LANGKA & DEAR STORY

[ผู้มาเยือนผู้มาเยือน]

EP.1 กำเนิดแลงก้า

ในวันที่เดียร์ต้องเก็บของที่รรเก่าในช่วงปิดเทอมเพื่อที่จะย้ายโรงเรียนนั้น ในขณะที่เดียร์กำลังเก็บของที่อยู่บนขั้นวางหนังสือในห้องอยู่นั้น จู่ๆก็มีเสียงเหมือนของกำลังขยับอยู่ข้างหลังชั้นวางหนังสือ เสียงนั้นทำให้เดียร์แทบกรี๊ดออกมาเพราะเดียร์เป็นเด็กที่ค่อนข้างจะกลัวผีมาก แต่ด้วยความสงสัยบวกกับความกล้าๆกลัวๆของเดียร์ทำให้เดียร์ค่อยๆดึงหนังสือออกมาทีละเล่มๆ จนสุดท้ายเดียร์ก็ได้พบกับต้นตอของเสียงที่ดังขึ้น มันไม่ใช่ผี ปีศาจ หรือ วิญญาณ อะไรทั้งนั้นแต่มันคือ จิ้งจกตัวน้อยที่ติดอยู่ในชั้นหนังสือนั่นเอง ด้วยความสงสารเดียร์เลยช่วยเจ้าจิ้งจกตัวน้อยนั้นขึ้นมาให้มันได้รอดชีวิต แล้วเดียร์จึงหันไปเก็บของต่อ แล้วอยู่ๆขณะที่เดียร์กำลังเก็บของอยู่นั้น ก็มีของตกลงมา พร้อมกับเสียงร้อง 'จุ๊จุ๊' ของเจ้าจิ้งจกตัวเดิม ทำให้เดียร์หลบได้ทันแบบเฉียดฉิว เมื่อเดียร์เก็บของเสร็จแล้ว กำลังที่จะเดินออกจากห้อง เดียร์ก็ได้เห็นว่า จิ้งจกตัวนั้น ก็วิ่งตามเธอออกมาด้วย เดียร์เห็นดังนั้นจึงเก็บมันขึ้นมาใส่ในกระเป๋าพร้อมกับเปิดรูแง้มๆเพื่อให้มันได้หายใจ พร้อมกับรีบวิ่งไปบอกพ่อกับแม่ว่า ตัวเองมีสัตว์เลี้ยงใหม่แล้ว พร้อมกับถามว่าควรตั้งชื่อว่าอะไรดี ทั้งๆที่พ่อกับแม่ยังไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวเลยว่าเป็นสัตว์อะไร แต่ด้วยความที่รักลูกมากๆ ทำให้ต้องยอมปล่อยให้ลูกของตัวเองเลี้ยงสัตว์เลี้ยงตัวใหม่ของเธอไปด้วยความเป็นห่วง
และแล้วเจ้าจิ้งจกตัวนั้น ก็ได้กำเนิดชื่อขึ้นมา ชื่อของมันคือ 'เจ้าแลงก้า' นั้นเอง!!!

[Nearmoki-2b]

เรื่องนี้แนวไหนคับ คงไม่ใช่รักโรแมนติกระหว่างเดียร์และแลงก้าใช่ไหม

[ผู้มาเยือนผู้มาเยือน]

เรื่องนี้แนวไหนคับ คงไม่ใช่รักโรแมนติกระหว่างเดียร์และแลงก้าใช่ไหม

อาจจะใช่ก็ได้นะคะ อยากรู้ต้องติดตามนะคะ555

[ผู้มาเยือนผู้มาเยือน]

EP.2

หลังจากวันนั้น เมื่อเดียร์ตั้งชื่อให้กับเจ้าจิ้งจกน้อยแลงก้าแล้ว

เดียร์ก็เริ่มศึกษาถึงวิธีการเลี้ยงจิ้งจก ซึ่งมันก็ทำให้เดียร์รู้ว่า จิ้งจก ชอบกินแมลงเหมือนกับกบ แถมมิหน่ำซ้ำจิ้งจกยังชอบกินข้าวสุกด้วย หลังจากที่เดียร์เลี้ยงแลงก้าแล้ว ยุงในห้องนอนเดียร์ก็หายไปแบบแทบจะหาไม่เจอเลย แถมปัญหาเรื่องแมลงในบ้านยังลดลงอีกด้วย เลยทำให้ทั้งพ่อและแม่ของเดียร์ค่อยๆยอมรับแลงก้าขึ้นเรื่อยๆ

