Lesson 15 : Because of you
5 posters
- Nearmoki-2b
Narin
อดีตผู้อำนวยการโรงเรียน
0
+65 M 413 K 676
Lesson 15 : Because of you
Tue 17 Feb 2015, 01:37
สวัสดีครับ เรายังคงอยู่ในเดือนแห่งความรักเพราะฉะนั้นวันนี้
ผมจึงอยากจะมาคุยเรื่องส่วนตัวกับทุกคนกันครับ ว่ากันเรื่อง
ความรักแล้วมันช่างเป็นสิ่งวิเศษนะครับ ความรักเป็นสิ่งที่ทำให้
วันธรรมดาๆกลายเป็นวันที่แสนพิเศษได้ หรือทำให้ผ่านพ้นวัน
ที่ยากลำบากไปได้เช่นกัน สำหรับผมแล้วการที่ได้รับรู้ว่าเป็น
ที่รักและการได้มีคุณค่าในสายตาของเด็กๆทุกคนในบ้าน
เป็นสิ่งที่ทำให้ผมมีความสุขมากจนบรรยายไม่ได้เลยล่ะครับ
วันนี้ผมอยากจะให้ทุกคนมาแชร์และกล่าวถึงบุคคลที่ทุกคน
ีีรักและสำคัญมากที่สุดในชีวิตคนหนึ่ง ความรักที่หลายประเภทครับ
ไม่จำเป็นต้องเป็นความรักในรูปแบบของแฟนเท่านั้น แต่อาจจะเป็น
ครอบครัว เพื่อนสนิท บุคคลที่นับถือ หรือแม้แต่คนที่ไม่รู้จักแต่เป็น
แรงบรรดาลใจในชีวิต
ผมอยากจะให้ทุกคนเขียนถึงบุคคลอันเป็นที่รัก บุคคลที่ทำให้คุณ
มีกำลังใจที่จะใช้ชีวิต บุคคลผู้เป็นแรงบรรดาลใจ และคนที่คุณจะ
นึกถึงเขาอยู่เสมอไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์
เรามาแบ่งปันความรักกันเถอะครับ!!
*ภารกิจอ้างอิงจากเนื้อเรื่องของตัวละครเป็นหลัก*
>> ของรางวัลสำหรับกรณีพิเศษ (Special Offer)
A. รางวัลสำหรับผู้ที่ส่งภารกิจก่อนวันที่ 22 FEB 2015 เวลา 23.59 น.
>> ของรางวัลสำหรับนักเรียน (Student Class)
A. รางวัลสำหรับนักเรียนที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับเพอร์เฟ็ค 100%
B. รางวัลสำหรับนักเรียนที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับยอดเยี่ยม 80% ขึ้นไป
C. รางวัลสำหรับนักเรียนที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับโดดเด่น 75% ขึ้นไป
D. รางวัลสำหรับนักเรียนที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับปานกลาง 50% ขึ้นไป
E. รางวัลสำหรับนักเรียนที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับต่ำกว่าเกณฑ์ควรพัฒนา 35% ขึ้นไป
>> ของรางวัลสำหรับอาจารย์ (Teacher Class)
A. รางวัลสำหรับอาจารย์ที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับเพอร์เฟ็ค 100%
B. รางวัลสำหรับอาจารย์ที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับโดดเด่น 75% ขึ้นไป
C. รางวัลสำหรับอาจารย์ที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับปานกลาง 50% ขึ้นไป
>> ของรางวัลพิเศษจากผู้อำนวยการ
.....ถ้วยรางวัลแต่ละชนิดจะถูกมอบให้กับ นักเรียน-อาจารย์ ที่มีผลงานสร้างสรรค์เกิน
ขอบเขตของจินตนาการ โดยระดับถ้วยเกียรติยศและจำนวนที่จะมอบให้นั้นขึ้นอยู่กับผู้
อำนวยการโรงเรียนเท่านั้น แม้ผลงานที่เพอร์เฟ็คแต่ถ้าขาดความสร้างสรรค์ก็จะไม่ได้
รับถ้วยรางวัลเกียรติยศก็เป็นได้ ในทางกลับกันหากผลงานไม่ได้สวยจนน่าตะลึงแต่ถ้า
หากมีความสร้างสรรค์ ผู้อำนวยการก็สามารถมอบถ้วยเกียรติยศให้ได้...
ผมจึงอยากจะมาคุยเรื่องส่วนตัวกับทุกคนกันครับ ว่ากันเรื่อง
ความรักแล้วมันช่างเป็นสิ่งวิเศษนะครับ ความรักเป็นสิ่งที่ทำให้
วันธรรมดาๆกลายเป็นวันที่แสนพิเศษได้ หรือทำให้ผ่านพ้นวัน
ที่ยากลำบากไปได้เช่นกัน สำหรับผมแล้วการที่ได้รับรู้ว่าเป็น
ที่รักและการได้มีคุณค่าในสายตาของเด็กๆทุกคนในบ้าน
เป็นสิ่งที่ทำให้ผมมีความสุขมากจนบรรยายไม่ได้เลยล่ะครับ
วันนี้ผมอยากจะให้ทุกคนมาแชร์และกล่าวถึงบุคคลที่ทุกคน
ีีรักและสำคัญมากที่สุดในชีวิตคนหนึ่ง ความรักที่หลายประเภทครับ
ไม่จำเป็นต้องเป็นความรักในรูปแบบของแฟนเท่านั้น แต่อาจจะเป็น
ครอบครัว เพื่อนสนิท บุคคลที่นับถือ หรือแม้แต่คนที่ไม่รู้จักแต่เป็น
แรงบรรดาลใจในชีวิต
ผมอยากจะให้ทุกคนเขียนถึงบุคคลอันเป็นที่รัก บุคคลที่ทำให้คุณ
มีกำลังใจที่จะใช้ชีวิต บุคคลผู้เป็นแรงบรรดาลใจ และคนที่คุณจะ
นึกถึงเขาอยู่เสมอไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์
เรามาแบ่งปันความรักกันเถอะครับ!!
*ภารกิจอ้างอิงจากเนื้อเรื่องของตัวละครเป็นหลัก*
ระยะเวลาภารกิจ พิมพ์ว่า:TUE 17/02/15 ; 00.00 TH - SAT 28/02/15 ; 23.59 TH
รายละเอียดภารกิจ พิมพ์ว่า:วาดรูปบุคคลสำคัญอันเป็นที่รักร่วมกับตัวเอง รวมทั้งเขียนอธิบายถึงเรื่องราวความรู้สึกระหว่างคุณกับเขาโดยสังเขป
กฏการให้สแตมป์ พิมพ์ว่า:คุณภาพรูปวาด 50% คุณภาพของเนื้อหางานเขียน 50%
>> ของรางวัลสำหรับกรณีพิเศษ (Special Offer)
