Lesson 40 : ปัจฉิมนิเทศ

[Nearmoki-2b]

สวัสดีครับ

ตามไทม์ไลน์เนื้อเรื่องแล้วภารกิจนี้จะเป็นการย้อนเวลากลับไปจาก
ช่วงเวลาปัจจุบันสักเล็กน้อยนะครับ และเนื้อเรื่องในคราวนี้จะเป็น
เรื่องราววันที่ ครูไอน์ และ ครูจิณณ์ พึ่งเรียนจบหมาดๆ รวมทั้ง
เป็นช่วงเวลาที่ครูไอน์ยังเป็นประธานนักเรียน อยากรู้แล้วละซี่
ว่าภารกิจย้อนเวลาตัวนี่เกี่ยวกับอะไร เราตามไปดูกันเล๊ย?

ภารกิจนี้เป็นสิ่งที่ผมยินดีเป็นอย่างมาก เนื่องจากในที่สุดโรงเรียน
ของเราก็ได้ประสบความสำเร็จและดำเนินเรื่องมาถึงวันสำเร็จการ
ศึกษาของนักเรียนรุ่นแรก หรือก็คือ "วันปัจฉิมนิเทศครั้งแรก"
ของโรงเรียนควิ้นท์นั่นเอง

---

ตารางงานวันจบการศึกษานักเรียนมัธยมศึกษาปีที่หกรุ่นที่หนึ่ง

09.00 - 12.00 พิธีจบการศึกษาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา
ปีที่หก ณ.หอประชุมภายในตึก Convention Hall โดยได้
รับเกียรติจากผู้อำนวยการเป็นคนมอบใบจบการศึกษาให้นักเรียน
เป็นรายบุคคล ผู้อำนวยการทำการกล่าวอำลาและอวยพรนักเรียน
พร้อมทั้งการปราศรัยจากประธานนักเรียน อิสรา พัฒนาศักดิ์

12.00 - 18.00 นักเรียนสามารถร่วมแสดงความยินดีกับ
นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่หก ผู้ปกครองสามารถพานักเรียน
ไปเฉลิมฉลองได้ทั้งในและนอกโรงเรียน

18.00 - 22.00 งานเลี้ยงฉลองพิธีจบการศึกษานักเรียน
มัธยมศึกษาปีที่หก ณ.Convention Hall พิธีเริ่มด้วย
การปราศรัยจากตัวแทนนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่หก
Maxwell Sonner เวลา 18.30 - 19.00 น.
ณ.หอประชุม หลังจากการปราศรัยจบลงแล้วทางโรงเรียน
ได้จัดเตรียมอาหารค่ำไว้ให้แขกร่วมงานทุกคนภายใน
ลานประชุมตึก Convention Hall ผู้ร่วมงานสามารถ
อิ่มหนำสำราญและดื่มด่ำกับบรรยากาศงานเลี้ยงได้
ตลอดทั้งคืน

---

SUN 01/05/16 ; 00.00 TH - SUN 15/05/16 ; 23.59 TH

1.เขียนบรรยายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นภายในวันปัจฉิมนิเทศ
โดยมีเงื่อนไขการบรรยายดังต่อไปนี้

- เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นภายในวันปัจฉิมนิเนศ
(สามารถเลือกช่วงเวลาที่ประทับใจเป็นพิเศษขึ้นมาเขียนได้
ไม่จำเป็นต้องเขียนถึงเหตุการณ์ตลอดทั้งวัน)

- กรณีของนักเรียน ม.1 - ม.5 ให้เขียนเหตุการณ์
ระหว่างแสดงความยินดีกับรุ่นพี่ ม.6 อย่างน้อย 1 คน
(นักเรียนม.6 ได้แก่ ไอน์ จิณณ์ แม็กเวล ริแอร์)

2.วาดรูปประกอบนิยายโดยมีรูปนักเรียน ม.6
ที่จบการศึกษาร่วมด้วยอย่างน้อย 1 คน
(ไม่จำกัดจำนวนรูป)

วาดรูป 50%/งานเขียน 50%
เนื้อหาวัดจากการตอบโจทย์ภารกิจครบถ้วนและอารมณ์ร่วม
ที่ได้รับจากการอ่านว่าสามารถทำให้อินไปกับเนื้อหาได้มากน้อย
เพียงใด ภาพประกอบวัดตามสแตนด์ดาร์ทฝีมือรายบุคคล

---

✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้เพอร์เฟ็คสูงกว่ามาตรฐานมาก (100%)

S - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงสุดในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีนิลสุดแสนจะคลาสสิก มีมูลค่า +100 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เพอร์เฟ็คเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+1,500,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้ยอดเยี่ยมกว่ามาตรฐาน (80%+)

A - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีทับทิม สื่อถึงความหรูหรา มีมูลค่า +80 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ยอดเยี่ยมเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+1,250,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้โดดเด่นกว่ามาตรฐาน (75%+)

B - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีไพลิน สื่อถึงความลึกล้ำ มีมูลค่า +75 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ดีมากเป็นที่น่าพึงพอใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+1,000,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

✎ C. ผู้ที่ทำภารกิจได้ตามมาตรฐานทั่วไป (50%+)

C - CLASS STAMP ตราประทับระดับกลางในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีมรกต สื่อถึงความมั่นคง มีมูลค่า +50 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ปานกลางเป็นที่น่าพอใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+900,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

✎ D. ผู้ที่ทำภารกิจได้ต่ำกว่ามาตรฐานควรแก่การพัฒนา (35%+)

D - CLASS STAMP ตราประทับระดับต่ำในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีแอเมทิสต์ สื่อถึงความเรียบง่าย มีมูลค่า +35 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจผ่านเกณฑ์ตามที่ได้รับมอบหมายไว้

+800,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

---

❤ ของรางวัลพิเศษจากผู้อำนวยการ

.....ถ้วยรางวัลแต่ละชนิดจะถูกมอบให้กับ นักเรียน-อาจารย์ ที่มีผลงานสร้างสรรค์
เกินขอบเขตของจินตนาการ โดยระดับถ้วยเกียรติยศและจำนวนที่จะมอบให้นั้นขึ้น
อยู่กับผู้อำนวยการโรงเรียนเท่านั้น แม้ผลงานที่เพอร์เฟ็คแต่ถ้าขาดความสร้างสรรค์
ก็จะไม่ได้รับถ้วยรางวัลเกียรติยศก็เป็นได้ ในทางกลับกันหากผลงานไม่ได้สวยจน
น่าตะลึง แต่ถ้าหากมีความสร้างสรรค์ผู้อำนวยการก็สามารถมอบถ้วยเกียรติยศให้ได้...

