Lesson 44 : me and my oc
+2
pangkawjoa
Nearmoki-2b
6 posters
- Nearmoki-2b
Narin
อดีตผู้อำนวยการโรงเรียน
0
+65 M 413 K 676
Lesson 44 : me and my oc
Thu 14 Jul 2016, 23:25
สวัสดีครับ
รอบนี้มากับภารกิจสเกลเล็กๆที่ต้องใช้การวิเคราะห์ระดับหนึ่ง
มาลองคิดไปด้วยกันเถอะครับ!!
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้เพอร์เฟ็คสูงกว่ามาตรฐานมาก (100%)
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้ยอดเยี่ยมกว่ามาตรฐาน (80%+)
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้โดดเด่นกว่ามาตรฐาน (75%+)
✎ C. ผู้ที่ทำภารกิจได้ตามมาตรฐานทั่วไป (50%+)
✎ D. ผู้ที่ทำภารกิจได้ต่ำกว่ามาตรฐานควรแก่การพัฒนา (35%+)
❤ ของรางวัลพิเศษจากผู้อำนวยการ
.....ถ้วยรางวัลแต่ละชนิดจะถูกมอบให้กับ นักเรียน-อาจารย์ ที่มีผลงานสร้างสรรค์
เกินขอบเขตของจินตนาการ โดยระดับถ้วยเกียรติยศและจำนวนที่จะมอบให้นั้นขึ้น
อยู่กับผู้อำนวยการโรงเรียนเท่านั้น แม้ผลงานที่เพอร์เฟ็คแต่ถ้าขาดความสร้างสรรค์
ก็จะไม่ได้รับถ้วยรางวัลเกียรติยศก็เป็นได้ ในทางกลับกันหากผลงานไม่ได้สวยจน
น่าตะลึง แต่ถ้าหากมีความสร้างสรรค์ผู้อำนวยการก็สามารถมอบถ้วยเกียรติยศให้ได้...
★ Spectacular Award
.....รางวัล Spectacular จะถูกมอบให้สำหรับผู้ที่สร้างสรรค์ผลงานได้ประทับใจ
สปอนเซอร์จากบริษัท NOBLEMAN (EST.1990) เป็นอย่างมาก โดยผลงานนั้น
จะต้องมีเสน่ห์ในรูปแบบต่างๆที่ดึงดูดสายตาและจิตใจของสปอนเซอร์ ซึ่งไม่ได้ขึ้น
อยู่กับคุณภาพผลงานแต่อย่างใด แต่จะขึ้นอยู่กับความคิดสร้างสรรค์, จินตนาการ,
เสน่ห์ของผลงาน, ความกลมกล่อมของภาพรวม เป็นต้น ซึ่งผู้ที่ได้รับรางวัลนี้จะได้
รับการประกาศเกียรติคุณ ณ ความคิดเห็นที่ลงผลงาน และใต้ชื่อกระทู้ภารกิจในหน้า
กระดานภารกิจ พร้อมทั้งของรางวัลดังนี้...
** อ่านเพิ่มเติมเกี่ยวกับรางวัลนี้ได้โดย "คลิ๊กที่นี่" **
❤ รางวัลโหวตขวัญใจมหาชน
รอบนี้มากับภารกิจสเกลเล็กๆที่ต้องใช้การวิเคราะห์ระดับหนึ่ง
มาลองคิดไปด้วยกันเถอะครับ!!
ระยะเวลาภารกิจ พิมพ์ว่า:SAT 16/07/16 ; 00.00 TH - SUN 31/07/16 ; 23.59 TH
รายละเอียดภารกิจ พิมพ์ว่า:วาดรูปคุณ(ตัวจริง)คู่กับตัวละครของคุณ กรณีมีตัวละครหลายตัว
(NPC)สามารถเลือกได้ว่าอยากวาดเพียงตัวละครหลักตัวเดียว
หรือวาดทั้งสองคน พร้อมทั้งเขียนอธิบายว่าตัวละครของคุณ
เหมือนหรือต่างจากตัวจริงของคุณอย่างไรบ้าง รวมทั้งความ
รู้สึกและความสัมพันธ์ที่คุณมีต่อตัวละคร เช่น เอ็นดู หมั้นเขี้ยว
ตัวอย่างรูปภารกิจ
cr. @EinZ
- รูปตัวอย่าง:
กฏการให้สแตมป์ พิมพ์ว่า:วาดรูป 80%/เขียน 20%
ภาพตรวจจากสแตนด์ดาร์ทฝีมือรายบุคคล งานเขียนให้ตาม
ความละเอียดของการอธิบาย
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้เพอร์เฟ็คสูงกว่ามาตรฐานมาก (100%)
S - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงสุดในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีนิลสุดแสนจะคลาสสิก มีมูลค่า +100 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เพอร์เฟ็คเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน |
+1,500,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง |
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้ยอดเยี่ยมกว่ามาตรฐาน (80%+)
A - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีทับทิม สื่อถึงความหรูหรา มีมูลค่า +80 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ยอดเยี่ยมเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน |
+1,250,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง |
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้โดดเด่นกว่ามาตรฐาน (75%+)
B - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีไพลิน สื่อถึงความลึกล้ำ มีมูลค่า +75 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ดีมากเป็นที่น่าพึงพอใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน |
+1,000,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง |
✎ C. ผู้ที่ทำภารกิจได้ตามมาตรฐานทั่วไป (50%+)
C - CLASS STAMP ตราประทับระดับกลางในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีมรกต สื่อถึงความมั่นคง มีมูลค่า +50 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ปานกลางเป็นที่น่าพอใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน |
+900,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง |
✎ D. ผู้ที่ทำภารกิจได้ต่ำกว่ามาตรฐานควรแก่การพัฒนา (35%+)
D - CLASS STAMP ตราประทับระดับต่ำในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีแอเมทิสต์ สื่อถึงความเรียบง่าย มีมูลค่า +35 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจผ่านเกณฑ์ตามที่ได้รับมอบหมายไว้ |
+800,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง |
❤ ของรางวัลพิเศษจากผู้อำนวยการ
.....ถ้วยรางวัลแต่ละชนิดจะถูกมอบให้กับ นักเรียน-อาจารย์ ที่มีผลงานสร้างสรรค์
เกินขอบเขตของจินตนาการ โดยระดับถ้วยเกียรติยศและจำนวนที่จะมอบให้นั้นขึ้น
อยู่กับผู้อำนวยการโรงเรียนเท่านั้น แม้ผลงานที่เพอร์เฟ็คแต่ถ้าขาดความสร้างสรรค์
ก็จะไม่ได้รับถ้วยรางวัลเกียรติยศก็เป็นได้ ในทางกลับกันหากผลงานไม่ได้สวยจน
น่าตะลึง แต่ถ้าหากมีความสร้างสรรค์ผู้อำนวยการก็สามารถมอบถ้วยเกียรติยศให้ได้...
GOLDEN HONOR DEGREE TROPHY ถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจผู้อำนวยการเป็นอย่างมาก |
SILVER HONOR DEGREE TROPHY ถ้วยเกียรติยศเงินแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจผู้อำนวยการ |
BRONZE HONOR DEGREE TROPHY ถ้วยเกียรติยศทองแดง มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าดึงดูดใจผู้อำนวยการ |
★ Spectacular Award
.....รางวัล Spectacular จะถูกมอบให้สำหรับผู้ที่สร้างสรรค์ผลงานได้ประทับใจ
สปอนเซอร์จากบริษัท NOBLEMAN (EST.1990) เป็นอย่างมาก โดยผลงานนั้น
จะต้องมีเสน่ห์ในรูปแบบต่างๆที่ดึงดูดสายตาและจิตใจของสปอนเซอร์ ซึ่งไม่ได้ขึ้น
อยู่กับคุณภาพผลงานแต่อย่างใด แต่จะขึ้นอยู่กับความคิดสร้างสรรค์, จินตนาการ,
เสน่ห์ของผลงาน, ความกลมกล่อมของภาพรวม เป็นต้น ซึ่งผู้ที่ได้รับรางวัลนี้จะได้
รับการประกาศเกียรติคุณ ณ ความคิดเห็นที่ลงผลงาน และใต้ชื่อกระทู้ภารกิจในหน้า
กระดานภารกิจ พร้อมทั้งของรางวัลดังนี้...
** อ่านเพิ่มเติมเกี่ยวกับรางวัลนี้ได้โดย "คลิ๊กที่นี่" **
+1,000,000 CHIPS เหรียญตราที่ใช้ในการชำระค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในโรงเรียนหรือการร่วมกิจกรรมพิเศษที่ทางบริษัท NOBLEMAN จัดขึ้น โดยสามารถใช้แต้มสะสมจาก Spirit Point ในการแลกได้ |
+30 QUAINT ORE แร่ธาตุพิเศษที่พบได้ในบริเวณรอบโรงเรียน สามารถนำไปใช้แลกเป็นไอเทมต่างๆที่โรงเรียนกำหนดเอาไว้ได้ แร่ธาตุชนิดนี้จะหาได้ยากเป็นพิเศษ ถ้าไม่ได้เดินรอบโรงเรียนบ่อยๆก็จะไม่มีทางที่จะเจอแร่ธาตุชนิดนี้ได้เลย |
❤ รางวัลโหวตขวัญใจมหาชน
GOLDEN HONOR DEGREE TROPHY ถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจนักเรียนกับอาจารย์และบุคลากรของโรงเรียนจนได้รับการโหวตมากกว่า 6 คนขึ้นไป |
SILVER HONOR DEGREE TROPHYถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจนักเรียนกับอาจารย์และบุคลากรของโรงเรียนจนได้รับการโหวตมากกว่า 4 คนขึ้นไป |
BRONZE HONOR DEGREE TROPHYถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจนักเรียนกับอาจารย์และบุคลากรของโรงเรียนจนได้รับการโหวตมากกว่า 2 คนขึ้นไป |
Signature ------------------------------------------------>
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Lesson 44 : me and my oc
Wed 27 Jul 2016, 23:44
นี่คือตัวจริง(ขวา)เเละกินเนส(ซ้าย)เองเด้อค่าา ถ้าให้พูดถึงลักษณะนิสัยของกินเนสเเล้วนั่นไม่ต่างจากตัวจริงมากเท่าไหร่คะ ตัวจริงก็นิสัยเดียวกันกับกินเนสเลยเเต่ตัวจริงเเค่มีความดาร์คกว่ามาก ตัวกินเนสเองนั้นถอดแบบมาจากตัวจริงโดยตรงเเต่ลดระดับความรุนเเรงลงมาหน่อยเพื่อนความโมเอะ(มีด้วยเหรอ?) โดยส่วนตัวเเล้วตัวใหม่เองนั่นมีความรู้สึกต่อกินเนสแบบว่ายังไงดี ออกแบบนางมาเพื่อให้เป็นแฝดกับตัวเอง เเล้วก็หมั่นไส้นางหน่อยๆทำไมออกมาน่ารักกว่าตัวจริง(โดนตรบ) เเต่ก็รักเเละเอ็นดูนางมากเช่นกันเพราะนางโมเอ๊ไงงง//-// ยังไงก็ฝากกินเนสไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของทุกคนด้วยค่ะ><
✎ D. ผู้ที่ทำภารกิจได้ต่ำกว่ามาตรฐานควรแก่การพัฒนา (35%+)
D - CLASS STAMP ตราประทับระดับต่ำในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีแอเมทิสต์ สื่อถึงความเรียบง่าย มีมูลค่า +35 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจผ่านเกณฑ์ตามที่ได้รับมอบหมายไว้ |
+800,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง |
- Narin's Comment:
- รูปน่ารักและเป็นงานที่เห็นถึงความตั้งใจครับ คอนเซป
สีและชุดที่เข้ากันเองก็เข้าใจคิดมาก แต่ 'ผิดโจทย์'
ภารกิจนะครับ เลยจำเป็นต้องลดสแตมป์ลงอย่าง
น่าเสียดาย โดยปกติแล้วจะไม่ลดเยอะขนาดนี้แต่ว่า
ภารกิจนี้ตรวจโดยให้คะแนนกับรูปถึง 80% โจทย์
ภารกิจนี้ให้วาดรูปตัวจริงของเรา ไม่ใช่มาสคอต
ของเรานะครับ เสียดายแทนจริงๆนะ ซิกๆๆ ;_;
ขอฝากไว้เป็นบทเรียนให้อ่านโจทย์อย่างถี่ถ้วน
ในภายภาคหน้า หากอ่านโจทย์แล้วมีอะไรไม่แน่ใจ
สามารถสอบถามผมได้หลังไมค์เสมอครับผม
- pangkawjoaประธานนักเรียน
Taira Payakaroon
อาจารย์ภาษาไทย
3306
+611 M 422 K 265
PASSPORT
:
(2580/21000)
:
Re: Lesson 44 : me and my oc
Thu 28 Jul 2016, 00:15
เมื่อวันก่อนทางควิ้นท์ได้ส่งบัตรเชิญไปให้ผู้ปกครองมาร่วมงานพบปะกับลูก หม่าม้าของผมก็ได้รับเชิญเช่นกัน และวันนี้หม่าม้าก็จะมาหาผมด้วยครับ ดีใจที่หม่าม้ามาจังแต่ระหว่างนี้พวกเราต้องแสดงความเหมือนและแตกต่างให้ทุกคนได้เห็น ตามธีมงาน "Me & My" ของวันนี้
จริงๆ ผมก็สงสัยนะครับว่าไอ้ฉันและฉันนี่มันคืออะไร แต่ก็ช่างเถอะ เพราะยังไงก็ได้พบหม่าม้าแล้วครับ!
พวกผมได้รับแบบสอบถามมาให้หม่าม้ากรอกข้อมูลด้วยฮะ
คำถามข้อที่ 1 : คุณคิดว่าลูกเหมือนตัวเองหรือไม่?
คำตอบของหม่าม้า
- มีทั้งเหมือนและไม่เหมือนกัน เริ่มจากไม่เหมือนก่อนแล้วกันค่ะ อย่างแรกเลยที่ไม่เหมือนคือไทจัง ( หม่าม้าชอบเรียกผมว่าไทจังฮะ ) เป็น 'ผู้ชาย' ส่วนฉันเป็นผู้หญิงค่ะ แล้วก็ไทจังชอบเล่นบาสแต่ฉันนี่เล่นไม่เก่งเอาซะเลย อ๋อ! ไทจังเจาะหูด้วย ส่วนฉันนี่กลัวการเจาะร่างกายมาก แต่ไม่ว่าจะทำอะไรไทจังก็น่ารักค่ะ กรี๊ดๆๆๆ ฉันไม่ได้บ้าเห่อลูกนะคะ แต่น่ารักอ่ะ!!!
