างที่รอฉันอยู่
1 STAR CHALLENGE STAMP
ตราประทับระดับทั่วไปที่มีมูลค่า +50 Grade Exp. มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ 1 ภารกิจจากทั้งหมด
+5 CLAN'S HEART
ชิ้นส่วนจิตวิญญาณของสมาชิกในตระกูลในกิจกรรม "Triangle Clan" เมื่อได้รับจะถูกเติมลงในสภาตระกูลที่คุณสังกัดอยู่โดยอัตโนมัติ
** หมายเหตุ ** ไอเทมนี้ไม่สามารถ ซื้อ-ขาย-แลกเปลี่ยน ด้วยระบบ THE DEAL CLUB ได้
+150,000 CHIPS
เหรียญตราที่ใช้ในการชำระค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในโรงเรียนหรือการร่วมกิจกรรมพิเศษที่ทางโรงเรียนและบริษัทสปอนเซอร์จัดขึ้น
+1 MISSION COMPLETE STAMP
ตราประทับที่มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ เพื่อเป็นที่ระลึกและจดจำว่าได้เคลียร์ภารกิจใดไปบ้าง
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Challenge 11 : โลกกว้างที่รอฉันอยู่
1 STAR CHALLENGE STAMP
ตราประทับระดับทั่วไปที่มีมูลค่า +50 Grade Exp. มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ 1 ภารกิจจากทั้งหมด
+5 CLAN'S HEART
ชิ้นส่วนจิตวิญญาณของสมาชิกในตระกูลในกิจกรรม "Triangle Clan" เมื่อได้รับจะถูกเติมลงในสภาตระกูลที่คุณสังกัดอยู่โดยอัตโนมัติ
** หมายเหตุ ** ไอเทมนี้ไม่สามารถ ซื้อ-ขาย-แลกเปลี่ยน ด้วยระบบ THE DEAL CLUB ได้
+150,000 CHIPS
เหรียญตราที่ใช้ในการชำระค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในโรงเรียนหรือการร่วมกิจกรรมพิเศษที่ทางโรงเรียนและบริษัทสปอนเซอร์จัดขึ้น
+1 MISSION COMPLETE STAMP
ตราประทับที่มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ เพื่อเป็นที่ระลึกและจดจำว่าได้เคลียร์ภารกิจใดไปบ้าง
- dedog
Jinn Watinpol
อาจารย์ศิลปะ
5262
+1,074 M 191 K 627
PASSPORT
:
(9911/28000)
:
Re: Challenge 11 : โลกกว้างที่รอฉันอยู่
1 STAR CHALLENGE STAMP
ตราประทับระดับทั่วไปที่มีมูลค่า +50 Grade Exp. มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ 1 ภารกิจจากทั้งหมด
+5 CLAN'S HEART
ชิ้นส่วนจิตวิญญาณของสมาชิกในตระกูลในกิจกรรม "Triangle Clan" เมื่อได้รับจะถูกเติมลงในสภาตระกูลที่คุณสังกัดอยู่โดยอัตโนมัติ
** หมายเหตุ ** ไอเทมนี้ไม่สามารถ ซื้อ-ขาย-แลกเปลี่ยน ด้วยระบบ THE DEAL CLUB ได้
+150,000 CHIPS
เหรียญตราที่ใช้ในการชำระค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในโรงเรียนหรือการร่วมกิจกรรมพิเศษที่ทางโรงเรียนและบริษัทสปอนเซอร์จัดขึ้น
+1 MISSION COMPLETE STAMP
ตราประทับที่มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ เพื่อเป็นที่ระลึกและจดจำว่าได้เคลียร์ภารกิจใดไปบ้าง
- pangkawjoaประธานนักเรียน
Taira Payakaroon
อาจารย์ภาษาไทย
3258
+601 M 722 K 265
PASSPORT
:
(2380/21000)
:
Re: Challenge 11 : โลกกว้างที่รอฉันอยู่
- ส่ง QUEST I & QUEST II & QUEST III:
ตอนนี้ผมกำลังทักทาย ‘คุณเหมย’ ผู้ที่รับหน้าที่เป็นผู้ดูแลหรือ ‘โฮสต์’ ประจำตัวผม ในอีกเจ็ดวันต่อจากนี้ ทางโรงเรียนควิ้นท์ได้จัดการทดสอบพิเศษให้นักเรียนมาใช้ชีวิตกับโฮสต์เพื่อประเมินความพร้อมในการดูแลตัวเองของนักเรียน และโฮสต์จะต้องเป็นผู้พิการเช่นกัน
ใช่ครับ...คุณเหมยเป็นโรคผิวเผือกเหมือนกับผม เธอคงช่วยแนะนำผมได้เยอะแน่ๆ เลย ผมเลยตั้งใจว่าจะเขียนไดอารี่สำหรับเจ็ดวันนี้ไว้ด้วยครับ จะได้ไม่ลืมคำสอนของเธอ
เอาละ! เริ่มกันครับ!- Diary - Day 1:
- วันที่ 1
คุณเหมยมารับผมที่โรงเรียนและพามายังคอนโดแถวย่านสุขุมวิท เป็นคอนโดที่สวยมากเลยครับ แสดงถึงฐานะของเธอได้อย่างดี
คุณเหมยเป็นผู้หญิงอายุสี่สิบแปดปี มีลูกสาวฝาแฝดอายุสิบขวบชื่อ ‘หลินหลิน’ ที่เป็นแฝดพี่ กับ ‘ถิงถิง’ ที่เป็นแฝดน้อง ส่วนสามีของคุณเหมยอยู่ในช่วงไปทำงานต่างประเทศ ผมเสียดายเหมือนกันที่อดเจอ
“พี่ชื่ออะไรคะ” / “พี่ชื่ออะไรคะ” ฝาแฝดทั้งสองคนถามผมพร้อมกัน
“เอ่อ...ชื่อเพลิงครับ”
“พี่มีผมกับตาเหมือนหม่าม้าเลย” / “พี่มีผมกับตาเหมือนหม่าม้าเลย”
“เอ่อ...” ผมไม่รู้จะตอบยังไงเลยได้แต่ยืนนิ่ง ถ้าพูดไปเด็กๆ จะเข้าใจไหมนะ
ไม่รู้ว่าผมนิ่งนานเกินไปไหม เลยทำให้ฝาแฝดเริ่มเบ้ปากเหมือนจะร้องไห้ แล้วสักแป๊บต่อมาก็...
“แงงงงง~” คนทางฝั่งซ้ายร้องก่อน
“แงงงงง~” ตามมาด้วยคนทางฝั่งขวา
“อะ...เอ่อ...” เจอสถานการณ์แบบนี้ผมเลยยิ่งทำอะไรไม่ถูก จนกระทั่งได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักจากคุณเหมย จากนั้นเธอก็ตบไหล่ผมเบาๆ ก่อนจะเข้าไปโอบกอดลูกๆ
“ไม่เป็นไรนะ พี่เขาแค่ยังเขินๆ น่ะ เลยไม่รู้จะตอบยังไง”
“หม่าม้า แต่พี่เขายืนนิ่ง น่ากลัวมากเลย” / “หม่าม้า แต่พี่เขายืนนิ่ง น่ากลัวมากเลย” พูดพร้อมกับอีกแล้ว
“ไม่เป็นไรๆ นะจ๊ะ พี่เขาไม่น่ากลัวหรอกนะ” พอพูดจบ คุณเหมยก็ผละออกมายืนมองลูกทั้งสอง “หลินหลินกับถิงถิงไปช่วยหม่าม้าเตรียมกับข้าวก่อนนะ ทำได้ไหมจ๊ะ”
สองฝาแฝดสูดน้ำมูกแล้วเช็ดหน้าเช็ดตาก่อนจะวิ่งไปอีกทาง ซึ่งคาดว่าจะเป็นห้องครัว พอเห็นทั้งสองคนหายไปแล้ว คุณเหมยก็หันมาหาผม
“บางคนเขาก็กลัวพวกเราที่มีผิวขาวซีดกับตาที่แดงแบบนี้”
“...”