จนสุดท้ายพ่อกับแม่ก็เริ่มที่จะเล่นกับแลงก้าเป็นเพื่อนเดียร์ ทำให้เดียร์หมดปัญหาในเรื่องการเลี้ยงแลงก้าไป
แต่แล้ววันนึงในขณะที่เดียร์กำลังเดินออกไปซื้อขนมในเซเว่นหน้าปากซอยบ้าน แลงก้าก็เกิดโดนแมวในซอยจับไป แลงก้าดิ้นตัวด้วยความเจ็บปวด เดียร์เห็นแบบนั้นเลยรีบวิ่งเข้าไปช่วย
แต่ก็เห๋นว่าหางแลงก้านั้นหลุดแล้ว ด้วยความตกใจเดียร์เลยร้องไห้แล้วรีบวิ่งเข้าไปหาพ่อกับแม่
เมื่อพ่อกับแม่เห็นก็ขำกันขึ้นมาทันที พร้อมกับบอกว่า
'หางจิ้งจกเดี๋ยวมันก็งอกขึ้นมาใหม่ได้ ไม่ต้องกลัวนะลูก'
เดียร์เลยหยุดร้องแล้วภาวนาให้แลงก้านั้นไม่เป็นอะไร และในที่สุดหลังจากผ่านไป 1 เดือน หางของแลงก้าก็งอกขึ้นมาใหม่ เย้ๆ!!!

[ผู้มาเยือนผู้มาเยือน]

แลงก้าน้อย!!

[Nearmoki-2b]

ตอนนี้มีสาระมากเลยครับ

[ผู้มาเยือนผู้มาเยือน]

EP.3

ตอนนี้ทำเสริมมาจากภารกิจ 35 นะคะ นึกถึงตอนนี้ทีไรเขินทุกทีเลย อร๊าย ><

เรื่องราวในคืนก่อนวันเรียนคาบคหกรรม

"แลงก้า~~~พรุ่งนี้เดียร์มีเรียนคหกรรม เดียร์ทำอะไรให้พี่คนนั้นดีน้า"

แลงก้าโดดขึ้นมาบนขาเดียร์แล้วส่ายหัว
บอกนัยๆว่า 'ไม่รู้อย่าถาม' แล้วก็วิ่งเข้าที่นอนตัวเองไป แล้วหลับไปอย่างสงบ

"อ้าว ก้า ทำไมทำกับเดียร์แบบนี้ ตื่นขึ้นมาก่อนเลยน้า"

เดียร์พูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจ พร้อมกับเขย่าที่นอนของแลงก้าเบาๆ

(เดี๋ยวพรุ่งนี้จะไม่ให้ข้าวกินเลยดีไหม ทำกันแบบนี้ได้นะ)

วันต่อมา

"ก้าๆ ตื่นได้แล้ว วันนี้ไม่มีข้าวนะ เดียร์งอนก้า เมื่อคืนไม่อยู่ช่วยเดียร์คิดเลย ปล่อยเดียร์นั่งคิดอยู่คนเดียว"

แล้วแลงก้าก็สำนึกผิดบวกกับความตะกละของคุณเธอ แลงก้าก็ไต่ขึ้นมาประจบเดียร์ เพราะหวังว่าจะได้กินข้าว

"อ่ะๆครั้งสุดท้ายแล้วนะ ถ้าก้าหนีเดียร์ไปนอนอีกนะ เดียร์จะไม่ให้ก้ากินข้าวแล้ว ไปหากินเอง"

พูดเสร็จเดียร์ก็วางข้าวให้แลงก้าพร้อมกับค่อยๆเคลื่อนมือไปให้แลงก้าวิ่งลง

"งั้นเดียร์ไปแล้วน้า บั้ยบาย อยู่ในห้องดีๆล่ะอย่าหนีไปไหนน้า"

แลงก้าเขย่าหัวเล็กน้อยพร้อมกับก้มหน้ากินต่อโดยไม่สนใจเดียร์อีกเลย
(อีจิ้งจกตะกละเอ้ย)

ตอนเย็น หลังจากเดียร์จัดการธุระส่วนตัวทุกอย่างเสร็จแล้ว

"กลับมาแล้วก้า วันนี้เดียร์เอาขนมไปให้คนๆนั้นแล้วแหละ กลัวพี่เขาจะรู้จังอ่ะ ทำยังไงดี กลัวมองหน้าไม่ติดอ่า ก้า~~ เดียร์ทำไงดี"
"แหมๆเอาขนมอะไรไปให้หนุ่มที่ไหนกันจ๊ะ เดียร์"

