Event : จดหมายถึงพ่อ
2 posters
- Nearmoki-2b
Narin
อดีตผู้อำนวยการโรงเรียน
0
+65 M 413 K 676
Event : จดหมายถึงพ่อ
Fri 05 Dec 2014, 00:13
เนื่องจากวันนี้เป็นวันพ่อแห่งชาติ ทางโรงเรียนจึงได้จัดตั้ง 'ตู้จดหมายถึงพ่อ'
เอาไว้ที่หน้าห้องปกครอง จุดประสงค์ของตู้จดหมายถึงพ่อมีเอาไว้ให้นักเรียน
ทุกคนส่งจดหมายแทนความรู้สึกที่มีต่อผู้อำนวยการโรงเรียนผู้ซึ่งถือเป็นพ่อ
อีกคนหนึ่งของทุกคนในสถานที่แห่งนี้ แม้แต่เหล่าอาจาร์ยหรือบุคลากรเองก็
สามารถใช้โอกาสนี้ในการสื่อความรู้สึกได้เช่นกัน
เอาล่ะ เรามาส่งจดหมายถึงคุณพ่อแสนขี้อ้อนกันเถอะ!!
A.สำหรับคนที่เขียนจดหมายได้ประทับใจผู้อำนวยการมากที่สุด
B.สำหรับคนที่เขียนจดหมายได้ประทับใจผู้อำนวยการอันดับที่ 2
C.สำหรับทุกคนที่ร่วมกิจกรรม
เอาไว้ที่หน้าห้องปกครอง จุดประสงค์ของตู้จดหมายถึงพ่อมีเอาไว้ให้นักเรียน
ทุกคนส่งจดหมายแทนความรู้สึกที่มีต่อผู้อำนวยการโรงเรียนผู้ซึ่งถือเป็นพ่อ
อีกคนหนึ่งของทุกคนในสถานที่แห่งนี้ แม้แต่เหล่าอาจาร์ยหรือบุคลากรเองก็
สามารถใช้โอกาสนี้ในการสื่อความรู้สึกได้เช่นกัน
เอาล่ะ เรามาส่งจดหมายถึงคุณพ่อแสนขี้อ้อนกันเถอะ!!
ระยะเวลาภารกิจ พิมพ์ว่า:FRI 05/12/14 ; 00.00 TH - FRI 05/12/14 ; 23.59 TH
รายละเอียดภารกิจ พิมพ์ว่า:เขียนบรรยายเนื้อความในจดหมายที่จะนำหยอดตู้ให้กับผู้อำนวยการ
พร้อมบรรยากาศในการส่งจดหมาย ไม่จำกัดความยาว
A.สำหรับคนที่เขียนจดหมายได้ประทับใจผู้อำนวยการมากที่สุด
SNOW ICE +20
[ EVENT ITEM ]
ก้อนน้ำแข็งวิเศษ สามารถเก็บได้ในช่วงฤดูหนาวเดือนธันวาคมเท่านั้น ว่ากันว่าถ้าหาก
สะสมได้ครบจะสามารถแลกอะไรบางอย่างได้
ADD FURNITURE
[ GREAT ITEM ]
ไอเทมที่ใช้ในการเพิ่มเฟอร์นิเจอร์ได้ 1 ชิ้น โดยสามารถเลือกใช้ได้ 1 อย่างจาก...
---> เฟอร์นิเจอร์ที่ได้รับจากกิจกรรม (ไม่เสียค่าใช้จ่าย)
---> เฟอร์นิเจอร์ที่สั่งทำจากการออกแบบเอง (เสียค่าใช้จ่าย)
(ไอเทมชนิดนี้ไม่สามารถเก็บไว้ใน Storage ได้)
REMOVE FURNITURE
[ GREAT ITEM ]
ไอเทมที่ใช้ในการนำเฟอร์นิเจอร์ออกได้ 1 ชิ้น ซึ่งเมื่อนำเฟอร์นิเจอร์ออกไปแล้วจะ
ไม่สามารถนำกลับมาใส่่ได้อีกครั้ง จนกว่าจะได้เฟอร์นิเจอร์ชนิดนั้นใหม่อีกครั้งหนึ่ง
(ไอเทมชนิดนี้ไม่สามารถเก็บไว้ใน Storage ได้)
B.สำหรับคนที่เขียนจดหมายได้ประทับใจผู้อำนวยการอันดับที่ 2
SNOW ICE +20
[ EVENT ITEM ]
ก้อนน้ำแข็งวิเศษ สามารถเก็บได้ในช่วงฤดูหนาวเดือนธันวาคมเท่านั้น ว่ากันว่าถ้าหาก
สะสมได้ครบจะสามารถแลกอะไรบางอย่างได้
เลือกรับไอเทมต่อไปนี้ชิ้นใดชิ้นหนึ่ง (ได้รับจำนวน 1 ชิ้น) พิมพ์ว่า:
ADD FURNITURE
[ GREAT ITEM ]
ไอเทมที่ใช้ในการเพิ่มเฟอร์นิเจอร์ได้ 1 ชิ้น โดยสามารถเลือกใช้ได้ 1 อย่างจาก...
---> เฟอร์นิเจอร์ที่ได้รับจากกิจกรรม (ไม่เสียค่าใช้จ่าย)
---> เฟอร์นิเจอร์ที่สั่งทำจากการออกแบบเอง (เสียค่าใช้จ่าย)
(ไอเทมชนิดนี้ไม่สามารถเก็บไว้ใน Storage ได้)
REMOVE FURNITURE
[ GREAT ITEM ]
ไอเทมที่ใช้ในการนำเฟอร์นิเจอร์ออกได้ 1 ชิ้น ซึ่งเมื่อนำเฟอร์นิเจอร์ออกไปแล้วจะ
ไม่สามารถนำกลับมาใส่่ได้อีกครั้ง จนกว่าจะได้เฟอร์นิเจอร์ชนิดนั้นใหม่อีกครั้งหนึ่ง
(ไอเทมชนิดนี้ไม่สามารถเก็บไว้ใน Storage ได้)
C.สำหรับทุกคนที่ร่วมกิจกรรม
SNOW ICE +20
[ EVENT ITEM ]
ก้อนน้ำแข็งวิเศษ สามารถเก็บได้ในช่วงฤดูหนาวเดือนธันวาคมเท่านั้น ว่ากันว่าถ้าหาก
สะสมได้ครบจะสามารถแลกอะไรบางอย่างได้
Signature ------------------------------------------------>
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Event : จดหมายถึงพ่อ
Fri 05 Dec 2014, 16:05
วันนี้คือวันที่ 5 ธันวาคม
ทุกๆ ปีวันนี้คือ 'วันพ่อ'
เมื่อคืนผมโทรกลับไปที่บ้านเพื่อบอกว่าผมรักคุณตา และคิดถึงคุณตามากแค่ไหน
เพราะคุณตาคือ 'พ่อของผม' ที่คอยเลี้ยงดูอุ้มชู อบรมสั่งสอนผมมาตั้งแต่เล็กจนโต
ถึงจะเป็นหลานที่แกไม่ได้ตั้งใจจะมี แต่คุณตาก็ใช้ความเมตตาเลี้ยงดูผมจน
ผมเหมือนลูกคนหนึ่งของคุณตา...ลูก ไม่ใช่ หลาน
ผมวางสายด้วยความอิ่มอกใจ นานแล้วที่ผมไม่ได้คุยกับคุณตา แต่วันนี้ผมได้พูดคุย
อะไรหลายๆ อย่าง ทั้งเรื่องการเรียน เรื่องที่โรงเรียน เพื่อนๆ ที่อยู่รอบๆ ตัว
แต่วันนี้.. ผมอยากจะบอกรัก 'พ่อ' อีกคนหนึ่ง ที่แม้คุณพ่อจะสูญเสียการมองเห็นไป
เหมือนกับผม แต่คุณพ่อคนนี้ก็ดูแลลูกทุกคนในโรงเรียน รวมถึงตัวผมโดยไม่บกพร่อง
ต่อหน้าที่เลยแม้แต่น้อย
ผมหยิบ Slate กับ Stylus แล้วก็กระดาษขึ้นมา พร้อมกับตั้งใจเขียนอะไรบางอย่างลงไป...
"พี่ไอน์...ดึกแล้วนะคะ ทำไมยังไม่นอน"
ไอรีนรูมเมทของผมงัวเงียขึ้นมา ตาปรือๆ เสียงเนือยๆ ของเธอดังขึ้นที่ด้านหลังของผม
ผมยิ้มกรุ้มกริ่มเล็กน้อยพร้อมตอบกลับไป
"ไอรีนนอนเถอะ พี่ขอเขียนอะไรหน่อยน่ะ"
"...อย่านอนดึกนะคะ"
ว่าแล้วเจ้าตัวก็ล้มตัวลงนอนและหลับสนิททันที เอาล่ะ...ผมจะเขียนแล้วนะ
ผมทวนคำผิดภายในจดหมายอีกหนึ่งรอบก่อนจะพับใส่ซอง พรุ่งนี้ผมจะต้องเอามันไปหย่อนลง
ที่ตู้ไปรษณีย์หน้าโรงเรียนให้ได้ พอเขียนจบแล้วผมก็อดที่จะเขินตัวเองไม่ได้หน่อยๆ
เช้ามืดราวๆ ตี 5 ผมรีบวิ่งไปที่หน้าโรงเรียนพร้อมกับซองที่บรรจุจดหมายขอบคุณและบอกรัก(พ่อ)
ไว้ในนั้น อากาศข้างนอกเริ่มหนาวเย็นลงเพราะเข้าสู่ช่วงฤดูหนาว แต่ผมกลับรู้สึกว่าโรงเรียนนี้
ช่างอบอุ่นเพราะความรักของผอ.ซะจริงๆ ผมหย่อนซองจดหมายลงตู้แล้วก็ยิ้มอยู่คนเดียว
ผอ.อ่านแล้วจะขำมั้ยเนี่ย....เขินจัง
A.สำหรับคนที่เขียนจดหมายได้ประทับใจผู้อำนวยการมากที่สุด
ทุกๆ ปีวันนี้คือ 'วันพ่อ'
เมื่อคืนผมโทรกลับไปที่บ้านเพื่อบอกว่าผมรักคุณตา และคิดถึงคุณตามากแค่ไหน
เพราะคุณตาคือ 'พ่อของผม' ที่คอยเลี้ยงดูอุ้มชู อบรมสั่งสอนผมมาตั้งแต่เล็กจนโต
ถึงจะเป็นหลานที่แกไม่ได้ตั้งใจจะมี แต่คุณตาก็ใช้ความเมตตาเลี้ยงดูผมจน
ผมเหมือนลูกคนหนึ่งของคุณตา...ลูก ไม่ใช่ หลาน
ผมวางสายด้วยความอิ่มอกใจ นานแล้วที่ผมไม่ได้คุยกับคุณตา แต่วันนี้ผมได้พูดคุย
อะไรหลายๆ อย่าง ทั้งเรื่องการเรียน เรื่องที่โรงเรียน เพื่อนๆ ที่อยู่รอบๆ ตัว
แต่วันนี้.. ผมอยากจะบอกรัก 'พ่อ' อีกคนหนึ่ง ที่แม้คุณพ่อจะสูญเสียการมองเห็นไป
เหมือนกับผม แต่คุณพ่อคนนี้ก็ดูแลลูกทุกคนในโรงเรียน รวมถึงตัวผมโดยไม่บกพร่อง
ต่อหน้าที่เลยแม้แต่น้อย
ผมหยิบ Slate กับ Stylus แล้วก็กระดาษขึ้นมา พร้อมกับตั้งใจเขียนอะไรบางอย่างลงไป...