“เพราะงั้นเราควรยิ้มเข้าไว้นะ เขาจะได้รู้ว่าเราไม่ได้น่ากลัว” คุณเหมยบอกอย่างอ่อนโยน แล้วพาผมมาในครัวเพื่อรับประทานอาหารสำหรับต้อนรับผม
ผมควรยิ้มให้มากกว่านี้สินะ...
- Diary - Day 2:
- วันที่ 2
วันนี้คุณเหมยอยากให้ผมกับครอบครัวของเธอสนิทสนมกันมากขึ้น โปรแกรมวันนี้เลยอยู่ในคอนโดซะส่วนใหญ่
ตอนนี้คุณเหมยกำลังทำขนมอยู่ในครัว จึงเหลือผมกับฝาแฝดทั้งสองคนเท่านั้น แล้วผมควรเข้าไปเล่นกับน้องๆ ดีไหมนะ...
“พี่...”
ระหว่างที่กำลังลังเลก็ได้ยินเสียงเล็กๆ ดังขึ้นมา พอหันไปมองก็เห็นว่าเป็นเสียงของหนึ่งในฝาแฝดนั่นเอง สารภาพตามตรงว่าผมแยกไม่ออกว่าคนไหนหลินหลิน คนไหนถิงถิง
“อะ...เอ่อ ครับ...” ผมเอ่ยปากขานรับไปก่อน เพราะไม่อยากนิ่งจนทำให้พวกเด็กๆ ร้องไห้ก่อน พอเห็นว่าผมส่งเสียงรับ ฝาแฝดก็มองหน้ากันก่อนจะค่อยๆ เข้ามาใกล้ผมแล้วในที่สุดก็มานั่งขนาบข้างผม
“พี่ชื่อเพลิงใช่ไหมคะ หนูถิงถิงนะ”
“ส่วนหนูหลินหลิน”
“พี่แยกพวกหนูออกไหมคะ” / “พี่แยกพวกหนูออกไหมคะ”
“เอ่อ...ไม่ออกครับ”
“งั้นดีเลย มาเล่นเกมกันค่ะ!” / “งั้นดีเลย มาเล่นเกมกันค่ะ!”
“เอ๋?”
“เกมคนไหนคือถิงถิง” / “เกมคนไหนคือถิงถิง”
จากนั้นทั้งสองคนก็หมุนตัวสลับกันไปมา แล้วให้ผมทายว่าคนไหนคือถิงถิง ถ้าผมทายผิดก็จะโดนมัดผมด้วยหนังยางสุดกุ๊กกิ๊กของพวกน้องๆ
โอเค...ผมโดนมัดจนจะเต็มหัวแล้วครับ...
แต่พอเล่นไปสักพัก ผมก็พอจับได้นะว่าถิงถิงจะเสียงสูงกว่าหลินหลินเล็กน้อย และหลินหลินจะดูสุขุมกว่าถิงถิง ผมเลยพอแยกออกบ้างแล้ว
ถึงจะต้องโดนมัดจุกเต็มหัว แต่ก็ดีแล้วที่ได้สนิทกับพวกเด็กๆ
- Diary - Day 3:
- วันที่ 3
โปรแกรมของวันนี้คือการอ่านหนังสือกับหลินหลินและถิงถิง พวกเราอ่านกันไปหลายเล่มมาก มากจนเผลอหลับไป และเมื่อผมตื่นขึ้นมาผมถึงกับช็อคทำอะไรไม่ถูก
ในมือของถิงถิงถือกรรไกรอยู่ ตรงพื้นก็มีเศษผมกองอยู่ ซึ่งมันเป็นเส้นผมสีขาว ถ้าไม่ใช่ของคุณเหมยก็คือของผม และถ้าให้เดา ผมนั่นต้องเป็นของผมชัวร์
“พี่เพลิง คือหนูตั้งใจจะตัดผมให้พี่เพลิงนิดเดียว เพราะอยากให้เหมือนเจ้าชาย” ถิงถิงชูภาพในหนังสือนิทานที่มีเจ้าชายสุดแสนสง่าให้ดู “แต่หนูตัดเพลิน เลยตัดไปเยอะเลย...หนู...ฮึก...”
อ๊ะ! แย่ละสิ!
ผมรีบเข้าไปใกล้ถิงถิงแล้วลูบหัวเธออย่างอ่อนโยน คุณเหมยบอกว่าควรยิ้มให้เยอะๆ สินะ ผมเลยพยายามยิ้มให้ดูดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
“ไม่เป็นไรครับ พี่ไม่โกรธหรอก”
“แต่...”
“ตัดแบบนี้ก็สบายหัวดี” ผมบอก “แต่คราวหลัง ถ้าจะตัดผมให้ใคร ต้องขออนุญาตเจ้าตัวก่อนนะครับ”
“...”
“สัญญานะ?” ผมมองถิงถิงอย่างเอ็นดูแล้วระบายยิ้มให้ พอเป็นแบบนั้นแล้วถิงถิงก็เข้ามากอดคอผมทันที
“แงงง~ ขอโทษค่ะ พี่เพลิงใจดีจังเลย แงๆๆ”
จากนั้นหลินหลินก็เข้ามากอดคอผมด้วย เฮ้อ...โล่งอกไปทีที่ได้ไม่ได้ร้องไห้เพราะกลัวอีก
- Diary - Day 4:
- วันที่ 4
วันนี้คุณเหมยพาผมมาเที่ยวที่ห้างสรรพสินค้า เพราะร่างกายของพวกเราไวต่อแสงแดดมาก คุณเหมยเลยกำชับนักหนาว่าให้สวมเสื้อแขนยาว ใส่หมวก และถ้าจะให้ดี มีแว่นกันแดดด้วยก็ยิ่งดี ได้มาซื้อของกับพวกคุณเหมยก็สนุกดีนะ เหมือนผมกลายเป็นลูกชายของเธอไปอีกคนแล้วเลย
คุณเหมยดูสนุกกับการให้ผมลองใส่เสื้อผ้าหลากหลายชุดมาก เธอบอกว่าผมใส่แล้วดูดีทุกชุดเลย และที่พี่เกรงใจที่สุดคือเธอดันซื้อมันทุกชุดเป็นของขวัยให้ผมนี่สิ แม้ว่าผมจะปฏิเสธไปแล้ว แต่ก็ไม่อาจจะขัดศรัทธาของเธอได้
“ถึงเราจะเกิดมาเป็นแบบนี้ แต่เราก็ควรมีความสุขนะ”
“...”
“อะไรที่ทำให้เรามีความสุขเธอก็ควรรับไว้”
“...”
“และตอนนี้การเลือกชุดให้เพลิง ก็เป็นความสุขของหม่าม้านะ”
“เอ่อ...ครับ ขอบคุณมากครับ”
คุณเหมยชอบแทนตัวเองว่าหม่าม้า เห็นไหม ผมเลยรู้สึกว่าเหมือนเป็นลูกชายอีกคนของเธอ
จากนั้นก่อนจะขึ้นคอนโด เราก็แวะซื้อของที่มาร์ทกันอีกหน่อย แล้วหลินหลินก็ส่งเสียงเรียก
“หม่าม้า พี่เพลิง เอ้า! ยิ้มค่ะ!”
แชะ!