GOLDEN HONOR DEGREE TROPHY ถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจผู้อำนวยการเป็นอย่างมาก

SILVER HONOR DEGREE TROPHY ถ้วยเกียรติยศเงินแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจผู้อำนวยการ

BRONZE HONOR DEGREE TROPHY ถ้วยเกียรติยศทองแดง มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าดึงดูดใจผู้อำนวยการ

---

★ Spectacular Award

.....รางวัล Spectacular จะถูกมอบให้สำหรับผู้ที่สร้างสรรค์ผลงานได้ประทับใจ
สปอนเซอร์จากบริษัท NOBLEMAN (EST.1990) เป็นอย่างมาก โดยผลงานนั้น
จะต้องมีเสน่ห์ในรูปแบบต่างๆที่ดึงดูดสายตาและจิตใจของสปอนเซอร์ ซึ่งไม่ได้ขึ้น
อยู่กับคุณภาพผลงานแต่อย่างใด แต่จะขึ้นอยู่กับความคิดสร้างสรรค์, จินตนาการ,
เสน่ห์ของผลงาน, ความกลมกล่อมของภาพรวม เป็นต้น ซึ่งผู้ที่ได้รับรางวัลนี้จะได้
รับการประกาศเกียรติคุณ ณ ความคิดเห็นที่ลงผลงาน และใต้ชื่อกระทู้ภารกิจในหน้า
กระดานภารกิจ พร้อมทั้งของรางวัลดังนี้...
** อ่านเพิ่มเติมเกี่ยวกับรางวัลนี้ได้โดย "คลิ๊กที่นี่" **

+1,000,000 CHIPS เหรียญตราที่ใช้ในการชำระค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในโรงเรียนหรือการร่วมกิจกรรมพิเศษที่ทางบริษัท NOBLEMAN จัดขึ้น โดยสามารถใช้แต้มสะสมจาก Spirit Point ในการแลกได้

+30 QUAINT ORE แร่ธาตุพิเศษที่พบได้ในบริเวณรอบโรงเรียน สามารถนำไปใช้แลกเป็นไอเทมต่างๆที่โรงเรียนกำหนดเอาไว้ได้ แร่ธาตุชนิดนี้จะหาได้ยากเป็นพิเศษ ถ้าไม่ได้เดินรอบโรงเรียนบ่อยๆก็จะไม่มีทางที่จะเจอแร่ธาตุชนิดนี้ได้เลย

---

❤ รางวัลโหวตขวัญใจมหาชน

GOLDEN HONOR DEGREE TROPHY ถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจนักเรียนกับอาจารย์และบุคลากรของโรงเรียนจนได้รับการโหวตมากกว่า 6 คนขึ้นไป

SILVER HONOR DEGREE TROPHYถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจนักเรียนกับอาจารย์และบุคลากรของโรงเรียนจนได้รับการโหวตมากกว่า 4 คนขึ้นไป

BRONZE HONOR DEGREE TROPHYถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจนักเรียนกับอาจารย์และบุคลากรของโรงเรียนจนได้รับการโหวตมากกว่า 2 คนขึ้นไป

[DJ. Alex Lam]

Part 1:

ติดตามตอนต่อไปได้ >> ที่นี่

[gotspinner]

เสียงปรบมือดังเกรียวกราวหลังจากที่ ผอ.นรินทร์ กล่าวคำอำลาและอวยพรให้กับนักเรียนที่จบการศึกษา
“หลังจากนี้ก็เป็นการร่วมแสดงความยินดีกับนักเรียนที่จบการศึกษานะครับ จะถ่ายรูป พูดคุย หรือมีทติ้งสังสรรค์ได้ทั้งในและนอกโรงเรียน อ้อ! แล้วอย่าลืมเวลาค่ำนะครับ ตั้งแต่ 18.00 น. เป็นต้นไป ทางโรงเรียนมีเรางานเลี้ยงฉลองให้กับนักเรียนที่จบการศึกษาด้วย ขอเรียนเชิญมาร่วมรับประทานอาหารเย็นและพบปะสังสรรค์ได้ตลอดทั้งคืน โอเค หลังจากนี้ทุกคนก็แยกย้ายได้ครับ แล้วพบกันตอนเย็นนะครับ ขอบคุณครับ”
เสียงปรบมือดังขึ้นก้องหอประชุมอีกครั้ง แล้วทุกคนก็ค่อยๆทยอยลุกจากที่นั่งและแยกย้ายกันไปแสดงความยินดีให้กับนักเรียนที่จบปีการศึกษา
…
บริเวณหน้า Convention Hall นักเรียนและผู้ปกครองที่มาร่วมงานต่างร่วมแสดงความยินดี ถ่ายรูป และมอบของที่ระลึกให้กับนักเรียนที่จบการศึกษา
ในระหว่างที่ทุกคนกำลังร่วมถ่ายรูปแสดงความยินดีกับรุ่นพี่ ขณะนั้น ริน สุขโข นั่งกำลังครุ่นคิดอย่างหนักว่าจะเตรียมของที่ระลึกอะไรดีไว้สำหรับรุ่นพี่ เพราะตอนนี้ยังคิดไม่ออกเลย เพราะตอนเย็นจะต้องมอบของที่ระลึกให้แล้ว