A. รางวัลสำหรับผู้ที่ส่งภารกิจก่อนวันที่ 22 FEB 2015 เวลา 23.59 น.
CUPID's HEART +50
[ EVENT ITEM ]
หัวใจของคิวปิด เป็นสัญลักษณ์ที่เทพแห่งความรักส่งให้กับผู้ที่ได้รับการตอบรับ
ความรักจากคนที่ตนเองรัก
>> ของรางวัลสำหรับนักเรียน (Student Class)
A. รางวัลสำหรับนักเรียนที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับเพอร์เฟ็ค 100%
- S - CLASS STAMP
[ STUDENT CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับสูงสุดในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับนักเรียนเท่านั้น มีลักษณะเป็นดาวสีนิล
สุดแสนจะคลาสสิก มีมูลค่า +100 Grade Exp.จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เพอร์เฟ็ค
เป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +1,500,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
B. รางวัลสำหรับนักเรียนที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับยอดเยี่ยม 80% ขึ้นไป
- A - CLASS STAMP
[ STUDENT CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับนักเรียนเท่านั้น มีลักษณะเป็นดาวสีทับทิม
สื่อถึงความหรูหรา มีมูลค่า +80 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ยอดเยี่ยมเป็น
ที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +1.250,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
C. รางวัลสำหรับนักเรียนที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับโดดเด่น 75% ขึ้นไป
- B - CLASS STAMP
[ STUDENT CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับนักเรียนเท่านั้น มีลักษณะเป็นดาวสีไพลิน
สื่อถึงความลึกล้ำ มีมูลค่า +75 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้อย่างดีเป็นที่
น่าพึงพอใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +1,000,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
D. รางวัลสำหรับนักเรียนที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับปานกลาง 50% ขึ้นไป
- C - CLASS STAMP
[ STUDENT CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับปานกลางในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับนักเรียนเท่านั้น มีลักษณะเป็นดาวสี
มรกตสื่อถึงความมั่นคง มีมูลค่า +50 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เป็นที่น่า
พอใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +900,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
E. รางวัลสำหรับนักเรียนที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับต่ำกว่าเกณฑ์ควรพัฒนา 35% ขึ้นไป
- D - CLASS STAMP
[ STUDENT CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับต่ำในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับนักเรียนเท่านั้น มีลักษณะเป็นดาวสีแอเมทิสต์
สื่อถึงความเรียบง่าย มีมูลค่า +35 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจผ่านเกณฑ์ตามที่
ได้รับมอบหมายไว้- Spirit Point +800,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
>> ของรางวัลสำหรับอาจารย์ (Teacher Class)
A. รางวัลสำหรับอาจารย์ที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับเพอร์เฟ็ค 100%
- 3 STAR DIAMOND STAMP
[ TEACHER CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับสูงสุดในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับอาจารย์เท่านั้น มีลักษณะเป็นเพชรสีดำ
ผสมทองคำแท้ มีมูลค่า +100 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เพอร์เฟ็คเป็นที่
น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +1,500,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
B. รางวัลสำหรับอาจารย์ที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับโดดเด่น 75% ขึ้นไป
- 2 STAR SAPPHIRE STAMP
[ TEACHER CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับกลางในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับอาจารย์เท่านั้น มีลักษณะเป็นแซฟไฟร์
สีฟ้าผสมทองคำแท้ มีมูลค่า +75 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ดีเยี่ยมเป็นที่
น่าพึงพอใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +1,000,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
C. รางวัลสำหรับอาจารย์ที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับปานกลาง 50% ขึ้นไป
- 1 STAR EMERALD STAMP
[ TEACHER CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับปกติในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับอาจารย์เท่านั้น มีลักษณะเป็นผลึกมรกต
สีเขียวอร่าม มีมูลค่า +50 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจที่มอบหมายผ่านเกณฑ์- Spirit Point +750,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
>> ของรางวัลพิเศษจากผู้อำนวยการ
.....ถ้วยรางวัลแต่ละชนิดจะถูกมอบให้กับ นักเรียน-อาจารย์ ที่มีผลงานสร้างสรรค์เกิน
ขอบเขตของจินตนาการ โดยระดับถ้วยเกียรติยศและจำนวนที่จะมอบให้นั้นขึ้นอยู่กับผู้
อำนวยการโรงเรียนเท่านั้น แม้ผลงานที่เพอร์เฟ็คแต่ถ้าขาดความสร้างสรรค์ก็จะไม่ได้
รับถ้วยรางวัลเกียรติยศก็เป็นได้ ในทางกลับกันหากผลงานไม่ได้สวยจนน่าตะลึงแต่ถ้า
หากมีความสร้างสรรค์ ผู้อำนวยการก็สามารถมอบถ้วยเกียรติยศให้ได้...
GOLDEN HONOR DEGREE TROPHY
ถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทาง
โรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจผู้อำนวยการเป็นอย่างมาก
SILVER HONOR DEGREE TROPHY
ถ้วยเกียรติยศเงินแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียน
จัดขึ้นได้น่าประทับใจผู้อำนวยการ
BRONZE HONOR DEGREE TROPHY
ถ้วยเกียรติยศทองแดง มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียน
จัดขึ้นได้น่าดึงดูดใจผู้อำนวยการ
Signature ------------------------------------------------>
- EURChairman's Club
Elite Urban Royle
ผู้อำนวยการฝ่ายปกครอง
4693
+3,156 M 923 K
PASSPORT
:
(142575/181250)
:
Re: Lesson 15 : Because of you
Tue 17 Feb 2015, 13:22
คนที่รักและสำคัญอย่างนั้นหรือ...?
.
.
มีอยู่ไม่น้อยเลยล่ะ... นอกจากพ่อแม่พี่น้องของผมแล้ว...
คนสำคัญที่สุดอีกคนหนึ่งคงไม่มีใครที่จะสำคัญไปกว่า "แม่นมอลิเซีย" ผู้ซึ่งเลี้ยงดูปูเสื่อผม
หลังจากที่ผมต้องแยกจากพ่อแม่และพี่ ...ใช่แล้ว! แม่นมอลิเซียคืออดีตนางในรับใช้สมัยที่
แม่ของผมยังเป็นเจ้าหญิงในพระบรมราชวัง ก่อนที่จะถอดพระยศและบรรดาศักดิ์ราชวงศ์ทิ้ง
เพื่อ "ความรัก" ที่มีให้พ่อของผมผู้ซึ่งเป็นเพียงสามัญชนเท่านั้น
.
.
"ความรัก" สำหรับผมถือเป็นต้นเหตุของความแตกแยกและการสูญเสียครอบครัวซึ่งเป็นเพียง
ไม่กี่อย่างในความสุขทั้งหมดของผมไป แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ไม่เคยที่จะรังเกียจหรือเกลียดสิ่ง
ที่เรียกว่า "ความรัก" เลยแม้แต่ครั้งเดียว เพราะว่าถึงผมจะสูญเสียเพราะความรัก แต่สิ่งที่ทำ
ให้ผมมีชีวิตอยู่ได้อย่างมีความสุขถึงทุกวันนี้ก็คือ "ความรัก" ที่แม่นมอลิเซียมีให้ต่อผม ท่าน
ได้สั่งสอน เลี้ยงดู และทำให้ผมเติบโตมาอย่างมีความสุขที่สุดเท่าที่แม่นมจะทำให้ได้
นอกจากนั้น "ความรัก" ยังเป็นสิ่งที่ทำให้ผมลืมตาดูโลกใบนี้ได้ ถึงแม้ว่าชีวิตของผมจะไม่ได้
โรยด้วยกลีบกุหลาบ มีชีวิตที่มีความสุขเหมือนเด็กคนอื่นๆตั้งแต่เกิด แต่ความรักที่บริสุทธิ์ก็
เป็นเพียงสิ่งเดียวที่ทำให้ผมรู้ว่า "มันคงอยู่ตลอดไปและไม่มีใครมาพรากจากผมไปได้"
เหมือนที่ผมรักพ่อ แม่ และพี่ชาย รวมไปถึงแม่นมอลิเซีย ที่ถึงแม้ว่าวันนี้ผมจะสูญเสียทุกคน
ไปจากชีวิตแล้วก็ตาม แต่ผมก็ยังสามารถสัมผัสได้ถึง "ความรัก" ที่ผมมีต่อพวกท่านและใน
ขณะเดียวกันผมก็ยังคงจำความรู้สึกของ "ความรัก" ที่ทุกท่านเคยมีให้ต่อผมในอดีตเช่นกัน
แม่นมอลิเซียท่านอยู่เลี้ยงดูผมจนวาระสุดท้ายของชีวิต ท่านจากไปด้วยความชราตามกาลเวลา
ด้วยอายุที่มากถึง 117 ปี ซึ่งวันสุดท้ายที่ท่านยังคงมีลมหายใจ คือวันที่ผมได้เข้ารับตำแหน่ง
หนึ่งในผู้บริหารของบริษัท NOBLEMAN (EST.1990) ซึ่งเป็นสิ่งที่ยืนยันว่า "ผมสามารถ
จะดูแลตัวเองได้แล้ว" เป็นความสำเร็จที่ผมมอบให้แก่แม่นมอลิเซีย เพื่อให้ท่านหมดห่วง
ลมหายใจสุดท้ายของแม่นม ผมยังจำได้ติดตาตรึงใจ สายตาที่อ่อนโยนที่กำลังจะจากไป
อย่างไม่มีวันหวนกลับมา คำพูดที่แผ่วเบาซึ่งเป็นคำสอนสุดท้ายก่อนที่จะจากผมไป แม่นม
กล่าวว่า "แม่นมไม่ได้ไปไหน ไม่ต้องร้องไห้ แม่นมยังอยู่ในใจของเจ้าหนูเสมอ
แม่นมจะอยู่กับเจ้าหนูไปจนกว่าเจ้าหนูจะลืม...แม่...น..นม"
.
.
หลังจากคำพูดที่เกือบจะไม่จบประโยคหมดลงไปพร้อมกับลมหายใจของบุคคลที่ผมรัก
และเทิดทูนที่สุด มันรวดเร็วเกินกว่าที่ผมจะตอบกลับไปว่า "ผมไม่มีทางลืมแม่นม"
...คำพูดที่ผมต้องพูดต่อหน้าร่างที่ไร้วิญญาณ
...คำพูดที่ผมไม่สามารถพูดต่อหน้าได้ทันเวลา
"ความรัก" กับ "การสูญเสีย" เป็นสิ่งที่คู่กัน....
ไม่มีใครที่มีความรักและไม่เคยสูญเสียคนที่รักไป....
แม้แต่ความรักบริสุทธิ์เพียงหนึ่ง สุดท้ายเมื่อถึงเวลาทุกคนก็ต้องสูญเสียมันไป....
บางคนสูญเสียช้า... บางคนสูญเสียเร็ว...
โลกไม่ได้ไม่มีความยุติธรรมหรอก ในความคิดผม
ผมเป็นเพียงคนหนึ่งที่สูญเสียคนที่รักเร็วกว่าคนอื่นเท่านั้น...
เพียงแต่ เราจะไม่สูญเสีย "ความรัก" ไปตราบจนกว่าวันที่เราลืมความรักนั้นไปแล้วเท่านั้น
เหมือนที่ผมยังคงสัมผัสได้ถึงความรักของทุกคนอยู่จนถึงทุกวันนี้ และชีวิตที่เหลืออยู่ทั้งหมด
ของผมซึ่งอุทิศให้กับการแก้แค้นผู้ที่ทำให้ผมต้องสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก กรรมที่คนชั่วเหล่า
นั้นได้สร้างไว้ จะต้องถูกชดใช้ในอีกไม่นาน ไม่ว่าจะด้วยหลักธรรมาภิบาลหรืออธรรมาภิบาล
ก็ตาม สุดท้ายแล้วทุกคนต้องชดใช้กรรมที่ก่อไว้ เพียงแค่... ช้าหรือเร็วเท่านั้น...
รูปภาพที่ระลึกสำหรับผมและแม่นมอลิเซีย...
น่าแปลกใจถึงทุกวันนี้ที่เราไม่เคยถ่ายรูปคู่กันเลยแม้แต่ภาพเดียว...
ดังนั้นรูปที่เป็นที่ระลึกถึงแม่นมได้ คือรูปภาพระบายสีที่ผมทำส่งวิชาศิลปะสมัยเรียน
ถึงแม้ทุกวันนี้ผมจะดูภาพนี้ไม่รู้เรื่อง หรืออาจไม่เหมือนแม่นมก็ตาม แต่ถ้าผมใส่สิ่งที่
เรียกว่า "ความทรงจำ" ลงในภาพนี้ มันจะเป็นภาพที่ชัดเจนมากกว่าภาพถ่ายเสียอีก
.
.
มีอยู่ไม่น้อยเลยล่ะ... นอกจากพ่อแม่พี่น้องของผมแล้ว...
คนสำคัญที่สุดอีกคนหนึ่งคงไม่มีใครที่จะสำคัญไปกว่า "แม่นมอลิเซีย" ผู้ซึ่งเลี้ยงดูปูเสื่อผม
หลังจากที่ผมต้องแยกจากพ่อแม่และพี่ ...ใช่แล้ว! แม่นมอลิเซียคืออดีตนางในรับใช้สมัยที่
แม่ของผมยังเป็นเจ้าหญิงในพระบรมราชวัง ก่อนที่จะถอดพระยศและบรรดาศักดิ์ราชวงศ์ทิ้ง
เพื่อ "ความรัก" ที่มีให้พ่อของผมผู้ซึ่งเป็นเพียงสามัญชนเท่านั้น
.
.
"ความรัก" สำหรับผมถือเป็นต้นเหตุของความแตกแยกและการสูญเสียครอบครัวซึ่งเป็นเพียง
ไม่กี่อย่างในความสุขทั้งหมดของผมไป แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ไม่เคยที่จะรังเกียจหรือเกลียดสิ่ง
ที่เรียกว่า "ความรัก" เลยแม้แต่ครั้งเดียว เพราะว่าถึงผมจะสูญเสียเพราะความรัก แต่สิ่งที่ทำ
ให้ผมมีชีวิตอยู่ได้อย่างมีความสุขถึงทุกวันนี้ก็คือ "ความรัก" ที่แม่นมอลิเซียมีให้ต่อผม ท่าน
ได้สั่งสอน เลี้ยงดู และทำให้ผมเติบโตมาอย่างมีความสุขที่สุดเท่าที่แม่นมจะทำให้ได้
นอกจากนั้น "ความรัก" ยังเป็นสิ่งที่ทำให้ผมลืมตาดูโลกใบนี้ได้ ถึงแม้ว่าชีวิตของผมจะไม่ได้
โรยด้วยกลีบกุหลาบ มีชีวิตที่มีความสุขเหมือนเด็กคนอื่นๆตั้งแต่เกิด แต่ความรักที่บริสุทธิ์ก็
เป็นเพียงสิ่งเดียวที่ทำให้ผมรู้ว่า "มันคงอยู่ตลอดไปและไม่มีใครมาพรากจากผมไปได้"
เหมือนที่ผมรักพ่อ แม่ และพี่ชาย รวมไปถึงแม่นมอลิเซีย ที่ถึงแม้ว่าวันนี้ผมจะสูญเสียทุกคน
ไปจากชีวิตแล้วก็ตาม แต่ผมก็ยังสามารถสัมผัสได้ถึง "ความรัก" ที่ผมมีต่อพวกท่านและใน
ขณะเดียวกันผมก็ยังคงจำความรู้สึกของ "ความรัก" ที่ทุกท่านเคยมีให้ต่อผมในอดีตเช่นกัน
แม่นมอลิเซียท่านอยู่เลี้ยงดูผมจนวาระสุดท้ายของชีวิต ท่านจากไปด้วยความชราตามกาลเวลา
ด้วยอายุที่มากถึง 117 ปี ซึ่งวันสุดท้ายที่ท่านยังคงมีลมหายใจ คือวันที่ผมได้เข้ารับตำแหน่ง
หนึ่งในผู้บริหารของบริษัท NOBLEMAN (EST.1990) ซึ่งเป็นสิ่งที่ยืนยันว่า "ผมสามารถ
จะดูแลตัวเองได้แล้ว" เป็นความสำเร็จที่ผมมอบให้แก่แม่นมอลิเซีย เพื่อให้ท่านหมดห่วง
ลมหายใจสุดท้ายของแม่นม ผมยังจำได้ติดตาตรึงใจ สายตาที่อ่อนโยนที่กำลังจะจากไป
อย่างไม่มีวันหวนกลับมา คำพูดที่แผ่วเบาซึ่งเป็นคำสอนสุดท้ายก่อนที่จะจากผมไป แม่นม
กล่าวว่า "แม่นมไม่ได้ไปไหน ไม่ต้องร้องไห้ แม่นมยังอยู่ในใจของเจ้าหนูเสมอ
แม่นมจะอยู่กับเจ้าหนูไปจนกว่าเจ้าหนูจะลืม...แม่...น..นม"
.
.
หลังจากคำพูดที่เกือบจะไม่จบประโยคหมดลงไปพร้อมกับลมหายใจของบุคคลที่ผมรัก
และเทิดทูนที่สุด มันรวดเร็วเกินกว่าที่ผมจะตอบกลับไปว่า "ผมไม่มีทางลืมแม่นม"
...คำพูดที่ผมต้องพูดต่อหน้าร่างที่ไร้วิญญาณ
...คำพูดที่ผมไม่สามารถพูดต่อหน้าได้ทันเวลา
"ความรัก" กับ "การสูญเสีย" เป็นสิ่งที่คู่กัน....
ไม่มีใครที่มีความรักและไม่เคยสูญเสียคนที่รักไป....
แม้แต่ความรักบริสุทธิ์เพียงหนึ่ง สุดท้ายเมื่อถึงเวลาทุกคนก็ต้องสูญเสียมันไป....
บางคนสูญเสียช้า... บางคนสูญเสียเร็ว...
โลกไม่ได้ไม่มีความยุติธรรมหรอก ในความคิดผม
ผมเป็นเพียงคนหนึ่งที่สูญเสียคนที่รักเร็วกว่าคนอื่นเท่านั้น...
เพียงแต่ เราจะไม่สูญเสีย "ความรัก" ไปตราบจนกว่าวันที่เราลืมความรักนั้นไปแล้วเท่านั้น
เหมือนที่ผมยังคงสัมผัสได้ถึงความรักของทุกคนอยู่จนถึงทุกวันนี้ และชีวิตที่เหลืออยู่ทั้งหมด
ของผมซึ่งอุทิศให้กับการแก้แค้นผู้ที่ทำให้ผมต้องสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก กรรมที่คนชั่วเหล่า
นั้นได้สร้างไว้ จะต้องถูกชดใช้ในอีกไม่นาน ไม่ว่าจะด้วยหลักธรรมาภิบาลหรืออธรรมาภิบาล
ก็ตาม สุดท้ายแล้วทุกคนต้องชดใช้กรรมที่ก่อไว้ เพียงแค่... ช้าหรือเร็วเท่านั้น...
รูปภาพที่ระลึกสำหรับผมและแม่นมอลิเซีย...
น่าแปลกใจถึงทุกวันนี้ที่เราไม่เคยถ่ายรูปคู่กันเลยแม้แต่ภาพเดียว...
ดังนั้นรูปที่เป็นที่ระลึกถึงแม่นมได้ คือรูปภาพระบายสีที่ผมทำส่งวิชาศิลปะสมัยเรียน
ถึงแม้ทุกวันนี้ผมจะดูภาพนี้ไม่รู้เรื่อง หรืออาจไม่เหมือนแม่นมก็ตาม แต่ถ้าผมใส่สิ่งที่
เรียกว่า "ความทรงจำ" ลงในภาพนี้ มันจะเป็นภาพที่ชัดเจนมากกว่าภาพถ่ายเสียอีก
- กรุณาคลิ๊กเพื่อชมภาพ:
- Skai
Khannika Aksawarakgosol
นักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 5
466
+99 M 426 K 398
PASSPORT
:
(650/1875)
:
Re: Lesson 15 : Because of you
Sat 21 Feb 2015, 00:50
- สปอยล์เด้อ:
- ถ้าหากจะให้เลือกรักคนๆ เดียวนั้นคงจะเป็นไปไม่ได้
สำหรับฉันแล้วครอบครัวเปรียบเสมือนแรงมหาศาลที่ช่วยยกพยุงและสนับสนุน
ครอบครัวของเราไม่ได้วิเศษวิโสอะไรมาก ถึงพ่อกับแม่จะไม่ค่อยได้อยู่บ้านแต่นั้นก็ไม่เป็นปัญหาสำหรับฉัน
เพราะพวกท่านมักจะติดต่อมาหาบ่อยๆ และเวลาที่พ่อกับแม่ไม่อยู่บ้านก็จะมีพี่ชายและพี่สะใภ้ที่ค่อยดูแล
ฉันมักจะแกล้งพี่สะใภ้เล่นเสมอเพราะเธอน่ารัก ส่วนพี่ชายเพราะเราเล่นกันมาตั้งแต่เด็กๆ และมีการสร้าง
ความสัมพันธ์ที่พิเรนท์จึงทำให้เราสนิทกันมาก ฉันรู้สึกดีทุกครั้งที่ได้อยู่กับพวกเขาและ
จะพยายามดูแลพวกเขาให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
ความรู้สึกนั้นมันยากที่จะบรรยาย แต่ก็คงไม่ยากเกินไปที่จะแสดงออก...ล่ะมั้ง?- สปอยล์ซ้ำซ้อน:
- 3 STAR DIAMOND STAMP
[ TEACHER CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับสูงสุดในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับอาจารย์เท่านั้น มีลักษณะเป็นเพชรสีดำ
ผสมทองคำแท้ มีมูลค่า +100 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เพอร์เฟ็คเป็นที่
น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +1,500,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
- Narin's Comment:
- เป็นอีกหนึ่งงานวาดที่ไม่คาดคิดไม่คาดฝันว่าจะได้เห็นจริงๆครับ จัดเต็มแบบฟูลคอร์สมาก
สแตมป์ดำดวงนี้มาจากคุณภาพและรายละเอียดของรูปที่แสดงถึงความตั้งใจอย่างชัดเจน
อีกทั้งทำภารกิจตั้งแต่เนิ่นๆ ทำให้ผมรับรูุ้ความใส่ใจที่คุณมีต่อบ้านหลังนี้อีกด้วยครับ
ผมหวังว่าจะได้อ่านเรื่องราวเพิ่มเติมเกี่ยวกับครอบครัวที่แสนอบอุ่นของคุณอีกนะครับ
งานภาพครั้งนี้ต้องขอชมอีกรอบว่าเป็นสิ่งที่ไม่คิดว่าจะได้จริงๆ หลังๆนี้ฝีมือคุณพัฒนา
ขึ้นมากรวมทั้งยังตั้งใจวาด ทำในสิ่งที่ทำยากและลำบาก(เช่น วาดช้าง,วาดภาพหมู่)
ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่ทำให้ผมประทับใจมากจริงๆครับ
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Lesson 15 : Because of you
Sat 28 Feb 2015, 17:51
สำหรับคนที่เป็นแรงบันดาลใจ เป็นแรงผลักดันให้ผมต่อสู้กับความมืด
นอกจากตายายที่เคียงข้างผมอยู่เสมอแล้ว ยังมีอีกคนที่ทำให้ผม
ใฝ่มันที่จะได้เรียนหนังสือ ไม่เป็นภาระแก่ใครแม้ตาจะมองไม่เห็น
คนๆ นั้นก็คือ...
ครูออม
ครูออมเป็นครูคนแรกที่สอนให้ผมอ่านเบลล์ออกตั้งแต่ผมยังเล็ก
ยายเป็นคนพาคุณครูมาที่บ้านให้ครูคอยสอนผมอ่านหนังสือ เล่านิทาน
สอนให้จำตัวเลข เล่าเรื่องสนุกๆ ด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล ครูชอบกอด
ผมแล้วให้ผมนั่งบนตัก ก่อนจะสอนหนังสือสำหรับคนตาบอดให้ผม
ผมเคารพและรักครูมากๆ ตอนเด็กๆ ผมชื่นชมคุณครูมาก เพราะครู...
ก็ตาบอดเหมือนกับผม แต่ครูยังทำงานเลี้ยงตัวเองได้ ไม่เป็นภาระ
ให้ใคร เวลาเสาร์-อาทิตย์ครูจะมาหาสอนหนังสือผม ส่วนวันธรรมดา
ครูจะไปสอนนักเรียนที่โรงเรียนคนตาบอด พอตกเย็นก็เอาหนังสือ
ขนมมาฝากผมเสมอ ผมรู้สึกว่าครูเก่งมากๆ ที่อยู่คนเดียวได้โดย
ไม่เป็นภาระให้กับใคร
จนผมเกือบ 10 ขวบ ครูก็ย้ายไป ตอนนั้นผมอยากร้องไห้มากๆ เพราะ
คิดถึง กลัวไม่เจอครูอีก แต่ครูก็บอกให้ผมเข้มแข็ง ผมต้องเป็นที่พึ่ง
ให้ตากับยายได้ จำคำสอนครูไว้ แล้วครูจะอยู่กับเธอเสมอ
นี่คือประโยคสุดท้ายที่ครูทิ้งไว้กับผม ก่อนที่ผมจะไม่ได้พบครูอีกเลย
เรียกได้ว่าคุณครูออมเป็นเหมือนแรงบันดาลใจให้ผมอยากจะเข้า
โรงเรียน อยากจะเก่ง ไม่เป็นภาระของใคร ครูเก่งคณิตศาสตร์มาก
ผมจึงพยายามทำแบบฝึกหัดคณิตศาสตร์บ่อยๆ แถมครูยังอ่อนโยน
แต่มีมุขตลกอยู่ในที ครูทำให้ผมสัมผัสได้ถึงคำว่า...แม่ อย่างเบาบาง
ตอนนี้คุณครูอยู่ที่ไหนครับ ผมโตแล้ว ผมช่วยเหลือตัวเองได้
ได้เข้าโรงเรียน มีเพื่อนๆ ไม่ต้องลำบากตายายแล้ว ผมอยากบอกคุณครู
เหลือเกินว่าคุณครูเป็นแรงใจ เป็นบุคคลที่มีความสำคัญต่อผมแค่ไหน
ผมรักครูนะครับ
อิสรานั่งนิ่งๆ พลางสูดอากาศสดชื่นข้างนอกอาคารเรียนคนเดียวเงียบๆ
นานแล้วที่เขาไม่ได้นึกถึงใครอีกคนที่เป็นดั่งแรงบันดาลใจให้เขาพยายาม
ที่จะเข้าโรงเรียน พยายามจะมีเพื่อนแม้จะแสนขี้อาย และมีปณิธานที่จะเป็น
ที่พึ่งให้กับคนที่เขารัก
อิสราจำไม่ได้ว่ากลิ่นหรือเสียงของครูออมเป็นยังไง แต่สัมผัสและอ้อมกอด
อุ่นๆ ของหญิงสาวที่เป็นครูคนแรกของเขายังตราตรึงอยู่ในหัวใจ เรื่องเล่าเก่าๆ
ที่ครูเคยเล่าเขาก็จำได้ แม้จะขาดหายไปบ้างเพราะยังเด็ก...แต่อิสราก็นึกออก
เขานั่งอมยิ้มคนเดียวก่อนจะใช้ไม้เท้าเขี่ยพื้นดิน ป่านนี้ครูออมคงเป็นคุณยาย
อีกคนแล้วมั้ง.. ครูจะจำเขาได้รึเปล่าในใจก็ได้แต่นึก
...อยากพบคุณครูอีกครั้ง
- A - CLASS STAMP
[ STUDENT CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับนักเรียนเท่านั้น มีลักษณะเป็นดาวสีทับทิม
สื่อถึงความหรูหรา มีมูลค่า +80 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ยอดเยี่ยมเป็น
ที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +1.250,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
- Narin's Comment:
อีกหนึ่งงานย้อนรอยอดีตที่ทำออกมาได้ดีเลยครับ เราแต่ละคนก็มี
แรงบรรดาลใจที่ทำให้อยากก้าวเดินไปข้างหน้า นี่เป็นงานอีกชิ้นหนึ่ง
ที่อธิบายลักษณะของตัวละครได้ดีมาก ว่าทำไมคุณอิสราถึงเป็นคุณอิสรา
ในปัจจุบัน อีกจุดหนึ่งที่ชอบคือการที่คุณครูมีลักษณะคล้ายคนเป็นแม่
รู้สึกเหมือนสามารถเชื่อมโยงไปได้ถึงเนื้อหาในอนาคตเลยล่ะครับ
ผมจะเฝ้าดูเนื้อหาเรื่องราวชีวิตของคุณต่อไปนะครับ!!
- dedog
Jinn Watinpol
อาจารย์ศิลปะ
5262
+1,074 M 191 K 627
PASSPORT
:
(9911/28000)
:
Re: Lesson 15 : Because of you
Sat 28 Feb 2015, 21:45
ส่งงานครับ
- =) :
พูดถึงคนที่ผมรัก สิ่งแรกที่ปรากฎในหัวของผมคือครอบครัว
เหล่าบุคคลที่ผมรักและรักผมอย่างไม่มีเงื่อนไข
แต่ในใจผมกลับมีเงาเลือนลางของเด็กผู้หญิงอีกคนปรากฎอยู่
เด็กผู้หญิงอายุเท่าๆกับผม ตัวเล็กๆ ผมสั้นๆ ผิวซีดๆ ตาโตๆ กับรอยยิ้มสดใส
"เราชื่อสาม"
นั่นเป็นคำแรกที่เธอบอกกับผมเมื่อเราเจอกันในสถานที่สุดโรแมนติก...
ห้องผู้ป่วยเด็กในโรงพยาบาลประจำจังหวัด
เราพบกันในช่วงที่เสียงต่างๆในชีวิตผมหายไปแล้ว
แน่นอนว่าผมไม่ได้ยินเสียงเธอหรอก สิ่งแรกที่ผมเห็นจากเธอคือรอยยิ้ม
เธอดูมีพลังชีวิตมากมาย ไม่เหมือนคนป่วยเลยซักนิดเดียว
ตอนนั้นป๊าต้องเป็นฝ่ายตอบให้ว่าหูผมไม่ได้ยิน
เมื่อไม่ได้ยินเสียง ผมก็ไม่กล้าพูด กลัวไปต่างๆนาๆว่าจะดังไป เบาไป หรือฟังไม่รู้เรื่อง
สามบังคับให้ผมพูด
เธอโบกผมหัวทิ่มเมื่อเธอถามแล้วอะไรมาแล้วผมเอาแต่เงียบใส่ไม่ยอมตอบ
ไม่มีใครรั้งทันเพราะไม่มีใครคิดว่าสามจะโหดใส่เพื่อนร่วมห้องที่ยังนอนป่วยซมอยู่อย่างผม
พี่ชายสองคนของเธอรีบลากสามไปเก็บก่อนเธอจะโบกซ้ำ จากนั้นก็ขอโทษผมกับป๊าที่เฝ้าไข้ผมอยู่ยกใหญ่
ป๊าเห็นผมไม่ว่าอะไรก็เลยไม่ว่าอะไรด้วย ออกจะขำใส่ด้วยซ้ำที่ผมโดนเด็กผู้หญิงตบคว่ำ
เห็นตัวเล็กๆนี่มือหนักไม่ใช่เล่นเลยนะฮะ
โดนไปหลายทีเข้าผมก็พูดออกมาจนได้แหละ และคำแรกที่ผมพูดกับเธอคือ
"เจ็บ..."
พร้อมกับน้ำตาที่ปริ่มๆจะไหลออกมาอยู่รอมร่อในขณะที่คนมือหนักดูพออกพอใจที่ทำให้ผมพูดได้
เพราะเราอายุเท่าๆกัน และสามก็ใจเย็นลงพอที่จะพูดช้าๆให้ผมอ่านปากทัน เราเลยอยู่ด้วยกันได้ง่ายขึ้น
และช่วงนี้เป็นช่วงที่คุณแม่ผมใกล้คลอดเต็มที่ ป๊าต้องเทียวไปเทียวมาดูแลทั้งผมทั้งคุณแม่
คุณพ่อของสามเลยรับปากจะช่วยดูแลผมให้ นั่นทำให้ผมสนิทสนมกับครอบครัวของสามรวมทั้งตัวสามเองมากขึ้น
ผมไม่รู้ว่าสามป่วยเป็นอะไร รู้แค่ว่าเธออยู่โรงพยาบาลมาตั้งแต่เล็กๆ
และโรงพยาบาลก็ไม่ใช่สถานที่ที่ดีสำหรับการเจริญเติบโตของเด็กนักหรอก
มันเงียบเหงา ทึมเทา และน่าเบื่อ
แม้จะมีคนในครอบครัวมาอยู่เป็นเพื่อน แต่ใครๆก็ย่อมมีธุระของตนเอง ไม่มีใครอยู่เฝ้าได้ตลอดเวลา
ดังนั้นพอผมเริ่มลุกได้สามก็แอบลากผมออกมาในช่วงที่คนเฝ้าไข้ไม่อยู่
ออกมานั่งเล่นที่ชิงช้าในสวนหย่อมของทางโรงพยาบาลที่อยู่ด้านหลังตึกที่พวกเราอยู่
เมื่อได้ออกมานั่งท่ามกลางธรรมชาติ ได้สัมผัสสายลมและแสงแดด ผมเห็นสามยิ้ม รอยยิ้มเจิดจ้าสดใสยิ่งกว่าครั้งใดๆ สามดูมีความสุข
ผมเองก็รู้สึกดี อุดอู้อยู่ในห้องมาหลายวัน แม้จะมีระเบียงแต่ก็ไม่เหมือนออกมานั่งที่สวนหย่อมจริงๆแบบนี้
คืนนั้นผมไข้กลับจนลุกไม่ขึ้นอีกรอบและโดนป๊าดุโทษฐานทำให้เป็นห่วงโดยใช่เหตุ
แต่ถึงอย่างนั้นพวกเราแอบก็ออกไปเล่นกันที่ชิงช้าในสวนหย่อมอีกหลายรอบ
บางทีก็นั่งคุยกัน เล่นโน่นนี่นั่นเท่าที่จะหาได้ บางทีก็แค่นั่งเงียบๆอยู่ด้วยกัน ซึมซับบรรยากาศรอบๆตัว
บางวันก็เกี่ยวก้อยสัญญากัน จะรีบไข้หาย จะทำข้าวให้กินทุกวัน จะอยู่ด้วยกันตลอดไป
แม้กลับมาจะโดนดุโดนว่า หรือจะอาการหนักกว่าเดิม แต่ก็เป็นช่วงเวลาที่ผมมีความสุขมาก...
จนกระทั่งถึงวันที่ผมได้ออกจากโรงพยาบาล แน่นอนว่าผมดีใจ น้องแฝดของผมเกิดในวันนี้เอง
ที่จริงแล้วในช่วงที่ผมอาการดีขึ้นจนเกือบจะหาย แม้เสียงจะไม่กลับมาให้ได้ยิน แต่ร่างกายผมก็ดีขึ้น ช่วงนี้เองที่สามอาการทรุดหนัก
เธอเหนื่อยง่ายขึ้น บางทีก็หอบหายใจเร็ว หรือบางครั้งก็ทำท่าเหมือนหายใจไม่ออก ท่าทางเจ็บปวดทรมาน แต่ก็ยังมีรอยยิ้มให้ผมอยู่เสมอ
ในช่วงนี้พวกเราไม่ได้ออกไปที่สวนหย่อม สามลงจากเตียงไม่ไหวด้วยซ้ำ
เราทำได้แค่เล่นกันอยู่ในห้อง หยอกล้อกัน ให้กำลังใจกัน
เธอซีดลง ซีดลง ซีดลงเรื่อยๆ ราวกับจะสลายไปกับอากาศในวันใดวันหนึ่ง
"สามจะไม่เป็นไร ตาลไม่ต้องเป็นห่วงนะ"
เธอบอกในวันที่ผมออกจากโรงพยาบาล หน้าแดงได้ทั้งที่ยังซีดอยู่
"สามจะรีบหาย จะตามไปกินกับข้าวฝีมือตาล"
แต่หลังจากผมออกจากโรงพยาบาลได้แค่สองวัน พี่ชายของเธอก็โทรมา
สามหลับไปตอนสามทุ่ม...พี่ชายของเธอบอก ...ตอนเช้าเห็นไม่ตื่นตามเวลาจึงปลุก เมื่อปลุกจึงรู้ว่าน้องจะไม่กลับมาอีกแล้ว
ไม่มีคำพูดทิ้งท้าย ไม่มีการบอกลา ไม่มีน้ำตา ไม่มีความทรมานใดๆ และไม่ทันได้ตั้งตัว ไม่มีใครคาดคิดว่าสามจะจากไปแบบนี้
แน่นอนว่าผมตกใจ ผมเศร้า ผมร้องไห้อาละวาดโวยวาย ผมแทบจะพังงานศพของเพื่อน ไม่เชื่อว่าเธอจากไปแล้วจริงๆ
ไม่ใช่ไม่เชื่อ... เพียงแต่ทำใจไม่ได้
สามเป็นเพื่อน เป็นความสดใส เป็นกำลังใจ เป็นความรู้สึก เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของผมในตอนนั้น
ช่วงเวลาที่อยู่กับเธอเป็นช่วงเวลาที่มีค่ามากสำหรับผม
วันเดือนปีผ่านพ้นไป กาลเวลาช่วยเยียวยาความรู้สึก ความเจ็บปวดจางลง
ผมยังมีน้องสาวสองคน มีคุณแม่ มีป๊า มีเพื่อนๆ แม้สามจะจากไปแต่สิ่งที่ยังเหลืออยู่ชัดเจนช่วงเวลาแห่งความสุขที่เราได้อยู่ด้วยกัน
มันก็เหมือนกับวิ่งเล่นแล้วหกล้มเป็นแผลละมั้ง แม้ตอนเป็นแผลจะเจ็บปวดมาก
แค่เมื่อได้รับการรักษา และเมื่อเวลาผ่านไป ความเจ็บปวดนั้นก็น้อยลงและหายเจ็บในที่สุด
แต่สุดท้ายก็ยังเหลือรอยแผลเป็นให้เห็น ให้นึกถึงความเจ็บปวดที่เคยได้รับจากบาดแผล
และให้นึกได้ถึงความสนุกของการเล่นในครั้งนั้น
เรื่องนี้ก็เช่นกัน ความทรงจำเกี่ยวกับสามยังคงอยู่ไม่เลือนหายไปไหน
แม้มีเรื่องอื่นๆ เป็นหมื่นร้อยพันเข้ามาในชีวิต อาจนึกได้หรือหลงลืมไปบ้าง
สุดท้ายแล้วในใจของผมก็มีสถานที่สำหรับเธออยู่ดี
- S - CLASS STAMP
[ STUDENT CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับสูงสุดในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับนักเรียนเท่านั้น มีลักษณะเป็นดาวสีนิล
สุดแสนจะคลาสสิก มีมูลค่า +100 Grade Exp.จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เพอร์เฟ็ค
เป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +1,500,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
GOLDEN HONOR DEGREE TROPHY
ถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทาง
โรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจผู้อำนวยการเป็นอย่างมาก
- Narin's Comment:
สิ่งแรกที่ผมจำเป็นต้องบอกคือ 'งานนี้คุณภาพเกินสแตมป์ S' แต่ผมไม่สามารถ
สรรหาอะไรให้ได้มากกว่านี้แล้วจริงๆครับ คือตอนที่อ่านจบใหม่ๆมันเป็นความรู้สึก
ีที่เกินบรรยายมาก อันที่จริงผมมีโอกาสได้เห็นภาพมาก่อนที่คุณจะส่งงานแล้ว
และคิดว่ามันเป็นภาพที่น่าสนใจมาก แต่ไม่คาดคิดจริงๆว่าจะทำเนื้อหาออกมา
ได้ดีขนาดนี้ ขณะที่อ่านอยู่นั้นผมกำลังนั่งคุยกับเด็กๆคนอื่นๆอยู่บ้าง อะไรบ้าง
แต่พอมากลางเรื่องผมก็ถึงกับต้องหยุดคุยเพื่อมาตั้งใจอ่านงานชิ้นนี้มากขึ้น
หลายครั้งที่ผมรู้สึกสนุกไปกับผลงานของผู้อื่น หลายครั้งที่ผมอินไปกับงานผู้อื่น
แต่งานที่สามารถทำให้ผมรู้สึกขนลุกและถึงกับต้องนั่งคิดเรื่องของตัวเอง
งานแบบนี้มันมีน้อยชิ้นมากจริงๆครับ ผมขอเรียกผลงานชิ้นนี้ว่าเป็นงานที่ดี
ที่สุดของคุณตั้งแต่ที่ส่งภารกิจมา แม้ภาพจะยังสามารถทำได้ดีมากกว่านี้
แต่เนื้อหาเป็นสิ่งที่ผมต้องพูดว่า 'ไม่สามารถทำให้ดีกว่านี้' ได้แล้วจริงๆครับ
นี่คือผลงานเฟอร์เฟคอย่างที่มันเป็น อธิบายถึงตัวละครได้อย่างลึกซึ้ง
โดยปกติผลงาน S ของคุณจะมาจากภาพที่สวยงาม แต่นี่เป็นครั้งแรกที่
S จากเนื้อหา และคือผลงานที่โดนใจผม 100% อย่างแท้จริงครับ
ถ้วยได้มาจากการเล่นสีใสๆของตัวน้องสามในรูปล่าง เข้าใจเล่นดีครับ
- peemung
Phee
อาจารย์เกษตรกรรม
3537
+675 M 108 K 756
PASSPORT
:
(3060/20000)
:
Re: Lesson 15 : Because of you
Sat 28 Feb 2015, 23:07
- <3:
ในเดือนแห่งความรักอย่างนี้แล้ว ถ้าจะพูดถึงคนที่รักมากที่สุด ผมก็อยากบอกว่ารักแฟนมากที่สุดนะ..แต่ประเด็นคือผมยังไม่มีไอ้คนที่ว่านี่สิ ชีวิตคนโสดก็งี้แหละฮะ ฮ่าๆ เพราะงั้นคนที่ผมรักมากที่สุดก็คงไม่พ้นครอบครัวของผมอันได้แก่ พ่อ แม่ และพี่ชายของผมนั่นเอง
หากจะบอกว่ารักครอบครัวมันก็คงใช่ แต่พอนึกถึงเวลาคนบอกรักแฟนกันแบบ "เก๊ารักเตงนะ จุ๊บุ๊ๆ" อะไรเถือกๆนี้มันก็รู้สึกแปลกๆเหมือนกันแฮะ เพราะความรู้สึกที่มีต่อครอบครัวนี้มันช่างแตกต่าง..มันไม่สามารถหากคำนิยามที่มันตรงกับสิ่งที่อยู่ในใจนี้ได้เลย
ครอบครัวคือสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต คือทุกสิ่งอย่าง เป็นคนที่อยู่เคียงข้างกันตลอดมาตั้งแต่ผมเกิดจนถึงตอนนี้และจะอยู่ด้วยกันต่อไปในอนาคต ไม่เคยทิ้งกันไป ไม่ว่าจะเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดหรือจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่ย่ำแย่แค่ไหนก็ตาม ยิ่งตอนที่ผมเพิ่งจะเสียงหาก ทุกๆคนต่างคอยดูแลผมกันอย่างเต็มใจและเต็มที่ ไม่มีสักนิดที่จะแสดงออกว่าเหนื่อยหรือเบื่อกับคนใบ้อย่างผม แม้ว่ามันจะทำให้พวกเขาต้องเสียอะไรบ้างอย่างที่สำคัญไปอย่างเช่นพี่ชายของผมที่ต้องยอมอดเล่นดนตรีอันเป็นที่รักเพื่อผม
ผมนี่นึกไม่ออกเลยจริงๆว่าผมจะอยู่โดยปราศจากครอบครัวไปได้อย่างไร ...ไม่สิ..พวกเขาไม่มีทางหายไปไหนได้อยู่แล้วต่างหาก เพราะถึงระยะทางหรือวันเวลาจะพรากเราออกจากกัน แต่ในใจของผมก็ยังคงมีพวกเขาประทับอยู่ตลอดไป
- C - CLASS STAMP
[ STUDENT CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับปานกลางในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับนักเรียนเท่านั้น มีลักษณะเป็นดาวสี
มรกตสื่อถึงความมั่นคง มีมูลค่า +50 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เป็นที่น่า
พอใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +900,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
- Narin's Comment:
- สำหรับตัวละครพีแล้วผมคิดว่าเขาเป็นคนที่มีสายสัมพันธ์ครอบครัวแน่นหนาจริงๆครับ
โดยเฉพาะสายสัมพันธ์กับพี่ชายที่ทำให้ผมประทับใจมากในภารกิจครั้งก่อนๆ
แม้ผลงานจะดูรีบไปบ้างแต่ก็ขอขอบคุณอย่างสูงที่ร่วมส่งภารกิจนะครับ
ผมรู้สึกว่าไม่ได้เห็นผลงานของคุณมาสักพักหนึ่งแล้ว ผมจะรอติดตาม
ผลงานชิ้นต่อไปของคุณไปเรื่อยๆนะครับ!!
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Lesson 15 : Because of you
Sat 28 Feb 2015, 23:57
วิ่งมาส่งแบบงงๆ แถมสะดุดล้มที่ไซ.....
- <3:
- บุคคลที่รัก บุคคลที่อยู่ในใจเสมอ
เด็กน้อยที่เกิดจากคนที่รักกันสองคน
คนสองคนที่ร่วมกันสร้างครอบครัวขึ้นมา
ถึงแม้จะอยู่ด้วยกันเพียงเวลาอันสั้น
ถึงแม้จะไม่ยอมรับความพิการนี้
ถึงแม้จะทิ้งให้เราอยู่โดดเดียวเพียงลำพัง
ถึงแม้จะต้องการเรามากน้อยเพียงใด
ถึงแม้จะด้วยเหตุผลต่างๆนานามากมายที่ทำให้ไม่ได้อยู่ด้วยกัน
แต่แล้วเด็กคนนี้ก็ยังคงรักเหมือนเดิมเสมอ
คอยคิดว่าเมื่อไหร่น้าาจะได้พบกันอีก
คอยเฝ้ารออยู่ทุกครั้ง เฝ้ารอคอยความหวังที่แทบจะไม่มีอยู่
เฝ้ารอไปเรื่อยๆอย่างไม่มีเวลาที่กำหนด
หลายปีที่เฝ้าคิดถึงตลอด อ้อมกอดสุดท้ายที่ทิ้งไว้
"อบอุ่นเหลือเกิน ...คุณพ่อคุณแม่ ......อยากเจอจัง"- (?):
- B - CLASS STAMP
[ STUDENT CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับนักเรียนเท่านั้น มีลักษณะเป็นดาวสีไพลิน
สื่อถึงความลึกล้ำ มีมูลค่า +75 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้อย่างดีเป็นที่
น่าพึงพอใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +1,000,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
- Narin's Comment:
- ผลงานครั้งนี้เป็นผลงานคุณภาพสแตมป์ C แต่ที่ให้ B เพราะผมประทับใจในใจสู้ฮึดสุดท้าย
ที่แม้ว่าจะทำๆอยู่แล้วโปรแกรมค้าง เวลาก็เหลือน้อย แต่ก็ยังรีบเปลี่ยนโปรแกรมปั่นงานมาส่ง
แม้สิ่งเดียวที่เหลืออยู่ในเครื่องจะเป็นโปรแกรมเพ้นท์ก็ตาม ความตั้งใจอย่างไม่ท้อถอยนี้ทำให้
ผมมีกำลังใจในการทำงานมากขึ้นจริงๆครับ ผมจึงอยากจะมอบสแตมป์กลับให้เป็นการให้กำลัง
ใจคุณต่อไปเช่นกัน (แต่เลิกเป็นเซย์วิสุดท้ายได้ผมจะดีใจกว่านะครับผม ปุฮิ)
ผมไม่ค่อยมีโอกาสได้รู้เกี่ยวกับครอบครัวของเซย์สักเท่าไหร่ หวังว่าจะมีไซส์สตอรี่ให้อ่านเพิ่มขึ้น
ในอนาคต รอบนี้คุณทำให้ผมรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย นึกว่าจะเลือกเขียนเกี่ยวกับน้ำข้าวเสียอีก
แต่ไม่ว่าจะเขียนถึงใครก็ตาม เนื้อหาของคุณก็เป็นเรื่องที่น่าติดตามสำหรับผมเสมอครับ
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Lesson 15 : Because of you
Sun 01 Mar 2015, 00:00
ส่งงานค่า
- ฉปอย:
ถ้าจะให้พูดถึงบุคคลอันเป็น ที่รัก แล้วล่ะก็
ในตอนนี้ ในหัวของแคลก็คงมีแค่คนๆเดียวเท่านั้นล่ะค่ะ..สงสัยคงจะไม่พ้นผอ.ละมั้ง แฮะๆ
เพราะว่า ผอ.เป็นทั้งบุคคลที่แคลเคารพ นับถือ และก็......ชอบมากๆด้วย
..แต่ถ้าในอดีตละก็..คงจะเป็น
'เพื่อนสมัยเด็ก' มั้งคะ ที่แคลรู้สึกคิดถึงเค้าขึ้นมา
แต่จะเรียกว่าเพื่อนก็ไม่รู้จะถูกรึเปล่านะคะ ฮ่าๆ
เพราะว่า แคลกับเค้า เคยเจอกันแค่ครั้งสองครั้งเท่านั้นเอง
แถมแคลยังไม่รู้จักชื่อของเค้าอีก จำได้แค่ภาพลางๆกับเสียงเท่านั้น
เด็กชายที่เจอกันในวันที่แคลวิ่งหนีออกมากับถังน้ำล้างสีหลังจากโดนพ่อตี
เด็กคนนั้น คนที่ทำหน้าตางงๆตอนเห็นแคลครั้งแรก
แถมยังเดินมาลูบหัวของแคลทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลยแท้ๆ
"เธอน่ะ อย่าร้องไห้เลยนะ" เค้าคนนั้นกล่าวประโยคสั้นๆออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบ
พร้อมกับทำสีหน้าอธิบายยากจนฝ่ายแคลต้องหยุดร้องไห้
".....อึก..นาย เป็นใครน่ะ..."
"...................ไม่ต้องรู้หรอก แต่ว่าทำไมตัวเธอถึงมีแต่แผลแบบนั้น....เสื้อผ้าก็สกปรก.."
อีกฝ่ายถามด้วยความสงสัยหลังจากมองแคลตั้งแต่หัวจรดเท้า
"...ก็ หกล้มน่ะ "
"งั้นหรอ.........เจ็บสินะ " เมื่อฟัง แคลก็ได้แต่พยักหน้างึกงักตอบไป
ถึงแม้จะไม่อยากโกหกก็เถอะ แต่ก็เลี่ยงไม่ได้จริงๆ ขอโทษนะ..
ความเงียบปกคลุมอยู่ตรงนั้นพักใหญ่ๆ
ระหว่างที่แคลกำลังคิดเรื่องจะกลับเข้าบ้านยังไงดีนั่นเอง
"เอ้า... หยุดร้องแล้วก็ยิ้มเถอะนะ เจ้าหญิง"
สิ้นเสียงของอีกฝ่าย วงแหวนดอกไม้ขนาดเท่าหัวของแคลก็วางอยู่บนผมสีบลอนด์
เด็กชายคนนั้นยิ้มให้เล็กน้อย
"ไว้วันหลังมาเล่นด้วยกันอีกนะ ผมชื่อ...." "คุณหนูค้าาาาาาาา อยู่ไหนคะะะ"
ยังไม่ทันได้พูดชื่อของเค้าจบ เสียงแหลมชัดของผู้หญิงสูงวัยก็ดังแว่ว....ไม่เรียกว่าแว่วแล้วมั้ง
ได้ยินชัดแล้ว.. เด็กชายคนนั้นสะดุ้งโหยงพร้อมลุกขึ้นอย่างว่องไว
"อึ๋ย....มาตามอีกแล้ว งั้นผมไปก่อนนะ แล้วเจอกันล่ะ~~~! " อีกฝ่ายบอกก่อนหยิบลูกบอลเจ้าปัญหาแล้ววิ่งหนีไปอย่างไว
"อ..อื้ม "
หวังว่าจะได้เจอกันอีกนะ- รูปภาพปลากรอบ(?):
- A - CLASS STAMP
[ STUDENT CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับนักเรียนเท่านั้น มีลักษณะเป็นดาวสีทับทิม
สื่อถึงความหรูหรา มีมูลค่า +80 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ยอดเยี่ยมเป็น
ที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +1.250,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
GOLDEN HONOR DEGREE TROPHY
ถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทาง
โรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจผู้อำนวยการเป็นอย่างมาก
- Narin's Comment:
เปิดเรื่องมานึกว่าจะเขียนถึงผมซะอีก ฮ่าๆๆ ครั้งนี้มากับการปลดล็อคตัวละครใหม่
ซึ่งเป็นลูกเล่นที่ทำเอาผมถึงกับอ้าปากค้าง นึกไม่ถึงจริงๆครับ ไม่เคยมีใครเปิดตัวละคร
ด้วยรูปแบบนี้มาก่อน ทั้งเวลาที่ลง ไทม์มิ่งที่พอดี เป็นสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกสนุกขึ้นมา
อย่างบอกไม่ถูก คงเป็นเพราะเป็นสิ่งที่ไม่ได้คาดคิดไว้จริงๆ นี่เป็นจุดที่ทำให้ได้รับ
ถ้วยทองครับ ส่วนงานเขียนรวมทั้งคุณภาพของงานวาดยังด้อยกว่าปกติอยู่บ้าง
ผมจะรอชมผลงานดีๆของแคลต่อไปนะครับ ความสัมพันธ์ครั้งใหม่นี้ดูน่าสนุกมากเลย
ผมชักจะตื่นเต้นแล้วสิ!!
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
|
|