"พี่ไอน์...ดึกแล้วนะคะ ทำไมยังไม่นอน"
ไอรีนรูมเมทของผมงัวเงียขึ้นมา ตาปรือๆ เสียงเนือยๆ ของเธอดังขึ้นที่ด้านหลังของผม
ผมยิ้มกรุ้มกริ่มเล็กน้อยพร้อมตอบกลับไป
"ไอรีนนอนเถอะ พี่ขอเขียนอะไรหน่อยน่ะ"
"...อย่านอนดึกนะคะ"
ว่าแล้วเจ้าตัวก็ล้มตัวลงนอนและหลับสนิททันที เอาล่ะ...ผมจะเขียนแล้วนะ
ผอ.ครับ ผมอิสรานะครับ
ก่อนอื่นผมขอบอกเลยว่าผมเพิ่งรู้จักผอ.ได้ไม่นาน ถ้าผมเข้าใจอะไรในตัวผอ.ผิดไปบ้าง
ก็อย่าถือสาผมเลยนะครับ เพราะที่ผมเขียนลงไปทั้งหมดในกระดาษแผ่นนี้ คือความรู้สึก
ของผมที่มีต่อผอ.จริงๆ
วันที่ 5 คือวันพ่อ ชีวิตของผมส่วนใหญ่ตอนนี้ก็อยู่ที่โรงเรียน ฉะนั้นตอนนี้...ผมอยากบอก
ผอ.ว่า 'ผอ.คือพ่อของผมอีกคนหนึ่งนะครับ' ผมเคารพและรักผอ.มากๆ ไม่ว่าจะเป็นผอ.
ในฐานะผู้ปกครองของโรงเรียน หรือพ่อ ที่คอยดูแลทุกข์สุขของลูกๆ ทุกคนในโรงเรียนแห่งนี้
โดยไม่สนใจว่าลูกคนนั้นจะเป็นยังไง แต่พ่อก็ยังรักลูกเหมือนเดิมและรักทุกคนเหมือนกัน
ไม่มีใครได้มากหรือได้น้อย ทุกคนได้รับความใส่ใจจากผอ.มาเสมอมา จนผมรู้สึกศรัทธา
ในความรักของผอ.ที่มีต่อทุกๆ คนในโรงเรียนนี้ เหมือนพ่อทุกคนบนโลกที่รักลูก ไม่ว่าลูก
จะเป็นอย่างไรก็ตาม
บางคราวผมรู้สึกว่าผอ.เหนื่อยล้า อาจจะเพราะงานหรืออาจจะเพราะลูกๆ จอมป่วนในโรงเรียนนี้
แต่ผอ.ก็ยังยิ้มและพยายามทุกอย่างเพื่อความสุขของทุกๆ คน จนผมคิดว่า...ผอ.ลืมนึกถึงตัวเอง
มากไปแล้ว ผมอยากให้ผอ.ผ่อนคลาย อยากให้ผอ.พักบ้าง ที่ผ่านมาผอ.เหนื่อยมามากแล้วนะครับ
ลูกทุกคนดีใจที่พ่อให้ความรักและดูแล แต่ลูกๆ ก็ไม่อยากเห็นพ่อเหนื่อย อยากให้พ่อมีความสุข
อะไรที่ทำให้พ่อมีความสุข ผมอยากทำให้จริงๆ นะครับ
ผมรู้สึกถึงความจริงใจของผอ. แต่ผมไม่อยากให้ผอ.ต้องปิดบังความทุกข์ไว้กับคนเดียว
ถ้ามีอะไร ผอ.คุยกับผมได้เสมอนะครับ ผมเป็นผู้ฟัง(ที่เอาแต่ฟัง)ที่ดีนะครับ!! ผมเป็น
ประธานนักเรียนของโรงเรียนแล้วนะ! มีอะไรมาคุยกับผมก็ได้ คนเป็นพ่อเค้าไม่โกหกลูกนะ
ฉะนั้นห้ามโกหกผมว่าผอ.สบายดีถ้าผอ.ไม่สบาย ห้ามโกหกผมว่าไม่เป็นไรทั้งๆ ที่กำลังเจ็บปวด
ห้ามโกหกว่ากำลังยิ้มทั้งๆ ที่ร้องไห้เลยนะครับ...ผม ผมเหมือนกำลังสั่งผอ.เลย...พอดีกว่า
สุดท้าย ผมอยากบอกผอ.แบบรวบรัดเลยว่า ผมรักผอ. ในฐานะพ่ออีกคนของผมนะครับ
และขอบคุณทุกๆ อย่างที่มอบให้ผม ขอบคุณพ่อมากๆ นะครับ
ปล. ผมพูดวกวนบ้างก็ขอโทษนะครับ
ปลล. พ่อที่ดีเค้าไม่ลวนลามลูกนะครับ...
ผมทวนคำผิดภายในจดหมายอีกหนึ่งรอบก่อนจะพับใส่ซอง พรุ่งนี้ผมจะต้องเอามันไปหย่อนลง
ที่ตู้ไปรษณีย์หน้าโรงเรียนให้ได้ พอเขียนจบแล้วผมก็อดที่จะเขินตัวเองไม่ได้หน่อยๆ
เช้ามืดราวๆ ตี 5 ผมรีบวิ่งไปที่หน้าโรงเรียนพร้อมกับซองที่บรรจุจดหมายขอบคุณและบอกรัก(พ่อ)
ไว้ในนั้น อากาศข้างนอกเริ่มหนาวเย็นลงเพราะเข้าสู่ช่วงฤดูหนาว แต่ผมกลับรู้สึกว่าโรงเรียนนี้
ช่างอบอุ่นเพราะความรักของผอ.ซะจริงๆ ผมหย่อนซองจดหมายลงตู้แล้วก็ยิ้มอยู่คนเดียว
ผอ.อ่านแล้วจะขำมั้ยเนี่ย....เขินจัง
A.สำหรับคนที่เขียนจดหมายได้ประทับใจผู้อำนวยการมากที่สุด
SNOW ICE +20
[ EVENT ITEM ]
ก้อนน้ำแข็งวิเศษ สามารถเก็บได้ในช่วงฤดูหนาวเดือนธันวาคมเท่านั้น ว่ากันว่าถ้าหาก
สะสมได้ครบจะสามารถแลกอะไรบางอย่างได้
ADD FURNITURE
[ GREAT ITEM ]
ไอเทมที่ใช้ในการเพิ่มเฟอร์นิเจอร์ได้ 1 ชิ้น โดยสามารถเลือกใช้ได้ 1 อย่างจาก...
---> เฟอร์นิเจอร์ที่ได้รับจากกิจกรรม (ไม่เสียค่าใช้จ่าย)
---> เฟอร์นิเจอร์ที่สั่งทำจากการออกแบบเอง (เสียค่าใช้จ่าย)
(ไอเทมชนิดนี้ไม่สามารถเก็บไว้ใน Storage ได้)
REMOVE FURNITURE
[ GREAT ITEM ]
ไอเทมที่ใช้ในการนำเฟอร์นิเจอร์ออกได้ 1 ชิ้น ซึ่งเมื่อนำเฟอร์นิเจอร์ออกไปแล้วจะ
ไม่สามารถนำกลับมาใส่่ได้อีกครั้ง จนกว่าจะได้เฟอร์นิเจอร์ชนิดนั้นใหม่อีกครั้งหนึ่ง
(ไอเทมชนิดนี้ไม่สามารถเก็บไว้ใน Storage ได้)
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Event : จดหมายถึงพ่อ
Fri 05 Dec 2014, 17:45
- ถึงพ่อที่เป็นพ่อของเซย์:
- กึกๆๆๆ กึกๆๆๆ
เสียงเล็บเคาะโต๊ะที่ไล่จากนิ้วก้อยถึงนิ้วชี้ แทบจะทำเอาให้เซย์ที่กำลังนอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียงเสียสมาธิ
เซย์ลุกเดินจากเตียงไปหาภูมิที่นั่งทำหน้าเครียดอยู่ที่โต๊ะปลายเตียง ทันทีที่ภูมิเห็นเซย์เดินเข้าไปหา เจ้าตัวก็หันมาคุย
"มีอะไรครับคุณเซย์ ?" เซย์ชี้ไปที่นิ้วภูมิแล้วทำนิ้วเลียนแบบ
"อ้ออออ ผมกำลังซีเรื่องจิกรรมของวันนี้อยู่น่ะครับ" พูดจบภูมิก็หลิบกระดาษกับปฏิทินที่วางบนโต๊ะมาให้เซย์
วันที่ 5 ธันวาคม วันพ่อแห่งชาติ บนกระดาษเขียนไว้ว่า จดหมายถึงพ่อ
'วันพ่อ ? แล้วกระดาษนี่คือ ?' เซย์วางปฏิทินลงบนโต๊ะแล้วส่ายกระดาษเชิงถามว่าคืออะไร
"กระดาษนี้น่ะหรอครับ ผมกำลังเขียนจดหมายถึงพ่อที่เสียไปแล้วน่ะครับ ....." พูดจบภูมิก็เอามือจับตาข้างที่ถูกผ้าปิดตาปิดไว้ แล้วพูดต่อ "...ถ้าวันนั้นผมไม่......"ภูมิทิ้งช่วงไปสักพักแล้วพูดต่อ "...ผมอยากจะสนุกกว่านี้ หึ หึ หึหึหึหึหึ" เซย์เห็นว่าท่าจะไม่ดีเลยยื่นกระดาษคืนให้ เซย์ชี้ที่ตัวเองแล้วทำมือเขียนและเอียงคอสงสัย
"อ่าา...หึหึคุณก็ต้องเขียนด้วยนะครับ" ภูมิหยิบกระดาษคืนไปแล้วนั่งเขียนต่อ
'วันนั้นมันทำไมกัน ?' เซย์ยืนมองหลังภูมิที่กำลังนั่งเขียนจดหมาย 'ช่างเถอะ ไม่เกี่ยวกันนี่น่า.....เราก็ต้องเขียนด้วยสินะ...จดหมายถึงพ่อ..'
'...........ป่านนี้พ่อกับแม่จะเป็นยังไงบ้างนะ...........'
.
.
.
.
''เซย์ พ่อกับแม่จะกลับมานะ ไม่นานหรอกพ่อสัญญา''
'ไม่!!' เซย์สะดุ้งตื่น มีน้ำใสๆไหลออกมาจากตา เซย์เอามือปาดมันออก
'...พ่อคะทำไมไม่กลับมาสักที หรือพ่อจะกลับมาแล้วแต่เพราะเรามาอยู่ที่นี่พ่อเลยหาเราไม่เจอ.....................จดหมาย....ถ้าเขียนจดหมายบอกว่าเราอยู่ทีนี่พ่อต้องมาหาเราแน่........'