“มีเรื่องกลุ้มอะไรอยู่หรอน้องแว่น นั่งทำหน้าเครียดเชียว” เสียงชายคนหนึ่งดังขึ้น
“อ่ะ! เอ่อ…” รินตกใจนิดๆ ลุกลี่ลุกลนจับไอแพดขึ้นมารีบพิมพ์
“[สวัสดีค่ะพี่จิณณ์ ก็มีเรื่องกลุ้มนิดๆ ล่ะค่ะ คือว่ารินคิดว่าจะมอบของที่ระลึกให้รุ่นแต่ก็ยังคิดไม่ออกเลยว่าจะให้อะไรดี]” รินพิมพ์ด้วยความเร็วแสงแล้วแปลงออกมาเป็นเสียงพูดผ่านไอแพด
จิณณ์ “……..”
“อ่าว! ลืมไปเลยว่าพี่จิณณ์มีปัญหาทางการได้ยิน” รินคิดขึ้นได้แล้วรีบยกไอแพดที่พิมพ์เป็นข้อความให้จิณณ์อ่าน
“อ้อ! อย่างนี้นี่เอง กลุ้มใจเรื่องนี้สินะ เอางี้ ใช้ไอแพดรินถ่ายรูปกับพี่เป็นที่ระลึกก็ได้นะ”
รินนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง “อ่ะจริงสิ! ไอแพด!!!”
-พี่จิณณ์คะ ช่วยมานั่งที่ม้านั่งข้างรินหน่อยสิคะ หนูรู้แล้วค่ะว่าจะทำอะไรเป็นที่ระลึกให้พี่จิณณ์ดี- รินพิมพ์เป็นข้อความแล้วให้จิณณ์อ่าน
“อ่ะๆ ได้สิ”
-นั่งนิ่งๆนะคะ ^___^-
“จะทำอะไรหนอ -3-”
หลังจากจิณณ์นั่งลง รินก็เริ่มละเลงนิ้วลงบนไอแพด
ผ่านไปประมาณ 10 นาที ภาพร่างการ์ตูนรูปหน้าของจิณณ์บนไอแพดของรินก็ตัดเส้นเสร็จ
“ว้าว นี่น้องรินวาดรูปพี่หรอ โห วาดในไอแพดด้วย สวยนะเนี่ย”
-เหลือลงสีค่ะ รอก่อนนะคะ  - รินค่อยๆบรรจงละเลงนิ้วบนไอแพดต่อไป
20 นาทีต่อมา ภาพที่รินวาดก็ลงสีเสร็จ
-เสร็จแล้วค่ะ นี่ถือซะว่าเป็นของที่ระลึกสำหรับพี่จิณณ์นะคะ- รินยื่นไอแพดที่มีที่มีข้อความพร้อมรูปของจิณณ์ให้จิณณ์ดู
“โอ้ สวยมากเลย นี่น้องรินวาดในไอแพดได้เก่งเลยนะนี่ ขอบคุณมากนะ”
รินยิ้มรับประมาณจะพูดว่า “ขอบคุณค่ะ”
“เอางี้! วาดแลกกันดีกว่า เดี๋ยวพี่วาดให้น้องรินบ้าง”
รินยิ้มพยักหน้าเหมือนจะพูดว่า “เอาสิคะๆ”
จิณณ์เริ่มละเลงนิ้วลงบนไอแพดของริน
ผ่านไปประมาณ 30 นาที รูปการ์ตูนหน้ารินก็เสร็จ
“อ่ะนี่ รูปน้องริน เป็นไง น่ารักเหมือนตัวจริงไหม” จิณณ์ยื่นไอแพดคืนให้กับริน
-สวยมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ- ทั้งสองยิ้มให้กัน ใบหน้าที่เป็นกังวลของรินก่อนหน้านั้นยิ้มไปพร้อมกับจิณณ์อย่างมีความสุข
-เดี๋ยวรินจะเอาไปปริ้นและใส่กรอบมาให้พี่จิณณ์ตอนเย็นนะคะ-
“อ่ะ ได้สิ พี่จะรอนะ ^^”
-ขอบคุณค่ะพี่จิณณ์-
“จริงสิ เรายังไม่ได้ถ่ายรูปด้วยกันเลย มันแต่วาดรูปให้กันนี่นะ 5555”
“เฮ้! นั่งทำไรอยู่เพื่อน กำลังจีบน้องใหม่หรอ นี่เราจะจบออกไปแล้วนะ จะมีเวลาให้น้องเขาไหมเนี่ย 5555” เสียงพูดเสียงดังจนเหมือนจะตะโกนของแม็กเวลดังขึ้น
รินสะดุ้งเล็กน้องเพราะเสียงของแม็กเวล จิณณ์เห็นท่าทางของรินทำให้รู้ได้เลยว่าแม็กเวลใส่หูฟังฟังเพลงเสียงดังจนพูดเสียงดังออกมาทำให้รินตกใจ
“ฉันบอกนายกี่ครั้งแล้วว่าถ้าจะพูดกับคนอื่นให้ถอดหูฟังออกก่อนจะได้ไม่พูดเสียงดัง เห็นไหมน้องเขาสะดุ้งเลย ถึงฉันจะไม่ได้ยินก็เหอะแต่สงสารคนอื่น” จิณณ์มองหน้าเทศนาแม็กเวล
“แหะๆ โทษทีๆ” แม็กเวลถอดหูฟังออก
“ว่าแต่น้องริน แม็กเวลมันพูดว่าอะไรอ่ะ”
รินละเลงนิ้วพิมพ์ข้อความที่แม็กเวลพูดเมื่อกี้ให้จิณณ์อ่าน
“อ่อ เปล่าซะหน่อย ก็แค่น้องรินมอบของที่ระลึกให้น่ะ” จิณณ์ปฏิเสธพร้อมขอรูปไอแพดจากรินมาให้เพื่อนดู
“โห นี่หรอของที่ระลึก วาดสวยจัง วาดให้พวกพี่มั่งสิ” แม็กเวลพูดพร้อมกับรับรูปในไอแพดมาดู
รินยื่นมือไปที่ไอน์เหมือนจะบอกว่าขอไอแพดคืน รินรับไอแพดคืนมาแล้วก็ละเลงนิ้วพิมพ์ด้วยความเร็วแสง
“[ได้สิคะ แต่เรามาถ่ายรูปด้วยกันก่อนดีไหมคะ เป็นที่ระลึกที่รุ่นพี่เรียนจบแล้ว ยินดีด้วยนะคะ]”
“ได้เลย” สิ้นเสียงไอแพด จิณณ์อ่านข้อความเสร็จ แม็กเวลกับจิณณ์ก็ขานรับพร้อมกัน
“เอ้า! 3… 2… 1… เป๊ปซี่!”

แชะ!!! 

…

19.00 น. หลังจากนักเรียนที่จบการศึกษากล่าวคำปราศรัยเสร็จ
“เอาล่ะครับ หลังจากนี้ขอเชิญทุกท่านอิ่มหนำสำราญกับอาหารและดื่มด่ำสังสรรค์กับบรรยากาศในงานเลี้ยง และเชิญพบกับสองสาวที่จะมาบรรเลงดนตรีให้บรรยากาศในค่ำคืนนี้เต็มไปด้วยความฟิน ประธานนักเรียนแคโรไลน์ ลอสกันกับน้องใหม่ รินทร์ สุขโข ขอให้ทุกท่านมีความสุขในค่ำคืนนี้ ขอบคุณครับ”
เสียงปรบมือดังขึ้นก้องไปทั่วงานพร้อมเสียงดนตรี เพลง “Canon” ที่ค่อยๆบรรเลงขึ้น

***เพลง Canon เป็นเพลงที่สามารถเล่นและสื่อออกมาได้หลายอารมณ์ ขึ้นอยู่กับจังหวะและไดนามิคที่เล่นออกมาทั้งสนุก มีความสุข เศร้า เหงา คิดถึง รัก ***