- ส่วนที่เหมือนกันก็เป็นคนชิวๆ สบายๆ แต่บางครั้งก็ไม่ชิวนะคะถ้าเจอเรื่องที่หนักจริงๆ จะว่าไปฉันกับไทจังคล้ายกันมากเลยค่ะ ไม่ว่าจะเป็นสีผิว สีผม สีตา ความสูง ของที่ชอบ แม้แต่วันเกิดยังเกิดวันเดียวกันเลยค่ะ! ถ้าจะให้พูดง่ายๆ ก็เหมือนกับฉันเป็นไทจังเวอร์ชั่นผู้หญิง และไทจังก็เป็นฉันในเวอร์ชั่นผู้ชายค่ะ อ้อ! แล้วก็นิสัยอีกอย่างที่เหมือนกัน...ฉันคิดว่าเราสองคนเป็นพวกขี้แกล้งแบบใสซื่อบริสุทธิ์ค่ะ ยกตัวอย่างเช่น ถ้าผอ.เดินมาคนเดียว พวกเราอาจจะถามว่า "วันนี้เมทไม่มาด้วยเหรอคะ/ครับ?" พวกเราถามไปด้วยความใสซื่อบริสุทธิ์จริงๆ ค่ะ ไม่เคยคิดจะแกล้งผอ.เลยสักนิด...
ฮ่ะๆ เอาเป็นไปดูข้อต่อไปกันค่ะ
คำถามข้อที่ 2 : คุณรู้สึกยังไงกับลูกตัวเอง?
คำตอบของหม่าม้า
- อยากแทะค่ะ...เอ๊ย! ไม่ใช่ๆ รักและเอ็นดูมากค่ะ! ถึงไทจังจะไม่ได้ยินเสียงแต่เขาเป็นคนที่อ่านสีหน้าคนอื่นเก่งมาก ฉันเลยพยายามบอกรักเขาผ่านทางร่างกาย (?) ตลอด แต่บางครั้งก็หมั่นเขี้ยวจนอยากหยิกแก้มเลยค่ะ เอาตรงๆ เลยนะคะ ฉันเป็นพวกหลงลูกค่ะ!!! ฮ่า!
คำถามข้อที่ 3 : คุณช่วยถ่ายรูปกับลูกหน่อยได้ไหม เพื่อให้ทางควิ้นท์นำไปใช้ในการโปรโมท
คำตอบของหม่าม้า
- ได้เลยค่ะ ฉันกับไทจังยินดีเสมอ แถมทางควิ้นท์เตรียมอุปกรณ์เสริมฉากมาให้ด้วย อย่างกับอยู่ในโลกแห่งจินตนาการเลยค่ะ แถมได้ใส่ชุดเข้าคู่กับไทจังด้วย ดีใจสุดๆ ไปเลยค่ะ!
ขอขอบคุณผู้ปกครองที่ให้ความร่วมมือ ลงชื่อ ผู้อำนวยการนรินทร์
ขอบคุณควิ้นท์สำหรับกิจกรรมดีๆ เช่นกันค่ะ
พอหม่าม้ากรอกแบบสอบถามเสร็จ ผมก็พาหม่าม้าไปเดินชมโรงเรียนต่อ เมื่อกี้เห็นหม่าม้าเขียนว่าหลงลูกตัวเอง อย่าว่าแต่หม่าม้าเลยครับ...ผมเองก็ติดหม่าม้าเหมือนกันแหละ ฮ่า!
ถ้าไม่เชื่อ ผมมีรูปมาเป็นหลักฐานฮะ คือผมอยากอ้อนให้ให้หม่าม้าเปลี่ยนเสื้อให้อ่ะ เลยแกล้งดึงเสื้อซะยับเยินเลย
นั่นผมแกล้งบีบน้ำตาด้วยนะ ก็คนมันอยากอ้อนนี่นา!
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้เพอร์เฟ็คสูงกว่ามาตรฐานมาก (100%)
จริงๆ ผมก็สงสัยนะครับว่าไอ้ฉันและฉันนี่มันคืออะไร แต่ก็ช่างเถอะ เพราะยังไงก็ได้พบหม่าม้าแล้วครับ!
พวกผมได้รับแบบสอบถามมาให้หม่าม้ากรอกข้อมูลด้วยฮะ
คำถามข้อที่ 1 : คุณคิดว่าลูกเหมือนตัวเองหรือไม่?
คำตอบของหม่าม้า
- มีทั้งเหมือนและไม่เหมือนกัน เริ่มจากไม่เหมือนก่อนแล้วกันค่ะ อย่างแรกเลยที่ไม่เหมือนคือไทจัง ( หม่าม้าชอบเรียกผมว่าไทจังฮะ ) เป็น 'ผู้ชาย' ส่วนฉันเป็นผู้หญิงค่ะ แล้วก็ไทจังชอบเล่นบาสแต่ฉันนี่เล่นไม่เก่งเอาซะเลย อ๋อ! ไทจังเจาะหูด้วย ส่วนฉันนี่กลัวการเจาะร่างกายมาก แต่ไม่ว่าจะทำอะไรไทจังก็น่ารักค่ะ กรี๊ดๆๆๆ ฉันไม่ได้บ้าเห่อลูกนะคะ แต่น่ารักอ่ะ!!!
- ส่วนที่เหมือนกันก็เป็นคนชิวๆ สบายๆ แต่บางครั้งก็ไม่ชิวนะคะถ้าเจอเรื่องที่หนักจริงๆ จะว่าไปฉันกับไทจังคล้ายกันมากเลยค่ะ ไม่ว่าจะเป็นสีผิว สีผม สีตา ความสูง ของที่ชอบ แม้แต่วันเกิดยังเกิดวันเดียวกันเลยค่ะ! ถ้าจะให้พูดง่ายๆ ก็เหมือนกับฉันเป็นไทจังเวอร์ชั่นผู้หญิง และไทจังก็เป็นฉันในเวอร์ชั่นผู้ชายค่ะ อ้อ! แล้วก็นิสัยอีกอย่างที่เหมือนกัน...ฉันคิดว่าเราสองคนเป็นพวกขี้แกล้งแบบใสซื่อบริสุทธิ์ค่ะ ยกตัวอย่างเช่น ถ้าผอ.เดินมาคนเดียว พวกเราอาจจะถามว่า "วันนี้เมทไม่มาด้วยเหรอคะ/ครับ?" พวกเราถามไปด้วยความใสซื่อบริสุทธิ์จริงๆ ค่ะ ไม่เคยคิดจะแกล้งผอ.เลยสักนิด...
ฮ่ะๆ เอาเป็นไปดูข้อต่อไปกันค่ะ
คำถามข้อที่ 2 : คุณรู้สึกยังไงกับลูกตัวเอง?
คำตอบของหม่าม้า
- อยากแทะค่ะ...เอ๊ย! ไม่ใช่ๆ รักและเอ็นดูมากค่ะ! ถึงไทจังจะไม่ได้ยินเสียงแต่เขาเป็นคนที่อ่านสีหน้าคนอื่นเก่งมาก ฉันเลยพยายามบอกรักเขาผ่านทางร่างกาย (?) ตลอด แต่บางครั้งก็หมั่นเขี้ยวจนอยากหยิกแก้มเลยค่ะ เอาตรงๆ เลยนะคะ ฉันเป็นพวกหลงลูกค่ะ!!! ฮ่า!
คำถามข้อที่ 3 : คุณช่วยถ่ายรูปกับลูกหน่อยได้ไหม เพื่อให้ทางควิ้นท์นำไปใช้ในการโปรโมท
คำตอบของหม่าม้า
- ได้เลยค่ะ ฉันกับไทจังยินดีเสมอ แถมทางควิ้นท์เตรียมอุปกรณ์เสริมฉากมาให้ด้วย อย่างกับอยู่ในโลกแห่งจินตนาการเลยค่ะ แถมได้ใส่ชุดเข้าคู่กับไทจังด้วย ดีใจสุดๆ ไปเลยค่ะ!
ขอขอบคุณผู้ปกครองที่ให้ความร่วมมือ ลงชื่อ ผู้อำนวยการนรินทร์
ขอบคุณควิ้นท์สำหรับกิจกรรมดีๆ เช่นกันค่ะ
พอหม่าม้ากรอกแบบสอบถามเสร็จ ผมก็พาหม่าม้าไปเดินชมโรงเรียนต่อ เมื่อกี้เห็นหม่าม้าเขียนว่าหลงลูกตัวเอง อย่าว่าแต่หม่าม้าเลยครับ...ผมเองก็ติดหม่าม้าเหมือนกันแหละ ฮ่า!
ถ้าไม่เชื่อ ผมมีรูปมาเป็นหลักฐานฮะ คือผมอยากอ้อนให้ให้หม่าม้าเปลี่ยนเสื้อให้อ่ะ เลยแกล้งดึงเสื้อซะยับเยินเลย
- [ แถม ] ช่วงเวลาที่อยู่กับหม่าม้าสองคน:
นั่นผมแกล้งบีบน้ำตาด้วยนะ ก็คนมันอยากอ้อนนี่นา!
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้เพอร์เฟ็คสูงกว่ามาตรฐานมาก (100%)
S - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงสุดในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีนิลสุดแสนจะคลาสสิก มีมูลค่า +100 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เพอร์เฟ็คเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน |
+1,500,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง |
GOLDEN HONOR DEGREE TROPHY ถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจนักเรียนกับอาจารย์และบุคลากรของโรงเรียนจนได้รับการโหวตมากกว่า 6 คนขึ้นไป |
- Nain's Comment:
- ชอบไอเดียการนำเสนอมากครับ ทำให้อ่านง่าย มีสีสัน
และน่าสนใจขึ้นมาก มีการคิดตีมเป็นเรื่องเป็นราว น่ารัก
มากจริงๆครับ ถ้วยทองที่ให้นั้นสำหรับไอเดียการสำเสนอ
น่ารักๆเช่นนี้โดยเฉพาะเลย รูปประกอบเองก็ถูกนำมา
เชื่อมกับเนื้อเรื่องได้อย่างลงตัว ปกติไทระจะเด่นที่งาน
เขียน แต่ครั้งนี้งานไอเดียนี่โดดเด่นออกมาอย่างเห็น
ได้ชัดเลยครับ
รูปเองก็เป็นงานมือที่ละเอียด วางองค์ประกอบได้น่าสนใจ
มีดีเทลเล็กๆน้อยๆให้มองได้เรื่อยๆ ผมรู้สึกว่ารูปวาดงานมือ
ของไทระเริ่มจะลงตัวแล้วนะครับ สแตนด์ดาร์ทงาน S
ของไทระน่าจะอยู่ที่คุณภาพประมาณรูปนี้ แต่งานคอมยัง
พัฒนาไปได้อีกไกลเลยครับ!!
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Lesson 44 : me and my oc
Fri 29 Jul 2016, 13:41
ความเหมือนต่างของตัวละครกับตัวจริง : ก็ไม่ต่างกันมากเท่าไหร่ครับ เพราะผมวาด และ กำหนดนิสัยให้เหมือนผม แต่ว่า
จะให้ออกไปทางใจดี เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ และมีจิตอาสาซะมากกว่า
ภาพที่เห็นอยู่นี้ คือภาพของผม กับ ผู้ปกครองของผมครับ สำหรับผมแล้ว ผู้ปกครองของผมเปรียบเสมือนพี่ชายคนนึงเลย
ให้การช่วยเหลือผม ปรึกษาเรื่องราวชีวิต ทุกข์ใจ สุขสันต์ เศร้าหมอง โกรธเคือง หรือแม้แต่ เรื่องเงินก็ไปหาเขาได้เลย
ผมดีใจนะที่พี่ชายคนนี้ ทำให้ผมได้ถึงขนาดนี้ ผมพอจะทำอะไรให้พี่เค้าได้บ้างนะ
สำหรับน้องกรแล้ว พี่ก็คิดว่าน้องกรเปรียบเสมือนน้องชายตัวจริงเลยละ ถึงแม้จะไม่มีตัวตนในชีวิตจริง
แต่สำหรับในจินตนาการของพี่ น้องโลดแล่นได้อย่างสง่างาม น่าเอ็นดูมากจริงๆ มีเรื่องอะไร หรืออยากจะเป็นแบบไหน
ถ้าพี่ทำได้ พี่ก็จะทำทำให้ถึงที่สุดเลยละ พี่จะดูแลน้องเป็นอย่างดีเลยละครับ
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้ยอดเยี่ยมกว่ามาตรฐาน (80%+)
A - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีทับทิม สื่อถึงความหรูหรา มีมูลค่า +80 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ยอดเยี่ยมเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน |
+1,250,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง |
- Narin's Comment:
- ชอบการเล่นมุมของภาพครับ เป็นครั้งแรกเลยที่กร
วาดภาพมุมสูง สีหน้าตัวละครเองก็สื่ออารมณ์ได้ดีครับ
มองแล้วรู้สึกอบอุ่น เหมือนพวกเขาดีใจที่มีกันและกัน
การเล่นมุมเช่นนี้ทำให้ภาพน่าสนใจมากยิ่งขึ้น ถ้ามี
โอกาสก็อยากให้ลองวาดเล่นมุมอื่นๆดูแบบนี้อีก
มุมเสยบ้าง มุมสูงบ้าง ถือเป็นการจัดวางองค์ประกอบ
และทำให้ภาพดูมีลึกตื้นหนาบางมากขึ้นครับ
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Lesson 44 : me and my oc
Fri 29 Jul 2016, 21:37
นิสัยของฮิกับตัวจริงนี่แทบจะไม่แตกต่างกันเลยค่ะ ฮิโซกะนั้นมีความซึนออกเย็นชานิดๆ แต่ความจริงแล้ว็มีส่วนบ้าๆบอๆ ฮาๆปนอยู่ แต่แค่เข้าหาคนอื่นไม่เป็นเหมือนกับตัวจริงเลยค่ะ
คนอื่นมักจะมองว่าหยิ่งๆ โลกส่วนตัวสูง แต่จริงๆแล้วก็มีความกวนส้น 555555 ตัวจริงผมยาวค่ะ ส่วนฮินั้นผมสั้นใส่แว่น เพราะ...เพราะอะไรก็ไม่รู้สิคะ เพราะชอบนั่นแหละแลดูฮิปดีค่ะ 5555
ปกติเวลาวาดรูปก็ชอบสื่อหรือถ่ายทอดความเป็นตัวเองออกมาเป็นตัวละครหน่ะค่ะ ต้องมีนิสัยของเราจริงๆอย่างใดอย่างหนึ่งปนอยู่
เรื่องความรู้สึกต่อฮิโซกะ ก็คงจะเป็นเหมือนเพื่อน ตัวแทนตัวเอง รู้สึกเอ็นดูนิดๆค่ะ และอยากให้พัฒนาสกิลการพูดให้มากขึ้นด้วย 5555555
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้โดดเด่นกว่ามาตรฐาน (75%+)
B - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีไพลิน สื่อถึงความลึกล้ำ มีมูลค่า +75 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ดีมากเป็นที่น่าพึงพอใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน |
+1,000,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง |
- Narin's Comment:
- ชอบสีหน้าของทั้งสองคนครับ แสดงออกความแตกต่าง
ทางนิสัยออกมาได้ดี จะรอชมการพัฒนาสกิลการพูดของ
ฮิโซกะในอนาคตนะครับ ตอนนี้คาแรคเตอร์ฮิโซกะเริ่มจะ
เข้าที่เข้าทางแล้ว เป็นตัวละครที่ดูเล่นสนุกดีครับ ต่อไปคง
จะมีสเน่ห์เพิ่มมากกว่านี้อีกแน่ๆ
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Lesson 44 : me and my oc
Sat 30 Jul 2016, 14:07
--ความเหมือนและแตกต่างระหว่างส้มกับยูมิน--
(ด้านซ้ายคือตัวจริง ด้านขวาคือยูมินนะคะ)
ลักษณะนิสัย
- ยูมินกับส้มจะนิสัยค่อนข้างเหมือนกันค่ะ เพราะหงุดหงิดง่าย อารมณ์ร้อนเหมือนกัน
แต่เวลายูมินอารมณ์ปกติ...จะดูสดใสเหมือนเด็กผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่งเลยล่ะค่ะ
ตัวจริงเวลาอารมณ์ปกติจะดูไม่ค่อยร่าเริงสักเท่าไหร่ -_-
- ตัวส้มค่อนข่างจะมีน้ำใจ แต่ขาดความมั่นใจ แต่ยูมินจะขี้งกแต่มีความมั่นใจเล็กน้อยค่ะ
- เวลายูมินโมโห..จะเหวี่ยงและน่ากลัวสุดๆเลยล่ะค่ะ จะแสดงกิริยาที่ไม่ดี....ซึ่งเหมือนกับตัวจริงมากๆ5555
ลักษณะการแต่งตัว
-ลักษณะการแต่งตัวของยูมินกับตัวจริงต่างกันมากๆเลยค่ะะ5555
ยูมินจะชอบใส่กระโปรงมากๆ และชอบใส่เอี๊ยม ใส่รองเท้าฟรุ้งฟริ้ง
แต่ตัวจริง...เกลียดการใส่กระโปรงค่ะ ปีนึงแทบไม่ได้ใส่เลยค่ะ นอกจากจะจำเป็นจริงๆ555 ตัวจริงจะชอบใส่กางเกงยีนส์มากกว่า และชอบใส่รองเท้าผ้าใบ
- ยูมินจะผิวขาวอมชมพู แต่ตัวจริงผิวจะออกคล้ำๆหน่อยค่ะ แหะๆ
- ยูมินจะผมสั้นกว่าตัวจริง
ลักษณะรวมๆ
ยูมินกับส้มจะมีลักษณะนิสัยเหมือนกันมากๆ
แต่การแต่งตัวจะคนละสไตล์กันเลยค่ะ
และยูมินจะหน้าตาดีกว่าตัวจริง(?)