จะใช่แบบนั้นหรอ เสียงในหัวดังขึ้น
'เห้ะ เสียงใครกัน'
อย่าโกหกตัวเองไปมากกว่านี้เลย เธออยู่ที่ก็มีความสุขดีแล้วไม่ใช่เหรอ พ่อของเธอน่ะไม่มาหาเธอหรอก
'....น นั่นสินะ...... ที่ผ่านมาเราโกหกตัวเองมาโดนตลอด' เซย์ก้มหน้าร้องไห้ '..พ่อคะเซย์ขอโทษ....เซย์จะเข้มแข็งเซย์จะไม่ร้องไห้อีกแล้วค่ะ' เซย์ลุกจากเตียงเดินหาภูมิไปทั่วห้อง แต่ดูเหมือนว่าภูมิจะไม่อยู่แล้ว
เซย์จึงเริ่มเขียนจดหมาย
ถึงพ่อ
พ่อคะ ตอนนี้พ่อทำอะไรอยู่คะ พ่อสบายดีไหม ส่วนเซย์สบายดีค่ะ
เซย์อายุสิบสี่แล้วนะคะพ่อเซย์โตมากแล้วค่ะ แถมผมก็ยาวมากๆด้วยผมน่าจะยาวเท่าแม่เมื่อสิบปีก่อนเลยค่ะ เซย์ทำผมทรงเดียวกับแม่ด้วย
พ่อรู้ไหม หนังสือที่พ่อให้มาก่อนหน้านี้เซย์ขายมันไปด้วยค่ะ แต่ตอนนี้มันอยู่ที่เซย์แล้วเซย์รักษามันไว้อย่างดี ก็นี่น่ะเป็นหนังสือที่พ่อให่มานี่นา
พ่อคะ ผมของพ่อเปลี่ยนไปจากเดิมหรือเปล่า พ่อยังใส่เสื้อผ้าไซต์เดิมหรือเปล่า แล้วของที่พ่อชอบล่ะยังชอบมันอยู่ไหม พ่อยังคงนอนดึกเหมือนเดิมหรือเปล่า พ่อห้ามนอนดึกนะคะมันไม่ดี เซย์คิดถึงพ่อนะคะ ตอนคะตอนนี้เซย์มีน้องด้วยใช่ไหม น้องปกติดีใช่ไหมคะ น้องพูดได้ใช่ไหม น้องไว้ผมยาวแบบเซย์หรือเปล่า หรือว่าน้องเป็นผู้ชาย แล้วพ่อได้เล่าเรื่องเซย์ให้น้องฟังไหม น้องคงจะแทนส่วนของเซยืได้ใช่ไหมคะ พ่อต้องรักน้องมากๆนะน้องอาจจะไม่เข้มแข็งเหมือนเซย์ก็ได้ค่ะ
พ่อคะ พ่อรู้หรือเปล่าว่าตอนนี้เซย์อยู่ที่ไหน เซย์ไม่ได้อยู่ที่บ้านเราแล้วนะคะ เมื่อตอนที่เซย์อายุได้สิบสามปีเซย์ได้เจอกับผู้หญิงคนหนึ่ง เซย์ชอบเขามากๆเลยค่ะ เขาเป็นคนที่สวยมากๆ แต่เขาพูดน้อยค่ะเขาได้ส่งเซย์มาที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนคนพิการค่ะ เซย์เป็นหนึ่งในนั้นที่พิการแม้แต่ผอ.ของที่นี่เองยังตาบอดเลยค่ะแต่ผอ.ใจดีและอบอุ่นมากๆค่ะ ทุกๆคนน่ารักมากเลย ครูที่โรงเรียนก็ใจดี เซย์อยากให้พ่อมาเห็นจังค่ะ
พ่อคะ เซย์เข้าใจพ่อนะคะ เซย์แค่อยากจะเจอพ่ออีกครั้งเซย์ผิดเองที่เซย์พูดไม่ได้ เซย์ไม่โกรธพ่อกับแม่เลยนะคะ เซย์เข้าใจดีค่ะ
ถ้าพ่อได้อ่านจดหมายฉบับนี้ พ่อคงจะรู้ว่าเซย์สบายดีค่ะ เซย์เข้มแข็งมากด้วย ........ตอบจดหมายหนูด้วยนะคะ หนูจะรอ...
เซย์รักพ่อนะ
'เสร็จแล้ว'
"โอ้ววว ซึ้งดีนะครับ หึหึหึหึ" ภูมิชะโง้กหน้าจากด้านหลังมามองจดหมาย
'เหหหหหหหหห ม มาตั้งแต่เมื่อไหร่คะะะะ' เซย์รีบเก็บจดหมายแล้วลุกหนี
"หึหึหึหึ ผมเห็นหมดแล้วล่ะะะะ~~" ภูมิยืนเท้าเอวหัวเราะลั่น
'ชิส์ ไม่อยู่ด้วยแล้ว' เซย์รีบพับจดหมายหยิบซองมาใส่แล้วออกจากห้อง แต่ดูเหมือนว่าภูมิจะยังหัวเราะอยู่
เซย์มัวแต่เขียนจดหมายจนไม่ได้ดูเวลา ในห้องที่เปิดไฟไว้นั้นทำให้ไม่ทันสังเกตว่ามืดมากแล้ว
'ดึกตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ อู้ยย~~~ หนาวด้วยแฮะ' เซย์เดินออกจากหอพักนักเรียนตรงไปที่ตู้จดหมายหน้าโรงเรียนด้วยความหนาวสั่น
เซย์ยื่นมือไปแตะตู้จดหมาย 'หย๊าาา~ ย เย๊นนนนน' ความเย็นจากตู้จดหมายทำเอาเซย์สะท้านตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า เซย์ค่อยๆหยอดจดหมายลงตู้ด้วยความระมัดระวังเพื่อไม่ให้มือโดนตู้ แต่ก็.. 'กรี๊ดดดด เย๊นง้าาาา~~' ไม่วายโดนมันเข้าอยู่ดี เซย์กระโดดดึ๋งๆอยู่หน้าตู้จดหมาย
แชะๆ "ฮ่าๆ อุ้บ!"
'ใคร!!' เซย์ได้ยินเสียงคนหัวเราะอยู่ใกล้ๆ จงรีบหยอดจดหมายแล้วหันไปดูรอบๆ ตอนนี้ต่อให้มือโดนตู้ก็สะท้านไม่ลง เพราะความสนใจไปอยู่ที่เสียงหัวเราะนั่นแล้ว
'พ พ่อเหรอ ....จริงสิพ่อไม่รู้ว่าเราอยู่ที่นี่นี่นา... ง งั้น ส เสียงเมื่อกี้ก็ ......ผี๊กรี๊ดดดดดดดดดดดดด' เซย์รีบวิ้งแจ้นกลับเข้าไปที่หอพักนักเรียน
วันนี้ไม่วิสุดท้ายนะคะ 5555
- ถึงผอ.ที่เปรียบเสมือนพ่อ:
- แอ๊ด~~
เซย์ค่อยๆเปิดประตู้เข้าห้องอย่างช้าๆ เผื่อคุณภูมิจะนอนหลับไปแล้ว แต่ก็ไม่ภูมิรีบวิ่งถลามายืนหอบอยู่หน้าเซย์
"คุณเซย์ครับ ผมว่าเราเขียนจดหมายผิดปะครับ แฮ่กๆๆๆ"
'ผ ผิดอะไรกันคะ' เซย์ทำหน้างง
"คือ เราต้องเขียนถึงผอ.ครับ ประมาณว่าผอ.ซึ่งถือว่าเป็นพ่อเราน่ะครับ"
'อ เออออออ๋ ล แล้วเมื่อกี้นี้ ไม่น้าาาาาาาา' เซย์รีบไปคว้าเสื้อคลุมแล้วเปิดประตูจะออกไปเอาจดหมายคืน แต่โดนคุณภูมิยื้อไว้
"ไม่ต้องไปเอาคืนก็ได้นะครับ เขียนใหม่ก็ได้"
'ต แต่อันเมื่อกี้ก็หยอดตู้ไปแล้ว ถ้าผอ.เห็นก็อายแย่เลยสิค้าาาาาาาา' เซย์ยังคงฉุดกระชากลากตัวเองเพื่อที่จะไปเอาจดหมายคืนให้ได้
"บอกว่าไม่ต้องไงค้าบบบบบบบ ส่งไปแล้วก็ไม่เสียหายหร๊อกกกกก" ภูมิดึงเซย์ล้มก้นกระแทกพื้น
'...............ฮือๆ ยอมแล้ว T T' เซยืเดินไไปที่โต๊ะเพื่อเขียนฉบับใหม่
'ผอ. คะเมื่อกี้นี้อย่าเปิดอ่านมันเลยนะคะ' เซย์ใช้เวลาบิ้วอารมณ์อยู่นาน
ถึงผอ.ที่เรารัก
ก่อนอื่นเลยอยากจะบอกผอ.ว่าฉบับก่อนหน้านี้อย่าสนใจเลยนะคะรักผอ.เหมือนพ่อค่ะ
วันนี้เป็นวันพ่อแห่งชาติ
ผอ.รู้หรือเปล่าคะ วันแรกที่เซย์เข้ามาอยู่บ้านหลังนี้ ครั้งแรกที่เซย์เห็นผอ. เซย์รู้สึกว่า ถ้านี่คือพ่อของเซย์จริงๆก็ดีน่ะสิ
เป็นพ่อที่แม้ว่าเซย์จะพูดไม่ได้แต่ก็ยังคงไม่ทิ้งเซย์ไปไหน คอยดูแลและห่วงใยตลอด เซย์ขอโทษนะคะ
ที่ล่วงเกินผอ.ทางความคิด แต่เซย์ดีใจมากๆนะคะที่ได้มาเจอผอ.