บริเวณโต๊ะหน้าเวทีที่รุ่นนักเรียนที่จบการศึกษานั่งรับประธานอาหาร ไอน์กำลังนั่งหลับตาฟังเพลงที่ค่อยๆบรรเลง(ถึงไม่หลับตาก็มองไม่เห็นอยู่แล้ว แต่หลับตาเพื่อความฟินในการดื่มด่ำกับเสียงดนตรี) แม็กเวลไม่สวมหูฟังจากปกติที่จะชอบสวมหูฟังตลอดกำลังใช้มือถืออัดเสียงดนตรีที่กำลังบรรเลง ริแอร์ค่อยกินอาหารและนั่งฟังดนตรีอย่างสงบ จิณณ์ถึงแม้จะไม่ได้ยินเสียงแต่สายตาเขาจ้องมองไปบนเวทีสายตาเหมือนจะบ่งบอกว่าแค่มองเห็นก็ได้ยินเสียงดนตรีแล้ว นั่นทำให้จิณณ์รู้สึกได้ถึงความไพเราะของเสียงดนตรี
“คิดถึงจังน๊า นี่ 6 ปีแล้วหรอเนี่ย ผ่านอะไรกันมาเยอะเลยเนอะ หลังจากนี้คงคิดถึงพวกนายแย่เลย ฉันดีใจจริงๆที่ได้มาเรียนที่โรงเรียนนี้ และได้มีพวกนายเป็นเพื่อน” ไอน์พูดขึ้นขณะที่กำลังหลับตาฟังเพลงอยู่
“เฮ้ย! อย่าเพิ่งพูดดิวะ ฉันกำลังอัดเสียงเพลงอยู่ โธ่ว! มีเสียงแทรกเลย” แม็กเวลพูดพร้อมกับตบบ่าของไอน์จนไอน์สะดุ้ง
“เฮ้ๆ พวกนายทำอะไรไม่เข้ากับบรรกาศเลยนะ” จิณณ์พูดขึ้นขณะที่สายตายังจ้องไปบนเวที
“ยังกับนายได้ยินเสียงดนตรีงั้นล่ะ!!!” แม็กเวลตะโกนใส่จิณณ์แต่จิณณ์ก็ยังเฉย ส่วนริแอร์ยังตั้งหน้าตั้งตากินอยู่เงียบๆ
“ก็จริงอย่างที่ไอน์พูดนะคะ คงคิดถึงเพื่อนและครูอาจารย์ โรงเรียนแย่เลย” ริแอร์เงยหน้าจากการกินขึ้นมาพูดและยิ้มให้กับทุกคน ไอน์ แม็กเวลนิ่ง หันหน้ามาทางริแอร์ แม้กระทั้งจิณณ์ที่ไม่ได้ยินเสียงยังสัมผัสได้ถึงปฏิกิริยาของรอแอร์
“เพลงนี้ทำให้คิดถึงวันเวลาที่เราผ่านด้วยกันมา ดูพวกน้องๆสิคะ สนุกสนานมีความสุขกันใหญ่ ก็เหมือนกับพวกเราสมัยนั้นล่ะนะคะ สนุกจริงๆ หลังจากนี้ทุกคนก็ต้องแยกย้ายไปตามความฝันของตัวเอง หรือบางคนอาจจะได้กลับมาเป็นครูที่โรงเรียนเราก็ได้ จริงสินะคะ คุณครูจะคิดถึงพวกเราไหมนะ รุ่นน้องจะคิดถึงพวกเราไหมนะ พวกเราก็คงคิดถึงทุกคนในโรงเรียนนี้เหมือนกัน จริงสิคะ เรายังไม่ได้ทำหนังสือรุ่นเลย รวมภาพพวกเราและโรงเรียน ทำกี่เล่มดีน๊า ใช่ๆ ทำแจกทุกคนเลย เอารูปหลุดๆ บ้าๆ ฮาๆ เยอะๆ เลย โดยเฉพาะรูปของแม็กเวล ฮ่าๆๆๆ ทุกคนว่าไงคะ?”
“ตามใจเธอเลย เรื่องหนังสือต้องยกให้เธออยู่แล้วนี่” ไอน์ แม็กเวล พูดขึ้นพร้อมกัน ส่วนจิณณ์พยักหน้า
“งานนี้รูปหลุดๆตู รุ่นน้องฮาจนตูไม่มีซอกหลืบซุกหัวแน่ = =’” แม็กเวลนึกจำนวนภาพหลุดของตนเองที่ได้ขึ้นหนังสือแล้วมีรุ่นน้องอ่านและหัวเราะก๊าก


บรรยากาศในงานเป็นไปอย่างราบรื่นพร้อม เสียงหัวเราะ เสียงพูดคุย อาหาร เสียงดนตรี ผสมกลมกลืนจนเหมือนจะค่อยๆยืดเวลาแห่งการจากลาของนักเรียนที่จบการศึกษาออกไปได้

บรรยากาศจบลงด้วยสิ้นเสียงกล่าวปิดงานของ ผอ. เสียงปรบมือตัวเกรียวกราวลั่นทั่วงาน รอยยิ้มปลื้มปิติ ผอ. และครูคนอื่นๆ ที่ได้ส่งลูกศิษย์ขึ้นฝั่งได้ รอยยิ้มมิตรภาพของเพื่อนที่จะจดจำกันไปตลอด การเริ่มต้นประสบการณ์ของนักเรียน ม.1 และสานสัมพันธ์เพื่อนกันต่อของนักเรียน ม.2-ม.5 การเริ่มต้นเป็นพี่ใหญ่และเป็นแบบอย่างที่ดีของ ม.5 ที่กำลังจะขึ้น ม.6 และภารกิจของ ผอ. และครู ที่จะส่งขึ้นฝั่งลูกศิษย์ในรุ่นต่อไป

หลัง ผอ. กล่าวปิดงานเสร็จ…

“อ่าว สวัสดีน้องริน” รินเดินมาหาจิณณ์พร้อมกรอบรูป 2 รูป ที่ถืออยู่ในมือ
“ว้าวๆ มาแล้วๆ รูปของพี่กับจิณณ์ใช่ไหม” แม็กเวลลุกจากเก้าอี้รีบไปรับของที่ระลึกจากน้องรินพร้อมกับที่รินยื่นของที่ระลึกให้
“ขอบคุณมากนะครับ” เสียงแม็กเวลและจิณณ์กล่าวขอบคุณพร้อมกัน
“[ด้วยความยินดีค่ะ]” รินยิ้มตอบ
“ว้าว! สวยจังเลย น้องรินวาดให้พี่บ้างสิคะ” เสียงของริแอร์ดังขึ้นหลังจากได้เห็นรูปของแม็กเวลและจิณณ์
“หือ! อะไรหรอ? ของที่ระลึกอะไรกันหรอ รูปวาดหรอ” ไอน์ลุกลี่ลุกลุกเหมือนอยากจะเห็นของที่ระลึกนั่น
“[ได้ค่ะ เดี๋ยวรินวาดให้ทุกคนเลยนะคะ แต่ตอนนี้เรามาถ่ายรูปด้วยกันก่อนดีไหมคะ]”

“เอ๋า 3… 2… 1… เป๊ปซี่!!!”

แชะ!!!

- Fin -

---

✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้ยอดเยี่ยมกว่ามาตรฐาน (80%+)

A - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีทับทิม สื่อถึงความหรูหรา มีมูลค่า +80 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ยอดเยี่ยมเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+1,250,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

Narin's Comment:

[Nearmoki-2b]

After Party:

[ผู้มาเยือนผู้มาเยือน]

เขินจัง..


EDIT:: มาส่งภารกิจครับ

Spoiler:

✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้ยอดเยี่ยมกว่ามาตรฐาน (80%+)

A - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีทับทิม สื่อถึงความหรูหรา มีมูลค่า +80 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ยอดเยี่ยมเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+1,250,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

Narin's Comment:

[pangkawjoaประธานนักเรียน]

...นี่เป็นวันที่คึกคักอีกวัน...

    เวลานี้เป็นเวลาที่พิธีจบการศึกษาของรุ่นพี่มัธยมหกกำลังดำเนินอยู่ ผมคิดว่าพิธีนี้เป็นพิธีที่ศักดิ์สิทธิ์และเป็นเกียรติมาก มันเหมือนการยอมรับเหล่านักเรียนว่าเติบโตอย่างมีคุณค่าและจบการศึกษาอย่างมีคุณภาพ เพราะมีพิธีจบการศึกษาเลยทำให้พวกรุ่นพี่ต่างยุ่งกันใหญ่ ผมก็หวังว่าพิธีจะผ่านไปด้วยดีนะ แล้วสิ่งที่ผมรอคอยต่อจากนั้นก็คือ...หลังพิธีจบการศึกษาล่ะครับ!

