Lesson 12 : รัตติกาล
3 posters
- Nearmoki-2b
Narin
อดีตผู้อำนวยการโรงเรียน
0
+65 M 413 K 676
Lesson 12 : รัตติกาล
Tue 30 Dec 2014, 02:43
'ก็อกๆ' เสียงเคาะประตูเป็นเหตุให้ผู้อำนวยการลุกจากเก้าอี้ตัวเก่ง
"ใครเหรอครับ?" เขาวางมือบนลูกบิดพลางเอ่ยถามหาคนเบื้องหลังประตู
"เอาของมาส่งน่ะค่ะ" เมื่อได้ยินเช่นนั้นผอ.นรินทร์จึงเปิดประตูต้อนรับ
หากเมื่อเปิดประตูแล้วกลับไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น ไม่มีของสิ่งของใดถูกยื่นมา
"รบกวนส่งของมาให้ผมหน่อยได้หรือเปล่าครับ? ผมมองไม่เห็นน่ะครับ"
เจ้าของห้องถามด้วยน้ำเสียงสุภาพพลางยกมือทั้งสองข้างแบหวังรับของ
ทว่าสิ่งที่ถูกวางลงบนมือใหญ่นั้นไม่ใช่สิ่งของ เขากลับสัมผัสได้ถึงไออุ่น
ของมือหญิงสาว
"ดิฉันนี่แหละค่ะ ของขวัญปีใหม่ของคุณ" เสียงใสเอ่ยเรียบเฉยปกติ
"เอ๊ะ?" นรินทร์เอียงคอสงสัย ใจนึกว่าคงเป็นมุกตลกยุคใหม่
"ดิฉัน 'รัตติกาล นิทรานัน' เป็นของขวัญปีใหม่จากเจ้านายของคุณ
จากนี้ไปจะเข้ามาทำงานเป็นเลขาส่วนตัวของคุณค่ะ" รัตติกาล
โค้งตัวให้ผู้เป็นนายหลังแนะนำตัวโดยคร่าว
"เห๋!!!~"
สวัสดีปีใหม่ครับ!! ปีใหม่ปีนี้ผมได้ของขวัญมา
แต่ใครจะไปคิดละว่าของขวัญชิ้นนั้นดันเป็นสาวสวย
นาม 'รัตติกาล' ซะได้!! แถมเธอยังจะมาเป็นเลขา
คนใหม่ของผมอีก!! เลขาคนนี้ถึงแม้จะดูง่วงนอน
อยู่ตลอดเวลาแต่เธอก็ทำงานตามหน้าที่เสมอ
ผมขอฝากรัตติกาลไว้ในการดูแลของทุกคนด้วยนะครับ!!
่อ่านข้อมูลเพิ่มเติมของรัตติกาลได้ : ที่นี่
อ่านนิยายของรัตติกาลได้ : ที่นี่
>> ของรางวัลสำหรับนักเรียน (Student Class)
A. รางวัลสำหรับนักเรียนที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับเพอร์เฟ็ค 100%
B. รางวัลสำหรับนักเรียนที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับยอดเยี่ยม 80% ขึ้นไป
C. รางวัลสำหรับนักเรียนที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับโดดเด่น 75% ขึ้นไป
D. รางวัลสำหรับนักเรียนที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับปานกลาง 50% ขึ้นไป
E. รางวัลสำหรับนักเรียนที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับต่ำกว่าเกณฑ์ควรพัฒนา 35% ขึ้นไป
>> ของรางวัลสำหรับอาจารย์ (Teacher Class)
A. รางวัลสำหรับอาจารย์ที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับเพอร์เฟ็ค 100%
B. รางวัลสำหรับอาจารย์ที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับโดดเด่น 75% ขึ้นไป
C. รางวัลสำหรับอาจารย์ที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับปานกลาง 50% ขึ้นไป
>> ของรางวัลพิเศษจากผู้อำนวยการ
.....ถ้วยรางวัลแต่ละชนิดจะถูกมอบให้กับ นักเรียน-อาจารย์ ที่มีผลงานสร้างสรรค์เกิน
ขอบเขตของจินตนาการ โดยระดับถ้วยเกียรติยศและจำนวนที่จะมอบให้นั้นขึ้นอยู่กับผู้
อำนวยการโรงเรียนเท่านั้น แม้ผลงานที่เพอร์เฟ็คแต่ถ้าขาดความสร้างสรรค์ก็จะไม่ได้
รับถ้วยรางวัลเกียรติยศก็เป็นได้ ในทางกลับกันหากผลงานไม่ได้สวยจนน่าตะลึงแต่ถ้า
หากมีความสร้างสรรค์ ผู้อำนวยการก็สามารถมอบถ้วยเกียรติยศให้ได้...
"ใครเหรอครับ?" เขาวางมือบนลูกบิดพลางเอ่ยถามหาคนเบื้องหลังประตู
"เอาของมาส่งน่ะค่ะ" เมื่อได้ยินเช่นนั้นผอ.นรินทร์จึงเปิดประตูต้อนรับ
หากเมื่อเปิดประตูแล้วกลับไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น ไม่มีของสิ่งของใดถูกยื่นมา
"รบกวนส่งของมาให้ผมหน่อยได้หรือเปล่าครับ? ผมมองไม่เห็นน่ะครับ"
เจ้าของห้องถามด้วยน้ำเสียงสุภาพพลางยกมือทั้งสองข้างแบหวังรับของ
ทว่าสิ่งที่ถูกวางลงบนมือใหญ่นั้นไม่ใช่สิ่งของ เขากลับสัมผัสได้ถึงไออุ่น
ของมือหญิงสาว
"ดิฉันนี่แหละค่ะ ของขวัญปีใหม่ของคุณ" เสียงใสเอ่ยเรียบเฉยปกติ
"เอ๊ะ?" นรินทร์เอียงคอสงสัย ใจนึกว่าคงเป็นมุกตลกยุคใหม่
"ดิฉัน 'รัตติกาล นิทรานัน' เป็นของขวัญปีใหม่จากเจ้านายของคุณ
จากนี้ไปจะเข้ามาทำงานเป็นเลขาส่วนตัวของคุณค่ะ" รัตติกาล
โค้งตัวให้ผู้เป็นนายหลังแนะนำตัวโดยคร่าว
"เห๋!!!~"
สวัสดีปีใหม่ครับ!! ปีใหม่ปีนี้ผมได้ของขวัญมา
แต่ใครจะไปคิดละว่าของขวัญชิ้นนั้นดันเป็นสาวสวย
นาม 'รัตติกาล' ซะได้!! แถมเธอยังจะมาเป็นเลขา
คนใหม่ของผมอีก!! เลขาคนนี้ถึงแม้จะดูง่วงนอน
อยู่ตลอดเวลาแต่เธอก็ทำงานตามหน้าที่เสมอ
ผมขอฝากรัตติกาลไว้ในการดูแลของทุกคนด้วยนะครับ!!
่อ่านข้อมูลเพิ่มเติมของรัตติกาลได้ : ที่นี่
อ่านนิยายของรัตติกาลได้ : ที่นี่
ระยะเวลาภารกิจ พิมพ์ว่า:THU 01/01/15 ; 00.00 TH - FRI 16/01/15 ; 23.59 TH
รายละเอียดภารกิจ พิมพ์ว่า:วาดรูปรัตติกาลพร้อมเขียนเหตุการณ์ที่ได้พบกับเธอครั้งแรก
กฏการให้สแตมป์ พิมพ์ว่า:การให้สแตมป์ครั้งนี้วัดจากรูปและเนื้อหาประกอบกันอย่างละครึ่ง
>> ของรางวัลสำหรับนักเรียน (Student Class)
A. รางวัลสำหรับนักเรียนที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับเพอร์เฟ็ค 100%
- S - CLASS STAMP
[ STUDENT CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับสูงสุดในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับนักเรียนเท่านั้น มีลักษณะเป็นดาวสีนิล
สุดแสนจะคลาสสิก มีมูลค่า +100 Grade Exp.จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เพอร์เฟ็ค
เป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +1,500,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
B. รางวัลสำหรับนักเรียนที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับยอดเยี่ยม 80% ขึ้นไป
- A - CLASS STAMP
[ STUDENT CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับนักเรียนเท่านั้น มีลักษณะเป็นดาวสีทับทิม
สื่อถึงความหรูหรา มีมูลค่า +80 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ยอดเยี่ยมเป็น
ที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +1.250,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
C. รางวัลสำหรับนักเรียนที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับโดดเด่น 75% ขึ้นไป
- B - CLASS STAMP
[ STUDENT CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับนักเรียนเท่านั้น มีลักษณะเป็นดาวสีไพลิน
สื่อถึงความลึกล้ำ มีมูลค่า +75 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้อย่างดีเป็นที่
น่าพึงพอใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +1,000,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
D. รางวัลสำหรับนักเรียนที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับปานกลาง 50% ขึ้นไป
- C - CLASS STAMP
[ STUDENT CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับปานกลางในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับนักเรียนเท่านั้น มีลักษณะเป็นดาวสี
มรกตสื่อถึงความมั่นคง มีมูลค่า +50 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เป็นที่น่า
พอใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +900,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
E. รางวัลสำหรับนักเรียนที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับต่ำกว่าเกณฑ์ควรพัฒนา 35% ขึ้นไป
- D - CLASS STAMP
[ STUDENT CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับต่ำในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับนักเรียนเท่านั้น มีลักษณะเป็นดาวสีแอเมทิสต์
สื่อถึงความเรียบง่าย มีมูลค่า +35 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจผ่านเกณฑ์ตามที่
ได้รับมอบหมายไว้- Spirit Point +800,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
>> ของรางวัลสำหรับอาจารย์ (Teacher Class)
A. รางวัลสำหรับอาจารย์ที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับเพอร์เฟ็ค 100%
- 3 STAR DIAMOND STAMP
[ TEACHER CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับสูงสุดในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับอาจารย์เท่านั้น มีลักษณะเป็นเพชรสีดำ
ผสมทองคำแท้ มีมูลค่า +100 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เพอร์เฟ็คเป็นที่
น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +1,500,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
B. รางวัลสำหรับอาจารย์ที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับโดดเด่น 75% ขึ้นไป
- 2 STAR SAPPHIRE STAMP
[ TEACHER CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับกลางในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับอาจารย์เท่านั้น มีลักษณะเป็นแซฟไฟร์
สีฟ้าผสมทองคำแท้ มีมูลค่า +75 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ดีเยี่ยมเป็นที่
น่าพึงพอใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +1,000,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
C. รางวัลสำหรับอาจารย์ที่ทำภารกิจได้อยู่ในระดับปานกลาง 50% ขึ้นไป
- 1 STAR EMERALD STAMP
[ TEACHER CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับปกติในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับอาจารย์เท่านั้น มีลักษณะเป็นผลึกมรกต
สีเขียวอร่าม มีมูลค่า +50 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจที่มอบหมายผ่านเกณฑ์- Spirit Point +750,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
>> ของรางวัลพิเศษจากผู้อำนวยการ
.....ถ้วยรางวัลแต่ละชนิดจะถูกมอบให้กับ นักเรียน-อาจารย์ ที่มีผลงานสร้างสรรค์เกิน
ขอบเขตของจินตนาการ โดยระดับถ้วยเกียรติยศและจำนวนที่จะมอบให้นั้นขึ้นอยู่กับผู้
อำนวยการโรงเรียนเท่านั้น แม้ผลงานที่เพอร์เฟ็คแต่ถ้าขาดความสร้างสรรค์ก็จะไม่ได้
รับถ้วยรางวัลเกียรติยศก็เป็นได้ ในทางกลับกันหากผลงานไม่ได้สวยจนน่าตะลึงแต่ถ้า
หากมีความสร้างสรรค์ ผู้อำนวยการก็สามารถมอบถ้วยเกียรติยศให้ได้...