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้ยอดเยี่ยมกว่ามาตรฐาน (80%+)
A - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีทับทิม สื่อถึงความหรูหรา มีมูลค่า +80 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ยอดเยี่ยมเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน |
+1,250,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง |
- Nain's Comment:
- ชอบการจัดวางเนื้อควานที่แบ่งหัวข้อเรียบร้อย
อ่านง่ายและเข้าใจง่ายดีครับ สิ่งที่สามารถพัฒนา
ต่อไปได้คือเรื่องการลงเงาครับ อย่ากลัวที่จะลงเงา
การลงเงาจะทำให้ภาพมีมิติและดูมีน้ำหนักขึ้นมาก
เช่นเส้นผมที่ลงเงาก็จะดูสลวยสวยเก๋มีน้ำหนัก
ถ้ามีโอกาสอยากให้ลองเล่นดูมากกว่านี้นะครับ^^
เวลาลงรูปให้ครอบ
- Code:
[img]ลิงค์รูป.jpg[/img]
img รอบเดียวพอนะครับ อย่าครอบทับกันสองรอบ
มันจะทำให้รูปหายไปเวลาที่ผมเอดิทใส่สแตมป์ครับผม
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Lesson 44 : me and my oc
Sat 30 Jul 2016, 17:24
- รูปภาพ:
ลักษณะนิสัย
อืม....ความคล้ายคลึงพีชกับผม ก็.....คงน่าจะลักษณะนิสัยคล้ายๆ กันล่ะมั้ง?
ตีเป็นตัวเลข ก็มีส่วนที่คล้ายผมสัก 40% จากลักษณะนิสัยผมเอง มี ขี้อาย เรียบร้อย สุภาพ เรื่องรักๆใคร่ๆ ที่ไม่ค่อยชัดเจน(ฮา) ใจเย็น ใจดี พูดมากกับคนที่สนิทกันมาก ให้ความร่วมมือในการทำงาน พยายามตั้งใจกับสิ่งๆ หนึ่งค่อนข้างดี
ส่วนอีก 60% เป็นส่วนที่ผมปรุงแต่งนิสัยขึ้นมาเอาเอง ซึ่งไม่มีนิสัยในตัวจริง
ความรู้สึก และความสัมพันธ์ที่มีต่อตัวละคร
อืม...ผมมักคิดเสมอว่า ตัวเองเป็นพ่อของพวกเค้า ที่ค่อยๆ สร้างตัวตนขึ้นมา
ที่คิดอย่างนี้ อาจจะเพราะว่า ผมไม่ได้มีออริแค่ตัวเดียว + กับที่ว่า ถ้าเรามีตัวตนในโลกของพวกเค้า จะเป็นสถานะไหนกันแน่? ซึ่งผมก็เลือกสถานะเป็นพ่อแม่ เพราะเรามีความรักความผูกพันธ์กับตัวละครที่เราสรรคสร้างขึ้นมา เราอยากจะเฝ้ามองพวกเค้าว่า จะเติบโตได้ถึงไหนอีกกันนะ อะไรพวกนี้ครับ
ส่วนลักษณะนิสัยผม เวลาอยู่กับพืช ก็น่าจะแกล้งพืชบ่อยๆ แบบดูเหมือนเด็กเกเร แกล้งเด็กเนิร์ด อะไรแบบนั้น หรือไม่ก็แซวไปเรื่อยแบบยอกันขำๆ ครับ
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้ยอดเยี่ยมกว่ามาตรฐาน (80%+)
A - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีทับทิม สื่อถึงความหรูหรา มีมูลค่า +80 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ยอดเยี่ยมเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน |
+1,250,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง |
- Narin's Comment:
- รูปสื่อความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครได้ดีมากครับ
ถึงจะไม่มีคำอธิบายแต่ก็สามารถรับรู้ได้ถึงความรัก
ของพ่อกับลูก ดูมีความเอ็นดู ความสุขแบบสบายๆ
รอบนี้ลงเงาสีผมสวยนะครับ โดยเฉพาะผมของบุ๊ค
มีการเล่นกับโทนผิวของตัวละครที่เป็นชาวยุโรป
และเอเชีย ใส่ใจรายละเอียดเล็กๆได้ดีครับ
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Lesson 44 : me and my oc
Sat 30 Jul 2016, 17:33
- Shampoo & Dear:
ลักษณะนิสัย
เดียร์กับแชมพูมีนิสัยค่อนข้างนี้จะคล้ายกัน อย่างเช่นเรื่องขี้แกล้ง ซึ่งบางทีก็มากเกินไปจนเกินขอบเขต ถามว่ามีนิสัยที่ไม่เหมือนกันไหม… ก็มี อย่างเช่น เดียร์รักสัตว์ไปซะทุกชนิด ส่วนแชมพูกลัวสัตร์ทุกชนิด ถถถ
คิดยังไงกับเดียร์
เดียร์เป็นคนที่ชีวิตดูไม่มีอะไรให้เครียด ทุกอย่างดูชิวไปหมด ซึ่งต่างกับแชมพูอยู่ก็เยอะ เพราะตัวแชมพูเป็นคนที่เครียดในหลายๆเรื่อง ทำให้รู้สึกอิจๆเดียร์อยู่ไม่น้อยเลยล่ะค่ะ
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้ยอดเยี่ยมกว่ามาตรฐาน (80%+)
A - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีทับทิม สื่อถึงความหรูหรา มีมูลค่า +80 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ยอดเยี่ยมเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน |
+1,250,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง |
- Narin's Comment:
- ตอนนี้เดียร์อายุแซงแชมพูไปแล้วสินะครับ
ถึงได้ตัวสูงกว่านิดหน่อย ชอบรายละเอียดของชุด
ที่มีป้ายชื่อมีชื่อโรงเรียนด้วย ดูเรียลดีครับ
ด้วยความที่เดียร์เป็นคนไม่คิดมาก การได้เล่น
เป็นเดียร์อาจจะทำให้แชมพูสบายใจขึ้นบ้าง
ซึ่งถ้ามันช่วยได้จริงๆ ผมเชื่อว่าเดียร์จะต้องดีใจ
มากอย่างแน่นอนครับ
ฝีมือการวาดของเดียร์หยุดอยู่ที่ระดับนี้มาสักพักแล้ว
ถ้าอยากลองพัฒนาไปขั้นต่อไป ผมแนะนำลองลงเงา
เพิ่มเล็กๆน้อยๆดูนะครับ ไม่ต้องลงทุกส่วนก็ได้
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Lesson 44 : me and my oc
Sat 30 Jul 2016, 23:00
หนูมีนิสัยคล้ายเมอินตรงขี้อาย...แต่จะต่างกันก็น่าจะเป็นอารมณ์ที่หนูร้อนนกว่า
ถามว่ารู้สึกยังไงกับตัวละครตัวนี้ ออกแนวเหมือนพี่น้องมากกว่าคะ เหมือนพี่ที่ค่อนบอกกล่าวน้องและเลี้ยงดู
เมอินเป็นตัวละครที่หนูอยากเป็นที่สุด นิสัยที่หนูขาดหาย ลักษณะท่าทางที่หนูไม่มี
(เพราะตัวจริงบ้าบอกว่าเยอะ)
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้เพอร์เฟ็คสูงกว่ามาตรฐานมาก (100%)
S - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงสุดในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีนิลสุดแสนจะคลาสสิก มีมูลค่า +100 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เพอร์เฟ็คเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน |
+1,500,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง |
- Narin's Comment:
- ผมชอบรูปนี้ของเมอินมากเลยครับ สีหน้าตัวละคร
แตกต่างกันและสื่ออารมณ์ของตัวละครออกมาได้ดี
สีหน้าเมอินดูเหมือนผู้หญิงเรียบร้อยอ่อนหวาน
ครั้งนี้วาดสื่ออารมณ์ออกมาได้ดีกว่าครั้งอื่นๆครับ
รูปน่ารักเหมาะกับการใช้เป็นดิสเพลย์ไลน์หรืออะไร
แบบนี้มากเลย
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Lesson 44 : me and my oc
Sun 31 Jul 2016, 01:42
- Real World:
- Monochrome World:
ขณะที่ฉันกำลังนั่งวาดภาพลูกชายสุดที่รักสุดหล่อหนึ่งเดียวในโลกาของฉันเพลินๆ จู่ๆ ฉันก็รู้สึกเหมือนว่าบรรยากาศรอบๆ ตัวฉันแปลกไป พัดลมหยุดหมุน เสียงรถเงียบไป นาฬิกาไม่เดิน เพลงที่ฉันกำลังฟังและโยกหัวระหว่างที่นั่งวาดภาพก็ดับลง ฉันลองจิ้มๆ เม้าส์ปากกาของฉันมันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทีแรกฉันคิดว่าคอมอาจจะเจ๊ง แต่นี่มันแปลกเกินไปแล้ว เมื่อมองดูใบไม้ที่กำลังร่วงหล่น...มันก็นิ่งสนิท มันไม่ตกลงพื้น... เดี๋ยวนะ นี่มันอะไรกัน ฉันค่อยๆ หันกลับมามองที่จอคอมพิวเตอร์ ลูกชายที่ฉันกำลังวาดมีรอยยิ้มที่อ่อนโยนเสมอ ฉันจ้องมองภาพนั้นอยู่เนิ่นนาน พลันเค้าก็ดูเป็นสิ่งมีชีวิตจริงๆ ขึ้น เค้าเลื่อนองศาใบหน้ามาที่ฉันช้าๆ แล้วส่งเสียง... "สวัสดีครับ" อิพ่ออิแม่ พระพุทธพระธรรมพระสงค์ พระเยซูและอัลเลาะห์... โอ้ ล ลูกชายของฉันมีชีวิตขึ้นมา ฉันอ้าปากค้างมองคนตรงหน้าแล้วรำพึงในใจ 'กรี๊ดดดดดดด ทำไมหล่อลากอย่างงี้ลูกกกกกกกกก แม่กอดได้มั้ย' "สวัสดีครับ ทำไมเงียบไป" เสียงนุ่มหูเรียกสติฉันคือมา สิ่งแรกที่ฉันควรตกใจคือทำไมเขามีชีวิตชีวาแบบนี้ได้ต่างหาก!! ละ..