เสียงกดชัตเตอร์ดังขึ้น เป็นอีกหนึ่งความทรงจำที่ถูกเก็บไว้เป็นรูปถ่าย
- Diary - Day 5:
- วันที่ 5
‘สยามโอเชียนเวิล’ คือเป้าหมายในวันนี้ คุณเหมยหาพวกเรามาเที่ยวที่นี่ เธอกำลังเดินชมสัตว์น้ำหายากหลากชนิอยู่ ส่วนผมก็อยู่ใกล้ๆ พร้อมกับมือซ้ายจับมือถิงถิงไว้ ส่วนมือขวาก็จับมือหลินหลิน ตอนแรกทั้งสองคนจะให้ผมอุ้มด้วย แต่จะให้ผมอุ้มทีเดียวสองคนก็คงดูน่าสงสารเกินไป คุณเหมยเลยช่วยพูดให้ จนเหลือแค่การจับมือ
“พี่เพลิงๆ ปลาตัวใหญ่มากเลย” / “พี่เพลิงๆ ปลาตัวใหญ่มากเลย”
หลินหลินกับถิงถิงพูดพร้อมกับและเหมือนกันแม้ว่ามือจะชี้ไปกันคนละทาง สมแล้วที่เป็นฝาแฝดกัน
ผมโดนสองฝาแฝดลากไปนู่นไปนี่ ( แต่ไม่ห่างจากคุณเหมยมากนัก ) จนกระทั่งไม่ได้ดูทางทำให้ไปชนเข้ากับกลุ่มสาววัยรุ่นสามสี่คน แวบแรกที่โดนชนพวกเธอก็มองผมแบบไม่ค่อยพอใจนัก อา...ผมคงทำหน้าตาน่ากลัวอีกแล้วมั้ง แถมทางผมก็ผิดด้วย คงต้องพยายามยิ้มให้สินะ
“ขะ...ขอโทษครับ” ผมกล่าวอย่างสุภาพพร้อมกับพยายามยิ้มให้ดูธรรมชาติที่สุดเท่าที่จะทำได้
“...”
“เจ็บตรงไหนไหมครับ”
“เอ่อ...ไม่ค่ะ...”
“ครับ งั้นก็ค่อยยังชั่ว งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ” ผมยิ้มให้อีกทีแล้วรีบพาหลินหลินกับถิงถิงออกมาจากตรงนั้น แล้วตรงไปหาคุณเหมย พอมาถึงคุณเหมยก็ยืนยิ้มกรุ้มกริ่มอยู่
“เดี๋ยวนี้ยิ้มสวยแล้วนะ” เธอแซว “แถมไปยิ้มโปรยเสน่ห์มาอีก”
“เอ๊ะ?”
“ไปกันต่อเถอะ”
แล้วคุณเหมยก็เดินนำไป โปรยเสน่ห์อะไรกันนะ?
- Diary - Day 6:
- วันที่ 6
วันนี้ผมกับสองฝาแฝดเล่นดนตรีร้องเพลงกัน โชคดีที่ที่นี่มีกีตาร์ด้วย ผมเลยเอามาดีดพร้อมกับร้องเพลงให้คุณเหมยกับพวกเด็กๆ ฟัง
แปะๆ
“เพลิงร้องเพลงเพราะมากเลย” คุณเหมยชมพร้อมกับปรบมือให้กำลังใจ
“สุดยอดเลยค่ะ!” / “สุดยอดเลยค่ะ!” ส่วนนี่ก็หลินหลินกับถิงถิงที่ดูชอบใจกันใหญ่
จากนั้นถิงถิงก็เดินเข้ามานั่งตักผม “หนูอยากร้องเพลงกับพี่เพลิงจังเลยค่ะ”
“หนูด้วย” หลินหลินเดินเข้ามานั่งข้างๆ ผม
จากนั้นพวกเราก็ร้องเพลงไปด้วยกัน โดยมีคุณเหมยนั่งฟังพลางอมยิ้มอบอุ่น
- Diary - Day 7:
- วันที่ 7
วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่จะได้อยู่กับคุณเหมย หลินหลิน และถิงถิงแล้ว แล้วก็เป็นไปตามคาดที่ฝาแฝดทั้งสองคนร้องไห้ไม่อยากให้ผมไป เพราะดันติดผมมาก ก่อนจะจากกันคุณเหมยบอกว่า...
“อย่าลืมที่หม่าม้าบอกนะ มีความสุขให้มากๆ ยิ้มให้เยอะๆ ให้ทั้งตัวเองและทุกคนรู้ว่าเราไม่ได้น่ากลัว”
“ครับ”
“แล้วอย่าลืมใส่เสื้อแขนยาวเวลาออกกลางแดด ทาครีมด้วยล่ะ”
“ครับ”
“ไหน มาให้หม่าม้ากอดทีสิ”
แล้วคุณเหมยก็เข้ามากอดผม ตามด้วยสองแฝดที่มากอดผมเช่นกัน ถึงจะเป็นเพียงเวลาสั้นๆ แต่ผมก็รู้สึกผูกพันและดีใจที่ได้มาเจอกับพวกคุณเหมย
ขอบคุณสำหรับทุกอย่างมากครับ
- นับจำนวนอักษร:
3 STAR CHALLENGE STAMP
ตราประทับระดับสูงสุดที่มีมูลค่า +100 Grade Exp. มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ครบทั้ง 3 ภารกิจ
+10 STAR PIECE
ชิ้นส่วนดวงดาวที่ใช้สะสมรวมกันในขวดโหล สามารถนำไปแลกเป็นของรางวัลกับทางโรงเรียนได้
+20 CLAN'S HEART
ชิ้นส่วนจิตวิญญาณของสมาชิกในตระกูลในกิจกรรม "Triangle Clan" เมื่อได้รับจะถูกเติมลงในสภาตระกูลที่คุณสังกัดอยู่โดยอัตโนมัติ
** หมายเหตุ ** ไอเทมนี้ไม่สามารถ ซื้อ-ขาย-แลกเปลี่ยน ด้วยระบบ THE DEAL CLUB ได้
SILVER HONOR DEGREE TROPHY
ถ้วยเกียรติยศเงินแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถเคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้มากกว่ามาตรฐาน
+500,000 CHIPS
เหรียญตราที่ใช้ในการชำระค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในโรงเรียนหรือการร่วมกิจกรรมพิเศษที่ทางโรงเรียนและบริษัทสปอนเซอร์จัดขึ้น
+3 MISSION COMPLETE STAMP
ตราประทับที่มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ เพื่อเป็นที่ระลึกและจดจำว่าได้เคลียร์ภารกิจใดไปบ้าง
Signature ------------------------------------------------>
初めまして、どうぞよろしくお願いします。
- peemung
Phee
อาจารย์เกษตรกรรม
3537
+675 M 108 K 756
PASSPORT
:
(3060/20000)
:
Re: Challenge 11 : โลกกว้างที่รอฉันอยู่
1 STAR CHALLENGE STAMP
ตราประทับระดับทั่วไปที่มีมูลค่า +50 Grade Exp. มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ 1 ภารกิจจากทั้งหมด
+5 CLAN'S HEART
ชิ้นส่วนจิตวิญญาณของสมาชิกในตระกูลในกิจกรรม "Triangle Clan" เมื่อได้รับจะถูกเติมลงในสภาตระกูลที่คุณสังกัดอยู่โดยอัตโนมัติ
** หมายเหตุ ** ไอเทมนี้ไม่สามารถ ซื้อ-ขาย-แลกเปลี่ยน ด้วยระบบ THE DEAL CLUB ได้
+150,000 CHIPS
เหรียญตราที่ใช้ในการชำระค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในโรงเรียนหรือการร่วมกิจกรรมพิเศษที่ทางโรงเรียนและบริษัทสปอนเซอร์จัดขึ้น
+1 MISSION COMPLETE STAMP
ตราประทับที่มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ เพื่อเป็นที่ระลึกและจดจำว่าได้เคลียร์ภารกิจใดไปบ้าง
- bluebearz
Bonita Blanchett
นักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 5
1284
+123 M 935 K 310
PASSPORT
:
(450/2125)
:
Re: Challenge 11 : โลกกว้างที่รอฉันอยู่
เข็นมาส่งครับ ฮึบๆ,,
- บันทึกความทรงจำที่ 60:
- 23 กันยายน xxxx
21 : 51 น.