พี่แคลที่พี่งเดินเข้ามากล่าวแซวเดียร์ ทำให้เดียร์ถึงกับชะงัก ไปครู่ใหญ่ แล้วถึงจะพูดตอบ

"ก็...พี่มาร์ชอ่ะค่ะ >< เขิลจังเลย"
"ว้าว...งั้นพี่ไม่กวนละนะ ฝันดีจ๊ะ"

พี่แคลตัดบท แล้วเดินไปที่เตียงของตัวเองเตรียมเข้านอน ส่วนเดียร์เลยหันไปคุยกับแลงก้าต่อ ก็พบว่า แลงก้านั้นหนีเข้าไปนอนเรียบร้อยแล้ว

"อีกแล้วนะ ก้า พรุ่งนี้ไม่ต้องกินแล้วข้าวเนี่ย ปล่อยเดียร์ไว้ก่อนตลอดเลย ชิส์"

[Nearmoki-2b]

ผมขำเดียร์แอบด่า "อีจิ้งจกตะกละเอ้ย" ลั่นเลย ถึงกับหลุดหัวเราะทั้งๆที่อยู่คนเดียว

[ผู้มาเยือนผู้มาเยือน]

แต่งเองยังขำเลยค่ะ

ผมขำเดียร์แอบด่า "อีจิ้งจกตะกละเอ้ย" ลั่นเลย ถึงกับหลุดหัวเราะทั้งๆที่อยู่คนเดียว

[ผู้มาเยือนผู้มาเยือน]

ก้าออกจะตั้ลล้ากกกก

[ผู้มาเยือนผู้มาเยือน]

อันนี้แต่งไว้นานแล้วแต่ไม่ว่างลง เสริมเล็กๆน้อยๆจาก เควส 38 >///<

Ep.4 วันสงกรานต์

'วันนี้เป็นวันสงกรานต์
หนุ่มสาวชาวบ้านเบิกบานจิตใจจริงเอย
ตอนเช้าทำบุญ ทำบุญตักบาตร
ทำบุญร่วมชาติตักบาตรร่วมขันกันเอย
เข้าวัดแต่งตัว แต่งตัวสวยสะ
ไปสรงน้ำพระ ณ วันสงกรานต์กันเอย
ตอนบ่ายเราเริงกีฬา
เล่นมอญซ่อนผ้า เล่นสะบ้ากันเอย
ทำบุญทำทานสนุกสนานกันแล้ว
ขอเชิญน้องแก้วรำวงกันเอย'

เสียงเพลง รำวงวันสงกรานต์ ดังขึ้น

เดียร์ที่อยู่ในสภาพครึ่งหลับครึ่งตื่น ก็สะดุ้งขึ้นยืนทันที เมื่อนึกขึ้นได้ว่า วันนี้เป็นวันสงกรานต์

หลังจากอาบน้ำเสร็จ เดียร์ก็เดินตรงไปเซย์กู๊ดบายแลงก้า แล้ววิ่งออกไปเริ่มสงครามสาดน้ำกับเมอินทันที

--------------------------------------------

ตอนเย็น

'ก้า~ เดียร์กลับมาแย้ว เล่นสงกรานต์กันไหม'
'...'
'เงียบแบบนี้หมายความว่ายังไง งอนอะไรเดียร์อีก -3-'
'ได้! ไม่ตอบใช่ไหม’
‘นี่แหนะ!’ เดียร์สะบัดน้ำใส่แลงก้าเล็กน้อย พอให้เจ้าตัว สะดุ้ง
//มองแรง แลงก้าจ้องพร้อมกับสะบัดหางใส่เดียร์
‘นี่ๆจะหยิ่งไปไหมคะคุณแลงก้า~ ไหนๆงอนอะไรบอกเดียร์สิ๊’
‘หิวข้าวหรอ หรือ จีบสาวไม่ติด’
//แลงก้าจ้องพร้อมวิ่งไปไต่จานข้าว
‘อ้อ...หิวสินะ โอเคๆ เดี๋ยวเดียร์หยิบข้าวให้’
‘แต่สัญญานะว่าพอกินเสร็จแล้วจะเล่นน้ำกับเดียร์ง่ะ’
//แลงก้าส่ายหางไปมา
‘เย้ๆ หายงอนแล้ว >////<’

[pangkawjoaประธานนักเรียน]

แลงก้ามองแรง 55555+
ไทระชักสงสัยฮะว่าแลงก้านี่เป็นหนุ่มหรือเป็นสาวฮะ