ผอ. คะขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ทำเพื่อพวกเรานะคะ ผอ.วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่เซย์ทำให้ผอ.ต้องลำบากใจ
ทุกๆครั้งที่ต้องทำให้ผอ.ลำบากใจ เซย์อยากจะพูดขอโทษผอ. แต่เซย์ก็ทำได้แค่ขอโทษซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่ในใจ
วันนี้ผอ.ได้เปิดโอกาสให้ได้เขียนจดหมายถึงผอ. ก็อยากจะบอกขอโทษผอ.ให้มากที่สุด ขอโทษในทุกๆเรื่องเลย
และก็อยากจะขอบคุณในทุกๆเรื่องเช่นกัน
วันนี้สำหรับทุกๆคนแล้วก็คือวันพ่อ แต่สำหรับเซย์นั้นทุกๆวันก็คือวันพ่อค่ะ เป็นวันที่ควรบอกรักพ่อ เป็นวันที่ควรทำ
บางอย่างเพื่อแสดงออกว่ารักพ่อ และตอนนี้ผอ.ก็เปรียบเสมือนว่าเป็นพ่อของเซย์ เซย์รักผอ.เหมือนพ่อที่แท้จริงค่ะ
สุดท้ายแล้วผอ.คะขอฉบับเก่าคืนด้วยค่ะขอให้มีสุขภาพแข็งแรงนะคะ อยู่กับพวกเรานานๆ
ถ้าเซย์ทำอะไรให้ผิดหวังก็ขอโทษด้วยนะคะ
รักพ่อ(ผอ.)มากค่ะ
เซย์เขียนจบก็รีบพับใส่ซองอันใหม่ แล้วรีบออกจากห้องไปเพื่อหยอดตู้จดหมายหน้าโรงเรียนอีกครั้งหนึ่ง
ครั้งนี้เซย์ใส่เสื้อคลุมมาด้วย ดูเหมือนว่าจะช่วยลดความหนาวลงไปนิดนึง แต่ตู้จดหมายก็ยังเย็นอยู่เหมือนเดิม
เซย์หยอดจดหมายลงช้าๆ และรอบนี้ก็ไม่ต้องโดดดึ๋งๆเพราะมือโดนตู้จดหมายอีกแล้ว
"ไอรีนหรอ" เสียงคุ้นหูดังมาจากข้างหลัง
'คุณอิสรา' เซย์ส่ายหัว
"ฮ่าๆ เซย์หรอครับมาหยอดจดหมายสินะ " เซย์พยักหน้ารับ เซย์เดินไปจบมือของคุณอิสรายกขึ้นมาดูแล้วเขย่าเบาๆ ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ถือจดหมายมาด้วย
'จดหมาย....ไม่มี' เซย์ปล่อยมือคุณอิสราลง
"อ้ออออ จดหมายหรอครับผมส่งไปตั้งแต่เช้าแล้ว ผมแค่มาตรวจสอบดูว่ามีคนมาเอามันไปให้ผอ.หรือยัง"
'อ้ออ หนาวนะคะ' เซย์ทำท่าสั่นแล้วกอดตัวเอง
"เข้าหน้าหนาวแล้ว คงหนาวสินะครับ ลมก็แรงด้วย" เซย์พยักหน้ารับคำพูดคุณอิสรา เซย์เห็นว่าเริ่มหนาวขึ้นเรื่อยๆ จึงดึงเสื้อคุณอิสราเพื่อที่จะกลับหอพัก
"ไม่เป็นไรครับ ผมจะอยู่รอดูตรงนี้แหละครับ เซย์กลับไปก่อนได้เลย" เซย์ปล่อยเสื้อคุณอิสราแล้วโบกมือลา
C.สำหรับทุกคนที่ร่วมกิจกรรม
SNOW ICE +20
[ EVENT ITEM ]
ก้อนน้ำแข็งวิเศษ สามารถเก็บได้ในช่วงฤดูหนาวเดือนธันวาคมเท่านั้น ว่ากันว่าถ้าหาก
สะสมได้ครบจะสามารถแลกอะไรบางอย่างได้
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Event : จดหมายถึงพ่อ
Fri 05 Dec 2014, 20:58
- ส่งงานค่า...:
แคลไม่มีคุณพ่อแล้วค่ะ
หรืออาจจะมี แต่ว่าตอนนี้ท่านทิ้งแคลไปแล้วก็เท่านั้นเอง
"แคล ผมคิดถึงคุณพ่อจัง..." เพื่อนร่วมห้องพูดขึ้นในขณะที่นั่งดูปฏิทินตั้งโต๊ะ
"....พ่อของดาใจดีรึเปล่าคะ? "
"ครับ ใจดีมากเลยล่ะ พ่อเป็นคนที่สอนให้ผมเข้มแข็ง...และทำให้ผมพยายามที่จะมีชีวิต "
สีหน้าของดาที่พูดถึงคุณพ่อดูมีความสุขมากเลยล่ะค่ะ... แคลอยากรู้จังว่าเวลาที่แคลพูดถึงพ่อ..
แคลทำสีหน้าแบบไหนออกไปนะ จะเหมือนที่ดายิ้มตอนนี้รึเปล่า..
"ดีจังเลยนะคะ..." เราทั้งสองคุยกันอีกซักพัก ก่อนที่ดาจะขอตัวออกไปข้างนอก
วันนี้เป็นวันพ่อล่ะค่ะ บรรยากาศของความรักเต็มโรงเรียนไปหมดเลย
ในบทสนทนาของวันนี้ ทุกคนพร้อมใจกันพูดถึงคุณพ่อของตนเอง..
แต่แคลคงขอผ่านหัวข้อนี้ละค่ะ เพราะไม่มีอะไรจะไปคุยกับเขา แฮะๆ
แคลหันกลับไปที่โต๊ะเขียนหนังสือ เลื่อนมือไปที่กองหนังสือกองใหญ่
ใต้สุดของหนังสือกองนั้น เป็นที่ซ่อนนิตยสารวาดรูป
บนปกมีภาพของชายวัยกลางคนเปื้อนรอยยิ้ม ผู้มีดวงตาสีมรกตคุ้นตา
นั่งอยู่ท่ามกลางงานศิลปะที่เธอเคยเห็นบ่อยๆ.... รึอาจจะเคยเห็นทุกวัน
ข้างๆภาพมีพาดหัวหนังสือเล่มหนา
"สัมภาษณ์ ชาร์ล ลอสกัน ศิลปินเลืองชื่อแห่งเมืองโรม"
..... ตอนนี้คุณพ่อก็คงมีความสุขสินะคะ
เพราะตอนนี้หนูไม่ได้อยู่กับคุณพ่อให้ท่านต้องลำบากใจอีกแล้ว....
ขอโทษนะคะ ที่หนูเป็นเด็กไร้ประโยชน์...ที่เป็นตัวถ่วงของคุณพ่อมาตลอด
มือที่ถือหนังสือไว้ได้แต่สั่นสะท้านเบาๆ ตอนนี้แคลขัดขืน น้ำตา ไม่ไหว
รู้ตัวอีกที หยดน้ำใสๆก็ร่วงลงไปกระทบกับหน้าหนังสือที่เปิดค้างไว้..
ทั้งๆที่สัญญากับตัวเองไว้แล้วแท้ๆว่าจะเข้มแข็งกว่านี้
แคลรีบเก็บหนังสือเข้าไปที่เดิมที่มันควรอยู่ ที่ที่ผนึกความทรงจำต่างๆไว้..
คำว่า พ่อ ในความคิดของแคล คงไม่ใช่คำที่ดีซักเท่าไหร่
แคลคงไม่สามารถบอกรักพ่อได้อย่างเต็มปากเหมือนคนอื่นๆ ได้แต่สงสัยและรู้สึกว่า
แคลรักพ่อ แต่พ่อคงไม่ได้รักแคลแล้วใช่ไหมคะ
แคลต้องทำยังไงคะพ่อ...พ่อถึงจะกลับมารักแคลเหมือนเดิม.....?
ความเงียบปกคลุมอยู่นาน จนกระทั่งดาเปิดผลัวะเข้ามาในห้องอีกครั้ง
"แคลครับ เรามาเขียนจดหมายถึงผอ.กันดีมั้ย??"
อีกฝ่ายเดินเข้ามาพร้อมลมหนาวที่แฝงตัว แคลลนลานรีบเช็ดน้ำตาแล้วก้มหน้าตอบ
"เห??? ทำไมถึงต้องเขียนด้วยละคะ????? "
วันนี้วันพ่อไม่ใช่หรอ ไม่ใช่วันผอ.ซักหน่อย..
"ก็ผอ.ดูแลเราเหมือนพ่อไงครับ เหมือนพ่อคนที่สองของเราเลยนะ ว่าแต่แคล ทำไมตาแดงๆครับ ร้องไห้หรอ...."
"....ป...เปล่าคะ นั่นสินะคะ มาเขียนกันเถอะ!!"
อีกฝ่ายเหมือนจะถามอะไร แต่แคลรีบตัดบทเสียก่อน ฟู่ว รอดไปที..
อีกฝ่ายส่งกระดาษเขียนจดหมายให้ แคลรับไว้แล้วพยักหน้าเป็นเชิงขอบคุณ
แคลใช้มือข้างที่เหลือ หยิบปากกาสีดำแท่งโปรด ก่อนจะจรดปากกาลงบนกระดาษแผ่นบาง..
"ถึง ผอ.นรินทร์
ขอโทษนะคะที่ไม่ได้ไปหาบ่อยๆเหมือนแต่ก่อน แต่วันนี้แคลก็ส่งจดหมายมาแทนตัวนะคะ แฮะๆ
วันนี้เป็นวันพ่อ ผอ.ก็คงจะรู้อยู่แล้วใช่ไหมคะ?? รุ่นพี่ดาบอกว่า ผอ.เหมือน พ่อคนที่สอง ของเค้าเลยล่ะค่ะ...
แต่แคลจำได้ว่า ผอ.ไม่ชอบให้แคลมองผอ.เป็นตัวแทนของคุณพ่อ และแคลก็ไม่เคยคิดอย่างนั้นค่ะ
คุณพ่อก็คือคุณพ่อ ส่วนผอ.ก็คือผอ. ไม่มีใครเป็นตัวแทนของใครได้ทั้งนั้น
หนูก็เลยเขียนจดหมายฉบับนี้มาหาผอ.เนื่องในโอกาสวันพ่อน่ะค่ะ หวังว่าจะไม่รบกวนเวลานะคะ~~~!
ขอบคุณนะคะ ที่ดูแลหนูแทนคุณพ่อมาตลอด อาจจะยิ่งกว่าคุณพ่อตัวจริงของหนูเสียอีก
ขอบคุณนะคะ ที่ยังอยู่กับหนู ทั้งๆที่หนูก็เป็นแค่เด็กไร้ประโยชน์คนนึง ลูกที่แม้แต่ พ่อ...ก็ไม่ต้องการ
ขอบคุณนะคะ ที่วันนั้น ผอ.ตัดสินใจช่วยหนู จนทำให้หนูได้อยู่ที่นี่ ได้มีบ้านหลังใหม่
ขอบคุณ.... ที่เป็นเหมือนแสงไฟ คอยฉุดรั้งให้หนูพยายามและไม่ร้องไห้เหมือนสมัยก่อน
ขอบคุณ.... ที่คอยสอนหนูในหลายๆเรื่อง ทั้งสอนให้หนูรู้ว่าตัวเองมีค่า และสอนให้รู้จักความรัก
อาจจะพูดไม่ได้หรอกค่ะ ว่าผอ.เหมือนพ่อคนที่สองของหนู เพราะหนูก็ไม่ค่อยรู้เท่าไหร่ว่าพ่อ ที่จริงที่แล้วเค้าทำอะไรกันบ้าง
แต่ผอ.ก็ใจดี คอยสอนทุกอย่าง และก็..คอยดูแล ทำให้รู้สึก อบอุ่น มากๆเลยล่ะค่ะ นี่น่าจะเป็นความหมายของคำว่าพ่อใช่ไหมคะ??
แคลคงได้แต่พูดว่าขอบคุณ หนูรู้นะคะว่าแค่นี้คงไม่พอ ที่จะบอกความรู้สึกทั้งหมดของตัวเองได้..
และก็คงยังไม่พอ ที่จะตอบแทนอะไรได้ด้วย เพราะอย่างนั้น....
ถ้าผอ.มีอะไรเดิอดร้อนหรือลำบากใจ ก็ขอให้หนูได้ช่วยเถอะนะคะ
ถึงจะช่วยได้ไม่มากนัก แต่หนูก็จะพยายามในส่วนที่ตัวเองทำได้ เหมือนที่ผอ.สอนไว้
ผอ.พยายามสอนให้หนูเลิกพูดคำว่า ขอโทษ ถึงแม้ตอนนี้จะมีเรื่องอยากขอโทษผอ.มากมายก็ตามที
หนูอยากจะขอโทษที่ทำให้ผอ.เดือร้อนอยู่เสมอ ขอโทษที่เป็นแค่เด็ก ช่วยอะไรผอ.ไม่ได้เลย..