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูบ้านหลังหนึ่งได้ดังขึ้นในยามวิกาล ซึ่งไม่ใช่ฝีมือใครอื่นนอกจากสุภะ
ในขณะที่มือหนึ่งกำลังเคาะประตูเบาๆ ส่งสัญญาณถึงเจ้าของบ้าน มืออีกข้างก็กำชับสายกระเป๋าเป้เพื่อลดความประหม่าภายในใจ
ไม่มีใครอยู่บ้านเหรอ...แต่ไฟก็เปิดนี่นา…
เคาะอยู่สักพักใหญ่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าโฮสต์ของเขาจะออกมาเปิดประตูต้อนรับสักที สุภะจึงหยุดเคาะและชำเลืองมองไปที่หน้าต่างใกล้ๆ ที่ถูกปิดทับด้วยผ้าม่านจนมองไม่เห็นด้านในว่าเป็นอย่างไร
หากแต่ยังคงมีแสงสว่างจากภายในบ้านเล็ดลอดออกมาให้รู้ว่ามีคนอาศัยอยู่
แกร็ก!
ในที่สุดเสียงปลดล็อคลูกบิดประตูก็ดังขึ้น สุภะมองบานประตูที่ค่อยๆ แง้มเล็กน้อยพร้อมกับมีใบหน้าของเด็กสาวโผล่ออกมา สีหน้าของเธอดูงัวเงียแถมตาปรือคล้ายคนเพิ่งตื่น
ก็แน่ล่ะ...เขามาเคาะประตูบ้านเธอตอนเกือบสี่ทุ่มนี่นา
" อืมมม...ฉุพะใช่ไมคะ |(´-ω- ) "
เด็กสาวว่าพลางดันแว่นบนใบหน้าให้เข้าที่
" เอ่อ...ครับ "
คนฟังทำหน้างุนงงแต่ก็พยักหน้าพลางขานรับ ด้วยเสียงเล็กแหลมของเธอบวกกับการพูดไม่ชัดทำให้เหมือนกำลังฟังเด็กน้อยฝึกพูดอยู่เลย
" เห! ตำไมเป็นเด็กผู้ชายน่าตาน่าลัก ตัวเละซะงันล่ะคะ "
(เห! ทำไมเป็นเด็กผู้ชายหน้าตาน่ารัก ตัวเล็กซะงั้นล่ะคะ)
จู่ๆ เจ้าของบ้านก็แผดเสียงลั่นด้วยอารมณ์ตกใจหลังจากเพ่งสำรวจผู้มาเยือนใหม่อย่างถี่ถ้วน
เธอเปิดประตูดังปังแล้วก้าวพร้อมไม้เท้าตรงไปหาสุภะทันที
น่าแปลกที่มันเป็นการเดินที่รวดเร็วไม่ต่างจากคนปกติเดิน ถึงสุภะจะรู้สึกตัวชาดิ๊กที่เหมือนถูกอีกฝ่ายตอกหน้าว่าเป็นคนตัวเล็ก แต่ในใจก็แอบทึ่งในการก้าวเดินของเธอ
เพราะถ้าเป็นเขาล่ะก็คงเดินเตาะแตะๆ ช้าๆ ล้มคะมำบ้าง หมดแรงบ้างเหมือนเด็กสองขวบที่กำลังฝึกเดิน
ท่าทีคล้ายคนง่วงนอนของเด็กสาวหายเป็นปลิดทิ้ง เข้ามาลูบตัวสุภะไปมาราวได้สัมผัสของแปลก
สุภะเขินนิดหน่อยที่มีเพศตรงข้ามมาแตะตัวเพราะปกติมักโดนเพศเดียวกันแตะตัวมากกว่า จับมือบ้าง จับไหล่บ้าง ลูบหัวบ้างจนกลายเป็นความชินชาไปเสียแล้ว
" ฝันนุกว่าจะเป็นผู้จัยตัวสูงโร้ยเก้าสิบห้าเซนติเม๊ด...ก้ามนั๊วแน่นๆ ใบน่าจงไข่คางแหลม ป๋มสีน้ำตันหลวบโทง ตาสีรวงน้ำเข้า ลุคหมวน...ยากุซ่าซะอีกค่ะ "
(ฝันนึกว่าจะเป็นผู้ชายตัวสูงร้อยเก้าสิบห้าเซนติเมตร กล้ามเนื้อแน่นๆ ใบหน้าทรงไข่คางแหลม ผมสีน้ำตาลเหลือบทอง ตาสีรวงน้ำข้าว ลุคเหมือนยากุซ่าซะอีกค่ะ)
เอ๊ะ...อะไรเหมือนเกี๊ยวซ่านะ…???
สุภะยิ่งงุนงงเข้าไปใหญ่ว่าเธอกำลังพูดอะไร
" มีอะไรเหรอฝัน เสียงดังเชียว "
ไม่นานก็มีอีกร่างยืนอยู่ที่ประตู เป็นผู้ชายตัวสูงใหญ่หน้าตาละหม้ายคล้ายกับเด็กสาวเจ้าของบ้าน เธอจูงมือสุภะตรงเข้าไปหาชายคนนั้นด้วยท่าทางกระดี๊กระด๊าทันที
" นี่ไงคะพี่เม้ก~ คนทิจะมายูด้วยน่ะค่ะ ≧(´▽`)≦ "
" อ๋อ หนุ่มร้อยเก้าสิบห้าเซนคนนั้นที่ฝันเคยพูดถึงอ่ะนะ? "
ชายหนุ่มเบนสายตามามองสุภะอย่างนึกสำรวจ
เด็กสาวได้ฟังก็พยักหน้าตอบก่อนจะเอ่ยชวนสุภะเข้าไปในบ้านเพราะเห็นว่าอากาศเริ่มเย็นลงแล้ว
ถึงสุภะจะแอบงุนงงระหว่างสองคนนี้แต่ก็ยอมเดินเข้าบ้านตามคำเชื้อเชิญของเด็กสาวแต่โดยดี
สองพี่น้องนี้คือโฮสต์ของเขา เด็กสาวชื่อว่า ' เหมือนฝัน ' อายุมากกว่าสุภะหนึ่งปี เธอเรียนจบจากโรงเรียนควิ้นท์เมื่อปีก่อน ไม่ได้เรียนต่อมหาวิทยาลัยและผันตัวมาเป็นนักเขียนการ์ตูนสังกัดสำนักพิมพ์แห่งหนึ่งที่มีชื่อเสียงในญี่ปุ่น
ส่วนอีกคนซึ่งเป็นพี่ชายของเหมือนฝันชื่อว่า ' เมฆา ' อายุประมาณยี่สิบห้าปี เป็นโปรแกรมเมอร์และเป็นบล็อกเกอร์ท่องเที่ยว-ถ่ายภาพ
ซึ่งทั้งเหมือนฝันและเมฆาต่างก็เป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงเนื่องจากพันธุกรรมเช่นเดียวกับสุภะ
นั่นคือข้อมูลทั้งหมดที่สุภะรู้
.
.
.
.