แล้วนี่ฉันอยู่ที่ไหน ฉันเหลียวมองไปรอบตัวก็พบว่านี่ไม่ใช่บ้านของฉัน ไม่มีคอมพิวเตอร์วางอยู่ตรงหน้า ตึกอลังๆ ด้านหลังนั้นคุ้นตายิ่งนัก แล้วฉันก็นึกได้ว่านั่นมันหอพักสุดเวอร์วังของควิ้นท์นี่นา!! "นี่ควิ้นท์เหรอ!!?" ฉันร้องเสียงหลง "ครับคุณบาส" "ร รู้ชื่อเราด้วย" "ก็ผมดึงคุณเข้ามาที่นี่ ก็ต้องรู้จักสิ" "ห๊ะ" ฉันร้องอีกครั้ง ด เดี่ยวนะ..นี่มันเรื่องอะไรกัน ฝันอยู่ใช่มั้ยเนี่ย "ที่จริง..ผมไม่รู้จักคุณเท่าไหร่หรอก มีแต่คุณมากกว่าที่รู้จักผม..." ไอน์...ลูกชายของฉันยิ้มแบบปลงๆ ให้กับตัวเองเล็กน้อย โถ่ลูกรัก หนูอย่ายิ้มแบบนั้นสิลูก ฉันรู้สึกอึกอักเล็กน้อย นี่มันเหนือความคาดหมายเกินไปแล้ว ฉันรู้ว่าเขาอาจจะรู้สึกยังไงบ้าง ไอน์เป็นคนตรงๆ เหมือนกับฉัน เวลาเขาพูดอะไรเขาก็พูดตรงๆ ออกมาไม่อ้อมค้อม แถมยังแสดงออกไปตรงไปตรงมาแบบตอนนี้ที่ทำหน้าเซ็งๆ ให้เห็น ฉันหัวเราะเล็กน้อยให้เขาผ่อนคลาย "อยากรู้จักฉันเหรอ? รู้ไปทำไม" "ผมอยากรู้ว่าคนสร้างผมขึ้นมาเป็นคนยังไงเฉยๆ นี่แหละ" "เอ่อ..." จะให้ฉันบอกจริงๆ เหรอ... "เรามีอะไรเหมือนกันบ้างรึเปล่าครับ?" "อืม" ฉันนึกเล็กน้อย ต้องตอบให้ดูดีๆ หน่อยๆ เอาเขาเป็นที่ตั้งละกัน "พวกเราเป็นคนตรงไปตรงมาเหมือนกันน่ะ เวลารักใคร..เราจะเหมือนตรงที่เราจะห่วงคนๆ นั้นมาก... นายก็ห่วงผอ.มากใช่มั้ย" "...ใช่ครับ" "นั่นแหละ นี่ฉันมีบางเรื่องที่รู้ด้วยนะ ถ้านายรู้เรื่องผอ.นายต้องร้องแน่" ฉันแอบหยอดเล็กน้อย ไอน์ดูจะแตกตื่นและแสดงออกเป็นอย่างมาก เขาดูตื่นเต้นและรบเร้าฉันด้วยประโยคเพียงประโยคเดียวเท่านั้น "เรื่องอะไร บอกผมได้มั้ย" "ไม่ได้" "อ้าว" นั่นไง ออกมาทางสีหน้าอีก เซ็งจัดล่ะสิ อิอิ...ยังไม่ถึงเวลาต้องรู้นะจ๊ะหนู ไอน์นิ่งเงียบไป ในหัวเขาคงนึกว่า ถามไปก็คงไม่ตอบแน่นอน งั้นไม่ถามก็ได้ เขาเงียบไปแป๊บนึงแล้วก็ถามต่อ "เหมือนกันแค่นั้นเหรอครับ?" "อืม... ความเกรงใจมั้ง แล้วก็ขี้อาย ฉันจะชอบบอกว่าไม่กล้านู้นกล้านี้เพราะเกรงใจบวกขี้อายน่ะ สมัยเด็กๆ นายก็ขี้อายใช่ม้า แต่ตอนนี้คงด้าน..เอ้ย กล้าขึ้นละ" "...ครับ" "พวกเรามีงานอดิเรกเหมือนกันด้วยนะ อ่านิยาย ฟังเพลง เรียนภาษา ฉันขี้เกียจตื่นเช้ามากกกก ขี้เซามาก นายก็นอนเก่งใช่ม้า" "ฮ่าๆๆ ครับ" "นั่นแหละๆๆ" "อืมมม..." ไอน์พยักหน้าหงึกหงัก ในใจเขาคงประเมินฉันอยู่ในแน่ๆ แล้วเข้าก็เข้าประเด็นต่อไปทันที "แล้วเรามีเรื่องที่ต่างกันมั้ยครับ" "มีหลายเรื่องเลย..." ฉันตอบทันควัน "เช่น?" "นายเล่นดนตรีได้ แต่ฉันไม่ นายเก่งคณิตฯ ส่วนฉันเหรอ...เหอะ! นายพูดน้อย แต่ฉันขี้บ่นมากๆๆๆ" "ผมก็ชอบบ่นในใจแทนไง" "นั่นแหละ แต่ฉันต้องได้พูดออกมาไงงงง" "อ่อ" ฉันพล่ามยาวแบบไม่มีหยุด ซึ่งไอน์ก็ตั้งใจฟังเป็นอย่างดี "นายไม่ชอบกินเสต็ก แต่ฉันชอบมากกกก" "..ติดคอ เคี้ยวยาก" "แต่ฉันชอบ ฉันไม่กินผัก แต่นายกิน" "สุขภาพแย่" "เงียบไปเลยนะ" ฉันเสียงต่ำเล็กน้อย ไอน์ยิ้มและหัวเราะร่า อ่าา...ลูกชายของฉันช่างมีรอยยิ้มที่เจิดจรัสจริงๆ "แล้วเรื่องความรัก...พวกเราเหมือนกันมั้ยครับ" "..." ฉันไม่ขอตอบประเด็นนี้ เจ้าเด็กบ้านี่ถามอะไรนะ อ๊ะ เขาอายุเกือบๆ เท่าฉันแล้วนี่นาาา ฉันเงียบไปเป้นสัญญาณให้รู้ว่าไม่ตอบ ไอน์ผู้มีสัญชาตญาณก็ไม่ถามต่อจริงๆ เขาคงเข้าใจ เขาเลิกคิ้วแถวถอนหายใจยาวๆ หนึ่งครั้ง "คำถามต่อไป คำถามสุดท้าย...คุณรู้สึกยังไงกับผมเหรอ" 'ฉันรักคุณค่ะ' อยากตอบไปแบบนี้จัง ฉันเหลียวมองไปรอบกาย เกิดเจ้าของเขาอยู่แถวนี้แล้วตอบไปแบบนั้นฉันคงสิ้นชีพในโลกของควิ้นท์แน่ๆ ฉันกระแอ่มเสียงเล็กน้อยก่อนตอบ เมื่อมองดูคนตรงหน้า เขามีท่าทีสงบนิ่งรอคอยคำตอบ ไม่มียิ้มขี้เล่นหรือยิ้มอ่อนโยนใดๆ อ่า...เราเป็นคนสร้างเขาขึ้นมา และเขาที่มีจิตใจ ความรู้สึกนึกคิดก็อย่างจะรู้มากสินะ ว่าฉันที่สร้างเขาขึ้นมา...จะรู้สึกดีๆ ต่อเขา หรืออยากจะลบเขาไป "ฉันรักนายนะไอน์ นายเป็นตัวละครที่ฉันสร้างขึ้นมาด้วยความภูมิใจมาก ถึงนายจะเป็นเด็กที่ดูธรรมดาๆ ที่สุดในควิ้นท์ แต่นายเก่งมากๆ นายมีส่วนดีที่ฉันไม่มี มีความกล้าที่ฉันไม่มี แถมนายยังหล่อลากไส้มากด้วย ฉันอยากให้นายค่อยๆ โตไปกับฉัน ฉันจะคอยมองนายอยู่ตลอด บางครั้งฉันอาจจะทำให้นายไปเจอเรื่องที่เจ็บปวดบ้าง แต่ฉันคิดว่านั่นจะทำให้นายโตขึ้น ดูตอนนี้สิ นายเปลี่ยนไปจากตอนแรกมากเลยนะ" ฉันส่งยิ้มให้กับเขา อยากให้เขามองเห็นจังเลย ไอน์ยิ้มอ่อนโยนตามแบบฉบับของเขาออกมาอีกครั้ง เขาคงรับรู้ได้ว่าฉันหวังดีต่อเขา อยากให้เขามีชีวิตที่แฮปปี้เอ็นดิ้ง ถึงได้ยิ้มแบบนั้นออกมา...ขอบคุณฉันอยู่สินะพ่อรูปหล่อ อร๊าย "ขอบคุณนะครับที่ทำให้ผมมีชีวิตขึ้นมา ถึงเวลาต้องลากันแล้วล่ะ" "เราจะได้เจอกันทุกวันแน่นอน" "ครับ" เขายืนส่งยิ้มให้ฉัน เสียงต่างๆ ค่อยๆ เงียบลง ไอน์ที่ขยับได้ก็นิ่งสงบ ภาพที่สมจริงค่อยๆ ปรากฏเส้นของปากกาและสีที่ระบายลงไป กรอบสีเหลี่ยมปรากฏขึ้นตรงหน้า ไอน์ได้กลัยมาเป็นภาพวาดตรงหน้าฉันแล้ว... ฉันกลับมาที่โลกเดิมแล้ว และเขาที่กำลังส่งยิ้มมาให้ฉัน อา...หล่อจัง |
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้เพอร์เฟ็คสูงกว่ามาตรฐานมาก (100%)
S - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงสุดในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีนิลสุดแสนจะคลาสสิก มีมูลค่า +100 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เพอร์เฟ็คเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน |
+1,500,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง |
GOLDEN HONOR DEGREE TROPHY ถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจนักเรียนกับอาจารย์และบุคลากรของโรงเรียนจนได้รับการโหวตมากกว่า 6 คนขึ้นไป |
- Narin's Comment:
- ชอบไอเดียการผสมผสานระหว่างรูปสีและขาวดำ
เหมือนแยกระหว่างโลกแห่งความเป็นจริงกับโลกการ์ตูน
ผมรู้สึกว่าครั้งนี้คุณลงสีสวยเป็นพิเศษเลยครับ โดยเฉพาะ
สีผมตัวละคร ครั้งนี้ลงออกมาได้เงางามเป็นพิเศษเลยครับ
ดูรวมๆแล้วดูสีนุ่มนวลชวนฝัน ดูนุ่มๆนิ่มๆอย่างบอกไม่ถูก
ปกติคุณอิสรามักจะเด่นเรื่องงานภาพ แต่ครั้งนี้งานไอเดีย
เจ๋งมากเลยครับ ไม่ใช่เฉพาะรูป แต่เนื้อเรื่องเองก็เข้าใจ
คิดมาก แต่งเรื่องราวออกมาได้มีจินตนาการและน่าติดตาม
อารมณ์ที่ผู้แต่งมีต่อตัวละครนี่ให้อารมณ์ติ่งเกาหลียังไง
ไม่รู้ครับ(หัวเราะ) อารมณ์แบบศิลปินหายใจเฉยๆก็กรี๊ด
อยู่ดี ฉันรักของฉัน อะไรแบบนี้
ถ่ายทอดอารมณ์ออกมาได้ดีครับ ทั้งจากฝั่งผู้แต่งและ
ฝั่งของตัวละคร เหมือนกับว่าภารกิจนี้ทำให้พวกคุณได้
รู้จักกับมากขึ้น อ่านไปก็ยินดีตามไปด้วยครับ
ถ้วยทองครั้งนี้ได้จากไอเดียรูปสี/ขาวดำ และไอเดียการ
นำเสนอเนื้อหาที่ให้ตัวเองหลุดเข้าไปในโลกของควิ้นท์
- Nearmoki-2b
Narin
อดีตผู้อำนวยการโรงเรียน
0
+65 M 413 K 676
Re: Lesson 44 : me and my oc
Sun 31 Jul 2016, 13:26
Full image
ยินดีต้อนรับสู่ 'เรือนรักปักปิ่น'
คำขวัญประจำเรือน 'เป็นคนเรือนนี้ต้องอดทน สิบล้อชนต้องไม่ตาย'
วันนี้ฉันจะพาทุกท่านไปรู้จักกับสมาชิกภายในเรือนให้มากขึ้น
แต่ละคนมีความเหมือนหรือแตกต่างกับเจ้าของเรือนอย่างไรบ้าง?