    หลังจบพิธีแล้วนักเรียนชั้นต่างๆ สามารถเข้าไปแสดงความยินดีได้ ผมเองก็อยากเข้าไปแสดงความยินดีด้วยเหมือนกัน ไม่ว่าจะเป็นรุ่นพี่ไอน์ รุ่นพี่จิณณ์ รุ่นพี่แม็กเวล หรือรุ่นพี่ริแอร์ก็ตาม ทุกคนใจดีกับผมมากเพราะงั้นผมต้องแสดงความยินดีออกไปให้เต็มที่...โอ๊ะ! รออยู่หน้าหอประชุมสักพักก็เห็นพวกรุ่นพี่เดินออกมาจากตึกแล้ว โชคดีจริงๆ เลยครับที่เห็นรุ่นพี่ไอน์กับรุ่นพี่จิณณ์เดินมาโน่นแล้ว

    นี่ถ้าผมพูดได้ผมคงตะโกนเรียกเสียงดังไปแล้ว แต่ในเมื่อผมพูดไม่ได้ งั้นคงรอช้าไม่ได้แล้วครับต้องรีบเข้าไปหาพวกพี่ๆ แล้ว

    ผมวิ่งเหยาะๆ ตรงไปทางพวกรุ่นพี่ อีกไม่เท่าไหร่ก็จะถึงตัวเป้าหมายแล้วแต่ว่า...ก่อนที่ผมจะไปถึงฝั่งฝัน (?) ก็มีเด็กผู้หญิงสี่ห้าคนไปล้อมรุ่นพี่ไอน์กับรุ่นพี่จิณณ์ไว้ แล้วจากสี่คนก็กลายเป็นสิบเลยครับ!!! ไม่เพียงแค่รุ่นพี่สองคนนี้เท่านั้นที่โดนล้อม แม้แต่รุ่นพี่แม็กเวลกับรุ่นพี่ริแอร์ก็โดนด้วย โดยเฉพาะรุ่นพี่แม็กเวลเนี่ยโดนสาวล้อมเยอะกว่าใครเพื่อนเลยครับ ก็รุ่นพี่เขาหล่อเทพนี่นะ ฮ่าๆๆ...ฮ่า...

    เดี๋ยวนะ...ไทระ...นี่มันใช่เวลามาหัวเราะไหม! ตอนนี้ต้องไปแสดงความยินดีกับรุ่นพี่สิ!

    เมื่อคิดได้แบบนั้นผมก็พยายามจะแทรกตัวฝ่ากลุ่มนักเรียนหญิงเข้าไปแต่ก็ไม่สำเร็จ ผมโดนกระแทกออกมาเลยแถมดูท่าพวกนั้นคงจะคุยกับพวกรุ่นพี่อีกยาวแน่ ถึงจะเจ็บใจก็เถอะแต่ผมก็พยายามอดกลั้นใจไว้แล้วคิดว่าค่อยแสดงความยินดีในงานเลี้ยงที่จะจัดขึ้นช่วงค่ำก็ได้ เพราะตอนนั้นทุกคนน่าจะแสดงความยินดีกันไปจนหนำใจแล้วล่ะ คงเหลือพื้นที่ไว้ให้ผมได้เข้าใกล้รุ่นพี่บ้าง

    ผมกำลังจะเดินผละออกไปจากตรงนี้แต่ก็ไม่วายหันไปแอบแลบลิ้นแก้แค้นใส่พวกสาวๆ ที่ล้อมพวกรุ่นพี่อยู่ นี่ผมไปติดนิสัยแบบนี้มาจากใครเนี่ย!? แต่ช่างเถอะครับ ไปเตรียมตัวสำหรับงานเลี้ยงดีกว่า

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    และแล้วช่วงเวลางานเลี้ยงก็มาถึง งานถูกจัดขึ้นที่หอประชุมของตึก Convention Hall ครับ ที่จริงงานมันก็สนุกอยู่หรอกแต่ผมกำลังเซ็งตัวเองที่คิดผิดอย่างมหันต์ ทั้งที่คิดว่าสาวๆ พวกนั้นน่าจะแสดงความยินดีกับพวกรุ่นพี่เสร็จแล้วซะอีก กลับกลายเป็นว่าพวกเธอยังคงตามติดรุ่นพี่แจเลยครับ อะไรมันจะติดรุ่นพี่ขนาดนั้นเนี่ย!

    ผมมองพวกร่นพี่ที่ถูกล้อมแล้วก็ถอนหายใจกับตัวเองก่อนจะเดินไปโซนของหวานเพราะอยากหาเค้กใส่ท้อง กินของหวานสักหน่อยอาจจะช่วยให้สมองแล่นแล้วคิดออกก็ได้ว่าจะเข้าไปแสดงความยินดีกับรุ่นพี่ยังไงดี ผมรีบหยิบเค้กขึ้นมาโดยไม่ได้ดูให้ดีว่ามันเป็นเค้กอะไรกันแน่แต่หวังว่าคงไม่ใช่เค้กมาม่าแล้วกันนะครับ เพราะเค้กมาม่าน่ะ...ช่างเถอะครับ ละไว้ในฐานที่เข้าใจละกันครับ ฮ่าๆ

    โอ้...เค้กช็อกโกแลตซะด้วย อร่อยมากๆ เลยครับ ผมนี่รีบกินเลยเพราะมันทั้งอร่อยและเพราะอยากให้หัวสมองแล่น และด้วยความที่รีบร้อนไปหน่อยแล้วทำให้เค้กติดอเลยครับ!!! ผมรีบวางจานใส่เค้กลงแล้วไอแบบไม่มีเสียงพลางหันซ้ายหันขวาหวังหาน้ำดื่ม ตอนนี้ผมรู้เลยครับว่าเวลารีบๆ นี่มักจะหาอะไรไม่เจอ ผมหาน้ำไม่เจออ่ะ น้ำอยู่ไหนนน ไอ วอท ทู วอเตอร์!!!

    !?
    แล้วเหมือนสวรรค์จะได้ยินเสียงภาวนาของผม อยู่ๆ ก็มีแก้วน้ำมาอยู่ตรงหน้า วินาทีนี้ผมไม่สนใจอะไรแล้วครับรีบคว้าน้ำนั่นมาดื่มทันที พอดื่มเสร็จถึงได้รู้ว่าคนที่ยื่นให้คือรุ่นพี่จิณณ์นั่นเอง แถมรุ่นพี่ไอน์ก็ยืนอยู่ข้างๆ ด้วยครับ ผมเห็นรุ่นพี่จิณณ์ขยับปากพูดอะไรสักอย่างซึ่งผมไม่ได้ยินแต่คาดว่าคงเป็นเรื่องที่ผมกินเค้กจนติดคอเพราะรุ่นพี่เขาลูบหลังผมไปด้วยครับ