หลังจากชวนแขกเข้ามาในบ้านเด็กสาวก็หาของว่างมาให้ทาน เนื่องจากเห็นว่าสุภะเดินทางมาเหนื่อยๆ คงหิวเลยอยากทำหน้าที่เจ้าบ้านที่ดีเสียหน่อย
ส่วนเมฆาก็เดินมานั่งประจำที่ฝั่งหนึ่งของโต๊ะเพื่อรอกินของว่างยามดึก
ไม่นานก็มีพุดดิ้งสามถ้วยวางอยู่ตรงหน้า ในระหว่างที่กำลังทานพวกเขาทั้งสามคนก็พูดคุยทำความรู้จักกันไปพลาง
" แล้วนี่สุภะอยู่มอไหน? " เมฆาเปิดประเด็นถาม
" ...มอหกครับ " สุภะตอบก่อนจะตักพุดดิ้งคำหนึ่งเข้าปาก
" เห ฝันนุกว่าโมสี่ซะอีก โตไวกว่าทิคิดอิกน้า (●´Д`●) "
เหมือนฝันยื่นมือมาลูบหัวสุภะด้วยความเอ็นดู เพราะเธอตัวสูงกว่าจึงให้ความรู้สึกเหมือนกำลังลูบหัวน้องชายอยู่ ซึ่งสุภะก็ไม่ได้รังเกียจอะไร
" อายุน้อยกว่าฝันปีเดียวเองนิ ดีจังแฮะ...เหมือนได้น้องชายมาเลี้ยงเพิ่มเลย "
เมฆาเองก็เข้ามายีผมเขาจนกระเซอะกระเซิงราวกับเห็นเขาเป็นเด็กน้อย ถึงจะเขินๆ เพราะยังไม่สนิทกันแต่ทั้งคู่ก็ต้อนรับเขาได้อบอุ่นและเป็นกันเองมากๆ
ซึ่งนั่นทำให้สุภะลดความประหม่าลงได้
.
.
.
เมื่อทานขนมพุดดิ้งจนหมดเหมือนฝันก็อาสาพาสุภะขึ้นไปเก็บสัมภาระที่ชั้นบน บ้านหลังนี้มีทั้งหมดสองชั้น
ซึ่งชั้นล่างเป็นห้องส่วนตัวของเหมือนฝัน เมฆาและพ่อแม่รวมทั้งมีห้องครัวและห้องนั่งเล่นที่ตั้งอยู่ใจกลางของบ้าน ส่วนชั้นบนเต็มไปด้วยห้องรับแขกและห้องเก็บของ
เธอเดินนำไปยังห้องในสุดที่หน้าห้องมีเพียงแสงสลัวจากโคมไฟน้อยสองอัน แถวนี้ทั้งมืดและวังเวงจนน่ากลัวราวกับหลุดมาอยู่ในบ้านผีสิง
" พุ่งนี้ถ้าหิว...ก็ลงไปทิโห้งคัวโห้งมั่วกี๊นะคะ ฝันจะตำอาหานเช้าไวให้ "
(พรุ่งนี้ถ้าหิวก็ลงไปที่ห้องครัวห้องเมื่อกี้นะคะ ฝันจะทำอาหารเช้าไว้ให้)
" ขอบคุณครับ "
สุภะผงกหัวเล็กน้อย เป็นประโยคแรกเลยที่เขาฟัง (เกือบ) ออก ซึ่งเหมือนฝันก็ยิ้มตอบก่อนจะเดินหายกลับไปทางเดิม
สุภะเดินเข้าห้องอย่างเงียบๆ แม้ขนาดห้องจะเล็กและดูเก่า หากแต่เฟอร์นิเจอร์ภายในห้องยังคงสะอาดและใหม่ราวกับไม่ได้ถูกใช้งาน เหมือนตั้งไว้ประดับประดาห้องเท่านั้น
เขาทิ้งกายลงบนเตียงนุ่ม จ้องมองเพดานสีทึบด้านบนพลางคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ก่อนจะผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยจากการเดินทางมาที่นี่ตลอดทั้งวัน
- บันทึกความทรงจำที่ 61:
- 24 กันยายน xxxx
07 : 43 น.
บ้านของเหมือนฝันกับเมฆาในยามกลางวันช่างแตกต่างกับตอนกลางคืน เพราะแสงอรุณยามเช้าที่สาดส่องเข้ามาขับให้ทุกอย่างภายในบ้านดูสว่างไสวและขาวนวล
ทำให้มองเห็นการตกแต่งที่สวยงามและหรูหรามีราคาเหมือนคฤหาสน์ของขุนนางในสมัยโบราณ
ซึ่งขัดกับภาพของเมื่อคืนที่ทุกหนแห่งมืดทึบและเครื่องเรือนต่างๆ กลายเป็นสีดำสนิท (ต้องใช้ตะเกียงนำทาง)
วันนี้สุภะตื่นนอนตอนหกโมง หลังจากที่ทำธุระต่างๆ เสร็จก็เดินลงไปยังชั้นล่างเพราะเริ่มหิว เมื่อลงจากบันไดแล้วเลี้ยวไปทางขวาก็จะเป็นห้องครัวซึ่งเป็นห้องที่เขาทานพุดดิ้งเมื่อคืน
.
.
.
ทันทีที่ก้าวเข้าไปในครัวเขาก็ได้กลิ่นอาหารลอยมา บนโต๊ะมีข้าวต้มไก่กระเทียมพริกไทยสามชามวางอยู่
ที่ฝั่งหนึ่งของโต๊ะเมฆากำลังนั่งเล่นโทรศัพท์และเหมือนฝันที่กำลังถอดผ้ากันเปื้อนสีชมพูแปร๋น
" อะรุนสะหวัดค่ะฉุพะ...ตื่นเช้าจังเลยนะคะ( ´∀`)"
" อรุณสวัสดิ์ครับ พี่ฝัน พี่เมฆ "
" โอ้ ตื่นไวจังแฮะเราเนี่ย มาๆ มากินข้าวกัน ฝันเพิ่งทำเสร็จพอดี "
สุภะผงกหัวแล้วรีบจ้ำอ้าวไปร่วมวงทันที วันนี้บนโต๊ะอาหารก็เต็มไปด้วยเสียงพูดคุยไม่ต่างจากเมื่อคืน
เมื่อกินเสร็จพวกเขาก็ช่วยกันเก็บกวาด น่าแปลกที่เหมือนฝันและเมฆาทำสิ่งต่างๆ ได้อย่างคล่องแคล่วราวกับไม่เคยเป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงมาก่อน
แต่สุภะเดาว่าน่าจะเป็นที่พลังใจบวกกับการบำบัดกล้ามเนื้อมากกว่าที่ช่วยให้พวกเขามีแรงที่จะขยับแขนขา ไม่ว่าการเปิดตู้เย็นหรือถือของที่มีน้ำหนักประมาณหนึ่งก็กลายเป็นเรื่องง่ายๆ ขี้ปะติ๋วสำหรับทั้งคู่ไปเลย
.
.
.
.
13 : 14 น.
เพราะวันนี้แดดไม่แรงมากนักเมฆาจึงชวนสุภะออกมาเดินเล่นข้างนอกแก้เบื่อ
สถานที่ที่พวกเขามาเดินเล่นคือภายในหมู่บ้าน เมฆาพาสุภะเดินเที่ยวนั่น เที่ยวนี่ไปเรื่อยเปื่อย ถ้าเหนื่อยก็แค่หาที่นั่งพักสักที่ ซึ่งคนที่เหนื่อยง่ายกว่าก็คือสุภะในขณะที่เมฆานั้นยังมีพลังล้นเหลือ
พอตกเย็นพวกเขาก็ไปจ่ายตลาดที่อยู่ลึกในตัวหมู่บ้านด้วยกัน เพื่อซื้อวัตถุดิบสำหรับทำอาหารเย็นไปให้เหมือนฝัน
สุภะรับหน้าที่เลือกซื้อวัตถุดิบตามลิสต์ที่ได้มา ถือของ จ่ายเงิน ส่วนเมฆาจะให้คำแนะนำบ้างและเข้าไปช่วยถ้าหากเกิดเหตุอะไรขึ้นมา
และก็มีบ้างที่เมฆาจะขอให้สุภะทำนู่นทำนี่ให้ ซึ่งสิ่งที่ขอก็ไม่ได้ยากเกินความสามารถของคนที่เป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง ถ้าหากไม่รู้วิธีผ่อนแรงกล้ามเนื้อในการทำกิจกรรมนั้นๆ ก็อาจส่งผลร้ายได้
แต่ส่วนใหญ่สุภะก็จะทำได้ดีเพราะทำที่โรงเรียนบ่อยจนแทบเป็นกิจวัตร
จริงๆ แล้วเมฆาจะทำด้วยตัวเองก็ทำได้ แต่เขาแค่อยากทดสอบดูว่าสุภะจะสามารถดูแลและช่วยเหลือตัวเองได้มากแค่ไหน
แต่จากที่เฝ้าดูมาตลอดเกือบหนึ่งวันก็คิดว่าไม่น่ามีปัญหาอะไร
.
.
.
.
" เฮ้อ! เหนื่อยชะมัดเลย "
ในระหว่างทางกลับบ้านเมฆาสบถออกมาทั้งที่ฟังดูยังไงก็รู้ว่าไม่ได้รู้สึกแบบนั้นจริง สุภะเห็นแบบนั้นก็อดไม่ได้ที่จะค่อนแคะอีกฝ่ายเบาๆ
" แต่พี่เมฆไม่เห็นช่วยผมเลย... "
" เอ้า " เมฆาทำหน้าฉงนก่อนจะแกล้งร้องโอดโอย " พี่ช่วยถืออยู่นี่ไง โอ๊ย หนักจนแขนจะหักแล้ว "
ถือแค่สองถุงเนี่ยนะ...ให้ตายสิ ლ(¯ロ¯"ლ)
มื้อเย็นวันนี้เป็นต้มจืดหม้อไฟ สุภะที่เกลียดผักจนเข้าไส้ก็ถูกเหมือนฝันกับเมฆาบังคับให้กิน
" สุภะควรกินผักผลไม้เยอะๆ โดยเฉพาะผักผลไม้สีเหลือง สีแดง สีส้มเนี่ยมีประโยชน์ต่อร่างกายมากเลยนะ "
...เมฆาให้เหตุผลมาเช่นนั้น
" ใช่ค่ะ โพะฉะนั้นทันให้หมดนะคะ *(o´▽`o)* "
(ใช่ค่ะ เพราะฉะนั้นทานให้หมดนะคะ)
ไม่ว่าเปล่าเหมือนฝันยังตักข้าวโพดใส่ถ้วยเขาจนพูน ถึงมันจะน่ายี้สุดๆ แต่เขาก็ต้องยัดเข้าปากอย่างช่วยไม่ได้
เพราะเข้าใจดีว่าทั้งสองคงเป็นห่วงเรื่องการกินของเขาและถ้าอยู่ที่โรงเรียนก็คงไม่มีใครมาจ้ำจี้จ้ำไชเขาเรื่องอาหารแบบเมฆากับเหมือนฝันด้วย
รู้สึกดีใจสุดๆ เลยล่ะ...
- บันทึกความทรงจำที่ 62:
- 26 กันยายน xxxx
24 : 48 น.
นอนไม่หลับ…
นั่นคือสิ่งที่สุภะคิดวนไปมาอยู่ในหัวหลายชั่วโมงแล้ว
เขากำลังกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง จ้องมองท้องฟ้านอกหน้าต่างที่แม้จะมืดแต่ก็สุกสกาวด้วยแสงจากหมู่ดาว
จะว่าไปวันก่อนเขาก็นอนไม่หลับเช่นกัน คงเป็นเพราะเขาไม่ได้รู้สึกเหนื่อยมากจนถึงขั้นอยากพักผ่อน แต่การนั่งตาสว่างอยู่ในเวลาเที่ยงคืนแบบนี้ก็ไม่ใช่เรื่องที่ดีเท่าไร
ถ้าเป็นตอนเด็กๆ ล่ะก็ป่านนี้อันซุคงเข้ามาอ่านนิทานก่อนนอนให้เขาฟังแล้ว…
หิวน้ำ…
นั่นคือสิ่งที่เขาคิดในเวลาต่อมา
สุภะตัดสินใจคว้าไม้ค้ำแล้วก้าวลงจากเตียงอย่างช้าๆ ต่อให้แสงจากดวงดาวจะสว่างมากแค่ไหนก็ไม่ได้ทำให้ความมืดภายในบ้านหลังนี้ลดลง มันกลับมืดยิ่งขึ้นเสียจนเขามองไม่เห็นทางเลย
เขาอาศัยแสงสลัวจากโคมไฟที่ประดับหน้าห้องแต่ละห้องเพื่อเดินตามทางเดินไปเรื่อยๆ แต่ในที่สุดแสงพวกนั้นก็หยุดลงที่ตรงบันได
ขึ้น-ลงบันไดตอนสว่างก็ว่าลำบากแล้ว ยิ่งตอนกลางดึกที่มองไม่เห็นแม้แต่ขั้นบันไดยิ่งลำบากมหันต์
แต่เพราะว่าที่โรงเรียนเขาเคยเดินขึ้น-ลงบันไดตอนกลางคืนบ่อยเลยรู้วิธีที่ทำให้ตัวเองไม่ตกบันได นั่นคือการนั่งลงบนขั้นบันไดแล้วไถลก้นตัวเองลงไปทีละขั้นๆ
ถ้าเหมือนฝันหรือเมฆามาเห็นเข้าล่ะก็คงนึกว่าเป็นผีจูออนที่ไหนแน่ๆ (〜 ̄~ ̄)〜
.
.
.
ทันทีที่ลงมาถึงห้องครัวเขาก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็นว่าไฟเปิดอยู่ดวงหนึ่ง พร้อมกับร่างตะคุ่มๆ ของใครบางคนนั่งที่โต๊ะอาหาร พอเดินเข้าไปใกล้แสงไฟมากขึ้นก็อดโล่งใจไม่ได้ที่รู้ว่าร่างนั้นคือเหมือนฝันนั่นเอง
เหมือนฝันพอได้ยินเสียงต๊อกแต๊กของไม้ค้ำก็หันไปทางสุภะยิ่งเร็วไว ก่อนจะถอนหายใจโล่งอก
" โถ่...ฉุพะนี่เอง ตกใจหมดเลยค่ะ "
" ทำอะไรอยู่เหรอครับ? "
สุภะเอ่ยถามพลางทิ้งตัวลงนั่งฝั่งตรงข้ามกับเหมือนฝัน มีถ้วยพุดดิ้งที่พร่องลงไปเกือบค่อนถ้วยอยู่ตรงหน้าเธอ
" กินปุ๊ดดิ้งไงคะ...โพดีฝันหิวนิดโหน่ยน่ะค่ะ "
" อ๋อ.. "
" เล้วนี่ฉุพะมาตำอะไรคะ ลือหยักกินปุ๊ดดิ้งหมวนกัน? "
(แล้วนีสุภะมาทำอะไรคะ หรืออยากกินพุดดิ้งเหมือนกัน)
" อ๊ะ...เปล่าครับ ผมมากินน้ำ "
" งันเด๋วฝันลินให้ค่ะ "
เหมือนฝันรีบคว้าไม้เท้าซึ่งพิงไว้ข้างเก้าอี้ตรงไปที่ตู้เย็นแล้วจัดการรินน้ำให้ทันที ก่อนที่สักพักเธอจะกลับมานั่งที่เดิมอีกครั้งพร้อมส่งแก้วน้ำในมือให้สุภะ
" ขอบคุณครับ "
" ว่าแต่ฉุพะลงบันไดมาคนเดวลอคะ ล้มลือป่าว ตกบันไดไมลือบัดเจ็บตงไนไมคะ!? "
(ว่าแต่สุภะลงบันไดมาคนเดียวเหรอคะ ล้มหรือเปล่า ตกบันไดไหมหรือบาดเจ็บตรงไหนไหมคะ!?)
สุภะรีบส่ายหัวปฏิเสธ " ถ้าเอาก้นไถลลงมาทีละขั้นก็จะไม่ตกบันไดครับ "
" เห..เก่งจังเลยนะคะ ตำได้ดิมักเลย "
และก็เป็นอย่างทุกครั้งที่เวลาเหมือนฝันรู้สึกสบายใจทีไรก็จะเข้ามาลูบหัวเขา เธอไม่คาดคิดว่าสุภะจะออกมาเดินนอกห้องกลางดึกโดยที่ไม่มีตะเกียงติดตัวมาด้วย
การเดินตัวคนเดียวในที่มืดๆ ก็เหมือนกลายเป็นคนตาบอดชั่วขณะซึ่งมันอันตรายมากสำหรับคนที่เป็นโรคกล้ามเนื้อแรง เพราะเราไม่มีทางรู้ว่าตัวเองจะเดินชนอะไร หรือเผลอลื่นขั้นบันไดแล้วตกลงมาไหม
แต่จากการที่เห็นสุภะสามารถลงจากเตียงแล้วออกมาจากห้องได้จนเดินมาถึงห้องครัวโดยไม่หวาดกลัวอันตราย เธอก็คิดว่าสุภะดูแลตัวเองตอนที่ต้องอยู่ในความมืดได้ดีจึงหายห่วงลงได้บ้าง
" โตนจะกับโห้งเอาตะเกงอันนี้ติดตัวไปด้วยนะคะ "
(ตอนจะกลับห้องเอาตะเกียงอันนี้ติดตัวไปด้วยนะคะ)
เหมือนฝันว่าพลางยกตะเกียงของเธอให้กับสุภะ ถึงจะบอกว่าวางใจได้บ้างแต่เธอก็ไม่อยากให้อีกฝ่ายเกิดอุบัติเหตุอยู่ดี
- บันทึกความทรงจำที่ 63:
- 29 กันยายน xxxx
19 : 37 น.
ภายในห้องนั่งเล่นสุภะกำลังนั่งดูรายการโทรทัศน์อยู่บนพรมนุ่มผืนกว้าง ในขณะเดียวกันข้างกายของเขาก็มีเหมือนฝันที่กำลังวาดการ์ตูนเรื่องใหม่เพื่อเตรียมส่งให้สำนักพิมพ์
วันนี้สุภะต้องนอนเร็วกว่าปกติเพราะพรุ่งนี้รถจะมารับตอนเช้า เขาจึงตั้งใจว่าอีกยี่สิบนาทีจะกลับห้องไปนอนพักผ่อนเพื่อเก็บแรงไว้จัดกระเป๋าพรุ่งนี้
ไม่นานเมฆาก็เดินมานั่งแหมะข้างสุภะพร้อมโทรศัพท์ติดไม้ติดมือมาด้วย เขาตั้งใจจะเล่นทวิตเตอร์อย่างที่ชอบทำประจำแต่มือเผลอกดโดนแอพปฏิทินแทนซะอย่างนั้น
30 กันยายน xxxx
[สุภะ] เดินทางกลับ
เมฆาครุ่นคิด เพราะอยู่ด้วยกันมาตลอดหลายวันเขาจึงลืมเรื่องที่ว่าสุภะต้องกลับโรงเรียนพรุ่งนี้ไปเสียสนิท เขาหันไปถามสุภะเบาๆ
" พรุ่งนี้สุภะจะกลับแล้วใช่ไหม? "
" ครับ "
สุภะตอบพลางเบนสายตาจากหน้าจอโทรทัศน์มามองเมฆา เหมือนฝันที่แอบได้ยินเช่นนั้นก็ถึงกับหยุดชะงักมือที่กำลังตัดเส้นภาพแล้วโพล่งออกมาด้วยอารมณ์ตกใจ
" เห!? นี่จะคบหนุ่งอาติ๊ดเล้วลอคะ Σ(゚ロ゚;) "
(เห!? นี่จะครบหนึ่งอาทิตย์แล้วเหรอคะ)
ดูท่าเหมือนฝันเองก็ลืมไปเสียสนิทเหมือนกัน...
" ใช่ พี่ก็เพิ่งนึกออก " เมฆาว่า " งั้นเรามาถ่ายรูปด้วยกันสามคนดีไหม พี่อยากลงทวิตไว้เป็นความทรงจำน่ะ "
" ก็ดีนะคะ ฉุพะมาไถ่ด้วยกันนะ! "
" เอ่อ..ครับ "
.
.
.
1
2
3
แชะ!
" เป็นไงบ้างคะพี่เม้ก~ "
เหมือนฝันเอ่ยถามด้วยความสงสัยหลังจากเห็นเมฆานั่งทำหน้าตาเคร่งเครียดกดๆ จิ้มๆ โทรศัพท์อยู่เกือบสิบนาที
สักพักเมฆาก็มีสีหน้าที่ผ่อนคลายลงก่อนหันมาตอบเหมือนฝัน ที่เขาทำหน้าเครียดไม่ใช่อะไรหรอกกำลังคิดแคปชั่นโพสต์น่ะ...
" นี่ไงๆ พี่เอาลงทวิตแล้ว "
ว่าแล้วเมฆาก็ชูหน้าจอโทรศัพท์ให้เหมือนฝันกับสุภะดู
" ปาร์ตี้ชุดนอนเหรอ… " สุภะพึมพำกับตัวเองเบาๆ
" เอ๊ะ? ฉุพะหยักจัดปาตี้ชุดนนลอคะ "
(เอ๊ะ? สุภะอยากจัดปาร์ตี้ชุดนอนเหรอคะ)
" เอ่อ...ก็...มันดึกแล้วนะครับ "
" ไมเป็นไรโหรกค่ะวันสุดทั้ยเล้วทังที คิดซะว่าเป็นงานเลี้ยงร่ำลาเล้วกันนะคะ "
(ไม่เป็นไรหรอกค่ะวันสุดท้ายแล้วทั้งที คิดซะว่าเป็นงานเลี้ยงร่ำลาแล้วกันนะคะ)
" นั่นสินะ! งั้นสุภะไปเซเว่นกับพี่นะ "
" เอ๊ะ... "
" ซื้อขนมกับเครื่องดื่มไง สุภะอยากกินไรจัดมาเลยเดี๋ยวป๋าเมฆเลี้ยงเอง ฮ่าๆ "
เมฆโบกแบงก์ในมือไปมาเพื่ออวดกำลังทรัพย์ของตัวเอง ก่อนจะถือวิสาสะเข้ามาคว้าหมับที่แขนของสุภะแล้วเดินออกจากบ้านไปด้วยกัน มิวายหันไปเอ่ยกับเหมือนฝันเล็กน้อย
" ฝัน พี่ฝากดูแลบ้านด้วยนะ "
" ค่า~ ไปดีมาดีนะคะ พี่เม้ก ฉุพะヾ(´ ▽ ` ) "
.
.
.
.
หลังจากกอบขนมกับเครื่องดื่มมาเต็มไม้เต็มมือ พวกเขาก็นั่งทานด้วยกันในห้องนั่งเล่น พูดคุยหยอกล้อกันไปพลาง เล่นเกมกันไปพลาง
ถึงแม้จะเป็นปาร์ตี้ที่ไม่ได้มีความหวือหวาและรื่นเริงเท่าปาร์ตี้วันเกิดแต่สำหรับสุภะมันสนุกและมีความสุขมากจนไม่อยากให้จบลงเลย
จนกระทั่งนาฬิกาบนฝาผนังบอกเวลาห้าทุ่มยี่สิบสองนาที สุภะเริ่มหาวหวอด ถึงจะบอกว่าไม่อยากให้ปาร์ตี้จบก็เถอะ แต่ตัวเขาในตอนนี้ที่ตาปรือจะหลับแหล่มิหลับแหล่เห็นทีต้องคืนคำเสียแล้วล่ะ
สุดท้ายก็ต้องเก็บขนมนมเนยที่ยังเหลือเข้าตู้เย็นแล้วแยกย้ายกันไปนอน ปาร์ตี้ชุดนอนของพวกเขาจึงจบลงเพียงเท่านี้
ในระหว่างที่สุภะกำลังจะเดินขึ้นบันไดเพื่อตรงไปยังห้องของตัวเองนั้นก็ถูกเมฆาทักซะก่อน
" เป็นไงบ้างปาร์ตี้น่ะ สนุกไหม "
" สนุกครับ อิ่มด้วย "
เมฆาได้ฟังก็ยิ้มทะเล้น " งั้นราตรีสวัสดิ์นะ"
" ราตรีสวัสดิ์ครับ "
.
.
.
.
- บันทึกความทรงจำที่ 64:
- 30 กันยายน xxxx
08 : 08 น.
โชคดีที่วันนี้สุภะตื่นแต่เช้าจึงมีเวลาเก็บสัมภาระและทำความสะอาดห้อง ใช้เวลาเพียงหนึ่งชั่วโมงเขาก็จัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย สะพายกระเป๋าเป้แล้วลงไปยังชั้นล่างเพื่อทานอาหารเช้าซึ่งจะเป็นมื้อสุดท้ายของที่นี่
และภาพเดิมๆ ที่เห็นจนชินตาในช่วงนี้ก็คือภาพของเมฆาที่นั่งเล่นโทรศัพท์ระหว่างรอมื้อเช้าบนโต๊ะอาหารกับเหมือนฝันที่ถอดผ้ากันเปื้อนสีชมพูออกหลังจากเข้าครัวเสร็จ
และก็เป็นเหมือนฝันที่เอ่ยทักเขาคนแรก...
" อะรุนสะหวัดค่ะฉุพะ มาทันเข้าด้วยกันนะคะ( ´∀`)"
" อ่าวมาแล้วเหรอ มาๆ มานั่งนี่เลยเราอ่ะ "
เมฆาว่าพลางตบโต๊ะอีกฝั่งเบาๆ เป็นการเชื้อเชิญให้สุภะมาร่วมโต๊ะด้วย ซึ่งสุภะก็เดินมานั่งประจำที่แต่โดยดี
เหมือนฝันยกอาหารมาจัดเรียงบนโต๊ะ น่าแปลกที่มื้อของวันนี้แตกต่างจากมื้ออื่นตรงที่มีแต่เมนูที่เป็นไข่เต็มโต๊ะไปหมด
ทั้งที่ปกติอาหารของเหมือนฝันจะเน้นเนื้อปลา เนื้อไก่ไม่ก็ผักเขียว-เหลือง
" เห็นว่าฉุพะโชบไข่ ฝันเลยหยักตำให้ทันเป็นมู้สุดทั้ย โพะงันทันเยอะๆ เลยนะคะ "
(เห็นว่าสุภะชอบไข่ ฝันเลยอยากทำให้ทานเป็นมื้อสุดท้าย เพราะงั้นทานเยอะๆ เลยนะคะ)
" ขอบคุณครับ "
สุภะโค้งหัวเล็กน้อยก่อนจะลงมือทานอาหารอย่างมีความสุข ซึ่งนั่นก็ทำให้เหมือนฝันกับเมฆาลอบยิ้มออกมา
.
.
.
09 : 49 น.
" ไมลืมอะไรเล้วใช่ไมคะ? "
" ครับ "
" ถ้าถึงแล้วโทรหาพี่ด้วยนะ "
เอ๊ะ? ต้องทำถึงขั้นนั้นเลยเหรอ Σ(`・ω・Ⅲ)
" โถ่พี่เม้กคะ! ฉุพะกับโรงรวนไม่ได้จะไปชวนใหม่ซะโหน่ย "
(โถ่พี่เมฆคะ! สุภะกลับโรงเรียนไม่ได้จะไปเชียงใหม่ซะหน่อย)
" เอ้า ก็คนมันเป็นห่วงนี่หว่า… "
สุภะได้ฟังก็หลุดหัวเราะน้อยๆ ถึงจะฟังที่เหมือนฝันพูดเมื่อกี้ไม่ค่อยรู้เรื่องก็ตาม
" โทรก็ได้ครับ "
" ดีมาก "
ด้วยคำตอบอันน่าพึงพอใจทำให้เมฆาหยุดเถียงกับเหมือนฝัน เขายิ้มก่อนจะเข้ามายีหัวสุภะซึ่งแน่นอนว่าผมที่อุตส่าห์หวีมาก็กระเซอะกระเซิงไม่เป็นทรงตามระเบียบ
ส่วนเหมือนฝันก็เป็นห่วงเรื่องการกินของสุภะมากจนถึงขั้นยัดขนมปัง ยัดแซนด์วิช ยัดปลากระป๋องใส่กระเป๋าเขาแบบไม่หยุดมือ จนเมฆาต้องห้ามไว้เพราะกลัวคนแบกจะหลังหักซะก่อน
.
.
เมฆากับเหมือนฝันเดินมาส่งสุภะที่หน้าบ้านประจวบกับที่รถมาจอดรอรับพอดี ในขณะที่สุภะกำลังเปิดประตูเตรียมก้าวขึ้นรถก็ถูกสองพี่น้องเรียกไว้ก่อนจึงหันไปมอง
ถูๆ ไถๆ
อา เขาถูกเหมือนฝันกับเมฆาลูบหัวอีกแล้ว... ( ̄- ̄;)
" กับบั้นดีๆ นะคะ "
" ดูแลตัวเองด้วยล่ะ "
" ครับ "
สุภะตอบรับทั้งสองเบาๆ พร้อมผงกหัวให้นิดหน่อยเป็นการขอบคุณ ก่อนจะก้าวขึ้นรถแล้วแล่นฉิวออกไปจากหน้าบ้านของเหมือนฝันและเมฆา
ไม่นานภาพของหมู่บ้านที่สุภะเคยอยู่และไปท่องเที่ยวก็ไกลลิบออกไปเรื่อยๆ พร้อมกับที่ทริปการใช้ชีวิตข้างนอกในหนึ่งอาทิตย์ของเขาก็จบลงเช่นกัน
- จำนวนตัวอักษร:
3 STAR CHALLENGE STAMP
ตราประทับระดับสูงสุดที่มีมูลค่า +100 Grade Exp. มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ครบทั้ง 3 ภารกิจ
+10 STAR PIECE
ชิ้นส่วนดวงดาวที่ใช้สะสมรวมกันในขวดโหล สามารถนำไปแลกเป็นของรางวัลกับทางโรงเรียนได้
+20 CLAN'S HEART
ชิ้นส่วนจิตวิญญาณของสมาชิกในตระกูลในกิจกรรม "Triangle Clan" เมื่อได้รับจะถูกเติมลงในสภาตระกูลที่คุณสังกัดอยู่โดยอัตโนมัติ
** หมายเหตุ ** ไอเทมนี้ไม่สามารถ ซื้อ-ขาย-แลกเปลี่ยน ด้วยระบบ THE DEAL CLUB ได้
SILVER HONOR DEGREE TROPHY
ถ้วยเกียรติยศเงินแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถเคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้มากกว่ามาตรฐาน
+500,000 CHIPS
เหรียญตราที่ใช้ในการชำระค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในโรงเรียนหรือการร่วมกิจกรรมพิเศษที่ทางโรงเรียนและบริษัทสปอนเซอร์จัดขึ้น
+3 MISSION COMPLETE STAMP
ตราประทับที่มอบให้สำหรับผู้ที่เคลียร์ภารกิจใน Mission Challenge ได้ เพื่อเป็นที่ระลึกและจดจำว่าได้เคลียร์ภารกิจใดไปบ้าง
|
|