ขอเชิญทุกท่านเดินชมเรือนไปด้วยกันเลยนะคะ
คนแรกที่ฉันอยากจะแนะนำให้ทุกคนได้รู้จักคือ Reine Guillet
เธอเป็นสมาชิกคนแรกของเรือนซึ่งอยู่ในเรือนหลังนี้มาได้ห้าปีกว่าแล้ว
คาแรคเตอร์ของเธอเปลี่ยนไปมากจากจุดเริ่มต้น ราวกับว่าเราสองคน
ได้เติบโตมาด้วยกัน นั่นทำให้ฉันผูกพันธ์กับเธอมากที่สุดในบรรดาคน
ในเรือน เรเน่คือตัวฉันในรูปแบบ Extreme ราวกับว่านำนิสัยและ
ทัศนคติของฉันไปคูณสองก็จะเท่ากับเธอ ความผิดพลาดและสิ่งเลว
ร้ายบางอย่างที่เกิดขึ้นในชีวิตเธอ มันก็เคยเกิดในชีวิตฉันเช่นเดียวกัน
เธอเหมือนเป็นกระจกที่สะท้อนให้ฉันได้เห็นว่าบางครั้งการตัดสินใจ
ของฉันมันก็ไร้สติสิ้นดี หากถึงแม้จะล้มลุกคลุกคลานผิดบ้างถูกบ้าง
แต่สุดท้ายแล้วเราทั้งคู่ก็ลุกขึ้นมาและเดินหน้าต่อไปพร้อมกัน
สิ่งที่เราแตกต่างกันคงจะเป็นลักษณะทางกายที่ถึงแม้จะสูงเท่ากันแต่
เรเน่มีหน้าอกหน้าใจมากกว่าฉันนัก เราสองคนใส่เสื้อผ้าสไตล์เดียวกัน
คือการ 'แต่งตัวเหมือนจะไปทะเล' กระโปรงพริ้วๆเนื้อผ้านิ่มสบายคือ
สิ่งที่พวกเราชื่นชอบเป็นพิเศษ
ความรู้สึกที่ฉันมีต่อเรเน่นั้นเหมือนกับเพื่อนรู้ใจที่เข้าใจกันทุกเรื่อง
การได้เขียนเรื่องราวผ่านเธอนั้นทำให้ฉันรู้สึกสบายใจมากขึ้น
แม้ว่าเธอจะไม่ได้มีตัวตนบนโลกแห่งความเป็นจริง แต่เธอก็เป็น
คนที่สำคัญต่อชีวิตของฉันอย่างแท้จริง
สมาชิกคนที่สองของเรือนกำเนิดขึ้นพร้อมกับโรงเรียนควิ้นท์แห่งนี้
เพราะเขาคือ 'ผู้อำนวยการนรินทร์' นั่นเอง นรินทร์เองก็มีการเติบโต
ทางวุฒิภาวะขึ้นมากตั้งแต่ตอนที่พึ่งขึ้นเป็นผู้อำนวยการจนถึงปัจจุบัน
เหมือนกับตัวฉันที่ตอนแรกเองก็ไม่ชินกับการดูแลคอมมู แต่ในตอนนี้
ทั้งฉันและผอ.เองก็ค่อนข้างถนัดในงานของเราแล้ว นรินทร์เป็นเหมือน
'บุคคลตัวอย่าง' ของฉัน ส่วนตัวฉันคิดว่าสเน่ห์ของนรินทร์อยู่ตรงที่
แม้เขาจะเป็นเพียงผู้ชายอ่อนแอคนหนึ่งแต่เขาก็พยายามอย่างสุด
กำลังอยู่เสมอ ซึ่งทุกครั้งที่ได้เห็นมันก็เป็นสิ่งย้ำเตือนใจฉันให้พยายาม
เต็มที่กับคอมมูแห่งนี้เช่นเดียวกัน ผอ.นรินทร์มักจะให้ความสำคัญกับ
ความรู้สึกของผู้อื่นก่อนความรู้สึกตนเองเสมอ ซึ่งนั่นก็ย้ำเตือนให้ฉัน
ใส่ใจกับความรู้สึกของผู้ร่วมคอมมูทุกคนเป็นสิ่งแรกทุกครั้ง
สิ่งที่นรินทร์แตกต่างกับฉันคือการที่เขาเป็นผู้ชาย ทำให้ทัศนคติและ
การแสดงออกแตกต่างจากฉันที่เป็นผู้หญิงอยู่บ้าง แต่เอาจริงๆแล้ว
ตอนแรกฉันได้ตั้งใจสร้างให้เขาออกมาเป็น 'คุณพ่อตัวอย่าง'
แต่สุดท้ายแล้วคาแรคเตอร์นรินทร์ดันกลายเป็น 'ภรรยาตัวอย่าง'
ไปเสียได้... ผิดพลาดตรงไหนไปนะ.... ;_;
ฉันให้ความเคารพต่อนรินทร์ในฐานะของ
สายตาที่ฉันมองเขาเหมือนลูกที่รักและเคารพคุณพ่อผู้แสนใจดี
เขาเป็นดั่งครูผู้สอน คนเตือนสติ เป็นคนที่คอยย้ำเตือนถึงหน้าที่
และการปฏิบัติตนภายในคอมมู ฉันนึกขอบคุณอยู่เสมอที่มีเขา
เคียงข้างตลอดการทำงานที่ผ่านมา
สมาชิกคนสุดท้ายของเรือนคือเจ้าลูกชายคนเล็ก Maxwell Sonner
เขาเป็นคนที่เข้ามาเติมเต็มความสุขของคนในเรือน รวมถึงฉันเองด้วย
แม็กเวลเป็นดั่ง 'ความฝัน' ของฉัน จะสังเกตได้ว่าทั้งเรเน่และนรินทร์
มักจะดูแลเจ้าลิงน้อยจอมชนตัวนี้เป็นอย่างดีเสมอ ราวกับว่าพวกเขา
มอบสิ่งที่ตัวเองไม่มีให้กับแม็กเวล เช่นเรื่องที่พวกเขาไม่มีครอบครัว
ที่สมบูรณ์พร้อม พวกเขาจึงเข้ามาเป็นครอบครัวของแม็กเวลและทำ
ให้เจ้าเด็กน้อยรู้สึกว่าตัวเองมีครอบครัวที่อบอุ่น ส่วนหนึ่งก็เพื่อตอบ
สนองความต้องการลึกๆของตนเอง ในเมื่อเราไม่สามารถมีได้ก็ขอ
ให้คนที่เรารักได้มีก็ยังดี พวกเขา(รวมถึงฉัน)มักจะใส่ใจกับการ
ทำให้ลูกน้อยของเรามีความสุข สภาพแวดล้อมของแม็กเวลคือ
ความฝันที่ฉันอยากจะมี ครอบครัวที่อบอุ่นแม้จะไม่ได้ร่วมสายเลือด
มิตรภาพที่แสนเรียบง่ายแต่แน่นแฟ้น เพื่อนที่จะอยู่เคียงข้างเสมอ
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
สิ่งที่แม็กเวลแตกต่างจากฉันมีมากมายเพราะแทบไม่ได้อ้างอิงนิสัย
จากตนเอง อันที่จริงก็ไม่คาดคิดว่าเจ้าจอมซนจะอยู่ด้วยกันจน
ถึงตอนนี้เลยไม่ได้อิงนิสัยตัวเองเอาไว้ ฉันใส่ความเป็นตัวเอง
ให้ทั้งเรเน่และนรินทร์เพราะมันจะทำให้เข้าใจตัวละครได้ง่ายขึ้น
แต่ก็โชคดีที่แม็กเวลเป็นคนไม่คิดมาก (หรือไม่คิดอะไรเลย...)
เลยเป็นตัวละครที่เล่นง่ายจนหลายคนเอ่ยปากชม ฉันก็ได้แต่
ยืดอกภูมิใจแทนเจ้าลูกชายอยู่ในใจ
ฉันมองแม็กเวลเป็นเหมือนลูกชายที่ฉันทั้งรักและปรารถนาดีด้วย
เพราะฉะนั้นฉันจึงมีความสุขเมื่อได้เห็นรอยยิ้มของเขา ความสุข
ของเขาทำให้หัวใจของฉันพองโต เขาเป็นดั่งน้ำตาลที่เข้ามาเพิ่ม
ความหวานให้แก่เรือนสีเทาแห่งนี้
Signature ------------------------------------------------>
- gotspinner
Rin Sukho
นักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 4
691
+14 M 550 K 921
PASSPORT
:
(400/2000)
:
Lesson 44 : me and my oc
Sun 31 Jul 2016, 15:51
…หากเธอมีชีวิตและตัวตนจริงๆ หาใช่แค่ลายเส้น…
…
[พี่จ๋า ตื่นได้แล้ว จำได้ไหมว่าวันนี้พี่จะพารินไปเลี้ยงไอติม] เสียงไอแพดจากการป้อนข้อความของผู้เป็นเจ้าของ ดังปลุกผม มันดังกว่าเสียงนาฬิกาของผมซะอีก รินดึงผ้าห่มพร้อมกับพยายามดึงแขนผมให้ลุกขึ้น
“อือๆ ” เสียงของผมสลึมลือเพราะเมื่อคืนนี้นอนดึกไปหน่อย
สาวน้อยผู้กระตือรือร้นแต่เช้า จ้องหน้าผมที่ยังมีขี้ตาติดอยู่ เธอยิ้มแล้วเอื้อมมามาแคะขี้ตาออกให้ แววตาของเธอเช้านี้เหมือนเด็กน้อยที่กำลังจะได้กินขนม แน่ล่ะ ผมสัญญากับเธอไว้ว่าวันอาทิตย์นี้จะพาเธอไปเลี้ยงไอติม เธอจะกินเท่าไหร่ก็ได้ไม่อั้น
รินเป็นคนที่ชอบพวกของหวานมาก โดยเฉพาะไอติมกับนมปั่น เมื่อวันเสาร์ผมกลับมาจากทำงานและซื้อชาเขียวปั่นมากิน ซึ่งผมซื้อกินประจำเมื่อออกไปข้างนอก วันนี้พอดีขากลับอยากกินอีกเลยแวะซื้อ รินเมื่อเห็นชาเขียวปั่นที่ผมซื้อมาก็ขอกินด้วย แต่มันใกล้จะหมดแล้ว เธอเลยดูงอนนิดๆ ผมเลยบอกไปว่าเดี๋ยววันอาทิตย์พรุ่งนี้จะพาไปเลี้ยงไอติมกับนมปั่นนะ จะกินเท่าไหร่ก็ได้ เธอดีใจมากและกระโดดเข้ามากอดผม และวันนี้ก็ถึงวันที่สัญญากันไว้
ผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จและเดินออกมานอกประตูบ้านซึ่งรินก็นั่งฟังเพลงรอผมอยู่ก่อนหน้าแล้ว รินใส่กางเกงขายาวที่คล้ายๆกับกางเกงทหารที่มีกระเป๋าด้านข้างเต็มไปหมดแต่ไม่ใช่ลายทหารและเสื้อคอปกสีน้ำตาลพับแขนขึ้น มีสายและกระดุมสำหรับติดแขนเสื้อที่พับขึ้น ส่วนผมใส่เสื้อยืดธรรมดาๆ สีน้ำตาลและกางเกงขาสามส่วนที่มีกระเป๋าด้านข้างเต็มไปหมด เราสองคนชอบใส่กางเกงแบบนี้กัน เพราะเวลาไปไหนมาไหน กระเป๋าตังเอย โทรศัพท์เอย สายหูฟัง และอีกจิปาถะ ก็ยัดใส่กระเป๋ากางเกงได้เยอะดี แต่รินจะชอบใส่เสื้อที่มันดูดีนิดๆ ส่วนผมชอบใส่คอกลมธรรมดาๆ เรียบๆ
[ไปกันยังพี่จ๋า] รินยิ้มพร้อมกับแว่นตาที่ตื่นเต้น
“ป่ะ ไปกัน รอนานไหม”
[ก็ไม่นานหรอกพี่จ๋า รินรอได้ รินนั่งฟังเพลงรอ]
ระหว่างที่เรานั่งรถโดยสารไปที่ร้านไปติมประจำ…
“เมื่อเช้าเห็นรินนั่งฟังเพลง รินมีเพลงอะไรใหม่ๆ แนะนำพี่ไหม”
[อ่อ ก็ไม่ใช่เพลงใหม่หรอก แต่รินเพิ่งไปเปิดเจอใน ยูตุ๊บ ฟังแล้วชอบเลยโหลดมาใส่โทรศัพท์น่ะ] รินยืนโทรศัพท์และหูฟังให้ผม [พี่จ๋า รินขอฟัง Attack Attack ในโทรศัพท์พี่จ๋าหน่อยดิ] เราสองคนแลกโทรศัพท์กันฟังเพลงขณะเดินทางไปร้านไอติม รินจะชอบฟังเพลง Anime ซึ่งผมก็จะชอบถามเธอเสมอว่าโหลดเพลงอะไรมาบ้างและขอฟังจากเธอ ส่วนผมชอบฟังแนว Metal และเมื่อถึงจุดที่ฟินผมจะโยกหัวตามจังหวะเพลงซึ่งตอนแรกรินก็ถามผมว่ามันมันส์ขนาดนั้นเลยหรอ จนเธอได้ฟัง Attack Attack เธอจึงได้ประจักษ์ ซึ่งตอนนี้เธอก็กำลังโยกหัวตามจังหวะเพลงอยู่ข้างๆผม ส่วนผมก็ฟังเพลง Anime สบายๆไป ผมเห็นเธอกับผมแล้วก็อดที่จะหัวเราะไม่ได้ เพราะเราช่างมีอะไรที่เหมือนกันเหลือเกิน แต่ก็มีจุดต่างเล็กน้อยในความเหมือนนั้น
เมื่อถึงร้านไอติม ผมก็สั่งชาเขียวปั่น ส่วนรินก็เลือกอยู่นาน สุดท้ายก็สั่งไอติมโคน ซึ่งไอติมที่เธอสั่งเป็นรสสตอเบอรี่ ช๊อตโกแลต บลูฮาวาย และชาเย็น ต่อกันเป็นภูเขาสูง ผมก็ห่วงเหมือนกันว่ามันจะหกรึเปล่าเพราะพวกเราจะไม่นั่งกินที่ร้าน เราจะกินไปเดินเล่นไป เพราะการนั่งกินในร้าน มันไม่ค่อยฟินเท่าไหร่ รินก็คิดเช่นนั้นกับผม ไอติมรสต่างๆที่รินเลือกมาผมรู้สึกว่ามันไม่ค่อยจะเข้ากันซะเลย สตอเบอรี่และบลูฮาวายที่ออกเปรี้ยวๆ กับช๊อคโกแลตและชาเย็นที่ออกรสชาติหวานๆเหมือนนม ผมเคยถามเรื่องนี้กับเธอ เธอบอกว่ารสชาติจะได้ไม่จำเจ มีหวานๆนมและเปรี้ยวๆจี๊ด แบบนี่ล่ะอร่อย ส่วนผมจะชอบกินนมปั่นมากกว่าไอติม ซึ่งถ้าร้านไหนมีสัปปะรดปั่นหรือมะพร้าวปั่น ผมก็จะสั่งให้เขาใส่นมด้วย รินก็ถามผมอีกว่ามันเข้ากันตรงไหน สัปปะรดปั่นใส่นมหรือมะพร้าวปั่นใส่นมเนี่ย ผมก็ได้แต่หัวเราะและคิดในใจว่า เราสองคนมันก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่หรอก 555555