    ผมพักหายใจหายคอเล็กน้อยแล้วส่งภาษามือว่า "ขอบคุณ" ไปให้รุ่นพี่จิณณ์ พี่เขายิ้มแล้วหันไปพูดบางอย่างกับรุ่นพี่ไอน์จากนั้นทั้งคู่ก็ยิ้มมาอีก สงสัยคงคุยเรื่องผมแน่ๆ รู้สึกเขินจัง...จริงสิ! ตอนนี้ไม่มีพวกสาวๆ อยู่ด้วยนี่นา ถึงไม่รู้ว่าพวกรุ่นพี่ปลีกตัวออกมาได้ยังไงก็เถอะแค่ก็ถือเป็นโอกาสที่ดีที่ผมจะได้แสดงความยินดีกับรุ่นพี่ ผมเดินเข้าไปใกล้รุ่นพี่ทั้งสองอีกหน่อยแล้วดึงแขนเสื้อของทั้งคู่เบาๆ รุ่นพี่จิณณ์หันมาเอียงคอสงสัยใส่ว่ามีอะไรหรือเปล่า ส่วนรุ่นพี่ไอน์ถึงพี่เขาจะมองไม่เห็นแต่ก็เลิกคิ้วแกมสงสัยเช่นกัน ผมเลยส่งยิ้มแล้วล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงหวังจะหยิบกระดาษกับปากกาออกมาเขียนแสดงความยินดี แต่ว่า...

    ทำไมไม่มีทั้งกระดาษและปากกาเลยล่ะ! หรือว่าไปทำหล่นไว้ที่ไหน!!

    ผมพยายามค้นทั่วตัวแต่ก็ไม่มี ทางด้านพวกรุ่นพี่ก็ยิ่งทำหน้าสงสัยมากขึ้น แย่ล่ะ...ถ้าผมไม่รีบทำให้พวกพี่เขารู้ว่าผมอยากแสดงความยินดีมากขนาดไหนมีหวังผมนอนไม่หลับแน่ๆ เอาไงดีๆ มีวิธีอื่นนอกจากเขียนไหม ผมเองก็ไม่สามารถเปล่งเสียงออกมาตามปกติได้ รุ่นพี่ไอน์ก็มองไม่เห็น จะมีวิธีไหนที่จะสื่อสารกันเข้าใจและรวดเร็วบ้างไหม วิธีไหนดี...

    อ๊ะ!
    เหมือนผมจะฉุกคิดวิธีหนึ่งขึ้นมาได้ ไม่รู้หรอกว่าจะได้ผลไหมแต่ก็ต้องลองดู ผมขยับเข้าไปใกล้พวกรุ่นพี่อีกนิด และก่อนที่พวกเขาจะสงสัยกันมากกว่าดิมผมก็เอื้อมมือไปคว้ามือขอรุ่นพี่ไอน์กับรุ่นพี่จิณณ์มาคนละข้างแล้วมกุมมันไว้ ผมใช้ทั้งสองมือโอบอุ้มมือของพวกรุ่นพี่เอาไว้พร้อมกับถ่ายทอดความรู้สึกยินดีผ่านไออุ่นจากฝ่ามือสู่ฝ่ามือ ไม่เพียงเท่านั้นผมยังส่งยิ้มอ่อนไปให้ทั้งสองคนด้วย ผมคิดว่าการที่เราจับมือกันอย่างอ่อนโยนเป็นอีกวิธีหนึ่งที่แสดงถึงความยินดีและดีใจได้ ไม่รู้ว่าความรู้สึกของผมจะถ่ายทอดออกไปได้มากแค่ไหน แต่ที่สุดแล้วทั้งรุ่นพี่ไอน์และรุ่นพี่จิณณ์ต่างส่งยิ้มขอบคุณกลับมาพร้อมกัน

    รุ่นพี่จิณณ์ผละมือออกไปก่อนทำให้ผมต้องปล่อยมือ แล้วจากนั้นรุ่นพี่จิณณ์ก็ขยี้หัวผมเล่นอย่างเอ็นดู แถมรุ่นพี่ทั้งสองยิ่งยิ้มกว้างขึ้นไปอีก ปกติผมไม่ชอบเลยที่ตัวเตี้ยแต่ผมจะชอบความเตี้ยของตัวเองสักวันแล้วกัน เพราะมันทำให้ผมถูกรุ่นพี่ลูบหัวอย่างอ่อนโยนและทำให้รู้ด้วยว่าทั้งรุ่นพี่จิณณ์และรุ่นพี่ไอน์ต่างก็เข้าใจแล้วว่าผมน่ะ...

   

"ยินดีด้วยนะครับรุ่นพี่ที่จบการศึกษาแล้ว"

    ผมอยากจะบอกอย่างนี้จริงๆ...

---

✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้เพอร์เฟ็คสูงกว่ามาตรฐานมาก (100%)

S - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงสุดในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีนิลสุดแสนจะคลาสสิก มีมูลค่า +100 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เพอร์เฟ็คเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+1,500,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

GOLDEN HONOR DEGREE TROPHY ถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจผู้อำนวยการเป็นอย่างมาก

Narin's comment:

[ผู้มาเยือนผู้มาเยือน]

Lesson 40:

✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้ยอดเยี่ยมกว่ามาตรฐาน (80%+)

A - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีทับทิม สื่อถึงความหรูหรา มีมูลค่า +80 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ยอดเยี่ยมเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+1,250,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

Narin's Comment:

[ผู้มาเยือนผู้มาเยือน]

PART I:

PART II:

ปล. ว่าจะเขียนตอนเสริมของพี่ทิวพี่เติ้ลและก็พวกทีมฟุตบอลของภูมิ แต่ไม่ได้เริ่มสักทีครับ ไม่ต้องแปลกใจว่าไม่คุ้นกับตลค.สองคนนี้

---

✎ C. ผู้ที่ทำภารกิจได้ตามมาตรฐานทั่วไป (50%+)

C - CLASS STAMP ตราประทับระดับกลางในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีมรกต สื่อถึงความมั่นคง มีมูลค่า +50 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ปานกลางเป็นที่น่าพอใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+900,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

Narin's Comment:

[ผู้มาเยือนผู้มาเยือน]

ท้องฟ้าแจ่มใสในยามเช้าที่แสนอบอุ่น เด็กหนุ่มกำตื่นขึ้นมาจากห้วงนิทราอันแสนยาวนาน จากนั้นก็ลุกขึ้นมา
บิดตัวไปมานิดหน่อย แล้วก็เดินไปทำกิจธุระส่วนตัว
" งืม...." เสียงแจ๊บปาก ลั่นในห้องน้ำ ผมที่พึ่งจะตื่นนอน ก็อาบน้ำ ล้างหน้า แปลงฟัน และก็แต่งตัวไป
รับประทานอาหารเช้าที่โรงอาหารแล้วพอผมไปถึงที่โรงอาหาร เสียงโวยวายเจี๊ยวจ๊าว ตามประสาเด็กๆ
ในโรงเรียนก็ดังลั่นเข้าหูผม ผมก็ไม่ใส่ใจอะไร ไปรับอาหาร แล้วก็มานั่งกินให้เรียบร้อย ผมนั่งทานไปสักพัก
ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นข้างผม
" ขอนั่งด้วยได้มั้ยคะ "
เป็นเสียงโปรแกรมแน่ๆ ผมจึงหันไปทิศของจุดกำเนิดเสียง ปรากฎ หญิงสาวใส่หูฟัง มือข้างนึงถืออาหาร อิกข้างถือ
โทรศัพท์เครื่องใหญ่ นั่นคือ ริน สุขโข เด็กสาวผู้ที่ไม่สามารถพูดได้ จำเป็นต้องใช้โทรศัพท์เป็นตัวกลางสื่อสารระหว่าง
เค้ากับคนอื่น