อขากขอโทษที่ทำตัวอ่อนแอ ขอโทษที่คอยเป็นภาระให้ตลอด.... และก็ในอีกหลายๆเรื่อง..ที่ทำให้ผอ.ต้องเหนื่อย
เพราะอย่างนั้น แคลจะเป็นเด็กดี ตั้งใจเรียน และก็พยายามเข้ากับเพื่อนๆให้ได้ค่ะ
ผอ.จะได้สบายใจ ผอ.จะได้ไม่ต้องลำบากใจไปมากกว่านี้
วันพ่อปีนี้ ขอให้ผอ.สุขภาพแข็งแรง อยู่กับทุกคนในโรงเรียนไปนานๆ
คอยอยู่เป็น พ่ออีกคนหนึ่ง ที่ทุกคนรักและเคารพเหมือนพ่อแท้ๆของตนเอง
ขอบคุณและขอโทษในหลายๆเรื่องอีกครั้งนะคะ แคลอาจจะบอกไม่ได้ค่ะว่าแคลรักผอ.เหมือนพ่อ
รู้แค่ว่าแคลรักผอ.ค่ะ รักมากที่สุดเลย
ด้วยรักและเคารพ
Caroline Losgan
หลังจากเขียนเสร็จ แคลรีบพับกระดาษอย่างประณีตที่สุดให้มันไม่เบี้ยวแล้วใส่ซองสีขาวบริสุทธิ์
หลังจากนั้นแคลก็ตะโกนบอกดาว่าแคลขอออกไปข้างนอกแป๊ปนึงนะ
ก่อนที่จะก้าวเท้ายาวๆ กึ่งเกินกึ่งวิ่งไปห้องปกครองที่ดาบอกว่าตั้งตู้จดหมายไว้
เมื่อเหลือบไปเห็นแล้วจึงเห็นตู้จดหมายสีแดงสดแปลกตาตั้งไว้
แคลรีบหย่อยซองจดหมายบางลงไป ก่อนจะเดินไปตามทางเดินยาว
อยู่ๆพอคิดถึงคุณพ่อก็รู้สึกเหงาขึ้นมา...แย่จังเลยค่ะ แฮะๆ.......หนาวจัง....รีบวิ่งดีกว่า
เสียงฝีเท้าวิ่งยังคงก้องกังวานอยู่อย่างนั้นท่ามกลางอากาศหนาวเย็น
.
.
.
END
C.สำหรับทุกคนที่ร่วมกิจกรรม
SNOW ICE +20
[ EVENT ITEM ]
ก้อนน้ำแข็งวิเศษ สามารถเก็บได้ในช่วงฤดูหนาวเดือนธันวาคมเท่านั้น ว่ากันว่าถ้าหาก
สะสมได้ครบจะสามารถแลกอะไรบางอย่างได้
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Event : จดหมายถึงพ่อ
Fri 05 Dec 2014, 22:14
- Spoiler:
- ผมออกมาเดินเล่นนอกห้องนอนได้ซักระยะแล้ว...
หลังจากที่คุยกับแคลจบ ผมก็ขอตัวออกมาข้างนอก กะว่าจะเดินสูดอากาศอยู่ซักระยะ
ได้ข่าวมาว่ามีตู้จดหมายสำหรับส่งความในใจให้กับผอ. อยู่นี่นา
ไม่สิ... ต้องพูดให้ถูกว่าพ่อคนที่สองมากกว่าล่ะมั้งครับ
สรุปแล้วตู้นั้นก็มีอยู่จริงๆ
ถ้าอย่างนั้นผมคิดว่า... กลับไปเขียนแล้วเอามาหยอดตู้จะดีกว่า
"แคลครับ เรามาเขียนจดหมายถึงผอ. กันดีมั้ย?" ผมว่าพลางดันประตูเปิดกลับเข้าไปในห้อง
เธอดูสับสนงุนงงว่าทำไมถึงเป็นวันนี้ที่เป็นวันพ่อ จึงมีการเขียนจดหมายถึงผอ. ผมจึงอธิบายไปกับเธอไป
เขียนจดหมายให้กับพ่อคนที่สองของพวกเราทุกคน... พูดแล้วก็ตื่นเต้นไม่ใช่น้อย
จะว่าไปวันนี้เธอก็ดูตาแดงๆ ... คล้ายคนร้องไห้ ครั้นถามไปเธอก็ตอบว่าไม่เป็นอะไร พลางหันกลับไปก้มหน้าก้มตาเขียนจดหมาย
ทางด้านผมก็เริ่มนำกระดาษเขียนจดหมาย ปากกา และซองจดหมายมาเตรียมไว้
ค่อนข้างทุลักทุเลเล็กน้อยในขณะที่เขียน... ลายมือเองก็ยังไม่คงเส้นคงวานัก
ถ...ถึงอย่างนั้น ผมก็ตั้งใจเขียนให้ผอ. สุดๆ นะครับ!
"ขอออกไปข้างนอกแป๊ปหนึ่งนะคะ!" แคลตะโกนบอกผมก่อนที่เสียงปิดประตูจะดังตามมา
ดูท่าเธอคงจะเขียนเสร็จแล้วสินะ... ผมคิดก่อนที่จะเขียนข้อความต่อไป
สารภาพว่าตอนเขียนจดหมายนี้ผมเขียนไม่ออกไปตั้งหลายช่วง... ไม่รู้จะเรียบเรียงข้อความไปอย่างไรดี
กว่าผมจะเขียนเสร็จ แคลก็กลับมาถึงห้องเสียแล้ว
ผมจึงขอตัวจากเธอไปส่งจดหมายที่ตู้แถวห้องปกครอง
อากาศเริ่มหนาวเย็นในขณะที่คนดูบางตา
ผมคาดว่าอาจจะมีหลายๆ คนที่ส่งจดหมาย...ส่งความในใจให้กับผอ. กันไปหลายคนแล้ว
ผมสอดจดหมายลงในช่องหยอด ก่อนที่จะเดินกลับจากไป...
ทีนี้ก็ถึงตาติดต่อกับคุณพ่อคนแรกแล้วสินะ ...
แล้วก็... สุขสันต์วันพ่อนะครับ ผอ.นรินทร์... คุณพ่ออีกคนของผม
ขอบคุณนะครับ
กราบสวัสดีผอ. ที่เคารพรักด้วยนะครับ
อันดับแรกที่ผมอยากจะกล่าวขอโทษก่อนเลยคือเรื่องลายมือของผมที่อาจจะอ่านยากไปบ้าง
ผมยังคงไม่สันทัดในการเขียนแบบคล่องแคล่วซักเท่าไหร่
ย...ยังไงซะก็คงต้องขอโทษด้วยครับ
ช่วงนี้เป็นช่วงที่อากาศค่อนข้างหนาวเอาเรื่องเลยทีเดียว ขอให้ผอ. รักษาสุขภาพตัวเองด้วยนะครับ
หากผอ. เป็นอะไรไป ทุกคนในโรงเรียนนี้ก็คงระส่ำระส่ายตามไปด้วยแน่ๆ
ผอ. เปลี่ยนเสมือนต้นไม้ใหญ่ คอยให้ร่มเงา ปกปักรักษาพวกเราทุกคนเอาไว้
ทั้งยังเป็นเสาฐานที่มั่นคง ค้ำจุนพวกเราทุกคนไว้ด้วยนะครับ!
ผอ. เหนื่อยมากไหมครับ ที่ต้องดูแล ทำหน้าที่ และรับผิดชอบกับเรื่องราวทุกๆ อย่าง
ผมทั้งยังกล่าวขอบคุณ ขอโทษ และกล่าวคำอื่นๆ มากมายไปหมด...
ขอบคุณที่ผอ. ดูแลพวกเราทุกคนมาเป็นอย่างดี ไม่ว่าตัวผอ. เองจะเหนื่อยล้ามากแค่ไหนก็ตาม
ผมก็ไม่เคยเห็นผอ. บ่นเลยซักคำ...
ผอ. เป็นคนที่ผมยึดถือเป็นแบบอย่างคนหนึ่งเลยทีเดียวนะครับ ในสายตาผม ผอ. เป็นคนที่เข้มแข็ง อดทน แล้วก็มุ่งมั่นมากๆ ด้วย
แม้แต่ตัวผมในสมัยที่ยังเด็กๆ เขาโรงเรียนนี้ได้ไม่นาน... ยังมองผอ. เป็นคนที่เท่สุดๆ ไปเลย
และอีกคำที่อยากจะกล่าว คือคำว่าขอโทษครับ
ผมเองก็อาจจะเคยทำผิดพลาดจนผอ. ต้องมาแย่เพราะตัวผมเองเหมือนกัน...
สำหรับเรื่องราวเหล่านั้นที่เกิดขึ้น ผมขอโทษจริงๆ ครับ
ตัวผมเองไม่อยากจะให้ผอ. ต้องลำบากใจอะไรไปมากกว่านี้อีก
ผมสัญญาว่าจะเคารพนับถือ เชื่อฟัง และปฏิบัติตนให้ดีที่สุดเพื่อผอ. นะครับ
ถึงแม้ผอ. จะไม่ใช่พ่อแท้ๆ ของผม แต่ตอนนี้ผอ. ก็เป็นเหมือนพ่ออีกคนของผมไปแล้วล่ะครับ
ผอ. ทั้งดูแล ทั้งแบกรับหน้าที่เพื่อพวกเรามากมาย... มากเกินจะทดแทนบุญคุณได้
ผมสัญญาว่าเมื่อผมโตขึ้น จนสามารถช่วยเหลือผอ. ได้มากกว่านี้ ผมสัญญาครับ ผมจะกลับมาช่วยผอ. แน่นอน
สุดท้ายนี้ก็ขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างนะครับ... คุณพ่อ
อนันดา อ. วาโชวสกี้
B.สำหรับคนที่เขียนจดหมายได้ประทับใจผู้อำนวยการอันดับที่ 2
SNOW ICE +20
[ EVENT ITEM ]
ก้อนน้ำแข็งวิเศษ สามารถเก็บได้ในช่วงฤดูหนาวเดือนธันวาคมเท่านั้น ว่ากันว่าถ้าหาก
สะสมได้ครบจะสามารถแลกอะไรบางอย่างได้
เลือกรับไอเทมต่อไปนี้ชิ้นใดชิ้นหนึ่ง (ได้รับจำนวน 1 ชิ้น) พิมพ์ว่า:
ADD FURNITURE
[ GREAT ITEM ]
ไอเทมที่ใช้ในการเพิ่มเฟอร์นิเจอร์ได้ 1 ชิ้น โดยสามารถเลือกใช้ได้ 1 อย่างจาก...
---> เฟอร์นิเจอร์ที่ได้รับจากกิจกรรม (ไม่เสียค่าใช้จ่าย)
---> เฟอร์นิเจอร์ที่สั่งทำจากการออกแบบเอง (เสียค่าใช้จ่าย)
(ไอเทมชนิดนี้ไม่สามารถเก็บไว้ใน Storage ได้)
REMOVE FURNITURE
[ GREAT ITEM ]
ไอเทมที่ใช้ในการนำเฟอร์นิเจอร์ออกได้ 1 ชิ้น ซึ่งเมื่อนำเฟอร์นิเจอร์ออกไปแล้วจะ
ไม่สามารถนำกลับมาใส่่ได้อีกครั้ง จนกว่าจะได้เฟอร์นิเจอร์ชนิดนั้นใหม่อีกครั้งหนึ่ง
(ไอเทมชนิดนี้ไม่สามารถเก็บไว้ใน Storage ได้)
- dedog
Jinn Watinpol
อาจารย์ศิลปะ
5262
+1,074 M 191 K 627
PASSPORT
:
(9911/28000)
:
Re: Event : จดหมายถึงพ่อ
Fri 05 Dec 2014, 23:54
วันนี้วันพ่อ...
ผมมองปฏิทินบนโต๊ะ
เมื่อกี๊ตอนเดินผ่านห้องทำงานผอ.เห็นตู้จดหมายตั้งอยู่
ข้างกันมีข้อความที่ผมจับใจความได้ว่า
มาเขียนจดหมายถึงพ่อกันเถอะ
พ่อ ตรงนี้คงหมายถึงผอ.สินะ
เด็กติดบ้านอย่างผมอดคิดถึงป๊ากับคนที่บ้านไม่ได้จริงๆ
จะโทรหารึก็ไม่รู้จะคุยยังไง
จะสไกป์ไปเน็ตที่มีก็ไม่อำนวย
จะส่งภาพสวยๆผ่านไลน์ไปให้มือถือก็ไม่ได้ไฮเทคขนาดนั้น
จะส่งจดหมายกว่าจะถึงก็คงปีใหม่
เฮ้อออ.. ไว้ว่างๆค่อยหาเวลากลับบ้านแทนแล้วกัน ._.
จะว่าไป... เขียนจดหมายถึงพ่อ... พ่อของโรงเรียนก็มีให้เขียนถึงนี่นา
ที่จริงพ่อนรินทร์คนนี้ก็ดูแลดีไม่ขาดตกบกพร่องไม่แพ้ป๊าผมเลยนะ
แต่ผมเขียนไปแล้วผอ.จะอ่านได้เหรอ.. ผอ.ตาบอดนี่นา?!
หลังจากหาข้อมูลเรื่องการเขียนอักษรเบรลล์ไปซักพักก็นึกขึ้นได้ว่า
ผอ.มีพนักงานแปลอยู่แล้ว....
ผมหยิบกระดาษและดินสอขึ้นมาจากลิ้นชัก
ในที่สุดผมก็ได้เริ่มเขียนจดหมาย...
.
.
..
...
ครึ่งชั่วโมงผ่านไปกระดาษก็ยังว่างเปล่า... ผมไม่รู้จะเริ่มยังไงจริงๆแฮะ
"พี่ทำอะไร" เจ้าแตะไหล่ให้ผมหันไปมองและถาม
"เขียนจดหมายถึงผอ." ผมบอก "ประมาณว่าเขียนความรู้สึกถึงพ่อคนที่สองน่ะ"
"อ๋อ... ผมเห็นตู้จดหมายแวบๆ" เจ้าบอก
เขายื่นหน้าเข้ามาดูกระดาษบนโต๊ะผมขณะถาม "พี่เขียนว่าไงบ้างอ่ะ"
"ยังไม่ได้เขียนเลย... ไม่รู้ว่าจะเขียนยังไงดี" ผมมองกระดาษตาปริบๆ
เจ้าแตะไหล่ผมอีกครั้งและบอกว่า "พี่ก็เขียนไปตามความรู้สึกสิ ยากตรงไหน"
...เขียนตามความรู้สึกงั้นเหรอ
นั่นสินะ ผมกำลังหลงทางอะไรอยู่เนี่ย
จะบอกขอบคุณก็เห็นเจ้าโดดขึ้นเตียงและหลับไปแล้ว
นายยังไม่อาบน้ำเลยนะเจ้า...
หลังจากนั้นไม่นานผมก็เขียนจดหมายเสร็จ
ผมพับใส่ซองสีเหลืองสดใส
ทั้งที่ก็รู้ว่าผอ.ไม่เห็นแต่ขอเด่นหน่อยแล้วกัน
เผื่อพี่พนักงานแปลเห็นสะดุดตาได้หยิบของผมมาแปลก่อน
ผมจ่าหน้าซองว่า...
หวังว่าจดหมายจะถึงมือผอ.โดยสวัสดิภาพนะฮะ :)
C.สำหรับทุกคนที่ร่วมกิจกรรม
ผมมองปฏิทินบนโต๊ะ
เมื่อกี๊ตอนเดินผ่านห้องทำงานผอ.เห็นตู้จดหมายตั้งอยู่
ข้างกันมีข้อความที่ผมจับใจความได้ว่า
มาเขียนจดหมายถึงพ่อกันเถอะ
พ่อ ตรงนี้คงหมายถึงผอ.สินะ
เด็กติดบ้านอย่างผมอดคิดถึงป๊ากับคนที่บ้านไม่ได้จริงๆ
จะโทรหารึก็ไม่รู้จะคุยยังไง
จะสไกป์ไปเน็ตที่มีก็ไม่อำนวย
จะส่งภาพสวยๆผ่านไลน์ไปให้มือถือก็ไม่ได้ไฮเทคขนาดนั้น
จะส่งจดหมายกว่าจะถึงก็คงปีใหม่
เฮ้อออ.. ไว้ว่างๆค่อยหาเวลากลับบ้านแทนแล้วกัน ._.
จะว่าไป... เขียนจดหมายถึงพ่อ... พ่อของโรงเรียนก็มีให้เขียนถึงนี่นา
ที่จริงพ่อนรินทร์คนนี้ก็ดูแลดีไม่ขาดตกบกพร่องไม่แพ้ป๊าผมเลยนะ
แต่ผมเขียนไปแล้วผอ.จะอ่านได้เหรอ.. ผอ.ตาบอดนี่นา?!
หลังจากหาข้อมูลเรื่องการเขียนอักษรเบรลล์ไปซักพักก็นึกขึ้นได้ว่า
ผอ.มีพนักงานแปลอยู่แล้ว....
ผมหยิบกระดาษและดินสอขึ้นมาจากลิ้นชัก
ในที่สุดผมก็ได้เริ่มเขียนจดหมาย...
.
.
..
...
ครึ่งชั่วโมงผ่านไปกระดาษก็ยังว่างเปล่า... ผมไม่รู้จะเริ่มยังไงจริงๆแฮะ
"พี่ทำอะไร" เจ้าแตะไหล่ให้ผมหันไปมองและถาม
"เขียนจดหมายถึงผอ." ผมบอก "ประมาณว่าเขียนความรู้สึกถึงพ่อคนที่สองน่ะ"
"อ๋อ... ผมเห็นตู้จดหมายแวบๆ" เจ้าบอก
เขายื่นหน้าเข้ามาดูกระดาษบนโต๊ะผมขณะถาม "พี่เขียนว่าไงบ้างอ่ะ"
"ยังไม่ได้เขียนเลย... ไม่รู้ว่าจะเขียนยังไงดี" ผมมองกระดาษตาปริบๆ
เจ้าแตะไหล่ผมอีกครั้งและบอกว่า "พี่ก็เขียนไปตามความรู้สึกสิ ยากตรงไหน"
...เขียนตามความรู้สึกงั้นเหรอ
นั่นสินะ ผมกำลังหลงทางอะไรอยู่เนี่ย
จะบอกขอบคุณก็เห็นเจ้าโดดขึ้นเตียงและหลับไปแล้ว
นายยังไม่อาบน้ำเลยนะเจ้า...
หลังจากนั้นไม่นานผมก็เขียนจดหมายเสร็จ
ผมพับใส่ซองสีเหลืองสดใส
ทั้งที่ก็รู้ว่าผอ.ไม่เห็นแต่ขอเด่นหน่อยแล้วกัน
เผื่อพี่พนักงานแปลเห็นสะดุดตาได้หยิบของผมมาแปลก่อน
ผมจ่าหน้าซองว่า...
- ถึง... คุณพ่อคนที่สองของผม :
สวัสดีฮะผอ.
ผมตื่นเต้นจังได้เขียนจดหมายเป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ย
แถมยังเขียนถึงผอ.ที่ผมรักเหมือนพ่อด้วยแล้วยิ่งตื่นเต้นเข้าไปใหญ่เลยฮะ
ก่อนอื่นเลยผมต้องขอบคุณผอ.นะครับ
ทั้งที่คุณมองไม่เห็นแท้ๆ แต่คุณดูแลผมได้ดีมากๆเลย
ต้องใช้ความพยายามมากขนาดไหนกันนะฮะ
ขอบคุณผอ.ที่อยู่เป็นเพื่อนตอนผมไม่มีใคร
ขอบคุณผอ.ที่คอยเป็นห่วงเป็นใยกันเสมอมา
ขอบคุณผอ.ที่ช่วยหาคำตอบให้กับคำถามมากมายก่ายกองของผม
แล้วก็ขอโทษที่ทำเรื่องให้ลำบากใจให้ผอ.ไปตอนไหนบ้างก็ไม่รู้
เอ้อ... ตอนผอ.ป่วยผมใจหายมากเลยนะฮะ... ไม่มีอะไร บอกเฉยๆ...
เวลาทุกคนมีปัญหา ทุกคนบอกผอ.
เวลาผอ.มีปัญหา ผอ.ก็บอกพวกเราได้นะฮะ
ผมอาจจะช่วยอะไรไม่ได้ แต่ผมคอยรับฟังอยู่ข้างๆคุณได้นะ
เมื่อเหนื่อย เมื่อท้อ อย่าลืมพวกเรานะฮะ
นักเรียนที่นี่ทุกคนรักผอ.ไม่แพ้กับที่ผอ.รักพวกเราหรอกฮะ
ผมเอาหัวท่านปธนร.เป็นประกันเลย!
ผมรักคุณนะ.. คุณพ่อ :)
ปล.ผมเขียนไม่เก่ง แต่ใส่ความจริงใจลงไปเต็มที่เลยนะ~
ปล.2 เขียนจบผมยังตื่นเต้นอยู่เลยนะเนี่ย
ปล.3 เขียนๆไปผมก็นึกถึงภาพตอนกีฬาสี อยากเอามาแปะประกอบจัง
แต่ช่างมันเถอะ
ปล.4 ผมรักผอ.จริงๆนะฮะ
ปล.5 จบเถอะเนอะ... บ๊ายบายฮะ
หวังว่าจดหมายจะถึงมือผอ.โดยสวัสดิภาพนะฮะ :)
C.สำหรับทุกคนที่ร่วมกิจกรรม
SNOW ICE +20
[ EVENT ITEM ]
ก้อนน้ำแข็งวิเศษ สามารถเก็บได้ในช่วงฤดูหนาวเดือนธันวาคมเท่านั้น ว่ากันว่าถ้าหาก
สะสมได้ครบจะสามารถแลกอะไรบางอย่างได้
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Event : จดหมายถึงพ่อ
Sat 06 Dec 2014, 00:00
- ส่งงานครับ:
...ห้าธันวาวันบิดาแห่งชาติ ตัวข้าผู้องอาจ--- ถุ้ย! พูดถึงวันพ่อแล้วนึกถึงคุณพ่อที่แสนดีชะมัด..
อยากเจออีกสักครั้งจังครับ~ หึ แต่ไม่อยากจะไปนึกถึงอีกคนนึงหรอกครับ ดันตายซะได้ ยังไม่สนุกเลย~
เรื่องอดีตน่ะ ทิ้งๆมันไปบ้างก็ได้แฮะ วันนี้มีกิจกรรมวันพ่อให้เขียนจดหมายสินะ อืม...
ผมต้องเขียนอะไรล่ะ ยิ่งไม่ถนัดอะไรพวกนี้อยู่ด้วย ฮึ่มมม
กึก กึก กึก กึก กึก ผมนั่งเคาะนิ้วไปมาเป็นเวลาหลายนาทีได้ ณ ตอนนี้คือคิดไม่ออกครับ
สักพักคุณเซย์ก็เดินมาหาผมที่นั่งขมวดคิ้วอยู่ที่โต๊ะปลายเตียง
"มีอะไรครับคุณเซย์?" ผมเริ่มบทสนทนาก่อน ถึงจะรู้อยู่แล้วก็เถอะว่าอีกฝ่ายคุยกับผมไม่ได้
เมื่อได้ยินดังนั้น เธอก็เลยชี้มาที่มือผมแล้วทำท่าเคาะๆนิ้ว เห.. มันเสียงดังรบกวนเค้าเหรอเนี่ย?
"ผมกำลังซีเรียสเรื่องกิจกรรมของวันนี้อยู่น่ะครับ" ผมไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ แต่ผมก็ยังคงต่อบทสนทนาต่อไป
เอ.. เธอจะรู้เรื่องกิจกรรมรึเปล่าวะเนี่ย = =.. มองซ้ายมองขวา ผมหยิบปฏิทินและกระดาษที่อยู่บนโต๊ะของผมยื่นให้เธอ
ปฏิทินเดือนธันวาวันที่ห้าถูกวงกลมไว้ด้วยหมึกสีแดงพร้อมมีข้อความเขียนว่า 'วันพ่อแห่งชาติ'
และบนกระดาษมีหัวข้อตัวโตๆเขียนไว้ว่า 'จดหมายถึงพ่อ'
ตอนนี้เธอวางปฏิทินลงบนโต๊ะของผมแล้ว แต่กลับส่ายกระดาษไปมา อะไรล่ะนั่น..
"กระดาษนี้น่ะหรอครับ ผมกำลังเขียนจดหมายถึงพ่อที่เสียไปแล้วน่ะครับ ....." ถึงจะพูดว่าพ่อก็เถอะ แต่ผมก็ไม่เคยนับเขาคนนั้นเป็นพ่อสักหน่อย
ผมคงต้องเขียนจดหมายแยกสองฉบับแล้วล่ะม้าง.. ถึง 'เขาคนนั้น' กับ 'คุณพ่อ' ไรเงี้ยยย
รู้สึกเหมือนผ้าจะหลวมๆ สงสัยต้องเปลี่ยนใหม่แล้วล่ะมั้ง ผมเอามือลูบๆคลำๆไปที่ผ้าปิดตา
"...ถ้าวันนั้นผมไม่......" ผมเว้นระยะไว้ชั่ววินาทีหนึ่ง "...ผมอยากจะสนุกกว่านี้ หึ หึ หึหึหึหึหึ" ..เจอนี่ไปเธอถึงกับยื่นกระดาษคืนเลยครับ ก๊ากก
หือ? เธอชี้ที่ตัวเองแล้วทำมือเขียนและเอียงคอสงสัย
"อ่าา...หึหึคุณก็ต้องเขียนด้วยนะครับ" ผมไม่รู้ว่าตอบตรงคำถามรึเปล่า แต่ช่างมันเถอะ ผมหยิบกระดาษคืนแล้วนั่งเขียนต่อ
ถึง คุณพ่อ
มันก็คงจะดีกว่านี้นะครับ ถ้าเราได้อยู่ด้วยกันนานกว่านี้ ผมอยากอยู่กับคุณพ่อมากกว่าเขาคนนั้นนะครับ
ไม่มีใครมาแทนคุณพ่อได้อยู่แล้ว! คุณพ่อน่ะทั้งใจดี มีแต่คนรัก ตอนนี้คุณพ่อคงอยู่บนสวรรค์สินะครับ
ขอบคุณที่ดูแลและให้ผมเกิดมาครับภูมินทร์
05/Dec/2014
เห.. มันน้อยไปเหรอ? ผมว่ามันก็สั้นๆได้ใจความ ถึงยังไงคุณพ่อคงไม่ได้มาอ่านอยู่ดีแหละนะ
ผมเริ่มลงมือเขียนฉบับถัดไป..
ถึง เขาคนนั้น
ไง.. เอาจริงๆตอนแรกก็เสียดายนะ ที่คุณดันตายไปซะได้ ทำเอาผมรู้สึกไปไม่เป็นเลย
แต่คิดดูอีกทีมันก็ดีเหมือนกันนะ .. เพราะมันทำให้ผมได้มาอยู่ที่นี่ ที่โรงเรียนแห่งนี้
ผมดีใจนะที่ได้มีเพื่อนเหมือนกับคนอื่นๆเขา
ขอบคุณนะครับที่ตายๆไป ขอบคุณจริงๆครับภูมินทร์
05/Dec/2014
อา.. เสร็จสักที ผมบิดขี้เกียจแล้วหันไปมองรอบๆห้อง หิม..?
ดูเหมือนว่าคุณเซย์จะเริ่มเขียนจดหมายแล้วแฮะ ไหนดูซิ เขียนอะไรเอ่ย.. หึหึหึหึ
ผมเดินย่องไปอย่างเงียบๆ เข้าไปอยู่ด้านหลังของเธอที่กำลังตั้งใจเขียนจดหมายอยู่
ผมยืนมองเธอสักพักแล้ว ดูเหมือนว่าเธอจะหยุดเขียนแล้ว คาดว่าคงเขียนเสร็จแล้วล่ะมั้งครับ?
"โอ้ววว ซึ้งดีนะครับ หึหึหึหึ" ผมพูดเมื่อผมอ่านจดหมายทั้งฉบับนั่นจบแล้ว
โอ๊ะโอ.. คุณเซย์รีบเก็บจดหมายแล้วลุกหนีไปในทันที ฮ่าฮ่า
"หึหึหึหึ ผมเห็นหมดแล้วล่ะะะะ~~" ผมยืนเท้าเอวและหัวเราะลั่น
ผมมองเธอรีบพับจดหมายหยิบซองมาใส่แล้วออกจากห้องไป แต่ผมก็ยังหยุดขำไม่ได้อยู่ดี ก๊ากกกก
...
เดี๋ยวนะ..
จดหมายนี้..
ให้เขียนถึงผอ.นี่หว่า!!!? เฮ้ยยยยยยยยยยย
...
จะวิ่งไปตามคุณเซย์ก็คงไม่ทัน ไว้เธอกลับมาค่อยบอกละกัน ปั่นแปปปปป~
ถึง ผอ.นรินทร์
ขอบคุณที่ให้การต้อนรับเด็กที่ไม่มีใครต้องการอย่างผม ตอนเข้ามาที่นี่ผมรู้สึกดีใจมากเลยล่ะ
ผมก็ไม่รู้จะเขียนอะไรให้มากมาย เพราะผมเขียนจดหมายไม่เก่ง
แต่ว่า.. ผมอยากจะบอกแค่ว่า ขอบคุณสำหรับทุกๆอย่างนะครับ
สุดท้ายนี้ผมขอมอบของที่ระลึกเล็กๆน้อยๆให้แก่ผอ.นะครับ เดี๋ยวผมจะเอามันไปวางไว้หน้าห้องของผอ.
ผมหวังว่าผอ.จะชอบมันนะครับภูมินทร์
05/Dec/2014
พอผมเขียนเสร็จ คุณเซย์ก็กลับมาพอดี ผมรีบพุ่งไปหาคุณเซย์ทันที!
"คุณเซย์ครับ ผมว่าเราเขียนจดหมายผิดปะครับ แฮ่กๆๆๆ"
เธอทำหน้างง
"คือ เราต้องเขียนถึงผอ.ครับ ประมาณว่าผอ.ซึ่งถือว่าเป็นพ่อเราน่ะครับ"
เธอรีบไปคว้าเสื้อคลุมแล้วเปิดประตูจะออกไป แต่ถูกผมยื้อไว้ได้เสียก่อน
"ไม่ต้องไปเอาคืนก็ได้นะครับ เขียนใหม่ก็ได้"
เธอยังคงฉุดกระชากลากตัวเองเพื่อที่จะออกไปให้ได้
"บอกว่าไม่ต้องไงค้าบบบบบบบ ส่งไปแล้วก็ไม่เสียหายหร๊อกกกกก" ผมดึงเธอแรงเกินไปจนเธอล้มก้นกระแทกพื้น
แต่ดูเหมือนว่าจะสำเร็จล่ะ เธอลุกเดินไปนั่งเขียนจดหมายฉบับใหม่แล้ว
ส่วนผมน่ะเหรอ?
ขอตัวไปส่งจดหมายก่อนนะครับ !!
C.สำหรับทุกคนที่ร่วมกิจกรรม
SNOW ICE +20
[ EVENT ITEM ]
ก้อนน้ำแข็งวิเศษ สามารถเก็บได้ในช่วงฤดูหนาวเดือนธันวาคมเท่านั้น ว่ากันว่าถ้าหาก
สะสมได้ครบจะสามารถแลกอะไรบางอย่างได้
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Event : จดหมายถึงพ่อ
Sat 06 Dec 2014, 00:01
เนื่องจากวันนี้เป็นวันที่ 5 ธันวาคม หรือวันพ่อแห่งชาติ
นอกจากพวกเราจะตระหนักถึงพระมหากรุณาธิคุณที่ยิ่งใหญ่ของพ่อหลวงของเราแล้ว
ยังนับเป็นวันที่เตือนใจให้เราได้คิดถึงคุณพ่อของเราอีกด้วย
ผมหวังว่าพ่อของผมจะยังสบายดี นอกจากพ่อบังเกิดเกล้าแท้ของผมแล้ว
ผมยังคิดถึงคุณลุงที่คอยเลี้ยงดูผมมาแต่เด็กๆ ผมคิดถึงคุณลุงครับคุณลุงเหมือนพ่อของผมตลอดเวลาที่ผ่านมา
แม้ตอนนี้ท่านจะไม่อยู่แล้วก็ตาม
ผมที่ย้ายเข้ามาเรียนที่โรงเรียนควิ้นท์ได้ปีหนึ่งแล้ว ตอนนี้ผมอยู่ม.2 แล้วนะครับ
ผมมีความสุขดีที่ได้มาอยู่ที่นี่ เพื่อนๆ พี่ๆทุกคนน่ารักมากๆ แม้ทุกคนจะมีความพิการที่ติดตัวมา แต่นั่นไม่ได้ทำให้จิตใจของเราพิการไปแม้แต่น้อย ทุกคนเป็นคนดีและมีน้ำใจ ที่อยู่เบื้องหลังคอยดูแลทุกคนที่นี่ก็คือ ผอ.นรินทร์ครับ
ผอ.เปรียบเสมือนพ่อของทุกคนที่นี่ วันนี้ พวกเราจึงได้เขียนจดหมายหาคุณพ่อของโรงเรียนกัน
ผมเป็นคนอธิบายความรู้สึกของตัวเองไม่เก่งครับ ไม่รู้จะเขียนถึงผอ.อย่างไรให้สื่อได้ตรงกับสิ่งที่ผมรู้สึก
แต่ถึงกระนั้น ผมก็จรดปากกาลงกระดาษสีขาวสะอาดตา
C.สำหรับทุกคนที่ร่วมกิจกรรม
นอกจากพวกเราจะตระหนักถึงพระมหากรุณาธิคุณที่ยิ่งใหญ่ของพ่อหลวงของเราแล้ว
ยังนับเป็นวันที่เตือนใจให้เราได้คิดถึงคุณพ่อของเราอีกด้วย
ผมหวังว่าพ่อของผมจะยังสบายดี นอกจากพ่อบังเกิดเกล้าแท้ของผมแล้ว
ผมยังคิดถึงคุณลุงที่คอยเลี้ยงดูผมมาแต่เด็กๆ ผมคิดถึงคุณลุงครับคุณลุงเหมือนพ่อของผมตลอดเวลาที่ผ่านมา
แม้ตอนนี้ท่านจะไม่อยู่แล้วก็ตาม
ผมที่ย้ายเข้ามาเรียนที่โรงเรียนควิ้นท์ได้ปีหนึ่งแล้ว ตอนนี้ผมอยู่ม.2 แล้วนะครับ
ผมมีความสุขดีที่ได้มาอยู่ที่นี่ เพื่อนๆ พี่ๆทุกคนน่ารักมากๆ แม้ทุกคนจะมีความพิการที่ติดตัวมา แต่นั่นไม่ได้ทำให้จิตใจของเราพิการไปแม้แต่น้อย ทุกคนเป็นคนดีและมีน้ำใจ ที่อยู่เบื้องหลังคอยดูแลทุกคนที่นี่ก็คือ ผอ.นรินทร์ครับ
ผอ.เปรียบเสมือนพ่อของทุกคนที่นี่ วันนี้ พวกเราจึงได้เขียนจดหมายหาคุณพ่อของโรงเรียนกัน
ผมเป็นคนอธิบายความรู้สึกของตัวเองไม่เก่งครับ ไม่รู้จะเขียนถึงผอ.อย่างไรให้สื่อได้ตรงกับสิ่งที่ผมรู้สึก
แต่ถึงกระนั้น ผมก็จรดปากกาลงกระดาษสีขาวสะอาดตา
- จดหมาย:
- ถึง ผอ.นรินทร์ครับ
ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่ดูแลผมและทุกคนในโรงเรียนตลอดมา ถึงผอ.อาจจะบอกว่าทำตามหน้าที่ แต่พวกผมก็รู้สึกได้ถึงความหวังดีและความห่วงใยที่ผอ.มีให้กับทุกๆคน ขอบคุณที่คอยดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายของผมนะครับ ผมอาจทำให้ผอ.ต้องลำบาก แต่ผอ.ก็ยินดีช่วยเหลือผมตลอดมา ผมรู้สึกซาบซึ้งจริงๆครับ โรงเรียนนี้ทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นและมีมีความสุขมากครับ ผอ.ก็อย่าโหมงานหนักมากไปนะครับ ดูแลสุขภาพนะครับ
ด้วยรักและเคารพ
แพน
C.สำหรับทุกคนที่ร่วมกิจกรรม
SNOW ICE +20
[ EVENT ITEM ]
ก้อนน้ำแข็งวิเศษ สามารถเก็บได้ในช่วงฤดูหนาวเดือนธันวาคมเท่านั้น ว่ากันว่าถ้าหาก
สะสมได้ครบจะสามารถแลกอะไรบางอย่างได้
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Event : จดหมายถึงพ่อ
Sat 06 Dec 2014, 00:01
วันที่ 5 ธันวาคม สำหรับฉันแล้ววันนี้ก็เป็นวันธรรมดาทั่วไป เพราะ ฉันไม่เคยรู้จักพ่อที่แท้จริงของฉัน
ทุกคนในโรงเรียนต่างพากันเขียนจดหมายถึงพ่อ แต่จดหมายนั้นกลับส่งไปยังตู้จดหมายของ ผอ ฉันถามคุณประธานนักเรียนว่าทำไมทุกคนถึงเขียนจดหมายส่งให้ ผอ เขาอธิบายให้ฉันฟังฉันถึงเข้าใจ
เราจะเขียนบ้างดีมั้ยน่ะ คนอย่างเราที่ไม่เคยรู้จักคำว่าพ่อจะเขียนจดหมายให้กับเขาอย่างไรดีน่ะ ผอ เป็นคนแบบไหนกันนะ เขาใจดีรึเปล่า เขาชอบอะไร แล้วคนเป็นพ่อเขาทำตัวยังไงกันนะ
เกิดคำถามขึ้นในใจฉันหลายอย่าง
ฉันหยิบปากกาขึ้นมาเตรียมตัวจะเขียน
แต่พอฉันเขียนไปได้ไม่นาน ฉันก็ขยำมันทิ้ง
"ฮึ่มมมมมมมมมม" ฉันเริ่มหัวเสียแล้วสิ
ทำไงดีเราจะปรึกษาใครดี เราเพิ่งเข้ามาที่นี่ได้ไม่นานเราควรทำยังไงดีน่ะ
ฉันเริ่มเดินไปเดินมาในโรงเรียนแล้วครุ่นคิดว่าจะเขียนจดหมายยังไงดี
ในขณะที่ฉันเดินไปเดินมาอยู่นั้นฉันก็ตัดสินใจปรึกษาคุณประทานนักเรียนอีกครั้ง
"เอ่อ....ประธานคะ" ฉันยืนห่างออกจากตัวเขา 1 เมตร
"....เสียงนี้ ลิลลี่หรอ"
เขาจำเสียงของเราได้ด้วย -////-
"เอ่อ ประธานคะ ฉันอยากเขียนจดหมายถึงผอ.ค่ะ แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี"
"นั่นสิน่ะ ลิลลี่รู้สึกกับผอ.ยังไงหรอ"
"....เป็นคนที่ท่าทางลามกนะคะ แต่ก็คงไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร ฉันอยากขอบคุณเขาที่รับฉันเข้าโรงเรียนนี้ทำให้ฉันได้มาเจอกับ....."
"เจอกับ...."
ตายแล้วฉันเผลอหลุดปากไปแล้ว ฉันต้องรีบแก้ต่าง
"ไม่มีอะไรหรอก"
ชั้นเงียบไปซักพัก
"นั่นไง เธอก็เขียนได้ไม่ใช่หรอ ตอนนี้เธอไม่จำเป็นต้องสนใจกับคำว่าพ่อหรอกเพียงแค่เธอใส่ความรู้สึกลงไปก้พอแล้วล่ะ"
เข้ายิ้มให้ฉันอย่างอ่อนโยน อาาาาาไม่ไหวแล้วขืนอยู่ต่อฉันต้องสติแตกแน่
ฉันรีบวิ่งเข้ามาในห้องแล้วเริ่มเขียนจดหมาย
C.สำหรับทุกคนที่ร่วมกิจกรรม
ทุกคนในโรงเรียนต่างพากันเขียนจดหมายถึงพ่อ แต่จดหมายนั้นกลับส่งไปยังตู้จดหมายของ ผอ ฉันถามคุณประธานนักเรียนว่าทำไมทุกคนถึงเขียนจดหมายส่งให้ ผอ เขาอธิบายให้ฉันฟังฉันถึงเข้าใจ
เราจะเขียนบ้างดีมั้ยน่ะ คนอย่างเราที่ไม่เคยรู้จักคำว่าพ่อจะเขียนจดหมายให้กับเขาอย่างไรดีน่ะ ผอ เป็นคนแบบไหนกันนะ เขาใจดีรึเปล่า เขาชอบอะไร แล้วคนเป็นพ่อเขาทำตัวยังไงกันนะ
เกิดคำถามขึ้นในใจฉันหลายอย่าง
ฉันหยิบปากกาขึ้นมาเตรียมตัวจะเขียน
แต่พอฉันเขียนไปได้ไม่นาน ฉันก็ขยำมันทิ้ง
"ฮึ่มมมมมมมมมม" ฉันเริ่มหัวเสียแล้วสิ
ทำไงดีเราจะปรึกษาใครดี เราเพิ่งเข้ามาที่นี่ได้ไม่นานเราควรทำยังไงดีน่ะ
ฉันเริ่มเดินไปเดินมาในโรงเรียนแล้วครุ่นคิดว่าจะเขียนจดหมายยังไงดี
ในขณะที่ฉันเดินไปเดินมาอยู่นั้นฉันก็ตัดสินใจปรึกษาคุณประทานนักเรียนอีกครั้ง
"เอ่อ....ประธานคะ" ฉันยืนห่างออกจากตัวเขา 1 เมตร
"....เสียงนี้ ลิลลี่หรอ"
เขาจำเสียงของเราได้ด้วย -////-
"เอ่อ ประธานคะ ฉันอยากเขียนจดหมายถึงผอ.ค่ะ แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี"
"นั่นสิน่ะ ลิลลี่รู้สึกกับผอ.ยังไงหรอ"
"....เป็นคนที่ท่าทางลามกนะคะ แต่ก็คงไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร ฉันอยากขอบคุณเขาที่รับฉันเข้าโรงเรียนนี้ทำให้ฉันได้มาเจอกับ....."
"เจอกับ...."
ตายแล้วฉันเผลอหลุดปากไปแล้ว ฉันต้องรีบแก้ต่าง
"ไม่มีอะไรหรอก"
ชั้นเงียบไปซักพัก
"นั่นไง เธอก็เขียนได้ไม่ใช่หรอ ตอนนี้เธอไม่จำเป็นต้องสนใจกับคำว่าพ่อหรอกเพียงแค่เธอใส่ความรู้สึกลงไปก้พอแล้วล่ะ"
เข้ายิ้มให้ฉันอย่างอ่อนโยน อาาาาาไม่ไหวแล้วขืนอยู่ต่อฉันต้องสติแตกแน่
ฉันรีบวิ่งเข้ามาในห้องแล้วเริ่มเขียนจดหมาย
- ถึง ผอ. ค่ะ:
เอ่อ สวัสดีคะ ผอ
ถึงแม้ฉันจะไม่รู้ว่าพ่อเป็นยังไง ถึงจะไม่รู้ว่าผอ.เป็นคนแบบไหน ฉันจะขอรู้จักกับผอ.ได้มั้ยคะ
ถึงแม้ตัวฉันจะไม่สามารถเข้าใกล้กับผอ.ได้ แต่ฉันจะพยายามเป็นลูกที่ดีให้ได้ค่ะ
ผอ.จะยอมให้ฉันเป็นลูกผอ.ได้มั้ยคะ ฉันอยากเรียนรู้อะไรหลายๆอย่างที่ยังไม่รู้อีกมากมาย
ในอนาคตข้างหน้าฉันคงสร้างความเดือดร้อนให้ผอ.แน่นอน ผอ.ช่วยสั่งสอนฉันด้วยนะคะ
ด้วยรักและคำรพจากลิลลี่ถึงคุณพ่อ
C.สำหรับทุกคนที่ร่วมกิจกรรม
SNOW ICE +20
[ EVENT ITEM ]
ก้อนน้ำแข็งวิเศษ สามารถเก็บได้ในช่วงฤดูหนาวเดือนธันวาคมเท่านั้น ว่ากันว่าถ้าหาก
สะสมได้ครบจะสามารถแลกอะไรบางอย่างได้
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
|
|