หลังจากกินไอติมและนมปั่นหมด และเดินเล่นจนหนำใจแล้ว เราก็กลับบ้านกัน ตกเย็นหลังจากอาบน้ำกินข้าวเสร็จเราก็ยกโน๊ตบุ๊คมาเล่นเกม Dota ด้วยกัน เธอจะชอบเล่นตัว Carry ส่วนผมจะชอบเล่น Gobline techies รินก็จะชอบบ่นว่าผมเล่นแต่ตัวเดิมอีกแล้ว รินเธอเป็นคนใจเย็น หลายเกมที่เธอฟาร์มเก็บเลเวลไม่รีบที่จะไปไล่คิลและบ่อยครั้งที่เธอชนะ หรือถ้าเกมใดแพ้ เธอก็ไม่ได้เสียใจหรือโวยวายอะไร เธอพูดแต่เพียงว่า ‘ไว้เกมหน้าเถอะ’ ส่วนผมจะชนะหรือไม่ชนะ ขอแค่ได้เล่นสนุกๆกับน้องสาวคนนี้เห็นเธอมีความสุขผมก็ดีใจแล้ว
ผมกับรินเป็นคนที่รักสัตว์ และอยากเลี้ยงแมว บ่อยครั้งที่มีแมวหลงเข้ามาในบ้าน ผมกับเธอก็ขอแม่เลี้ยงซึ่งรินจะไปอ้อนแม่มากๆ แต่แม่ก็ปฏิเสธเพราะแม่กลัวแมวสุดๆ แค่ได้ยินเสียงร้องแม่ก็ตกใจจนไม่เป็นอันทำอะไร หลายครั้งที่ออกไปข้างนอกและเห็นแมวหรือหมา หากมีขนมหรืออาหารติดมือ เราก็จะเอาให้พวกเขากิน พวกเรารักสัตว์ชนิดที่ว่าขนาดมีแมลงตัวเล็กๆ หรือมด อยู่บริเวณที่มีคนเดินไปเดินมาเสี่ยงที่จะถูกเหยียบ เราก็จะช่วยจับไปปล่อยตรงที่ปลอดภัย
ผมว่าน้องสาวผมคนนี้ถึงแม้เขาจะพิการพูดไม่ได้ แต่เขาสื่อข้างในจิตใจออกมาได้อย่างดีจากการกระทำและรอยยิ้ม ผมว่าเธอน่ารักมากเลยทีเดียว นิสัยที่มีอะไรเหมือนๆกันกับผม และในความเหมือนก็มีความต่างกันนิดๆ ภายในเรานั้นเหมือนกันมาก แต่ลักษณะที่เธอแสดงออกมาเธอจะแสดงออกมาอย่างชัดเจนจากความรู้สึก ส่วนผมจะแสดงออกมาน้อยกว่าเธอแค่นั้นเอง
น้องสาวของผมน่ารักขนาดนี้แหละ… ^____^
…ฉันดีใจ ที่ได้ให้ชีวิตเธอ และเธอก็มอบรอยยิ้มนั้นแก่ฉัน อาจจะเหมือนแต่ฉันตวัดเส้น แต่นั่น คือความรู้สึกของเธอและความรู้สึกของฉัน…
รินทร์
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้เพอร์เฟ็คสูงกว่ามาตรฐานมาก (100%)
S - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงสุดในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีนิลสุดแสนจะคลาสสิก มีมูลค่า +100 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เพอร์เฟ็คเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน |
+1,500,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง |
GOLDEN HONOR DEGREE TROPHY ถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจนักเรียนกับอาจารย์และบุคลากรของโรงเรียนจนได้รับการโหวตมากกว่า 6 คนขึ้นไป |
- Narin's Comment:
- โอ้โห อึ้งกับรูปเลย ฝีมือพัฒนาไปไวมากครับ ต้องบอกว่า
เป็นผลของการฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอของรินทร์จริงๆ
ผมรู้สึกชื่นชมและภูมิใจในตัวรินทร์มากครับ ยิ้มกริ่มเลย
ส่วนเนื้อหาเองก็หาวิธีนำเสนอได้อย่างน่ารักน่าเอ็นดู
ได้ตามพี่กับน้องไปเที่ยวข้างนอกและได้เรียนรู้เกี่ยวกับ
ทั้งสองคนไปพร้อมๆกัน ถ้วยทองนี้สำหรับการครีเอท
การนำเสนอที่น่ารักเช่นนี้นะครับ
ผมรบกวนรินทร์ช่วยเว้นบรรทัดให้มากกว่านี้สักหน่อย
นะครับ มันติดกันหลายบรรทัดเกินเวลาผมอ่านแล้ว
ชอบอ่านตกบรรทัดเรื่อยเลย เสียอรรถรสในการอ่าน
ไประดับหนึ่ง ถ้าเว้นบรรทัดมากกว่านี้หน่อยน่าจะสบาย
ตามากขึ้นครับ ลองศึกษาตัวอย่างได้จากภารกิจของ
คนอื่นๆดู ถ้าชอบของคนไหนก็นำของคนนั้นมาปรับ
ใช้ดูได้นะครับ เราไม่มีกฏการจัดบรรทัดตายตัว
- bluebearz
Bonita Blanchett
นักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 5
1311
+128 M 935 K 310
PASSPORT
:
(550/2125)
:
Re: Lesson 44 : me and my oc
Sun 31 Jul 2016, 20:19
SUPHA & PIM
ถ้าแบ่งตัวตนของเค้าเป็นสองฝั่งได้ ก็คงเป็นสีแดงและสีน้ำเงิน…
สีแดง = อารมณ์ไม่ดี : เงียบ ไม่ค่อยอยากสุงสิงกับใคร
ทำหน้านิ่งๆ ชอบคิดมาก เหม่อลอยบ่อย
สีน้ำเงิน = อารมณ์ดี : ยิ้ม หัวเราะง่าย ชอบกวนประสาทคนอื่น
เสียงดัง มองโลกแง่ดี เจอพระอาทิตย์ยิ้มแฉ่ง--
สุภะเกิดจากตัวตนสีแดงและความชอบส่วนตัวของเค้า ทำให้เรามีนิสัย งานอดิเรกและของชอบคล้ายกันหลายอย่าง นึกถึงตอนแรกที่เข้ามาในคอมมูนี้เลยค่ะว่า 'ทำไมคิดตัวละครยากจัง' 'จะเอาชื่อไร เพศไรดีนะ' คิดไปตีลังกาไปก็คิดไม่ออก(หัวเราะ) ปัจจุบันนี้ก็ยังเอาแน่เอานอนลายเส้นกับท่าทางตัวละครไม่ได้เลย
แต่ถึงเราจะมีอะไรเหมือนกันกลับคุยกันได้เพียงเรื่อง‘หนังสือ’ เป็นเรื่องเดียวที่เราพูดคุยกันปกติ ซึ่งเราก็ต่างคนต่างชอบ และนอกจากนั้นเราก็จะมีปัญหากันตลอด(โดยที่เค้ามักจะเป็นฝ่ายหาเรื่องก่อน) อาจจะเป็นเพราะความสนุกที่ได้แกล้งเด็กด้วยล่ะมั้ง
เราแตกต่างกันเพียงเพศ สีผม สีตาและส่วนสูง เค้าเป็นคนที่ตัวสูงมากต่างกับสุภะที่ขาสั้นไปหน่อย(//โดนถีบ) โอ๋เอ๋ เดี๋ยวปี้จ๋าวจะซื้อนมให้ดื่มบ่อยๆ นะคะ!
ในความรู้สึกเค้ามองอีกฝ่ายเป็นแค่เด็กตัวเล็กๆ และต้องกระโจนใส่(?)เสมอ และก็คงไม่พ้นที่จะจะยียวนกวนประสาทบ้าง แซวบ้าง พลางทำหน้าบ๊องแบ๊วชวนถีบ
“อยากได้ลูกโป่งหรอ เดี๋ยวปี้จ๋าวซื้อให้”
“ผมไม่อยากได้หรอก..ป้า”
กรี้ดดด! เรียกเค้าว่าป้าได้ยังไง! และด้วยเหตุนั้นเราก็เปิดศึกปะทะฝีปากกัน ซึ่งเป็นมุมที่หาได้ยากจากสุภะเลยค่ะ! เพราะปกติเขาไม่ค่อยอยากเสวนากับใคร แต่ว่าในความคิดของเค้ามันก็สนุกดีนะ แลบลิ้นปลิ้นตาใส่แบบที่ไม่ได้ทำตั้งนาน แถมหาคนทะเลาะด้วยมันก็ชวนให้อารมณ์ดีตลอด(?) ให้ความรู้สึกเหมือนกำลังทะเลาะกับตัวเองเลยล่ะค่ะ(หัวเราะ)
ความสัมพันธ์หรอ...อืม คงเอ็นดูประมาณ ป้ากับหลาน เอ๊ย! พี่สาวกับเด็กน้อยล่ะมั้งคะ ก็แหม...เป็นคนคลั่งไคล้เด็กผู้ชายมากเลยนี่นา ไม่อยากให้เด็กคนนี้โตขึ้นเลยน้าา--
ไว้มาเล่น(ทะเลาะ)ด้วยกันใหม่นะคะ ปี๋จ๋าวจะอ้าแขนรอเสมอ
แว้ก! อย่ามองกันด้วยสายตาน่ากลัวแบบนั้นสิ..; ;
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้เพอร์เฟ็คสูงกว่ามาตรฐานมาก (100%)
ถ้าแบ่งตัวตนของเค้าเป็นสองฝั่งได้ ก็คงเป็นสีแดงและสีน้ำเงิน…
สีแดง = อารมณ์ไม่ดี : เงียบ ไม่ค่อยอยากสุงสิงกับใคร
ทำหน้านิ่งๆ ชอบคิดมาก เหม่อลอยบ่อย
สีน้ำเงิน = อารมณ์ดี : ยิ้ม หัวเราะง่าย ชอบกวนประสาทคนอื่น
เสียงดัง มองโลกแง่ดี เจอพระอาทิตย์ยิ้มแฉ่ง--
สุภะเกิดจากตัวตนสีแดงและความชอบส่วนตัวของเค้า ทำให้เรามีนิสัย งานอดิเรกและของชอบคล้ายกันหลายอย่าง นึกถึงตอนแรกที่เข้ามาในคอมมูนี้เลยค่ะว่า 'ทำไมคิดตัวละครยากจัง' 'จะเอาชื่อไร เพศไรดีนะ' คิดไปตีลังกาไปก็คิดไม่ออก(หัวเราะ) ปัจจุบันนี้ก็ยังเอาแน่เอานอนลายเส้นกับท่าทางตัวละครไม่ได้เลย
แต่ถึงเราจะมีอะไรเหมือนกันกลับคุยกันได้เพียงเรื่อง‘หนังสือ’ เป็นเรื่องเดียวที่เราพูดคุยกันปกติ ซึ่งเราก็ต่างคนต่างชอบ และนอกจากนั้นเราก็จะมีปัญหากันตลอด(โดยที่เค้ามักจะเป็นฝ่ายหาเรื่องก่อน) อาจจะเป็นเพราะความสนุกที่ได้แกล้งเด็กด้วยล่ะมั้ง
เราแตกต่างกันเพียงเพศ สีผม สีตาและส่วนสูง เค้าเป็นคนที่ตัวสูงมากต่างกับสุภะที่ขาสั้นไปหน่อย(//โดนถีบ) โอ๋เอ๋ เดี๋ยวปี้จ๋าวจะซื้อนมให้ดื่มบ่อยๆ นะคะ!
ในความรู้สึกเค้ามองอีกฝ่ายเป็นแค่เด็กตัวเล็กๆ และต้องกระโจนใส่(?)เสมอ และก็คงไม่พ้นที่จะจะยียวนกวนประสาทบ้าง แซวบ้าง พลางทำหน้าบ๊องแบ๊วชวนถีบ
“อยากได้ลูกโป่งหรอ เดี๋ยวปี้จ๋าวซื้อให้”
“ผมไม่อยากได้หรอก..ป้า”
กรี้ดดด! เรียกเค้าว่าป้าได้ยังไง! และด้วยเหตุนั้นเราก็เปิดศึกปะทะฝีปากกัน ซึ่งเป็นมุมที่หาได้ยากจากสุภะเลยค่ะ! เพราะปกติเขาไม่ค่อยอยากเสวนากับใคร แต่ว่าในความคิดของเค้ามันก็สนุกดีนะ แลบลิ้นปลิ้นตาใส่แบบที่ไม่ได้ทำตั้งนาน แถมหาคนทะเลาะด้วยมันก็ชวนให้อารมณ์ดีตลอด(?) ให้ความรู้สึกเหมือนกำลังทะเลาะกับตัวเองเลยล่ะค่ะ(หัวเราะ)
ความสัมพันธ์หรอ...อืม คงเอ็นดูประมาณ ป้ากับหลาน เอ๊ย! พี่สาวกับเด็กน้อยล่ะมั้งคะ ก็แหม...เป็นคนคลั่งไคล้เด็กผู้ชายมากเลยนี่นา ไม่อยากให้เด็กคนนี้โตขึ้นเลยน้าา--
ไว้มาเล่น(ทะเลาะ)ด้วยกันใหม่นะคะ ปี๋จ๋าวจะอ้าแขนรอเสมอ
แว้ก! อย่ามองกันด้วยสายตาน่ากลัวแบบนั้นสิ..; ;
- มุมมองปกติ:
- มุมมองของปี้จ๋าว:
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้เพอร์เฟ็คสูงกว่ามาตรฐานมาก (100%)
S - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงสุดในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีนิลสุดแสนจะคลาสสิก มีมูลค่า +100 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เพอร์เฟ็คเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน |
+1,500,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง |
GOLDEN HONOR DEGREE TROPHY ถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจนักเรียนกับอาจารย์และบุคลากรของโรงเรียนจนได้รับการโหวตมากกว่า 6 คนขึ้นไป |
- Narin's Comment:
- ฮ่าๆๆๆๆ บรรยากาศน่าร๊ากกก เหมือนพี่สาวขี้แกล้ง
กับน้องชายขี้แยจริงๆครับ ชอบเด็กชายตัวเล็กนี่เอง
ตอนแรกผมก็นึกว่าคุณไม่ได้อัพเดทแฟ้มประวัติเฉยๆ
ชอบไอเดียของรูปที่มีทั้งมุมมองตามความเป็นจริงและ
มุมมองของผู้แต่ง เพราะบางทีเราผู้แต่งก็มองตัวละคร
คนละแบบกับที่คนอื่นมอง ภารกิจนี้เหมือนทำให้ผม
ได้รู้จักกับพิมมากขึ้น รู้สึกยินดีที่ได้อ่านมากเลยครับ
ถ้วยทองนี้ได้จากไอเดียรูปสองมุมมองนะครับ
- peemung
Phee
อาจารย์เกษตรกรรม
3537
+675 M 108 K 756
PASSPORT
:
(3060/20000)
:
Re: Lesson 44 : me and my oc
Sun 31 Jul 2016, 21:10
- Spectacular Award:
+1,000,000 CHIPS
เหรียญตราที่ใช้ในการชำระค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในโรงเรียนหรือการร่วมกิจกรรมพิเศษที่ทางบริษัท NOBLEMAN จัดขึ้น โดยสามารถใช้แต้มสะสมจาก Spirit Point ในการแลกได้+30 QUAINT ORE
แร่ธาตุพิเศษที่พบได้ในบริเวณรอบโรงเรียน สามารถนำไปใช้แลกเป็นไอเทมต่างๆที่โรงเรียนกำหนดเอาไว้ได้ แร่ธาตุชนิดนี้จะหาได้ยากเป็นพิเศษ ถ้าไม่ได้เดินรอบโรงเรียนบ่อยๆก็จะไม่มีทางที่จะเจอแร่ธาตุชนิดนี้ได้เลย
Wiiw's Comment พิมพ์ว่า:ภาพผลงานครั้งนี้บอกได้เลยว่ามีพลังมากครับ แค่ดูก็รู้สึกได้ถึงพลังที่ออกมา
ไม่ว่าจะผมหรือผู้อำนวยการโรงเรียนต่างก็ตกใจกับผลงานของพีในครั้งนี้มาก
มีการพรีเซ้นต์และมุมมองที่น่าสนใจมากเลยครับ
แพะกับแพะ
เจ้าเตี้ยนี่...ผมหมายถึงถ้าพูดถึงพีแล้ว พีเป็นตัวละครที่จะเรียกว่าร่างแยกของผมก็ได้อยู่มั้ง ด้วยความที่ผมก็เพิ่งจะเคยเล่นคอมมูอะไรแบบนี้ทำให้ไม่รู้จะสร้างตัวละครยังไง บวกกับความขี้เกียจคิด(เอ๊ะ..) ทำให้พีถูกปั้นขึ้นมาจากนิสัยส่วนหนึ่งของผม ทั้งความเรื่อยเปื่อย ความขี้เซา ความกวน ความบ้าบอ ความเป็นเด็กโข่ง ความแพะ รวมไปถึงลักษณะความคิด ความชอบ และพฤติกรรมที่อิงจากอุปนิสัยของผม ส่วนนิสัยด้านดาร์กๆก็เก็บไว้กับผมคนเดียวดีกว่าเนอะ
นอกจากส่วนที่หยิบมาจากผมแล้ว พีก็จะมีบางส่วนที่ต่างจากผม (หรือเหมือนแต่ผมไม่รู้ตัวหว่า..?) พีจะเป็นคนเงียบๆ เป็นเด็กน้อยผู้ใสซื่อ(บื้อ) มีความมั่นใจแปลกๆ เช่นมั่นใจในความคิ้วท์ตี้ของตัวเองเป็นที่สุด 555 ส่วนตัวผมจะพูดได้ มีความเถื่อนและเสื่อมกว่า และขาดความมั่นใจแบบถ้าเซเว่นมีขายผมก็ขอเหมายกแผงเลย
ตัดฉากมาที่ด้านกายภาพกันบ้าง จากภายนอกแล้วผมกับพีต่างกันมากทีเดียว แค่เพศก็ต่างละ พีเป็นหนุ่มน้อยตัวเล็ก(เตี้ย)ร่างบาง ส่วนผมจะตัวใหญ่และกลมกลิ้งมากกว่า ถึงแม้ว่าผมกับพี(+จุก)จะสูงเท่ากัน แต่ผมก็จะรู้สึกว่าพีเตี๊ยเตี้ยอยู่ดี
ถ้าถามว่าผมรู้สึกยังไงกับนุ้งเตี้ยนี่ อืม... ก็รู้สึกน่าเอ็นดูดี ตอนแรกจุกนายวาดยากมากเลยนะ อยากเอากรรไกรมาตัดฉับจัง ก็อยากลองเจอดูอยู่เหมือนกัน ถ้าได้เจอจริงๆสิ่งแรกที่ทำก็คงจะยีหัวด้วยความหมั่นเขี้ยว เอาให้จุกยุ่งไปเลย
ปล. ขอแทนตัวเองว่าผมแล้วกัน มันรู้สึกชินกว่า ;v;
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้เพอร์เฟ็คสูงกว่ามาตรฐานมาก (100%)
S - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงสุดในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีนิลสุดแสนจะคลาสสิก มีมูลค่า +100 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เพอร์เฟ็คเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน |
+1,500,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง |
GOLDEN HONOR DEGREE TROPHY ถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจนักเรียนกับอาจารย์และบุคลากรของโรงเรียนจนได้รับการโหวตมากกว่า 6 คนขึ้นไป |
- Narin's Comment:
- มีสแตมป์ที่มากกว่า S ไหม... ไม่มีอะไรจะให้แล้ว
เป็นอีกครั้งที่ไม่มีคำพูด แต่ครั้งนี้รุนแรงกว่าครั้งที่แล้วนัก
ต่อให้ส่งแค่รูปงานนี้ก็จะได้ S เหมือนเดิม เพราะตัวงาน
ได้'อธิบาย'ไว้หมดแล้วทุกคำพูด แวบแรกที่ผมเห็นงาน
หัวใจของผมก็กระตุกวูบ เหมือนมีความรู้สึกที่อธิบาย
ไม่ได้หลั่งไหลเข้ามาในใจ พีรู้จักคำว่า 'Duende'
ไหมครับ? Duende มาจากภาษาสเปน แปลว่า
พลังงานหรือความรู้สึกบางอย่างที่ได้จากศิลปะ
ที่ส่งผลต่อจิตใจของเราโดยตรง มันทำให้ผมรู้สึก
จุกอกและขอบตาร้อนผ่าวโดยที่อธิบายไม่ถูกว่า
ความรู้สึกที่มีคือารมณ์ใด เพียงแค่รู้สึกว่ามีอะไร
บางอย่างที่รุนแรงได้กระทบเข้ามาที่กลางใจ
งานชิ้นนี้ถือเป็น Duende ของผมเลยก็ว่าได้
//หายไปปรับอารมณ์สักพักแล้วกลับมาเขียนใหม่
พอกลับมาดูรูปอีกครั้งแล้วผมก็รู้สึกว่ามันเป็นรูปที่
อธิบายคำว่า'คอมมู'ได้ดีเลยครับ เราผู้เล่นได้แต้ม
สีสันสร้างตัวละครขึ้น ขณะที่ตัวละครโลดแล่นอยู่
ในคอมมูเราผู้เล่นก็เป็นบุคคลนิรนามที่ไม่มีใครรู้จัก
หรือเคยเห็นหน้า แต่ก็เป็นเบื้องหลังที่เป็นคนคอย
ถนุถนอมและแต่งแต้มสีสันใหม่ๆให้ตัวละครทีละ
เล็กทีละน้อย
ไม่รู้ทำไมผมถึงรู้สึกได้ถึงความอึดอัดจากภาพ
อาจเป็นเพราะเทคนิคการใช้สี หรือจะเพราะอะไร
ผมก็สุดจะหาคำตอบ และตัดสินใจจะทิ้งไว้ให้มัน
เป็น Duende อยู่ในความทรงจำ...
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Lesson 44 : me and my oc
Sun 31 Jul 2016, 23:34
- Spoiler:
ผม-ภูมิ
เหมือนกันตรงที่ผมมีปัญหาทางจิตนิดหน่อยคือชอบทำร้ายร่างกายตัวเองครับ ซึ่งต้นเหตุมาจากเรื่องครอบครัวเหมือนกัน ภูมิเหมือนร่างโคลนของผมเลยก็ว่าได้ สีผิวเหมือนกัน สไตล์การแต่งตัวเหมือนกัน ชอบทำหน้าตาไม่เป็นมิตร มีความร่าเริง ไลฟ์สไตล์เหมือนผมครับ ตื่นสายเหมือนกันด้วย5555
ส่วนต่างคือ ผมทำอาหารไม่เป็น เล่นกีฬาไม่เก่ง พ่อแม่ผมยังไม่เสีย และผมไม่ได้ตาบอด ที่สำคัญคือกล้าแสดงออกมากกว่าผมครับ
ความรู้สึกที่มีต่อภูมิคือเหมือนเป็นผมอีกคนหนึ่งที่ผมสามารถลิขิตชีวิตเองได้ ผมรักเขาเหมือนที่รักตัวเองครับ
ผม-ครูเกรียงไกร
ส่วนที่เหมือนกันคงจะเป็นการที่ชอบแกล้งคนอื่นด้วยการใช้เสียงดังเข้าข่มครับ ไม่มีระเบียบ และก็รักเด็กครับ
ส่วนต่างคือผมไม่ได้อินดี้สีฉูดฉาด และผมไม่ดูมวยครับ
ความรู้สึกที่มีต่อครูเกรียงคือ ผมชอบในความใจดีและขี้เล่นของเขาครับ ถึงแม้ว่าเขาจะขี้เก๊กหรือทำเป็นดุหรือฉูดฉาดก็ตาม
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้ยอดเยี่ยมกว่ามาตรฐาน (80%+)
A - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีทับทิม สื่อถึงความหรูหรา มีมูลค่า +80 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ยอดเยี่ยมเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน |
+1,250,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง |
- Narin's Comment:
- รูปให้บรรยากาศเหมือนรูปถ่ายรวมครอบครัวเลยครับ
แต่ละคนมีบางอย่างที่ดูน่าจะเชื่อมเข้าหากันได้อย่าง
น่าประหลาด ถ้าลงสีก็ S นะครับงานนี้ ผมสะดุดกับ
คำที่คุณบอกว่า 'รักภูมิเหมือนที่รักตัวเอง' คุณเป็น
คนแรกที่พูดเช่นนี้ ผมคิดว่ามันฟังดูพิเศษนะครับ
ถ้าภูมิมีชีวิตเขาคงจะดีใจมากที่มีคนรักเขาเท่ากับ
ที่รักตัวเอง ผมรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้ทำไม
เหมือนกัน
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Lesson 44 : me and my oc
Sun 31 Jul 2016, 23:39
แคลกับณัฏฐ์
ในส่วนของนิสัยแคลแทบจะถอดแบบมาจากณัฏฐ์เลยค่ะ
มีส่วนที่เห็นชัดคือ ใจเย็นเหมือนกัน ขี้เหงาและค่อนข้างอารมณ์เศร้าเหมือนกัน
ส่วนเสียก็คือ ไม่รู้คุณค่าของตัวเอง มีอะไรจะชอบเงียบไว้คิดคนเดียว
ของที่ชอบคือตุ๊กตาน่ารักๆและของหวานเหมือนกัน
ส่วนที่ต่างก็คือเชื้อชาติ สีผิว และลักษณะทางกายภาพ แต่ส่วนสูงใกล้เคียงกัน
อีกอย่างคอรู้สึกว่าแคลนั้น ในตอนนี้ดูมีการตัดสินใจที่เด็ดขาดกว่าตัวคนสร้างเองค่ะ (ฮา)
มีเรื่องนึงที่ตั้งใจยัดลงไปตั้งแต่สร้างแคลขึ้นมา
คือเรื่องของ พรสวรรค์ในการเล่นดนตรี ค่ะ
เพราะเจ้าตัวคนสร้างเล่นเป็นแต่กรับกับฆ้อง เจ็บใจค่ะ อยากเล่นเป็น
เล่นไม่เป็นขอวาดก็ยังดีเอ้า เพราะอย่างนั้นก็เลยอยากให้แคลเล่นเปียโนที่ตัวเองชอบ
ได้เห็นแคลเล่นเปียโนบ่อยๆแล้วก็มีความสุขตามที่หวังไว้เลยค่ะ!!
เรื่องความรู้สึกก็เหมือนกับดูลูกสาวค่อยๆเติบโตขึ้นทีละนิดๆ
แคลที่สมัยก่อนขี้กลัวและไม่มีความมั่นใจในตัวเอง
ตอนนี้กลับเติบโตขึ้นมากแล้ว
ก็แอบสงสัยว่าเมื่อไหร่ตัวเองจะโตตามลูกสาวทันซะทีค่ะ ฮ่า
ถ้าณัฏฐ์ได้อยู่กับแคล จะให้แคลเล่นเปียในให้ฟังและพาไปกินขนมเยอะๆ
นอนคุยเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมาด้วยกัน และให้กำลังใจกันค่ะ
คิดว่าเราสองคนก็คงผ่านอะไรมาไม่น้อยเหมือนๆกัน
และบาดแผลที่แคลได้รับจำนวนหนึ่งมักเป็นสิ่งที่แคลเคยได้รับมาแล้วเช่นกัน คิดว่าคงมีเรื่องให้ระบายเยอะเลยล่ะ แฮะๆ
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้เพอร์เฟ็คสูงกว่ามาตรฐานมาก (100%)
ในส่วนของนิสัยแคลแทบจะถอดแบบมาจากณัฏฐ์เลยค่ะ
มีส่วนที่เห็นชัดคือ ใจเย็นเหมือนกัน ขี้เหงาและค่อนข้างอารมณ์เศร้าเหมือนกัน
ส่วนเสียก็คือ ไม่รู้คุณค่าของตัวเอง มีอะไรจะชอบเงียบไว้คิดคนเดียว
ของที่ชอบคือตุ๊กตาน่ารักๆและของหวานเหมือนกัน
ส่วนที่ต่างก็คือเชื้อชาติ สีผิว และลักษณะทางกายภาพ แต่ส่วนสูงใกล้เคียงกัน
อีกอย่างคอรู้สึกว่าแคลนั้น ในตอนนี้ดูมีการตัดสินใจที่เด็ดขาดกว่าตัวคนสร้างเองค่ะ (ฮา)
มีเรื่องนึงที่ตั้งใจยัดลงไปตั้งแต่สร้างแคลขึ้นมา
คือเรื่องของ พรสวรรค์ในการเล่นดนตรี ค่ะ
เพราะเจ้าตัวคนสร้างเล่นเป็นแต่กรับกับฆ้อง เจ็บใจค่ะ อยากเล่นเป็น
เล่นไม่เป็นขอวาดก็ยังดีเอ้า เพราะอย่างนั้นก็เลยอยากให้แคลเล่นเปียโนที่ตัวเองชอบ
ได้เห็นแคลเล่นเปียโนบ่อยๆแล้วก็มีความสุขตามที่หวังไว้เลยค่ะ!!
เรื่องความรู้สึกก็เหมือนกับดูลูกสาวค่อยๆเติบโตขึ้นทีละนิดๆ
แคลที่สมัยก่อนขี้กลัวและไม่มีความมั่นใจในตัวเอง
ตอนนี้กลับเติบโตขึ้นมากแล้ว
ก็แอบสงสัยว่าเมื่อไหร่ตัวเองจะโตตามลูกสาวทันซะทีค่ะ ฮ่า
ถ้าณัฏฐ์ได้อยู่กับแคล จะให้แคลเล่นเปียในให้ฟังและพาไปกินขนมเยอะๆ
นอนคุยเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมาด้วยกัน และให้กำลังใจกันค่ะ
คิดว่าเราสองคนก็คงผ่านอะไรมาไม่น้อยเหมือนๆกัน
และบาดแผลที่แคลได้รับจำนวนหนึ่งมักเป็นสิ่งที่แคลเคยได้รับมาแล้วเช่นกัน คิดว่าคงมีเรื่องให้ระบายเยอะเลยล่ะ แฮะๆ
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้เพอร์เฟ็คสูงกว่ามาตรฐานมาก (100%)
S - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงสุดในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีนิลสุดแสนจะคลาสสิก มีมูลค่า +100 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เพอร์เฟ็คเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน |
+1,500,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง |
SILVER HONOR DEGREE TROPHY ถ้วยเกียรติยศเงินแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจผู้อำนวยการ |
- Narin's Comment:
- ชอบวิธีการออกแบบรูปครับ เหมือนกับว่าแม้จะอยู่กัน
คนละจักรวาลแต่ก็มีจิตใจเดียวกัน(?) จัดวางองค์ประกอบ
ได้เรียบง่ายและสบายตามากครับ แคลเป็นเหมือนส่วนหนึ่ง
ของความฝันของนัท ถ้าการได้เล่นแคลบ่อยๆมันจะทำให้
นัทมีความสุขเพิ่มขึ้นมาได้บ้างมันก็คงจะดีนะครับ^^
ถ้วยเงินนี้สำหรับไอเดียการนำเสนอรูปครับ
- dedog
Jinn Watinpol
อาจารย์ศิลปะ
5262
+1,074 M 191 K 627
PASSPORT
:
(9911/28000)
:
Re: Lesson 44 : me and my oc
Sun 31 Jul 2016, 23:58
"ไง"
ผมทักแพร์ที่นั่งอยู่ข้างๆ เจ้าตัวยังดูงงๆนิดหน่อยว่ามาอยู่ตรงนี้ได้ยังไง
"หวัดดี" เธอทักกลับมา ก่อนจะถามผมด้วยสีหน้ามึนๆ "นี่ฝันอยู่ใช่มั้ย"
ผมหัวเราะ แพร์ถลึงตาใส่ผมอย่างไม่จริงจังนัก
ผมเห็นเธอมองไปรอบๆอีกครั้ง ก่อนจะเลิกสนใจบรรยากาศแล้วเอนตัวลงมาพิงผมซะอย่างนั้น
"แพร์คิดยังไงกับผมเหรอ"
เมื่อผมถามประโยคนี้ แพร์ถึงกับลุกขึ้นมามองหน้าผม
"ถามอย่างกับจะขอเป็นแฟน"
"จะบ้าเหรออออ" ผมผลักหัวเธอทีหนึ่ง เธอเลยถลึงตาใส่ผมอีกทีแล้วบ่นงึมงำ
"ก็คำถามชวนให้คิดนี่หว่า"
"ผมรู้ว่าแพร์เข้าใจที่ผมถามน่า"
"ก็รู้" เจ้าตัวลากเสียง เอนตัวลงมาพิงผมอีกที "แล้วตาลก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าแพร์คิดยังไง"
นั่นสินะ พวกเราต่างรู้กันอยู่
เธอก็คือผม และผมก็คือเธอ
บอกว่าเหมือนกันก็เหมือน แต่จะว่าต่างก็ต่างอยู่
นั่นทำให้ผมอดถามไม่ได้
"แล้วแพร์คิดว่าเราเหมือนหรือต่างกันยังไงบ้าง"
"แค่หน้าตากับเพศก็ต่างกันแล้ว" เธอบอก
"ความสูงด้วย" ผมเสริม
"เออ อันนั้นไม่ต้องย้ำก็ได้ -_-"
ผมหัวเราะก๊ากกับหน้าเซ็งโลกของเธอ
"จิณณ์เฟรนด์ลี่กว่าเรานะ" แพร์พูดขึ้นมาอีกคำ
"ก็แพร์ชอบเงียบใส่คนไม่สนิท" ผมว่า
"ก็ไม่รู้จะพูดอะไรนี่" แพร์เบ้ปาก
จู่ๆ ในมือเธอก็ปรากฎหนังสือขึ้นมาเล่มหนึ่ง พร้อมหมอนและผ้าห่ม
"เอามาจากไหนน่ะ" ผมถามขณะที่แพร์เอาหมอนมาวางพิงผมก่อนเอนตัวลงมาทับอีกที
เจ้าตัวยักคิ้วให้และตอบกวนๆว่า "อะไรๆก็เกิดขึ้นได้"
นั่นสินะ ที่นี่คือโลกจินตนาการนี่นา
ผมอดยิ้มไปกับเธอไม่ได้ ก่อนจะถาม
"หนังสืออะไรอ่ะ"
"ชีวประวัติของจิณณ์ไง"
"จริงดิ" ผมเลิกคิ้ว
"จริงดิ้" เธอตอบกลับขำๆ
"ไปเอามาจากไหนเนี่ย" ถามแล้วก็อดชะโงกหน้าเข้าไปดูไม่ได้
"เราเป็นคนสร้างจิณณ์ แล้วทำไมจะมีไม่ได้ล่ะ" แพร์ยักคิ้วใส่อย่างเหนือกว่า
ผมอดเอื้อมมือไปยีหัวเธออย่างหมั่นเขี้ยวไม่ได้ เจ้าตัวแสบโวยวายก่อนจะยีหัวผมกลับ ก่อนที่เราจะพักยกและหันมาดูหนังสือของแพร์กัน ดูไปแล้วก็อดขำไม่ได้ แพร์สร้างผมออกมาได้เหมือนเธอเกินไปจริงๆ
"รู้มั้ย ตอนภารกิจฮาโลวีนปีก่อนโน้นที่แพร์เขียนให้จิณณ์ไม่สบาย วันก่อนหน้าแพร์ไม่สบายจริงๆด้วยแหละ"
"รู้สิ แพร์เป็นอะไรก็มาเขียนให้ผมเป็นด้วยตลอดเลย"
"นั่นสินะ" เธอตอบสั้นๆ
"ขนาดน้องหมีชมพูที่แพร์นอนกอดทุกวันยังมาปรากฎในภารกิจให้ผมนอนกอดด้วยเลย" ผมแซว ในมือปรากฎน้องหมีชมพูขึ้นมา แพร์ดูเขินนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร
"สรุปแล้วด้านนิสัยเราก็คล้ายๆกันเนอะ" แพร์พูด
"อืมม์ เฮฮา ลั้ลลา ขี้แกล้ง ขี้เหงา เหมือนกันแหละ" ผมตอบ
"แต่แพร์ขี้บ่นกว่าจิณณ์เยอะเลย"
"ผมก็ขี้บ่น แค่แพร์ไม่เขียนออกมาให้เห็นชัดๆ เท่านั้นเอง" ผมบอกขำๆ
"แล้ว.. แพร์คิดยังไงกับผม" ผมถาม เมื่อต่างฝ่ายต่างเงียบกันไป
"คิดว่าเป็นคนเดียวกัน" แพร์บอก "คิดว่าถ้าจิณณ์มีจริงๆคงเป็นเพื่อนที่สนิทกับแพร์มากๆ แล้วก็คงน่าหมั่นไส้มากๆเพราะจิณณ์จะรู้ทันเราไปซะทุกอย่างเลย"
"แพร์ก็รู้ทันผมเหมือนกันนั่นแหละ"
"ก็เราคือคนเดียวกันนี่นา" เธอหัวเราะ
เราคุยกันสัพเพเหระอีกซักพักก่อนจะบอกลากัน
.
.
.
แพร์รู้สึกเหมือนเพิ่งตื่นจากฝัน
สิ่งที่เธอได้คุยกับจิณณ์ยังติดอยู่ในหัว
แพร์มองกระดาษ ดินสอ และสีน้ำที่อยู่ตรงหน้า แล้วค่อยๆวาดภาพในจินตนาการออกมา
.
.
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้เพอร์เฟ็คสูงกว่ามาตรฐานมาก (100%)
ผมทักแพร์ที่นั่งอยู่ข้างๆ เจ้าตัวยังดูงงๆนิดหน่อยว่ามาอยู่ตรงนี้ได้ยังไง
"หวัดดี" เธอทักกลับมา ก่อนจะถามผมด้วยสีหน้ามึนๆ "นี่ฝันอยู่ใช่มั้ย"
ผมหัวเราะ แพร์ถลึงตาใส่ผมอย่างไม่จริงจังนัก
ผมเห็นเธอมองไปรอบๆอีกครั้ง ก่อนจะเลิกสนใจบรรยากาศแล้วเอนตัวลงมาพิงผมซะอย่างนั้น
"แพร์คิดยังไงกับผมเหรอ"
เมื่อผมถามประโยคนี้ แพร์ถึงกับลุกขึ้นมามองหน้าผม
"ถามอย่างกับจะขอเป็นแฟน"
"จะบ้าเหรออออ" ผมผลักหัวเธอทีหนึ่ง เธอเลยถลึงตาใส่ผมอีกทีแล้วบ่นงึมงำ
"ก็คำถามชวนให้คิดนี่หว่า"
"ผมรู้ว่าแพร์เข้าใจที่ผมถามน่า"
"ก็รู้" เจ้าตัวลากเสียง เอนตัวลงมาพิงผมอีกที "แล้วตาลก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าแพร์คิดยังไง"
นั่นสินะ พวกเราต่างรู้กันอยู่
เธอก็คือผม และผมก็คือเธอ
บอกว่าเหมือนกันก็เหมือน แต่จะว่าต่างก็ต่างอยู่
นั่นทำให้ผมอดถามไม่ได้
"แล้วแพร์คิดว่าเราเหมือนหรือต่างกันยังไงบ้าง"
"แค่หน้าตากับเพศก็ต่างกันแล้ว" เธอบอก
"ความสูงด้วย" ผมเสริม
"เออ อันนั้นไม่ต้องย้ำก็ได้ -_-"
ผมหัวเราะก๊ากกับหน้าเซ็งโลกของเธอ
"จิณณ์เฟรนด์ลี่กว่าเรานะ" แพร์พูดขึ้นมาอีกคำ
"ก็แพร์ชอบเงียบใส่คนไม่สนิท" ผมว่า
"ก็ไม่รู้จะพูดอะไรนี่" แพร์เบ้ปาก
จู่ๆ ในมือเธอก็ปรากฎหนังสือขึ้นมาเล่มหนึ่ง พร้อมหมอนและผ้าห่ม
"เอามาจากไหนน่ะ" ผมถามขณะที่แพร์เอาหมอนมาวางพิงผมก่อนเอนตัวลงมาทับอีกที
เจ้าตัวยักคิ้วให้และตอบกวนๆว่า "อะไรๆก็เกิดขึ้นได้"
นั่นสินะ ที่นี่คือโลกจินตนาการนี่นา
ผมอดยิ้มไปกับเธอไม่ได้ ก่อนจะถาม
"หนังสืออะไรอ่ะ"
"ชีวประวัติของจิณณ์ไง"
"จริงดิ" ผมเลิกคิ้ว
"จริงดิ้" เธอตอบกลับขำๆ
"ไปเอามาจากไหนเนี่ย" ถามแล้วก็อดชะโงกหน้าเข้าไปดูไม่ได้
"เราเป็นคนสร้างจิณณ์ แล้วทำไมจะมีไม่ได้ล่ะ" แพร์ยักคิ้วใส่อย่างเหนือกว่า
ผมอดเอื้อมมือไปยีหัวเธออย่างหมั่นเขี้ยวไม่ได้ เจ้าตัวแสบโวยวายก่อนจะยีหัวผมกลับ ก่อนที่เราจะพักยกและหันมาดูหนังสือของแพร์กัน ดูไปแล้วก็อดขำไม่ได้ แพร์สร้างผมออกมาได้เหมือนเธอเกินไปจริงๆ
"รู้มั้ย ตอนภารกิจฮาโลวีนปีก่อนโน้นที่แพร์เขียนให้จิณณ์ไม่สบาย วันก่อนหน้าแพร์ไม่สบายจริงๆด้วยแหละ"
"รู้สิ แพร์เป็นอะไรก็มาเขียนให้ผมเป็นด้วยตลอดเลย"
"นั่นสินะ" เธอตอบสั้นๆ
"ขนาดน้องหมีชมพูที่แพร์นอนกอดทุกวันยังมาปรากฎในภารกิจให้ผมนอนกอดด้วยเลย" ผมแซว ในมือปรากฎน้องหมีชมพูขึ้นมา แพร์ดูเขินนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร
"สรุปแล้วด้านนิสัยเราก็คล้ายๆกันเนอะ" แพร์พูด
"อืมม์ เฮฮา ลั้ลลา ขี้แกล้ง ขี้เหงา เหมือนกันแหละ" ผมตอบ
"แต่แพร์ขี้บ่นกว่าจิณณ์เยอะเลย"
"ผมก็ขี้บ่น แค่แพร์ไม่เขียนออกมาให้เห็นชัดๆ เท่านั้นเอง" ผมบอกขำๆ
"แล้ว.. แพร์คิดยังไงกับผม" ผมถาม เมื่อต่างฝ่ายต่างเงียบกันไป
"คิดว่าเป็นคนเดียวกัน" แพร์บอก "คิดว่าถ้าจิณณ์มีจริงๆคงเป็นเพื่อนที่สนิทกับแพร์มากๆ แล้วก็คงน่าหมั่นไส้มากๆเพราะจิณณ์จะรู้ทันเราไปซะทุกอย่างเลย"
"แพร์ก็รู้ทันผมเหมือนกันนั่นแหละ"
"ก็เราคือคนเดียวกันนี่นา" เธอหัวเราะ
เราคุยกันสัพเพเหระอีกซักพักก่อนจะบอกลากัน
.
.
.
แพร์รู้สึกเหมือนเพิ่งตื่นจากฝัน
สิ่งที่เธอได้คุยกับจิณณ์ยังติดอยู่ในหัว
แพร์มองกระดาษ ดินสอ และสีน้ำที่อยู่ตรงหน้า แล้วค่อยๆวาดภาพในจินตนาการออกมา
.
.
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้เพอร์เฟ็คสูงกว่ามาตรฐานมาก (100%)
S - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงสุดในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีนิลสุดแสนจะคลาสสิก มีมูลค่า +100 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เพอร์เฟ็คเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน |
+1,500,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง |
SILVER HONOR DEGREE TROPHY ถ้วยเกียรติยศเงินแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจผู้อำนวยการ |
- Narin's Comment:
- อ่านแล้วรู้สึกเหมือนอ่านจิณณ์สองคนคุยกัน
หรือจิณณ์กำลังพูดกับตัวเอง.. รู้สึกแปลกดีครับ
บรรยากาศออกมาสบายๆสมกับเป็นจิณณ์ ยิ่งมีจิณณ์
สองคนยิ่งดูชิลมากกว่าเก่า ชอบรูปเป็นพิเศษเลยครับ
น่าแปลกนะที่ใส่ชุดเหมือนกันแต่กลับไม่ได้ให้ความ
รู้สึกเหมือนคู่รัก แต่กลับเหมือนเพื่อนหรือพี่น้องมากกว่า
งานภาพละเอียด ดีเทลเยอะ นั่งมองได้เรื่อยๆเพลินตาดี
ตรงพื้นเหมือนจะมีแสงสะท้อนเงาของโซฟาที่ไม่รู้ว่าตั้งใจ
หรือไม่ตั้งใจ แต่เจ๋งดีครับ
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
|
|