" ได้ครับ"  ผมพูดแล้วเขยิบที่ให้ว่างๆ รินก็มานั่งกินข้าวเช้าด้วยกัน
.
.
.
กินเสร็จแล้วก็เก็บจานช้อน จากนั้นก็แยกย้ายกันไปทำธุระของตัวเอง ผมเดินไปนั่งม้านั่งใกล้ๆ ทันใดนั้น
เสียงประชาสัมพันธ์ ก็ได้ดังขึ้น
" ขอให้นักเรียนทุกคน มาประชุมพร้อมกันที่ convention hall ภายในเวลา 09.00 ด้วยนะครับ"
พี่แม็กเวลได้ ประชาสัมพันธ์เรื่องของวันสำคัญสำหรับวันนี้
" อ่อ...วันนี้เป็นวันปัจฉิมนิเทศของพี่ม.6 นี่นา" ผมพึ่งนึกออก ว่าวันนี้ เป็นวันปัจฉิมนิเทศ แต่ผมยังไม่เตรียมของขวัญให้พี่ๆเลย
ผมคิดอะไรหรอก ผมก็เลยกลับไปที่ห้องชมรม เตรียมของ วัตถุดิบต่างๆ ที่จะทำของขวัญให้พี่ๆ ใส่ผ้ากันเปื้อน แล้วก็
เริ่มทำของขวัญให้รุ่นพี่



.
.
.
" เสร็จแล้ว!! เอาละ ไปที่ฮอล์กัน "
ผมจัดของขวัญให้พี่ๆทุกคน แล้วก็เตรียมไปที่ฮอล์ ใช้เวลาทำเค้กไปก็นานพอสมควรเลย แล้วผมก็เดินทางไปที่hall
ในเวลาที่เริ่มจะฉลองกันแล้วนั่นเอง
ผมก็เดินเที่ยวงานนิดหน่อย ทั้งๆที่มือของผมก็ถือของขวัญถุงใหญ่นั่นเอง แล้วผมก็ไปเจอกลุ่มของพี่ๆม.6 จนได้
" พี่ไอน์ พี่จิณณ์ พี่แม็ก พี่ริแอร์ สวัสดีครับ ทุกคน"
ผมเดินไปหาพวกพี่ๆ แล้วก็ทักทาย ตามประสาน้องทักพี่ พี่ๆทุกคนก็รับคำทักทายของผม
" อ้าว! ..กร สวัสดีนะ " แล้วพี่จิณณ์ ก็มองมาถุงใหญ่ๆที่ผมถือมา แล้วก็ถามผม ผมก็บอกไปว่า..
" นี่คือถุงของขวัญของพี่ๆไงละครับ" จากนั้นผมก็ได้แกะถุงใหญ่ๆออกมาเป็น ขนมเค้กที่ผมทำเอง ให้พี่ๆทุกคน
" เอ๋ ทำมาให้พวกเราหรอ ขอบใจนะ" พี่จิณณ์ก็รับไป แล้วผมก็แจกให้พี่ๆทุกคน
" ขอบใจนะ กร" พี่ๆทุกคนก็พูดขอบใจให้กับผม แต่น่าเสียดาย ที่ผมต้องไปช่วยแม่บ้านทำอาหาร ให้ทุกคนทานในงาน
ผมจึงรีบไปทำงาน แต่ก่อนที่จะไปทำงาน
" พี่ๆครับ ผมมีสิ่งที่ผมอยากจะบอกพี่ๆ ครับ"
" ว่ามาเลย กร"
" ขอแสดงความยินดีกับพี่ๆทุกคนเลยนะครับ พี่ไอน์ ขอบคุณที่พี่คอยช่วยเหลือ คอยปรึกษาปัญหาให้กับพวกเรา ช่วยสอน
กฎระเบียบ ให้กับผม ขอบคุณจริงๆครับ และก็ พี่จิณณ์ ขอบคุณที่พี่ที่มาเป็นสะพานเชื่อมความสัมพันธ์ ให้กับพี่ไอน์นะครับ
และก็ เป็นเพื่อนคุยเวลาเล่นด้วย ขอบคุณครับ อย่าน้อยใจนะครับ ถ้าไม่ได้พี่ ผมคงไม่ได้เจอกับพี่ไอน์หรอก ขอบคุณพี่แม็กเวล
ที่คอยเป็นปากให้กับโรงเรียนแห่งนี้ คอยบอกเรื่องต่างๆ ที่สำคัญๆให้กับพวกเรา นักเรียนควิ้นท์ ได้รู้ และก็ เป็นดีเจที่สนุกมากๆครับ
และก็ขอบคุณพี่ริแอร์ มากๆเช่นกันครับ ถึงไม่รู้ว่า พี่ริแอร์เป็นไคร แล้วทำอะไรให้กับโรงเรียนบ้าง แต่ก็ขอบคุณที่ช่วยโรงเรียนนี้ครับ
แล้วก็ สุดท้ายนี้ผมก็ขอให้พี่ๆทุกคน โชคดี ได้งานดีๆทำ อย่าลืมพวกเรา ควิ้นท์นะครับ จำไว้ว่า ขอให้มีความสุขนะครับ ถึงแม้จะเป็น
'ความสุขที่ไม่สมบูรณ์แบบ ' ก็ตาม โชคดีครับ พี่ๆ"
ผมได้แสดงความยินดีและก็ขอบคุณพี่ๆม.6ทุกคนไปแล้ว พี่ก็บอกมาคำเดียวๆกันว่า....
" ขอบใจนะกร "
จากนั้นผม ก็ขอปลีกตัวออกไปช่วยแม่บ้านทำอาหารให้งานเลี้ยงนี้ จนจบงานปัจฉิมนิเทศ
เหตุผลที่มาช่วยงานให้กับงานปัจฉิมนิเทศหรอครับ คือ...
" เสียสละความสุขของตัวเอง เพื่อให้ได้รอยยิ้มของคนอื่นเป็นสิ่งตอบแทน"  ครับ



ปล.เหตุใดที่ พี่จิณณ์ ถึงเป็นสะพานเชื่อมความสัมพันธ์ ระหว่างผมกับพี่ไอน์ เหตุเพราะ พี่จิณณ์ เป็นคนพาพี่ไอน์มาหาผม มาคุยด้วย
ในครั้งที่ผมเปิดซุ้มเค้กกับน้องสาวของผมนั่นเอง
ปล2. วาดภาพได้ ปั่นมากๆ ขอโทษด้วนนะครับ

---

✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้โดดเด่นกว่ามาตรฐาน (75%+)

B - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีไพลิน สื่อถึงความลึกล้ำ มีมูลค่า +75 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ดีมากเป็นที่น่าพึงพอใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+1,000,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