GOLDEN HONOR DEGREE TROPHY
ถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทาง
โรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจผู้อำนวยการเป็นอย่างมาก
SILVER HONOR DEGREE TROPHY
ถ้วยเกียรติยศเงินแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียน
จัดขึ้นได้น่าประทับใจผู้อำนวยการ
BRONZE HONOR DEGREE TROPHY
ถ้วยเกียรติยศทองแดง มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทางโรงเรียน
จัดขึ้นได้น่าดึงดูดใจผู้อำนวยการ
Signature ------------------------------------------------>
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Lesson 12 : รัตติกาล
Sat 10 Jan 2015, 01:31
มาเป็นคนเปิดภารกิจครับ
พบกับ!! อิสรา ปะทะ รัตติกาลลลล
พบกับ!! อิสรา ปะทะ รัตติกาลลลล
- Spoiler:
- วันนี้คือวันเปิดเรียนวันแรก หลังจากที่หยุดยาวหลายวันเนื่องในวันฉลองคริสต์มาสและวันปีใหม่
ผมซึ่งกลับไปนอนเอกขเนกที่บ้านมาอย่างเต็มอิ่มก็กลับมาเรียนหนังสือตามหน้าที่เด็กดีที่ควรทำ
อย่างเคย พอกลับมาโรงเรียนอีกทีผมก็สัมผัสได้ว่ารอบๆ กายผมดูสดใสขึ้น ถึงหลายคนจะบ่นว่า
ห่อเหี่ยวที่วันหยุดยาวต้องหมดลง แต่ผมว่าพวกเขาก็พูดไปงั้นแหละ การได้มาเจอเพื่อนๆ ที่
โรงเรียนก็เป็นเรื่องสนุกสนานอย่างหนึ่งที่พบได้แค่ในโรงเรียนนี่นา จะบ่นว่าไม่อยากมาโรงเรียน
ทำไมกัน
ผมนั่งพูดคุยกับจิณณ์ที่กลับบ้านไปหาครอบครัวอยู่ในห้องเรียนคาบพักอย่างสนุกสนาน บ้านของ
จิณณ์น่าไปเที่ยวมากๆ เลย ถึงผมจะมองไม่เห็นแต่ผมก็อยากไปสัมผัสบรรยากาศนะ อยากไปร้าน
กับข้าวของจินตุงมั่ง
"หยุดยาวอีกนายก็ไปเที่ยวบ้านเราดิ" จิณณ์ว่า
"หือออ เราจะไหวเรอะ ไม่คุ้นที่คุ้นทาง นายต้องดูเราดีๆ นะ"
"เอาน่า อย่ากังวลไปล่วงหน้างั้นดิ"
พวกเราสองคนคุยกันอย่างกับจะไปเที่ยววันพรุ่งนี้งั้นแหละ...
ภายในห้องส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวของเพื่อนๆ และมีเสียงแปลกๆ เสียงหนึ่งที่ผมไม่คุ้นหูเอาซะเลย แต่
พอเริ่มปีใหม่ สิ่งดีๆ หลายอย่างก็เริ่มตามมา โดยเฉพาะเสียงแปลกๆ ที่ผมว่านั่น มันคืออุปกรณ์สื่อสาร
ของเซย์นั่นเอง ว้าว~ ผมคุยกับเซย์ได้แล้วครับ
"สวัสดีปีใหม่นะไอน์"
"สวัสดีปีใหม่เซย์ มันเยี่ยมสุดๆ ไปเลย เราคุยกันโดยไม่ต้องมีจินตุงแปลแล้ว"
ติ๊ดๆๆๆ ติ๊ดๆ ติ๊ดๆๆๆ ติ๊ด ติ๊ดๆๆ
"นั่นสิ ดีสุดๆ เลย"
"ฮ่าๆๆๆ เราชอบจังเลย ไม่ต้องกวนจินละ เซย์ก็สบายไปด้วยใช่มั้ย?"
ติ๊ดๆๆ
"ใช่"
พอผมกับเซย์สามารถสื่อสารกันได้สะดวกขึ้น ผมก็เพิ่งรู้ว่าเซย์เป็นคนช่างคุยอีกคนนึง วงเสวนาตอนนี้
จึงมีผม จินตุงและเซย์ร่วมแลกประสบการณ์วันหยุดปีใหม่กัน น่าเสียดายจริงๆ ที่ผมดันหลับก่อนเคาน์ดาวน์
ปีใหม่ ก็ผมไม่ไหวจริงๆ นี่นา
"ฉันได้ยินว่า โรงเรียนเรา...มีพนักงานธุรการคนใหม่เข้ามา"
เสียงเครื่องสื่อสารของเซย์พูดเป็นประโยคๆ สั้นๆ แต่ดึงความสนใจจากผมเป็นอย่างมาก โรงเรียนเรา
ไม่ค่อยได้จ้างบุคลากรเข้ามาใหม่นัก ผมที่มีตำแหน่งประธานนักเรียนห้อยคออยู่ค่อนข้างต้องแวะเวียน
ไปที่ห้องทำงานของผอ.และห้องธุรการอยู่บ่อยๆ จึงอดจะรู้สึกสงสัยไม่ได้ เรื่องนี้ผอ. หรือครูอาจารย์ที่
ห้องธุรการไม่เคยบอกผมมาก่อนเลย
"...เป็นคนยังไงหว่า"
"เราก็ยังไม่เคยเห็นนะ แต่ไอน์จะได้ไปห้องธุรการอยู่นี่ อาจจะเจอ"
เซย์ทักผมขึ้นหลังจากที่ผมงึมงำเบาๆ ว่าไม่รู้เรื่องและไม่เคยเห็นมาก่อน ผมเกาท้ายทอยเล็กน้อยก่อนจะ
กลับไปนั่งที่โต๊ะเรียนเพราะคาบเรียนสุดท้ายกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว
"เจอกันข้าวเย็น"
"...ไว้เจอกัน"
ผมและเพื่อนบอกลาและแยกย้ายกันกลับหอพักของตนเอง หรืออาจจะไปทำกิจกรรมธุระส่วนตัว อย่าง
เช่นผมในตอนนี้ ผมต้องไปจัดการเอกสารเกี่ยวกับกิจกรรมวันเด็กที่จะจัดขึ้นในสัปดาห์หน้า จึงต้องไปขอ
ตัวอย่างเสนอโครงการจากอาจารย์ที่ห้องธุรการเสียก่อน ผมเดินไปยังห้องธุรการที่ตอนนี้อาจารย์บางท่าน
ยังคงทำงานอยู่
"นี่จ้ะ แล้วก็ ครูฝากเอกสารนี้เอาไปให้ผอ.เซ็นต์ด้วยนะ"
"ครับ เอ่อ...ครูครับ"
"หืม?"
ผมไม่แน่ใจในสิ่งที่เซย์พูดนัก จึงลังเลเล็กน้อย
"มีอะไรหรืออิสรา"
"คือ เพื่อนผมบอกว่าโรงเรียนเรามีครูธุรการคนใหม่ ใครเหรอครับ"
"หืม? ครูยังไม่ได้ยินว่าจะมาเลยนะ"
"อ๋ออ..." ผมส่งเสียงตอบรับในคอแผ่วๆ แล้วที่เซย์บอกนั่นล่ะ แค่ข่าวลืองั้นเหรอ?
"เธอรีบเอาเอกสารไปให้ผอ.เซ็นต์เถอะเดี๋ยวไม่เจอผอ."
"ครับ"
ผมยกมือไหว้ให้ครูก่อนจะเดินกลับเข้าไปในตึกเรียนอีกครั้ง มุ่งหน้าไปยังชั้นสามที่ซึ่งเป็นทั้งห้องทำงาน
และชั้นบนซึ่งเป็นห้องพักของผอ. ผมค่อนข้างคุ้นเคยกับผอ.และที่ทำงานของผอ.ในระดับหนึ่งแล้ว
แรกๆ ก็เกร็งพอสมควรกับการที่ต้องติดต่องานกับผอ. มือข้างซ้ายที่ถือเอกสารหลายใบเอิ้อมไปกดอินเตอร์โฟน
ที่หน้าห้องของผอ. เสียงสัญญาณดังขึ้น ผมกรอกเสียงลงไป
"ผอ.ครับ ผมอิสรานะครับ ขอเข้าไปติดต่องานด้วยนะครับ"
"...เชิญค่ะ"
ไม่มีเสียงตอบกลับจากผอ. แต่กลับมีเสียงเนือยๆ ของผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งผมไม่คุ้นหูเลยดังขึ้นมาแทน ผม
แปลกใจเล็กน้อย แต่ประตูที่ปิดล็อคด้วยระบบนิรภัยอย่างดีกลับส่งเสียงเป็นสัญญาณว่าปลดล็อคแล้ว
ผมจึงเดินเข้าไปในห้องอย่างงงๆ แปลก...ผู้หญิงที่ไหน ไม่เคยได้ยินเสียง หรือว่า...
พอเข้าไปในห้อง ผมก็สัมผัสได้ถึงบรรยากาศแปลกประหลาด และผมก็รู้สึกได้ว่ามีใครคนหนึ่งยืนอยู่
ตรงหน้าผม
"คุณคือ...คุณประธานนักเรียนอิสราสินะคะ"
ผมว่าผมสัมผัสออร่าแปลกๆ ออกมาจากตัวเธอจริงๆ นะ มันบอกไม่ถูกจริงๆ แต่มันทำให้ผมยืนนิ่งอยู่กับที่
เสียงของเธอห่างผมออกไปราวสองเมตร แต่ทำไมผมรู้สึกเหมือนเธอวนอยู่ข้างหูผม...ก เกิดอะไรขึ้น...
ธ เธอคือใคร!?
"อ-เอ่อ ผอ...."
"..ไปไหนไม่ทราบค่ะ มีอะไรฝากกับฉันก่อนได้นะคะ"
"คุณคือ..."
"ดิฉันรัตติกาลค่ะ เลขาฯผอ."
น นี่คือคุณรัตติกาลงั้นเหรอ ไม่ใช่ครูธุรการคนใหม่แต่กลับเป็นเลขาฯคนใหม่ของผอ.หรอกเหรอเนี่ย!?
เสียงของเธอดูเนือยๆ เหมือนคนที่พร้อมจะหลับได้ทุกเมื่อจริงๆ และความรู้สึกแปลกๆ เหมือนผมกำลัง
โดนเธอจ้องนี่มันคืออะไรกัน...
"เห...เด็กผู้ชายกำลังโต..."
ธ-เธอพึมพำอะไรนะ..
"คุณอิสราชอบออกกำลังกายกับเพื่อนมั้ยคะ"
จ-จู่ๆ ก็ถามอะไรผมเนี่ย...
"ถ้ามีเวลาก็ไปครับ"
"เห...สูงกว่าฉันอีก..."
คุณเลขาฯพึมพำอะไรสักอย่างไม่เข้าใจ ผมไม่ได้คิดไปเองใช่มั้ยว่าเธอกำลังสนใจอะไรบางอย่างใน
ตัวผม คงไม่ใช่หรอกนะ ผมที่ยืนนิ่งอยู่เริ่มเหงื่อแตกเพราะรู้สึกเหมือนดูจับจ้อง อ-อาจจะคิดไปเองเพราะ
ยังไม่คุ้นเคยกัน ผมพอจะรู้ตำแหน่งโต๊ะเอกสารหรือข้าวของในห้องทำงานของผอ.บ้าง จึงรีบเลี้ยวขวับ
ไปที่โต๊ะพร้อมกับวางเอกสารไว้ ผอ.หายไปไหนกันเนี่ย คงไม่ใช่ว่าหลบคุณเลขาฯ อยู่บนชั้นสี่นะ...
"จะไม่รอผอ.เหรอคะ ดิฉันว่าเขาอยู่แถวๆ นี้แหละ"
"เอ่อ..ไม่ล่ะครับ ขอบคุณมาก ยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณรัตติกาล"
"..ให้ดิฉันไปส่ง"
"ไม่เป็นไรครับ! ขอบคุณครับ"
ว่าแล้วผมก็รีบหันหลังกลับแทบจะทันที ทำไมผมรู้สึกแปลกๆ เนี่ย...อาจจจะเป็นเพราะผมไม่คุ้นเคยก็ได้
ผมค่อนข้างจะทำความสนิทกับใครได้ยาก ต-ต่อไปผมอาจจะไม่รู้สึกแปลกๆ เหมือนโดนจับจ้องจากคุณ
รัตติกาลก็ได้ แต่เสียงไล่หลังมาเนี่ยสิ...
"คุณอิสราก็น่ารักดีนะคะ..."
เธอต้องการจะสื่ออะไรครับ T_T เธอชมผมจริงๆ ใช่มั้ยยยย
- S - CLASS STAMP
[ STUDENT CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับสูงสุดในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับนักเรียนเท่านั้น มีลักษณะเป็นดาวสีนิล
สุดแสนจะคลาสสิก มีมูลค่า +100 Grade Exp.จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เพอร์เฟ็ค
เป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +1,500,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
GOLDEN HONOR DEGREE TROPHY
ถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทาง
โรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจผู้อำนวยการเป็นอย่างมาก
- Narin's Comment:
- สำหรับภารกิจนี้นั้นเหมือนกับคุณเขียนเรื่องในหัวผมออกมาเลยละครับ
เห็นแล้วตกใจเลย ทั้งๆที่เราทั้งสองคนก็ไม่เคยพูดเรื่องนี้กันมาก่อนแท้ๆ ฉากที่ผม
คิดเอาไว้ระหว่างพวกคุณก็ไม่ได้ต่างอะไรไปจากนี้เลยครับ นอกจากเนื้อหาแล้ว
ความประทับใจของผมอยู่ที่รูป และวิธีการนำเสนอรูปครับ ตลอดเวลาที่ผ่านมา
ยังไม่มีใครส่งภารกิจด้วยการ์ตูนช่องอย่างจริงจัง และการเลือกภาพเต็มตัว
ทำให้เห็นชุดเครื่องแบบซึ่งมีอยู่ในข้อมูลอ้างอิง ถือเป็นการใช้ข้อมูลที่มีให้
เป็นประโยชน์สูงสุด เป็นวิธีที่ฉลาดมากครับ ถ้วยใบนี้ขอมอบให้กับความ
ฉลาดในการนำเสนอรูปครับผม
- Skai
Khannika Aksawarakgosol
นักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 5
468
+99 M 426 K 398
PASSPORT
:
(650/1875)
:
Re: Lesson 12 : รัตติกาล
Sun 11 Jan 2015, 02:15
มาส่งงานแล้วค่ะ~
- เจอคุณรัตติกาลครั้งแรก:
"อ่าา" ฉันฟุบหน้าลงบนโต๊ะทำงานของตัวเองอย่างเบื่อหน่าย เหม่อมองไปยังเตียงตรงหน้าด้วยสายตาเหม่อลอย
ตอนนี้เปิดเทอมแล้ว เสียงนักเรียนทุกคนร้องระงมตั้งแต่เช้า นักเรียนน่ะยังมีเพื่อน แล้วฉันล่ะ TAT
เป็นครูพยาบาลก็ไม่ค่อยได้ทำอะไรเลยแฮะ ตอนนี้ก็เป็นเวลาเรียนด้วย แอบไปเดินเล่นสักหน่อยดีไหมนะ
เมื่อคิดได้ดังนั้นฉันก็ลุกขึ้้นเดินฉับๆ ไปที่ประตูทันที เอาน่ะ ขอไปสูดอากาศสักสิบนาที ผอ.คงไม่ว่าหรอกมั้ง
แดดจ้าของช่วงเวลากลางวันร้อนเสียจนแสบผิวหนัง
ฉันเดินลัดเลาะไปเรื่อยๆ ใต้ร่มเงาของต้นไม้ก่อนที่สายตาจะสะดุดเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่ง
ไม่คุ้นหน้าเลยแฮะ คงเป็นผู้ปกครองของเด็กๆ ล่ะมั้ง
ฉันหยิบมือถือตัวเก่งของตัวเองขึ้นมาก่อนจะกดดูเวลา หว๋ายยย ออกมานานมากแล้วนี่นา
รีบกลับดีกว่า แต่ก็ต้องชะงักฝีเท้าไว้ เอิ่ม... ไปเอากาแฟที่ห้องพักครูหน่อยดีกว่า
ขืนกลับไปทั้งแบบนี้มีหวังต้องหลับแน่ๆ
ฉันเดินกลับมาที่ห้องพยาบาลอีกครั้งพร้อมกับกาแฟถ้วยเล็กในมือ
เป่าลมลงไปเพื่อหวังว่าของเหลวร้อนจัดในแก้วจะเย็นขึ้นมาบ้าง ยกจิบเบาๆ เพื่อให้สมองกระเตื้อง
แต่กาแฟก็แทบพุ่งเมื่อเห็นหญิงสาวที่ตัวเองเห็นก่อนหน้านี้มายืนอยู่หน้าห้องพยาบาล
เจ้าตัวยืนสักปหงก มือประสานกันอย่างเรียบร้อย ตะ..แต่ ยืนหลับเนี่ยนะ!?
"เอ่อ คุณคะ" ฉันเรียกคนตรงหน้าเบาๆ เพราะเธอยืนขวางทางเข้าอยู่
ร่างเล็กยังคงหลับตาพริ้มและหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ แปลกคนจริงๆ แฮะ
"คุณคะ มายืนหลับตรงนี้ไม่ได้นะคะ" เมื่อเสียงไม่สามารถปลุกคนที่อยู่ในห้วงนิทราได้
ฉันจึงเอื้อมมือไปจับไหล่และเขย่าเบาๆ เพื่อให้เธอรู้สึกตัว
"ฮึก" เธอสะดุ้งเล็กน้อย ฉันที่ตกใจกับปฏิกริยาก็รีบชักมือกลับ
เปลือกตากระพริบถี่เพื่อปรับการมองเห็นก่อนที่คนตรงหน้าจะเงยขึ้นมองผู้มาใหม่
"สวัสดีค่ะ คุณเป็นใครคะ?"
ฉันสิต้องถาม =[]=! ฉันตอบกลับในใจก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงสุภาพ
"ฉันเป็นครูพยาบาลของโรงเรียนนี้ค่ะ" เธอพยักหน้าเข้าใจ
"พูดไทยเก่งจังเลยนะคะ" เธอพูดชมด้วยใบหน้าสลึมสลือและเสียงเอื่อยๆ
"อ่า... นิดหน่อยค่ะ แล้วคุณเป็นใครคะ" ฉันถามกลับบ้าง
เพราะดูจากการแต่งตัวและหน้าตาแล้วคงไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร ติดตรงที่ออกจะแปลกๆ สักหน่อย
"ดิฉัน รัตติกาล นิทระนัน ตั้งแต่วันนี้จะเป็นเลขาของผู้อำนวยการค่ะ" ฉันเลิกคิ้วขึ้นด้วยความแปลกใจ ไม่เห็นรู้มาก่อนเลยแฮะ
"ฉันเกลิน คริสตัล ค่ะ" เมื่อรู้ว่าไม่ใช่คนเลวร้ายฉันจึงตัดสินใจบอกชื่อของตัวเองบ้าง เธอยิ้มบางๆ ให้และยื่นมือขวาออกมา
"ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ" ฉันมองมือนั้นอย่างพินิจก่อนจะเอื้อมมือตัวเองไปจับ "เช่นกันค่ะ"
"ถ้างั้นดิฉันขอตัวก่อนนะคะ" เธอกล่าวยิ้มๆ ก่อนจะหมุนตัวเตรียมเดินไป
"เดี๋ยวค่ะ!" ฝีเท้าชะงักลง คุณรัตติกาลหันมาเลิกคิ้วให้เป็นเชิงถาม
"เมื่อกี้ฉันเห็นคุณยืนหลับ ไม่ทราบว่าเป็นอะไรหรือเปล่าคะ"
เธอยิ้มออกมาทำหน้าประมาณว่า อ๋อ เรื่องนี้นี่เอง
"ฉันเป็นคนกลางคืนค่ะ"
"หา?"
"ตอนกลางวันฉันจะเหนื่อยและก็ง่วงมาก แต่ตอนกลางคืนจะร่าเริงมากเลย"
เธออธิบายเพิ่มเมื่อเห็นว่าคิ้วของฉันยังขมวดเข้าหากัน อ๋อ มนุษย์กลางคืนนี่เอง
"ฉันจิบไปแล้วนิดหน่อย แต่ถ้าไม่รังเกียจจะดื่มกาแฟสักหน่อยไหมคะ" ฉันยกกาแฟในมือขึ้น
เธอมองกาแฟที่ควันฉุยส่งกลิ่นหอมก่อนจะพยักหน้าลงเบาๆ
"งั้นเชิญค่ะ" ฉันยิ้มและยื่นถ้วยกาแฟให้ เธอกุมถ้วยกาแฟด้วยสองมืออย่างไม่กลัวร้อน
ก่อนจะจรดริมฝีปากและดื่มสิ่งที่อยู่ข้างใน เปิดเทอมก็เจอเรื่องแปลกเลยแฮะ
กลับห้องต้องไปเล่าให้คุณเนฟฟังสักหน่อยแล้ว
"ขอบคุณนะคะ คาดว่ามันน่าจะทำให้ฉันตื่นได้อีกสักพัก"
ฉันยิ้มให้กับคำขอบคุณนั้นก่อนที่เราสองคนจะแยกกันกลับไปทำหน้าที่
ฉันกลับมานั่งประจำที่ตัวเองก่อนจะคิดทบทวนเรื่องเมื่อกี้
มนุษย์กลางคืนงั้นหรอ คงเหนื่อยน่าดูเลยแฮะ
แล้วยังหลับง่ายแบบนั้นอีกถ้าเกิดไปหลับในที่อันตรายจะทำยังไงล่ะเนี่ย
หึๆ เทอมนี้อาจจะมีอะไรสนุกๆ มากกว่าที่คิดไว้ก็ได้
- 2 STAR SAPPHIRE STAMP
[ TEACHER CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับกลางในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับอาจารย์เท่านั้น มีลักษณะเป็นแซฟไฟร์
สีฟ้าผสมทองคำแท้ มีมูลค่า +75 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ดีเยี่ยมเป็นที่
น่าพึงพอใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +1,000,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
- Narin's Comment:
- ภารกิจนี้เป็นอีกหนึ่งภารกิจที่น่ารักมากเลยครับ การลงสีก็กำลังพัฒนาไปเรื่อยๆเลย
ชอบเนื้อเรื่องที่ใช้กาแฟเป็นตัวเชื่อมโยงมาเป็นพิเศษเลยครับ ผมหวังว่าทั้งสองคน
จะเป็นเพื่อนกันได้นะ!!
- dedog
Jinn Watinpol
อาจารย์ศิลปะ
5262
+1,074 M 191 K 627
PASSPORT
:
(9911/28000)
:
Re: Lesson 12 : รัตติกาล
Wed 14 Jan 2015, 02:01
ส่งงานครับ~ :)
- แรกพบสบตาเมื่อเจอหน้าเธอ~:
หลังผ่านวันหยุดยาวข้ามปี โรงเรียนของพวกเราก็กลับสู่การเรียนการสอนเป็นปกติ
ที่จะไม่ปกตินิดหน่อยก็ตรงที่เซย์พูดได้แล้วด้วยอุปกรณ์อะไรบางอย่าง
ท่านประธานนักเรียนของเราดูตื่นเต้นมากกับไอเทมใหม่นี้เพราะมันทำให้เขาสามารถคุยกับเซย์ได้แล้ว
นอกจากนี้ยังมีเรื่องน่าตื่นเต้นอีกเรื่องคือโรงเรียนของเรามีสมาชิกใหม่!
ว่ากันว่าเธอคนนี้เป็นเลขาคนใหม่ของผอ.
ท่านประธานไอน์ผู้มีความสนิทสนมกลมเกลียวกับผอ.เป็นพิเศษเป็นผู้ได้พบสมาชิกใหม่รายนี้เป็นคนแรก
แต่เมื่อผมถามว่าเธอเป็นไงบ้างเพื่อนกลับทำหน้าหลอนใส่ ไม่ยอมบอกอะไรซักคำ
....................
พักกลางวันนี้ไอน์ต้องไปคุยงานกับผอ. ผมว่างๆเลยแอบหนีขึ้นไปวิ่งเล่นบนอาคารเรียนชั้น2ของพี่ม.ปลาย
ตอนที่ผมวิ่งผ่านเรือนกระจกนั่นเองก็มองไปเห็นผู้หญิงคนนึงอยู่ในนั้น
เธอคนนั้นยืนอยู่ท่ามกลางหมู่มวลของดอกไม้หลากสีสัน โน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อยคล้ายกำลังชื่นชมความงามของดอกไม้
เป็นภาพที่สวยจนผมต้องหยุดเพื่อมองให้ชัดๆ และค้นพบความจริงที่ว่า....
.
..
...
...เธอหลับ
หลับสนิทแบบไม่ตื่นเพราะเปียกชื้นเลยทีเดียว
ผมอดคาดเดาไม่ได้ว่าคนสวยที่ยืนหลับอยู่นี่เป็นใคร ใช่คุณเลขาคนใหม่ผอ.รึเปล่า
หรือเป็นผู้ปกครองของใคร แล้วทำไมมาหลับอยู่แถวนี้
หลังจากยืนมองไปได้ซักพักก็เห็นพี่ม.ปลายเริ่มเดินออกมาจากห้องกัน พร้อมๆกับที่คุณคนสวยขยับตัว
เธอหาวและบิดตัวเล็กน้อยบิดขี้เกียจแบบสุภาพชนจากนั้นก็เดินชมดอกไม้ต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
...หมดเวลาพักแล้วสินะ
หูไม่ได้ยินมันก็มีปัญหาตรงนี้แหละ ผมไม่ได้ยินเสียงออดหมดเวลาในแต่ละคาบเรียน
ทำให้ผมต้องหมั่นดูนาฬิกาข้อมือบ่อยๆ แต่ปัญหาคือผมลืมใส่นาฬิกาข้อมือบ่อยยิ่งกว่า ผมจึงต้องสังเกตจากคนรอบๆตัวเอา
และมันเป็นเหตุให้ผมต้องวิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อไปเข้าคาบเรียนช่วงบ่ายให้ทัน
เห็นแวบๆว่าพี่พนักงานที่ยืนอยู่ตรงบันไดบอกให้ระวัง นาทีนี้ระวังไม่ทันแล้วฮะ ผมเลทไปเกือบสิบนาทีแล้วเนี่ย TT
......................
คาบเรียนวันนี้จบลงตอนเกือบๆสี่โมงเย็น
หลังจากกลับไปอาบน้ำทำการบ้านและนอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่ซักพักก็ชักจะเบื่อๆ
ซักประมาณทุ่มกว่าผมก็ไปเคาะห้องไอน์จะชวนเพื่อนไปหาอะไรเล่นก็เจอแต่ไอรีนที่บอกว่าพี่ไอน์ยังไม่กลับ
ตั้งแต่รับตำแหน่งประธานนักเรียนมานี่เพื่อนผมงานหนักขึ้นเยอะเลยแฮะ
ว่างๆว่าจะไปยื่นเรื่องกับฝ่ายปกครองว่าผอ.ใช้งานท่านประธานเกินหน้าที่
เผื่อเพื่อนจะงานน้อยลงซักนิด มีเวลาเล่นกับผมเพิ่มขึ้นซักหน่อย
แต่ตอนนี้ผมก็เห็นเพื่อนแฮปปี้กับหน้าที่นี้ดี เรื่องฟ้องร้องก็พักไว้ก่อนแล้วกันเนอะ
และแล้วผมก็เดินมาถึงสวนหย่อมหลังโรงเรียนได้ไงก็ไม่รู้
พี่พนักงานบอกว่าสวนปิดสามทุ่ม ผมก็พยักหน้าตอบครับๆรับไป
ผมเลือกที่นั่งโคนต้นไม้ใหญ่ใกล้น้ำ ยุงเยอะไปนิดแต่วิวสวยทีเดียว
มันเป็นมุมที่มองออกไปเห็นเมืองอยู่ไกลๆที่นอกรั้วโรงเรียน มองเห็นท้องฟ้าสีหม่นๆ
ด้วยความที่พิกัดโรงเรียนอยู่ชานเมืองและในสวนค่อนข้างมืด จากมุมนี้จึงพอมองเห็นดวงดาวเลือนลาง
สิ่งนี้ทำให้ผมอดคิดถึงหิ่งห้อยกับดวงดาวสว่างไสวที่บ้านสวนไม่ได้จริงๆแฮะ
ระหว่างที่กำลังคิดสะระตะเรื่อยเปื่อยก็มีมือมาจับที่ไหล่ทำเอาผมสะดุ้งเฮือก
หันกลับไปก็เห็นคนสวยในชุดนอนสีขาวลายจุดกับผ้าพันคอสีม่วงคนนี้
อืมม์... ดูเหมือนจะเป็นคนเดียวกับคนที่ผมเห็นในเรือนกระจกเมื่อกลางวันนะ
แต่ตอนนี้ดูร่าเริงกระฉับกระเฉงสดใสลั้ลลาผิดกับท่าทางเนือยๆเมื่อตอนกลางวันอย่างกับคนละคนเลยแฮะ
"ดึกแล้ว มาทำอะไรแถวนี้จ๊ะ" เธอถาม รอยยิ้มบนใบหน้าสวยๆชวนให้รู้สึกผ่อนคลาย แต่มือที่มาลูบคางผมอยู่นี่คืออะไรเนี่ย?!
"ดูดาวฮะ" ผมบอก จับมือคนสวยออกแบบเนียนๆ "มาดูด้วยกันมั้ย มุมนี้ดาวสวยนะฮะ"
"ชอบดูดาวเหรอ" เธอถามผมขณะนั่งลงข้างๆ ผมเพียงยิ้มให้เป็นคำตอบ
คุยอะไรกันไปซักพักถึงได้รู้ว่าเธอชื่อคุณรัตติกาล เป็นคุณเลขาของผอ.อย่างที่ผมคาดเดาไว้นั่นแหละ
"ผมชื่อจิณณ์" ผมบอกเธอ คุณเลขายิ้มและแซวว่าเป็นจินนี่ที่อยู่ในตะเกียงรึเปล่า
ผมก็แซวกลับเรื่องที่เห็นเธอหลับที่เรือนกระจก เธอก็ยิ้มๆแล้วบอกว่าตัวเองเป็นคนกลางคืน
ผมก็ถามต่อว่ากลางคืนคืออะไร เธอก็อธิบาย
คุยกันยาวๆจนพี่พนักงานเดินมาบอกว่าสวนจะปิดแล้วถึงได้บอกลากันไป
ผมคิดไปเองรึเปล่าว่าคุณเลขาเธอดูผมมากกว่าดูดาว =_=;;;
.....................
วันต่อๆมาผมเจอคุณเลขาบ้างประปราย ส่วนใหญ่มักจะเห็นเธอหลับอยู่ตามสถานที่ต่างๆของโรงเรียน
นานๆทีที่จะเห็นเธอตื่นอยู่ในตอนกลางวันและส่งยิ้มง่วงๆมาให้
ถึงผมจะหลอนๆกับสายตาและมือ(ที่มักจะมาแตะตัวผมเมื่อไหร่ก็ไม่รู้)ของเธออยู่นิดหน่อยก็เถอะ
แต่ก็เป็นคนแปลกๆที่น่าสนใจดีเหมือนกันแฮะ
- A - CLASS STAMP
[ STUDENT CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับนักเรียนเท่านั้น มีลักษณะเป็นดาวสีทับทิม
สื่อถึงความหรูหรา มีมูลค่า +80 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ยอดเยี่ยมเป็น
ที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +1.250,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
GOLDEN HONOR DEGREE TROPHY
ถ้วยเกียรติยศทองคำแท้ มอบให้แด่ผู้ที่สามารถปฎิบัติภารกิจหรือร่วมกิจกรรมต่างๆที่ทาง
โรงเรียนจัดขึ้นได้น่าประทับใจผู้อำนวยการเป็นอย่างมาก
- Narin's Comment:
- สิ่งที่ชอบที่สุดในครั้งนี้คือการที่คุณเลือกที่จะส่งสองรูป แสดงถึงคาแรคเตอร์
ที่แตกต่างของคุณรัตติกาลในยามกลางวันและกลางคืน ซึ่งเป็นหนึ่งในจุดเด่น
ที่สำคัญที่สุดในคาแรคเตอร์ตัวนี้ครับ ถ้วยใบนี้ขอมอบให้กับความเข้าใจคิดครับ
เนื้อเรื่องเองก็ชวนลุ้นตาม ดูเหมือนจินเค้าจะรับมือคุณรัตติกาลไหวอยู่บ้างนะครับ(?)
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Lesson 12 : รัตติกาล
Fri 16 Jan 2015, 21:40
ส่งงานครับ---
- คุณเลขาครับ...:
เปิดเทอมใหม่วันแรกเริ่มต้นขึ้นพร้อมกับอากาศที่เย็นขึ้นมากใช่เล่น
ผู้คนมากมายเดินกันขวักไขว่ไปทั่ว เป็นบรรยากาศที่ค่อนข้างวุ่นวาย แต่ก็สนุกสนานและดูมีสีสันไม่ใช่น้อยเลย...
ผมได้เจอทั้งเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่ไม่ได้เจอกันนาน...
ดูเหมือนหลายๆ สิ่งก็ยังคงเป็นเช่นเดิม...
แต่ดูเหมือนมีสิ่งหนึ่งที่อาจจะแปลกออกไป...
เลขาคนใหม่ของผอ.
นั่นคือข่าวลือที่ผมได้ยินมาหนาหูจากทุกๆ คน คำบอกเล่าปากต่อปากมีมากมายหลายชนิดว่าเลขาคนนั้นเป็นหญิงบ้าง ชายบ้าง นิสัยเป็นอย่างนั้นนี้โน้นบ้าง... ไปจนถึงเลขาคนนั้นไม่มีตัวตนจริงๆ ก็ยังมี
ทำเอาผมสงสัยไม่ใช่น้อย... แต่ก็ไม่รู้จะไปตามหาคนๆ นั้นได้ที่ไหนน่ะสิครับ...
จนวันหนึ่ง ผมไปที่ห้องสมุด
กะว่าจะนำหนังสือไปคืนและนั่งอ่านอะไรซักพักก่อนกลับห้อง... หากอ่านไม่จบค่อยยืมติดไป ผมกวาดสายตาไปตามชั้นหนังสือเพื่อหาหมวดที่ต้องการ....
เอ---- หมวดวิทยาศาสตร์... หมวดวิทยาศาสตร์...
อะ-- เจอแล้ว!
ก่อนที่ผมจะเข้าไปหาหนังสือที่ต้องการนั้น สายตาก็พลันสบเข้ากับใครคนหนึ่งเข้าเสียก่อน---
หญิงสาวผมสีดำมัดรวบไปด้านหลังในชุดสูทบุคลากรโรงเรียน... ทว่าเธอกลับดูไม่คุ้นตาเอาเสียเลย ผมมั่นใจว่าเราไม่เคยเจอกันมาก่อนแน่ๆ ทั้งเธอยังดูเหมือน...
เหมือนเธอหลับ
ไม่สิ เธอหลับจริงๆ ครับ หลับแบบหัวพิงชั้นแล้วยืนหลับทั้งอย่างนั้นเลย... ผมอึ้งกับภาพตรงหน้าไปซักครู่ก่อนจะตัดสินใจปลุกเธอ... เอ่อ น่าจะดีกว่า
"เอ่อ... คุณครับ ขอโทษนะครับ---- "
"..."
ไม่ตื่นเลย... ณ วินาทีนี้ผมอยากเขย่าปลุกเธอได้จังเลยครับ....
"คุณครั---- "
"ฮ-- ฮ้าว... คะ---?" เธอลืมตาตื่นขึ้นพลางหาวเบาๆ ในที่สุด---- ดวงตาสีน้ำตาลปรือลงเหมือนคนอดนอน เธอค่อยๆ เลื่อนสายตามองมายังผมอย่างช้าๆ ก่อนจะคลี่ยิ้มบางๆ ให้กับผม...
ผมคิดไปเองหรือเปล่าว่าเริ่มกลัวเธอขึ้นม----
"เอ่อ... ทำไมคุณถึงมานอนตรงนี้ล่ะครับ...?"
"แย่แล้ว... ตายจริง... ต้องขอโทษด้วยนะคะ--- คือ... ฉันเป็นคนกลางคืน... ตอนกลางวันไม่ค่อยจะตื่นเต็มตาน่ะค่ะ---- "
"อ--- อ๋อ อย่างนี้นี่เอง..."
เธอเริ่มจ้องผมเต็มตาแล้วครับ ทั้งยังเดินก้าวเข้ามาใกล้เรื่อยๆ ด้วย... หวายยย----
"ว่าแต่นี่หาหนังสืออะไรอยู่คะ?"
"อ-- เอ่อ... เคมีกับชีววิทยาม.3 ครั--- "
"ให้ฉันช่วยอะไรมั้ยคะ?"
"ห--- หวา ม-- ไม่เป็--- "
"ฉันช่วยถือให้ดีกว่าค่ะ คุณคงถือกลับไปเองไม่ได้แน่ๆ เลย..."
"เอ่อ---- "
"เอาเป็นว่าตกลงนะคะ" เธอเอื้อมหยิบหนังสือบนชั้นโดยไม่รีรอ "ทำเรื่องยืมได้เลยค่ะ ยังไงซะขอฉันช่วยนะ..."
แล้วเธอก็เดินนำผมไปโดยไม่รีรอ----
ว--- ว่าแต่ คุณเป็นบรรณารักษ์เหรอครั---
หลังจากนั้นซักพัก เธอก็เป็นคนยกหนังสือของผมกลับห้องของผมมา... ถึงผมจะปฏิเสธไปด้วยความเกรงใจ (และอาจกลัวนิดๆ ...) เธอก็ยืนกรานว่าจะเอาไปวางที่ห้องผมให้เองจนได้
เธอชวนผมคุย... สลับสัปหงกเป็นระยะๆ ผมคิดว่าผมคงไม่ได้คิดไปเองที่เธอเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ ทั้งยังจ้องผมไม่วางตาอีกต่างหาก...
จนกระทั่งถึงห้องของผมในที่สุด หลังจากเปิดประตูเข้าไป ก็พบว่าแคลอยู่ในห้องพอดี---
"อ้าว! ดาไปไหนมาคะเนี่ย?"
"อ้อ---- ผม... ไปยืมหนังสือมาน่ะครับ แฮะๆ นี่ผมกลับช้าไปมั้ยเนี่ย...?"
"ไม่มากหรอกค่ะ~" เธอกล่าวยิ้มๆ ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นท่าทางสงสัยแทน "ว่าแต่..."
"ครับ?"
"คนที่มากับดา... ใครเหรอคะ?"
ผมหันไปทางทิศที่เธอชี้ก็พบเข้ากับหญิงสาวที่ช่วยผมขนหนังสือคนนั้น... เธอวางหนังสือลงกับโต๊ะก่อนจะหันมายิ้มน้อยๆ ด้วยสีหน้าง่วงงุนเช่นเคย
"ขอโทษที่ลืมแนะนำตัวไปก่อนหน้านี้นะคะ--- ดิฉันรัตติกาล เป็นเลขาคนใหม่ของผอ. นรินทร์ค่ะ"
ล--- เลขา?
คุณคือเลขาที่พวกเขาเลื่องลือกันนี่เองเหรอครับบบบ?
"ฉันคงต้องไปแล้วล่ะค่ะ โชคดีนะคะคุณอนันดา คุณแคลโรไลน์----"
เธอส่งยิ้มปิดท้ายน้อยๆ ก่อนจะออกจากห้องไป...
และทุกอย่างก็นิ่งสงบไปชั่วขณะ----
"...คนนี้สินะครับ คุณเลขาคนนั้น"
"...นั่นสินะคะ"
- S - CLASS STAMP
[ STUDENT CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับสูงสุดในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับนักเรียนเท่านั้น มีลักษณะเป็นดาวสีนิล
สุดแสนจะคลาสสิก มีมูลค่า +100 Grade Exp.จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เพอร์เฟ็ค
เป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +1,500,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
- Narin's Comment:
- ว้าว สิ่งแรกที่ผมเห็นในงานชิ้นนี้คือความตั้งใจในการทำรูป เห็นเงาเห็นรายละเอียด
เล็กๆที่คุณบรรจงใส่ลงไป เป็นการพัฒนาที่ทำให้ผมดีใจมากเลยครับ!! ตัวเนื้อเรื่อง
เองก็มีการนำสถานที่ในโรงเรียนให้เป็นประโยชน์ นำตัวละครอื่นมาใช้ ทำได้ดีเลยครับ
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Lesson 12 : รัตติกาล
Fri 16 Jan 2015, 22:14
เที่ยงคืนวันนั้น...
ผมแอบย่องเข้าบ้านราวกับสามีที่แอบหนีเที่ยวผับ
แต่ผมไม่ได้เที่ยวผับนะ!!! ผมแวบไปเยี่ยมน้องสาวต่างหาก...
แต่พวกเราก็เผลอคุยกันเพลินจนดึกดื่น ทุกคนคงหลับหมดแล้ว
...ผมเลยย่องเข้ามา เพราะกลัวทุกคนจะตื่น...
[เนี่ย คุณสินออบไปเที่ยวผับแหงแก๋]
[คงไม่พ้นแถวสุขุมวิท สาวแซ่บๆตรึม]
[ไม่แน่...ที่ไปหาอาจจะไม่ใช่ผู้หญิงก็ได้]
"ม๊ายยยยยย!"
ผมสลัดหัวไล่ความคิดเพี้ยนๆออกไปจากหัว คงไม่มีใครตื่นอยู่มั้ง...
...แต่ผมยังไม่ง่วงเลยนี่สิ...
ผมจะทำอะไรดีนะ
"เอ้อ..." เสียงเล็กทุ้มดังมาจากด้านหลัง ผมที่คิดอะไรอยู่เพลินเลยสะดุ้งตัวโยนพร้อมทั้งหันไปหาเจ้าของเสียง...
[ใครหว่า?]
"เธอก็ชอบกลางคืนเหมือนกันเหรอ"
ห้อ.... นี่มันคำถามสำหรับคนที่เจอหน้ากันครั้งแรกเหรอ.... เธอควรจะถามว่าฉันเปนใครสิ...
ไม่ๆๆ นั่นมันคำถามช้านนนน
"นี่เธอเปนใครกันน่ะ เข้ามาในนี้ได้ยัง...."
"ดีจังเลย มีคนชอบเหมือนฉันด้วย"
"เฮ้ๆๆ ฟังที่คนอื่นพูดซะบ้างสิ"
"เธอดูอายุพอๆกับฉันเลย อายุเท่าไหร่เหรอ"
"21..." แว๊กกก ผมจะตอบเธอไปทำไมฟระ
"ฉัน22 เอ้อ ลืมบอกไป ฉัน รัตติกาล หรือเรียกว่ารัตก็ได้
จากนี้ไปจะมาเป็นเลขาให้คุณนรินทร์... ฝากตัวด้วยนะคะคุณสิน"
ห้ะ?!!!!
- 2 STAR SAPPHIRE STAMP
[ TEACHER CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับกลางในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับอาจารย์เท่านั้น มีลักษณะเป็นแซฟไฟร์
สีฟ้าผสมทองคำแท้ มีมูลค่า +75 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ดีเยี่ยมเป็นที่
น่าพึงพอใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +1,000,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
- Narin's Comment:
- ยินดีต้อนรับกลับสู่บ้านเราอีกครั้งนะครับคุณสิน กลับมาครั้งนี้ลายเส้นต่างจากครั้งล่าสุด
ที่ส่งงานพอตัวเลย เป็นการพัฒนาที่ก้าวหน้ามากเลยครับ ผมประทับใจมากเลย
ผมจะรอชมผลงานดีๆและสิ่งใหม่ๆในครั้งหน้าต่อๆไปอีกนะครับ!!
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Lesson 12 : รัตติกาล
Fri 16 Jan 2015, 23:24
หลังผ่านช่วงปีใหม่มา วันนี้ก็เหมือนกับทุกวันในฐานะอาจารย์สอนวิทยาศาสตร์
ณ ห้องวิทยาศาสตร์
ฉัน : เอาล่ะ...นี่คือการผสมสารที่อันตรายมากๆ อย่าผสมกันมั่วนะทุกคน ก่อนอื่นเอาสีม่วงใส่บีกเกอร์ก่อน เอาไปตั้งไฟแล้วค่อยๆเทสีฟ้าคนไปเรื่อยๆ เททีละนิดอย่าเทรวดเดียวนะ พึมพำๆๆ หึหึหึ ในที่สุดส่วนผสมสูตรใหม่ของฉันก็สำเร็จ สูตรหมายเลย015 หึหึหึ
ฉันพึมพำอยู่คนเดียวในห้องวิทยาศาสตร์ที่ว่างเปล่า นั่นคือ...ฉันกำลังทบทวนวิชาก่อนจะไปสอนนักเรียนจริง
มันเป็นเรื่องที่ต้องพยายามเพราะบางครั้งฉันก็เผลอปล่อยอารมณ์แปลกๆออกมาตอนที่สอนนักเรียนในห้องทำการทดลอง
ฉันยอมรับว่าเมื่อกี้ก็เผลอปล่อยออกมานิดหน่อย แต่ยังไงก็ตาม...สูตรหมายเลข015 ก็สำเร็จแล้ว หึหึหึ
ว่าแล้วฉันก็ใช้เวลาในการทดลองไปนานพอสมควร จนเลยเวลาอาหารเย็นมาเยอะ
ฉัน : ไปกินข้าวก่อนดีกว่า เฮือก!!! 3ทุ่มแล้วเรอะเนี่ย
ฉันตกใจกับเวลาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว ฉันหยอดส่วนผสมในหลอดทดลองพร้อมกับใส่ดอกไม้เพื่อรอดูผลลัพธ์
ฉัน : เดี๋ยวกลับมาดูนะจ๊ะดอกไม้ของฉัน หึหึหึ
พูดจบฉันก็วิ่งไปหาของกินทันทีโดยไม่ทันสังเกตว่ามีคนกำลังเดินเข้าห้องวิทยาศาสตร์ไป
เวลาผ่านไป 2 ชั่วโมง ฉันกลับมาที่ห้องวิทยาศาสตร์เพื่อดูผลลัพธ์ของตัวเอง แต่แล้วเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น
.
.
.
ใคร ใครกันน่ะกำลังเริงระบำ สนุกสนานกับการเทส่วนผสมที่มั่วสุดๆ เดี๋ยวนะ!!! นั่นมัน...หลอดทดลองที่ฉันกำลังทำการทดลองอยู่นี่หว่า
ไม่ได้การฉันจะต้องกู้สูตรฉันกลับคืนมาให้ได้ ฉันเดินรี่เข้าไปหาคนที่กำลังเทส่วนผสมรวมกันมั่วอยู่
หมับ! ฉันตะครุบแขนเข้าทันควันก่อนที่จะสังเกตเห็นหน้าคนที่ก่อคดีครั้งนี้
ฉัน : เธอ เป็น ใคร?
คู่สนทนายังไม่ทันตอบ ควันจากการทดลองเทส่วนผสมมั่วๆของผู้ร้ายคนนี้ก็ก่อตัวขยายใหญ่จนบังหน้าบังตากันหมด
ฉันรีบดับตะเกียงแอลกอฮอล์ แล้วเปิดประตูเพื่อไล่ควัน หลังจากที่ควันจางลง ภาพของหญิงสาวที่ดูเหมือนวัยรุ่นราวคราวเดียวกันก็ปรากฎขึ้น
ฉันถามย้ำไปอีกรอบเพื่อตอบสนองความอยากรู้อยากเห็นของฉัน
ฉัน : เธอ เป็น ใคร? (แค่กๆ) //สำลักควันนิดหน่อย
เธอเริ่มขยับปากและเปล่งเสียงออกมา "ฉันชื่อรัต รัตติกาล แค่กๆ เป็นเลขาคนใหม่ของผู้อำนวยการนรินทร์ค่ะ แค่กๆ"
เอ๋? ผอ.รับเลขาคนใหม่เข้ามาหรอ? แต่ช่างเถอะ...ทำไมเธอมาทำอะไรกับการทดลองของฉ๊านกันเนี่ย
เธอเอ่ยบอกฉันเมื่อสังเกตุเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
รัต : ฉันไม่ได้ตั้งใจนะคะ เรื่องเมื่อกี้มันเป็นอุบัติเหตุ ฉันแค่เห็นของน่าสนใจ และเกิดอยากทดลองผสมมันเข้าด้วยกันเท่านั้น ฉันชอบนะคะตอนที่ได้ทดลองเทสารแต่ละสารผสมกัน มันค่อยๆเปลี่ยนสี สุดยอดมากค่ะ
ฉัน : มันอันตรายนะ ถ้าผสมกันมั่วอย่างนั้น อาจจะไม่ใช่แค่ควัน อาจจะระเบิดหน้าแหกได้เลย
รัต : ไม่ต้องห่วงค่ะ ฉันจะวิ่งหนีไปก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์นั้น 555
ฉัน : (แม่นี่...)
รัต : ว่าแต่คุณเป็นใครหรอคะ?
ฉัน : ฉันเป็นครูสอนวิทยาศาสตร์ของที่นี่ เนฟ อลิซาเบธ ชวอ เบรนเชอร์
รัต : ถ้างั้นฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ เอ่อ...รัตขอตัวก่อนนะคะจะไปดูผอ.สักหน่อย ขอโทษเรื่องเมื่อกี้ด้วยนะคะ
ฉัน : ไม่เป็นไรค่ะ ไปเถอะ
เมื่อคุณรัต เลขาคนใหม่ของที่นี่เดินจากไป ฉันก้มมองดอกไม้ที่ตั้งใจจะกลับมาดูผลลัพธ์
ฉัน : (โอ้วววไม่ผลงานฉ๊านนนนนนนนนนน) ลาก่อยนะหมายเลข015
ณ ห้องวิทยาศาสตร์
ฉัน : เอาล่ะ...นี่คือการผสมสารที่อันตรายมากๆ อย่าผสมกันมั่วนะทุกคน ก่อนอื่นเอาสีม่วงใส่บีกเกอร์ก่อน เอาไปตั้งไฟแล้วค่อยๆเทสีฟ้าคนไปเรื่อยๆ เททีละนิดอย่าเทรวดเดียวนะ พึมพำๆๆ หึหึหึ ในที่สุดส่วนผสมสูตรใหม่ของฉันก็สำเร็จ สูตรหมายเลย015 หึหึหึ
ฉันพึมพำอยู่คนเดียวในห้องวิทยาศาสตร์ที่ว่างเปล่า นั่นคือ...ฉันกำลังทบทวนวิชาก่อนจะไปสอนนักเรียนจริง
มันเป็นเรื่องที่ต้องพยายามเพราะบางครั้งฉันก็เผลอปล่อยอารมณ์แปลกๆออกมาตอนที่สอนนักเรียนในห้องทำการทดลอง
ฉันยอมรับว่าเมื่อกี้ก็เผลอปล่อยออกมานิดหน่อย แต่ยังไงก็ตาม...สูตรหมายเลข015 ก็สำเร็จแล้ว หึหึหึ
- สูตรหมายเลข015:
- *สูตรที่ฉันกำลังทำอยู่นี้เกี่ยวกับการขยายพันธุ์ดอกไม้ ไม่ว่าจะทำให้มีสีที่แปลกใหม่ หรือดอกมีกลิ่นใหม่ๆ เรื่องนี้โรงเรียนไม่รู้ กรุณาเก็บเป็นความลับ ตุ๊ดๆๆๆ
ว่าแล้วฉันก็ใช้เวลาในการทดลองไปนานพอสมควร จนเลยเวลาอาหารเย็นมาเยอะ
ฉัน : ไปกินข้าวก่อนดีกว่า เฮือก!!! 3ทุ่มแล้วเรอะเนี่ย
ฉันตกใจกับเวลาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว ฉันหยอดส่วนผสมในหลอดทดลองพร้อมกับใส่ดอกไม้เพื่อรอดูผลลัพธ์
ฉัน : เดี๋ยวกลับมาดูนะจ๊ะดอกไม้ของฉัน หึหึหึ
พูดจบฉันก็วิ่งไปหาของกินทันทีโดยไม่ทันสังเกตว่ามีคนกำลังเดินเข้าห้องวิทยาศาสตร์ไป
เวลาผ่านไป 2 ชั่วโมง ฉันกลับมาที่ห้องวิทยาศาสตร์เพื่อดูผลลัพธ์ของตัวเอง แต่แล้วเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น
.
.
.
ใคร ใครกันน่ะกำลังเริงระบำ สนุกสนานกับการเทส่วนผสมที่มั่วสุดๆ เดี๋ยวนะ!!! นั่นมัน...หลอดทดลองที่ฉันกำลังทำการทดลองอยู่นี่หว่า
ไม่ได้การฉันจะต้องกู้สูตรฉันกลับคืนมาให้ได้ ฉันเดินรี่เข้าไปหาคนที่กำลังเทส่วนผสมรวมกันมั่วอยู่
หมับ! ฉันตะครุบแขนเข้าทันควันก่อนที่จะสังเกตเห็นหน้าคนที่ก่อคดีครั้งนี้
ฉัน : เธอ เป็น ใคร?
คู่สนทนายังไม่ทันตอบ ควันจากการทดลองเทส่วนผสมมั่วๆของผู้ร้ายคนนี้ก็ก่อตัวขยายใหญ่จนบังหน้าบังตากันหมด
ฉันรีบดับตะเกียงแอลกอฮอล์ แล้วเปิดประตูเพื่อไล่ควัน หลังจากที่ควันจางลง ภาพของหญิงสาวที่ดูเหมือนวัยรุ่นราวคราวเดียวกันก็ปรากฎขึ้น
ฉันถามย้ำไปอีกรอบเพื่อตอบสนองความอยากรู้อยากเห็นของฉัน
ฉัน : เธอ เป็น ใคร? (แค่กๆ) //สำลักควันนิดหน่อย
เธอเริ่มขยับปากและเปล่งเสียงออกมา "ฉันชื่อรัต รัตติกาล แค่กๆ เป็นเลขาคนใหม่ของผู้อำนวยการนรินทร์ค่ะ แค่กๆ"
เอ๋? ผอ.รับเลขาคนใหม่เข้ามาหรอ? แต่ช่างเถอะ...ทำไมเธอมาทำอะไรกับการทดลองของฉ๊านกันเนี่ย
เธอเอ่ยบอกฉันเมื่อสังเกตุเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
รัต : ฉันไม่ได้ตั้งใจนะคะ เรื่องเมื่อกี้มันเป็นอุบัติเหตุ ฉันแค่เห็นของน่าสนใจ และเกิดอยากทดลองผสมมันเข้าด้วยกันเท่านั้น ฉันชอบนะคะตอนที่ได้ทดลองเทสารแต่ละสารผสมกัน มันค่อยๆเปลี่ยนสี สุดยอดมากค่ะ
ฉัน : มันอันตรายนะ ถ้าผสมกันมั่วอย่างนั้น อาจจะไม่ใช่แค่ควัน อาจจะระเบิดหน้าแหกได้เลย
รัต : ไม่ต้องห่วงค่ะ ฉันจะวิ่งหนีไปก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์นั้น 555
ฉัน : (แม่นี่...)
รัต : ว่าแต่คุณเป็นใครหรอคะ?
ฉัน : ฉันเป็นครูสอนวิทยาศาสตร์ของที่นี่ เนฟ อลิซาเบธ ชวอ เบรนเชอร์
รัต : ถ้างั้นฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ เอ่อ...รัตขอตัวก่อนนะคะจะไปดูผอ.สักหน่อย ขอโทษเรื่องเมื่อกี้ด้วยนะคะ
ฉัน : ไม่เป็นไรค่ะ ไปเถอะ
เมื่อคุณรัต เลขาคนใหม่ของที่นี่เดินจากไป ฉันก้มมองดอกไม้ที่ตั้งใจจะกลับมาดูผลลัพธ์
ฉัน : (โอ้วววไม่ผลงานฉ๊านนนนนนนนนนน) ลาก่อยนะหมายเลข015
- 2 STAR SAPPHIRE STAMP
[ TEACHER CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับกลางในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับอาจารย์เท่านั้น มีลักษณะเป็นแซฟไฟร์
สีฟ้าผสมทองคำแท้ มีมูลค่า +75 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ดีเยี่ยมเป็นที่
น่าพึงพอใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +1,000,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
- Narin's Comment:
- ชอบเนื้อเรื่องตรงที่เนฟดูจะรำคาญขุ่นเคืองคุณรัตติกาลจังเลยครับ
ดูทั้งสองคนจะเข้ากันได้แบบแปลกๆ คุณรัตติกาลลายเส้นของเนฟ
ทำให้เธอดูเป็นสาวสวยหวาน ผมชอบจัง หวังว่าทั้งสองคนจะได้มีบท
ร่วมกันอีกในอนาคตนะครับ!! อีกสิ่งที่ชอบในงานนี้คือการที่คุณหยิบ
ความอยากรู้ชอบชอบทดลองของคุณรัตติกาล ซึ่งเป็นคาแรคเตอร์
ในจุดที่ยังไม่มีใครนำมาเล่นนัก นำเสนอออกมาได้ดีทีเดียวครับผม
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Lesson 12 : รัตติกาล
Fri 16 Jan 2015, 23:51
- คุณเลขาที่แสนน่ารัก...:
- "ผ่านพ้นช่วงปีใหม่มาได้ไม่นาน เห็นว่าผอได้เลขานี่ครับ หึหึ" ภูมิหันมาพูดกับเซย์หลังจากที่ครูที่สอนในคาบสุดท้ายออกจากห้องไป
แต่เซย์ก็ไม่สนใจและนั่งเก็บของเตรียมตัวออกจากห้องเรียน
"โถ่ คุณเซย์ครับบ ยังงอนผมเรื่องที่ผมแซวอยู่อีกเหรอครับ" ภูมิส่งสายตาปิ๊งๆใส่
'มันไม่ได้ช่วยอะไรหรอกนะคะนั่น' เซย์ส่งสายตาเบื่อหน่ายกลับไปยังภูมิ ทำเอาภูมิต้องมีสายตาหงอยกลับนั่งคอตกลงที่โต๊ะเรียนของตัวเอง
"ก็ผมเห็นว่าคุณสองคนดูสนิดสนมกันขึ้นนี่ครับ ผมก็คิดว่า...ซะอีก"
ภูมิบ่นพึมพำกับตัวเอง แต่เซย์ก็ไม่ได้สนใจตามเคย เมื่อเก็บของเสร็จก็รีบเดินออกจากห้องเรียน
"เซย์!" เสียงเล็กๆใสๆของแคลี่และไอรีนดังมาจากด้านหลัง
ติ๊ดๆๆ ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ
"ว่าไงไอรีน แคลี่" เซย์หันไปตอบทั้งคู่พร้อมกับรอยยิ้ม
"ยังไม่หายงอนภูมิอยู่อีกเหรอคะ ฮ่าๆ"
"ก็ภูมิน่ะชอบปากเสียใส่เซย์เองนี่เนอะ ใช่มั้ยเซย์"
"ไอรีน พูดแบบนี้ไม่แรงไปหน่อยเหรอ"
ติ๊ดๆ ติ๊ดๆๆ ติ๊ด ติ๊ดๆๆๆ
"ก็แบบนั้นแหละค่ะ"
"โธ่ สงสารภูมิออกนะ ถึงแม้จะแลดูน่าหมั่นไส้นิดๆก็เถอะค่ะ"
"ไอรีนพูดแรงอีกแล้วนะคะ"
"น่าๆ ไม่เห็นเป็นไรเลย..... โอ้ะ มานู้นแล้วๆ" ไอรีนทำตาโตมองผ่านเซย์เลยไปด้านหลัง เซย์และแคลี่มองตามสายตาของไอรีนไป
"สวัสดีครับ สาวๆทั้งสาม"
"สวัสดีค่ะพี่อนันดา วันนี้มาเร็วจังค่ะ" ไอรีนเอ่ยเสียงที่สดใสออกมา "อ่าว.. พี่ไอน์ล่ะคะ"
"ไอน์เอาเอกสารไปให้ผอ.เซ็นต์น่ะครับ เดี๋ยวตามมา" .. "เซย์ไอน์บอกว่าอีกสักครู่เดี๋ยวก็มาแล้วล่ะครับ" .. "แคลกลับกันได้หรือยัง?"
พี่อนันดาพูดกับทุกคนแบบรวบรัด
"ค่ะ กลับเลยค่ะ" แคลี่ตอบ
"เอ่อ... พี่ไอน์ฝากมาบอกเซย์เหรอ... แคลวันนี้ให้ไอรีนกลับด้วยนะ"
"อ เอางั้นก็ได้ แต่ไม่รอพี่ไอน์แบบนี้จะดีเหรอ"
"ปกติก็ไม่ค่อยได้กลับพร้อมพี่ไอน์อยู่แล้ว ไม่เป็นไรหรอก อีกอย่างก็........" ไอรีนพูดลากเสียงแล้วหันมามองเซย์
ติ๊ดๆๆติ๊ด ติ๊ดๆ
"อะไรเหรอไอรีน?"
"ไม่มีอะไรจ้าาาา ไปกันเถอะแคล พี่อนันดา" ไอรีนพูดจบก็ควงแขนทั้งคู่ออกจากห้องเรียนไป
'อย่าบอกนะว่าไอรีนก็คิดแบบเดียวกับภูมิน่ะ' เซย์บ่นในใจแล้วหันไปมองภูมิ 'อ่าว หายไปตั้งแต่เมื่อไหร่หว่า.... พี่ไอน์นานมาจังเลย
แต่ถ้าขึ้นไปห้องผอ.คงได้เจอกับเลขาคนใหม่ที่เขาลือกันสินะนั่น จะเป็นคนแบบไหนกันน้าาา'
"เซย์ครับ เซย์!" พี่ไอน์เดินหน้าตั้งเข้ามาในห้องเรียน
"คะ เป็นอะไรไปคะพี่ไอน์" เซย์รีบเดินไปรับพี่ไอน์ที่เดินพุ่งตรงมาจนจะชนกับโต๊ะของครูหน้าห้องเรียน
ติ๊ดติ๊ดๆๆ ติ๊ดๆๆ ติ๊ดๆๆๆ
"เกือบจะชนโต๊ะเรียนแล้วนะคะ ระวังหน่อย"
"เอ่อครับๆ คือผมตื่นตระหนกมากไปหน่อยครับ"
"แล้วเกิดอะไรขึ้นคะ เห็นเดินเหงื่อตกหน้าตั้งมาเชียว นี่ถ้ามองเห็นก็คงวิ่งแบบติดจรวดแล้วมั้งคะ"
"คิกๆ ฮ่าๆๆๆ เซย์ครับ เดี๋ยวนี้พิมพ์บ่นเก่งด้วยสินะ"
"พี่ไอน์น่ะ"
"ขอโทษครับ ฮ่าๆ เจ้าเครื่องมือนี่เสียงอย่างเดียวนะครับ ถึงจะมีเสียงได้แต่ก็ไม่รู้อารมณ์สินะ"
"ค่ะ แต่ได้ขนาดนี้ก็ดีแล้วล่ะค่ะ"
"แต่ถ้าใส่อารมณ์ได้ ประโยคที่เรียกพี่เมื่อกี้คงจะฟังดูน่ากลัวน่าดูเลยล่ะนะ.....มัวแต่พูดเล่นกันเรากลับหอพักกันเถอะครับ"
"นั่นน่ะสิคะ"
.
.
.
.
.
.
.
"แล้วตกลงที่หน้าตั้งตอนนั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้นคะ"
"เอ้อ จริงสิพี่เกือบลืมเลย เลขาคนใหม่น่ะ พี่ได้เจอแล้วนะ"
"ไม่ใช่ข่าวลือจริงๆด้วย"
"อืม นอกจากข้าวลือที่ว่า ผอ.มีเลขาคนใหม่ แล้วมีข่าวหรืออะไรเกี่ยวกับเลขาเพิ่มอีกหรือเปล่า"
"อืมม เช่นอะไรล่ะคะ"
"ก็แบบว่า... เป็นคนแบบไหน มาจากไหน นิสัยใจคอ ประมาณนี้น่ะ"
"ถ้าเรื่องมากจากไหนก็... เห็นว่าคุณเรเน่ส่งตัวมาให้ผอ.น่ะค่ะ ส่วนนิสัยก็ไม่ทราบด้วยเพราะยังไม่เคยเจอมาก่อนเลย"
"..งั้นสินะ รู้มั้ยทำไมพี่ถึงรีบกลับออกจากห้องผอ.เหมือนเจอผี"
"เพราะอะไรคะ แต่ข่าวลือนี้ก็จริงนี่คะ ที่ว่าในห้องผอ.มีบางสิ่งบางอย่างที่ไม่สามารถระบุชนิดได้ เมื่อตอนวันฮาโลวีนก็เจอด้วย.... พูดแล้วขนลุกชอบกล"
"ครับ อันนั้นพี่ก็เคยเจอ แต่ว่ารอบนี้ไม่ใช่นะ...... มันน่ากลัวมากกว่านั้น... แบบว่าสิ่งเมื่อกี้นี้ก็ไม่สามารถเทียบเท่าได้"
"ขนาดนั้นเลย มันคืออะไรคะ"
"สิ่งนั้นก็คือ.."
"อ่าว ทำไมภูมิไม่ปิดประตูห้องล่ะ พี่ไอน์ถึงห้องเซย์แล้วเอาไว้เจอกันพรุ่งนี้นะคะ... ขอเข้าไปเอ็ดภูมิก่อน"
"อ่ะครับ เอาไว้เจอกันนะ"
เมื่อเดินเข้าไปในห้องแล้วรีบเดินเข้าไปหาภูมิที่ที่ในสุดของห้อง .. ประตูหลังห้อง
'ภูมิ ทำไมไม่ปิดประตูห้อง' อยากจะพิมพ์แบบที่คิดในใจแต่ก็ต้องซะงักเครื่องมือสือสารแบบหลุดจากมือ
"ค คุณเซย์ ...ช่วยผมทีครับ"
ช่วงเวลาที่เปลี่ยนไป ค่าสายตาก็เปลี่ยนตามไปด้วย
'ภูมิอยู่กับใครกัน' จึงทำให้เซย์ต้องเดินเข้าไปดูให้ใกล้กว่าเดิม
ภาพตรงหน้าเซย์ทำเอาอึ้งไปหลายวินาที หญิงสาวที่สายตาดูเหมือนจะหลับอยู่ตลอดเวลา
หน้าตาที่ดูสะอาด ผมที่ดำสลวยที่ถูดม้วนไว้บนหัวไปครึ่งหัว
กำลังกำลังยืนเขย่งเท้าเปิดผ้าปิดตาภูมิ โดยที่ภูมิหลังติดผนังขยับไปไหนไม่ได้- Spoiler:
"มีรูมเมทเป็นเด็กสาวแสนน่ารัก"
หญิงสาวหันมายิ้มให้เซย์แล้วเดินเข้ามาหา เซย์ต้องก้าวถอยหลังไปเรื่อยๆ และเรื่อยๆ
ปัก
'แย่ละ ต ติดโซฟา'
เซย์หงายหลังล้มลงบนโซฟา โดยมีคุณหญิงสาวคลานมาค้ำเซย์
หญิงสาวเอื้อมมือมาถอดแว่นออก ทำเอาเซย์ต้องหลับตาปี๋
"แว่นเนี้ยควรจะเปลี่ยนได้แล้วนะ เพราถ้ามันยังช่วยให้เห็นได้ดีกว่าเดิมก็คงไม่เดินเข้ามาใกล้มากขนาดนี้แท้ๆ แต่ก็ดีแล้วล่ะน่ะ ฉันจะได้ไม่ต้องเดินเข้าไปหาเอง"
'ค คนๆนี้ ใครกัน......'
''มันน่ากลัวมากกว่านั้น... แบบว่าสิ่งเมื่อกี้นี้ก็ไม่สามารถเทียบเท่าได้''
'หรือว่าจะเป็น....'
ปัง
"คุณร๊าาาาาาาต!!!!"
"คุณเซย์ผมตามผอ.มาช่วยแล้วววว "ผอ.ตาตื่นเข้ามาพร้อมกับภูมิที่คงวิ่งออกไปตามหลังจากที่หลุดจากคุณรัตได้
หญิงสาวส่งแว่นคืนเซย์และลุกออกจากตัวเซย์อย่างเชื่องช้าเดินไปยืนที่หน้าผอ.
"มีอะไรคะผอ." คุณรัตนั้นพูดอย่างเฉยชาเหมือนว่าไม่ได้ทำอะไรไว้แต่อย่างใด
"นี่คุณยังมีหน้ามาถามว่ามีอะไรอีกเหรอ แล้วก็นะช่วยออกห่างจากผมไปสองเมตรด้วย!"
"ใจร้ายจังเลยนะคะผอ." นอกจากคุณรัตจะไม่ถอยห่างแล้วยังเอามือไปจับแขนของผอ.อีก ผอ.รีบกระตุกแขนแล้วถอยหลังออกจากตัวคุณรัตเอง
"ค คุณรัต คุณรีบกลับออกไปจากห้องของเด็กๆเดี๋ยวนี้นะ นี่คือคำสั่ง"
"งืม ง่วงจังเลย ไปก็ได้ค่ะ"
เมื่อคุณรัตออกจากห้องไปแล้วผอ.ก็รีบเดินเข้ามาขอโทษขอโพยเซย์กับภูมิยกใหญ่ แล้วก็ออกจากห้องไป
'อ่าาาาา สมกับที่พี่ไอน์บอกเลย....' เซย์ทิ้งตัวลงบนโซฟา แล้วภูมิก็นั่งลงที่เก้าอี้เบาะด้านข้าง
"คุณเซย์..." ภูมิเรียกเซย์ แต่เซย์ก็ทำเป็นไม่ได้ยินอีกตามเคย
"ผมขอโทษนะครับ"
คำนี้ทำเอาเซย์เมินไม่ลง เซย์พิมตอบโดยที่ไม่ได้หันไปมองภูมิ
"ขอโทษทำไมคะ"
"ก็เรื่องนั้นน่ะครับ"
'......'
"ก็ที่ผมแซวว่าคุณกับพี่ไอน์เป็น...."
ติ๊ดๆๆ ติ๊ดๆ ติ๊ดๆๆ ติ๊ด
"ไปขอโทษพี่ไอน์เถอะค่ะ"
"แล้วคุณหายงอนผมแล้วเหรอ"
"ใช่ หายแล้ว"
"จริงเหรอครับ ขอบคุณมากเลยนะครับ"
"จริงๆแล้วเซย์ต้องขอบคุณภูมิมากกว่านะ"
"เอ๋ ทำไมล่ะครับ หรือว่าเรื่องที่ผมไปตามผอ.ให้เมื่อกี้นี้"
"อืม"
"ครับ หึหึ"
"หัวเราะอะไรหา"
"เปล่าครับ ....เอ แล้วตกลงคุณเซย์กับพี่ไอน์เป็นยังไงกันเหรอครับ"
"พี่ไอน์น่ะก็แค่ตื่นเต้นกับเครื่องมือช่วยพูดนี้เท่านั้นแหละ"
"เหรอครับ... เอาน้ำหน่อยมั้ย"
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ดๆ
"ก็ดี"
มันออกทะเลไปเยอะเลย (ไม่ลงตอนต่อแล้วนะคะ มันสั้นไปหน่อย (หรืออาจจะมีก็ได้(?)))
- B - CLASS STAMP
[ STUDENT CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับนักเรียนเท่านั้น มีลักษณะเป็นดาวสีไพลิน
สื่อถึงความลึกล้ำ มีมูลค่า +75 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้อย่างดีเป็นที่
น่าพึงพอใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +1,000,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
- Narin's Comment:
- สำหรับเนื้อหาในครั้งนี้ต้องขออนุญาตบอกว่าน้ำเยอะพอสมควรเลยครับ
ใช้เวลาอยู่พักใหญ่เลยกว่าจะเข้าเนื้อเรื่อง แต่ถึงอย่างนั้นก็ชอบเนื้อเรื่อง
ในช่วงที่คุณรัตติกาลโผล่มามาก ท่าทีของเธอนั้นช่างเหมือนก็อตซิล่า
ที่หลุดออกมาจากกรงซาฟารีเวิร์ลอย่างไรอย่างนั้น จุดนึงที่ผมชอบและ
สังเกตได้จากงานของคุณ คือการที่คุณไม่ได้เขียนถึงเพียงแต่ตัวเอง
แต่มักจะดึงตัวละครรอบข้างเข้ามามีส่วนร่วมด้วยเสมอ เวลาอ่านแล้วรู้สึก
ครื้นเครง อบอุ่น เป็นสายสัมพันธ์ที่กว้างและเหนียวแน่น ในครั้งต่อๆไป
ผมอยากให้คุณลองเขียนถึตัวละครที่ไม่เคยเขียนถึงเพิ่มดูนะครับ
มันอาจจะสนุกมากกว่านี้ก็เป็นได้!! สุดท้ายนี้ภาพถึงแม้จะไม่เต็ม
แต่มุมกล้องและการจัดวางภาพทำออกมาให้ดูตั้งใจและจงใจให้เป็น
เช่นนั้นมากครับ ชอบตรงที่เลือกที่จะเบลอหน้าตัวละครเป็นพิเศษเลย
- Nearmoki-2b
Narin
อดีตผู้อำนวยการโรงเรียน
0
+65 M 413 K 676
Re: Lesson 12 : รัตติกาล
Sat 17 Jan 2015, 00:00
ถึงคุณรัตจะแปลกๆไปบ้างแต่ผมก็คิดว่าเธอน่ารักดีในยามที่หลับอยู่นะครับ...
บทความที่ผมกับคุณรัตเจอกันครั้งแรกอยู่แรปบนสุดครับผม
Signature ------------------------------------------------>
- ผู้มาเยือนผู้มาเยือน
Re: Lesson 12 : รัตติกาล
Sat 17 Jan 2015, 00:01
ส..ส่งงานค่า
- พบกันครั้งแรกกับคุณเลขา:
- "....เห... หนังสือเยอะจังเลยแฮะ....."
เห็นเมื่อวันแคลเห็นก่อนดาไปห้องสมุด
แคลก็เลยอยากลองหาหนังสือมาอ่านบ้างน่ะค่ะ แฮะๆ
แต่ห้องสมุดที่นี่หนังสือก็เยอะเหมือนเดิมเลยนะคะ ครั้งล่าสุดแคลเข้ามา
ตอนมาหาหนังสือภาษาอักษรเบลล์ไปให้ผอ.อ่านให้ฟัง
แต่ก็นานแล้วล่ะค่า แคลก็เลยอยากลองกลับมาหาหนังสืออ่านดูบ้าง
แคลหันซ้ายหันขวาไปรอบๆห้องสมุดที่มีแต่ชั้นหนังสือสูงพอดู
หนังสือเล่มหนาบ้างบางบ้างแทรกอยู่เต็มชั้นไปหมด
กลิ่นหนังสือที่แคลชอบอวลไปทั่วห้องกว้าง เฮ้อ...บรรยากาศดีจังเลยค่ะ~~!!
หืม? หมวดดาราศาสตร์?? ดวงดาวงั้นเหรอ....
หลังจากยืนคิดอยู่ครู่นึง มือเล็กก็เอื้อมไปหยิบหนังสือเล่มหนา
พลางใช้มือข้างที่เหลือถือไปเพื่อเอาไปนั่งอ่านเล่น
เอ๊ะ.......น นั่นใครน่ะ สวยจัง
ตรงที่นั่งริมหน้าต่างมีหญิงสาวคนหนึ่งที่ไม่คุ้นหน้ากำลังฟุบหลับอยู่
ใบหน้าเรียวผิวขาวนวลตัดกับผมสีดำยาว
ดวงตาที่ตอนนี้ปิดสนิทอยู่กับจมูกได้รูปและริมฝีปากบาง
ทำให้แคลเผลอมองค้างไปซักพัก
คนสวยคนนี้คือใครกันคะ..??
เพื่อคลายปมสงสัย แคลเลยเดินเข้าไปมองใกล้ๆ
อืม....เหมือนแคลเริ่มคุ้นๆหน้าแล้วแฮะ ......ใครกันนะ..
ยิ่งสงสัย...แคลยิ่งยื่นหน้าเข้าไปมองใกล้ๆเพื่อพิศดูใบหน้าของอีกฝ่าย
อาจจะใกล้มากไป.. จนเธอคนนั้นลืมตามามองผู้รุกรานเวลานอนของเธอ!
ดวงตาปรือค่อยๆเผยอขึ้นช้าๆเหมือนคนลืมตาไม่ขึ้น
".......อ้าว อรุณสวัสดิ์ค่ะ?"
เสียงเนือยของหญิงสาวปริศนากล่าวทำลายความเงียบ
"ห เห๊หห ข ขอโทษค่ะที่ทำให้ตื่น~~!!!"
"ไม่เป็นไรนี่คะ? ฉันแค่เผลอหลับไปเท่านั้นเองค่ะ เป็นเรื่องปกติ.."
เสียงเนือยเอ่ยต่อ หยั่งกับคุยกับคนละเมอเลยแฮะ.......
"...นั่น ชอบดวงดาวหรอคะ?" อีกฝ่ายเอ่ยถามหลังจากจ้องหนังสือที่อยู่ในมือแคลครู่หนึ่ง
"อ๋อ...ค ค่ะ หนูชอบดาวมากเลย"
"อืม...ฉันก็ชอบดาวเหมือนกันค่ะ ไว้ไปดูดาวด้วยกันนะคะ.."
อีกฝ่ายพูดด้วยเสียงยานคางเช่นเดิมพร้อมส่งยิ้มมาให้ ส สวยจังเลยค่ะ!!
"ค...ค่า ไว้เจอกันใหม่นะคะ !!" แคลยิ้มกลับให้พร้อมทำหน้าว่าเรียกชื่อไม่ถูกค่ะ ว่าแต่ยังไม่รู้ชื่อเลยนี่นา?!
" รัตติกาลค่ะ ฉัน รัตติกาล เลขาคนใหม่ของผอ.นรินทร์ค่ะ "
เหหหหหหหหหหหหหห?!!ผอ.มี เลขาด้วยงั้นหรอคะะะะ?!!!- รูปค่าาาา:
- A - CLASS STAMP
[ STUDENT CLASS ONLY ]
ตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไปสำหรับนักเรียนเท่านั้น มีลักษณะเป็นดาวสีทับทิม
สื่อถึงความหรูหรา มีมูลค่า +80 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ยอดเยี่ยมเป็น
ที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน- Spirit Point +1.250,000
ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด ซึ่งสามารถนำไปใช้ในการ
แลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง
- Narin's Comment:
- ผมชอบสีหน้าของคุณรัตติกาลในรูปมากเลยครับ เธอดูหลับอย่างสบายใจ
ไร้เรื่องกังวลจริงๆ คำที่คุณใช้บรรยายคุณรัตติกาลทำให้ผมนึกอยากจะเห็น
หน้าเธอสักครั้งเลยละครับ ผมชอบสายตาที่คุณมองเธอ แล้วก็ชอบบรรยากาศ
อุ่นๆที่มีให้สัมผัสตลอดทั้งเรื่อง เป็นฉากที่ทำให้อุ่นใจจัง
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
|
|