Narin's Comment:

[ผู้มาเยือนผู้มาเยือน]

7.00 p.m. หอประชุม
ฮิเด็กสาวใส่แว่นพึ่งเดินย่างเข้ามาในบริเวณหน้าฮอล เพื่อมาแสดงความยินดีกับพี่ม.6 แต่เธอตื่นสายเพราะทำของให้พี่ม.6เลยทำให้มาช้าไปหน่อย..
เมื่อเข้าไปในหอประชุมก็พบพี่แม็กเวลกำลังขึ้นปราศัยอยู่บนเวที และเห็นพี่ม.6ที่ดูเหมือนซอมบี้ผู้หิวโหยอาหารที่จัดเลี้ยง
สงสัยอดเปรี้ยวไว้กินหวาน อดนานๆไว้กินของฟรีแห๊ะ ฉันคิดในใจและแอบขำเล็กน้อย ฮิฮิฮิ
ระหว่างพี่แม็กเวลขึ้นปราศรัยฉันก็เดินชมรอบๆงาน อ้า! นึกขึ้นได้ว่าฉันต้องไปเอาของที่รุ่นพี่เดียร์หนิ ว่าแล้วฉันก็เดินหาพี่เดียร์ในงาน ก็พบเด็กสาวเปียคู่แอบอยู่มุมหนึ่ง?
ฉันเดินเข้าไปใกล้และกระซิบ..
"พี่เดียร์ๆ" ฉันกระซิบให้เบาที่สุดแล้วทำเนียนหยิบอาหารแถวนั้นเข้าปากเคี้ยวไปด้วย
"อ้าวฮิ มาแล้วหรอ นี่ของที่ตกลงกันไว้" พี่เดียร์ตอบกลับมาด้วยเสียงเบาๆกลัวใครจะได้ยิน
"รับทราบค่ะ เริ่มปฏิบัติการ" ฉันรับเค้กสีเขียวขจี เขียวมาก เขียวอะไรแบบนี้มาไว้ในมือและทำท่าวันทยาหัตให้และรีบเดินเนียนๆออกมาจากบริเวณนั้น ก่อนไปฉันก็ไม่ลืมหยิบของฟรีมากินด้วย งั่มๆ ฉันเคี้ยวด้วยใบหน้านิ่งแต่ในใจนี่ฟินมากกกกก ~
ฉันกำลังเริ่มปฏิบัติการภารกิจลับของฉันร่วมกับพี่เดียร์ โดยเริ่มจากการกวาดสายตามองหาเหยื่อ เอ๊ยรุ่นพี่ม.6ที่จะให้เค้ก และแล้วฉันก็เจอรุ่นพี่อาย เอ๊ย พี่ไอน์บุคคลที่ฉันและพี่เดียร์
ตั้งใจจะมองของขวัญจบม.6ให้ ฉันจึงเดินปรี่เข้าไปทักทาย..
"สวัสดีค่ะ พี่อ๊าอิยา อิยา พี่อายยย~" ฉันเอ่ยด้วยน้ำเสียงร่าเริง แต่ทำไมมันดูน่ากลัวสำหรับคนอื่น..
"สวัสดีครับฮิ พี่ชื่อไอน์ต่างหาก" พี่ไอน์ตอบกลับ และหัวเราะเล็กน้อย
"55555"ฉันหัวเราะเล็กน้อยและยิ้ม ที่ดูเหมือนแสยะยิ้มมากกว่า.. ฉันยังกลัวตัวเองเลย บรึ๋ย..
"มีไรหรอครับ" พี่ไอน์ถาม
"มีค่ะ มีหัวใจมาให้พี่ ฮิ้วววว" ฉันเล่นมุขเสี่ยวด้วยใบหน้าที่นิ่ง..
"แหม่ ผมคงรับใจฮิไม่ได้นะครับ ผมมีใจของผอ.แล้ว 555555 ล้อเล่น" พี่ไอน์ตอบกลับมา ทำเอาเลือดวายแทบพุ่ง //หันหลังไปปาดกำเดา
"โถ่ ฮิแค่มาแสดงความยินดีกับพี่ไอน์ที่จบม.6หน่ะค่ะและเอาเค้กมาให้ทานด้วย" ฉันยื่นเค้กสีเขียวอื๋อออกมาและยิ้ม
"โอ้ ขอบคุณครับ แต่เค้กนี่จะดีหรอครับ..." สีหน้าหวั่นๆปรากฎบนหน้าชายหนุ่ม
“ดีสิคะ เดี๋ยวฮิขอป้อนให้นะคะ”
“อ่า ครับๆ”
ฮิค่อยๆหั่นเค้กแล้วเขย่งป้อนใส่ปากพี่ไอน์ที่กำลังย่อตัวลงในฮิโซกะป้อน เพราะความสูงเลยทำให้ค่อนข้างจะเป็นอุปสรรคในการป้อน

pic1:

-----------------------------------------------------------------
และหลังจากนั้น
“อั้ก! ฮิเอาอะไรมาให้ผมกินครับเนี่ย น้ำๆขอน้ำ” พี่ไอน์ทำท่าทางจะอ้วกเพราะ ได้ทานเค้กขี้หูไป
“เค้กไงคะ” ฮิยังคงทำน้ำเสียงเรียบตามเคย
“แค่กๆ เค้กอะไรครับเนี่ย”
“เค้กขี้หูค่ะ ประยุกต์มาจากลูกอมแฮรี่ พอตเตอร์ รสขี้หู” เดียร์ที่แอบจ้องอย่างเงียบๆค่อยๆเดินมาแล้วพูดขึ้น
“เอิ่ม นี่ร่วมมือกันใช่ไหมครับ”
“ใช่แล้วล่ะค่ะ ถูกเผ่งเลย ฮิฮิฮิ”
“ครับ 555”
"อ้อ ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ มาเป็นครูที่นี่ยิ่งดีเลยล่ะค่ะ" ฉันเอ่ยอวยพรด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ
"ขอบคุณครับฮิ แต่คราวหน้าไม่เอาเค้กแล้วนะ" พี่ไอน์เอ่ยขอบคุณแล้วยิ้มให้
หลังจากนั้นฉันก็ขอตัวไปหาของกินฟรีในงานต่อ โดยก่อนไปฉันกับพี่เดียร์ก็แท็กมือกัน พร้อมหัวเราะแบบโวลเดอร์มอร์ วะฮ่าๆ *-*

pic2:

---

✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้โดดเด่นกว่ามาตรฐาน (75%+)

B - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีไพลิน สื่อถึงความลึกล้ำ มีมูลค่า +75 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ดีมากเป็นที่น่าพึงพอใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+1,000,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

Narin's Comment:

[dedog]

สุดท้าย:

✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้เพอร์เฟ็คสูงกว่ามาตรฐานมาก (100%)

S - CLASS STAMP ตราประทับระดับสูงสุดในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีนิลสุดแสนจะคลาสสิก มีมูลค่า +100 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เพอร์เฟ็คเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน

+1,500,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง

GOLDEN HONOR DEGREE TROPHY ถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจผู้อำนวยการเป็นอย่างมาก

Narin's Comment: