พบ 4 รายการ
- on Fri 28 Sep 2018, 12:54
- Search in: ห้องเก็บเอกสารเก่า
- หัวข้อ: Event : Pumpkin War
- ตอบ: 413
- อ่าน: 4725
- on Sun 17 Jun 2018, 23:10
- Search in: ห้องเก็บเอกสารเก่า
- หัวข้อ: Event : MasterArts
- ตอบ: 22
- อ่าน: 1085
Event : MasterArts
ส่งงานครับ #TEAMRED- พวกเราจะก้าวไปข้างหน้าอย่างสนุกสนานครับ:
- ขั้นตอนและรายละเอียดการทำงาน:
- #TEAMRED
สมาชิกทีมสีแดง ประกอบด้วย
1. ไทระ - หัวหน้าทีม
2. รินทร์
3. ธีรภัทร์ ( วี )
เมื่อได้รับโจทย์แล้ว หัวหน้าทีมจึงจัดประชุมและปรึกษาหารือเกี่ยวกับรายละเอียด และได้แบ่งหน้าที่ดังต่อไปนี้- 1. ผู้คิดคอนเซปต์:
ผู้รับหน้าที่ : ไทระ, รินทร์, วี
อันดับแรกคือการหา “ไอเดีย” และ “คอนเซปต์” ให้ตรงกับโจทย์ “ภาพหน้าปกกลุ่มคอมมู โดยสื่อถึง ความสนุกสนานและการก้าวไปด้วยกัน”
ไทระจึงให้ทุกคนเสนอไอเดียของตัวเองก่อนครับ
ไอเดียจาก “รินทร์”
ต่อด้วยไอเดียจาก “วี”
และไอเดียจาก “ไทระ”
เมื่อนำไอเดียของทุกคนมารวมกันแล้ว เราจึงได้คอนเซปต์คือ “กิจกรรมที่ทุกคนทำร่วมกัน”
ซึ่งต้องเป็นกิจกรรมที่สร้างความสนุกสนาน
และสื่อสารบ่งบอกว่าทุกคนพร้อมที่จะสามัคคีรวมพลังกันเพื่อการก้ามไปข้างหน้าพร้อมที่จะเริ่มต้นใหม่
- 2. ผู้จัดองค์ประกอบ:
ผู้รับหน้าที่หลัก : รินทร์
ผู้รับหน้าที่รอง : ไทระ, วี
ตอนแรกทางทีมของเราค่อนข้างเป็นกังวลกับการจัดองค์ประกอบมาก
เพราะจำเป็นต้องวาดสมาชิกที่อยู่ในแฟ้มประวัติทั้งหมด ซึ่งมีทั้งหมด 19 คน ( ไม่รวมอาภากรและวิฬาร์ที่เป็นสมาชิกใหม่ )
และทางทีมตกลงกันว่าจะวาดเอลีทด้วย ดังนั้นจึงจะมีทั้งหมด 20 คน
ด้วยความกังวล ไทระจึงขอให้ทุกคนลองร่างและจัดวางองค์ประกอบตามที่คิดกันออกมาภายใน 20 นาที
และนี่เป็นภาพที่ทีมสีแดงลองร่างกันครับ
ภาพร่างของ “รินทร์”
ภาพร่างของ “ไทระ”
ภาพร่างของ “วี”
เมื่อได้ทั้ง 3 ภาพแล้ว เราจึงทำการโหวตและลงมติว่าจะใช้การจัดองค์ประกอบแบบของรินทร์
เพราะดูแล้วมีมิติน่าสนใจ และดูเป็นการจัดองค์ประกอบที่น่ารักครับ
จากนั้นเราก็คุยกับว่าจะให้ใครอยู่ตรงไหน และกำลังทำอะไรครับ
- 3. ผู้วาด:
ผู้รับหน้าที่ : รินทร์
ไทระเห็นว่ารินทร์เป็นผู้เสนอไอเดียการจัดองค์ประกอบที่โหวตเลือกกัน
จึงคิดว่ารินทร์น่าจะเข้าใจรายละเอียดขององค์ประกอบมากที่สุด และไทระอยากได้ลายเส้นแบบเดียวกัน
ไทระคิดว่าลายเส้นของรินทร์เหมาะที่จะวาดแนวนี้ที่สุดเลยมอบหน้าที่วาดให้กับรินทร์
ซึ่งถือว่าเป็นงานที่ค่อนข้างหนักพอสมควร รินทร์จะคอยนำรูปที่กำลังวาดมาให้ช่วยกันดูเป็นระยะๆ
แม้ว่าจะมีอุปสรรค์บ้างแต่รินทร์ก็สามารถทำหน้าที่ของตัวเองได้อย่างน่าพึงพอใจและน่าชื่นชมมากครับ
และนี่คือรูปที่รินทร์วาดออกมา
- 4. ผู้ตัดเส้น:
- ผู้รับหน้าที่ : วี
เมื่อได้รูปวาด ( รูปร่างแล้ว ) ไทระจึงมอบหมายหน้าที่ตัดเส้นให้กับวีครับ
เหตุผลที่ให้วีทำหน้าที่เพราะว่าเคยเห็นวีวาดรูปรอยสักบ่อยๆ ซึ่งถือว่าเป็นการวาดรูปที่มีความละเอียด
ไทระคิดว่าการตัดเส้นเหมือนเป็นเรื่องง่ายๆ แต่ที่จริงแล้วมันไม่ง่ายเลย
ถ้าหากตัดเส้นไม่ดีหรือตัดเส้นไม่สะอาด ก็จะทำให้ขั้นตอนต่อไปทำงานได้ลำบาก
จากเหตุผลที่บอก ไทระเลยคิดว่าวีน่าจะเป็นคนที่วาดรายละเอียดได้ดี
ดังนั้นจึงเหมาะกับหน้าที่ตัดเส้นที่ต้องใช้ความละเอียดพอสมควรครับ ซึ่งวีก็ทำหน้าที่ได้ดีและน่าพึงพอใจมากเช่นกันครับ
และนี่คือภาพที่วีได้ตัดเส้นมาให้ครับ
- 5. ผู้ลงรายละเอียดเพิ่มเติม:
ผู้รับหน้าที่ : ไทระ, วี, รินทร์
พอได้รูปที่ตัดเส้นแล้ว ไทระก็ช่วยปรับเส้นและเสริมในบางจุดครับ โดยมีวีและรินทร์คอยให้คำแนะนำ
และนี่คือรูปร่างขั้นที่สองที่ได้ออกมาครับ
- 6. ผู้ระบายสี:
ผู้รับหน้าที่ : ไทระ
ภาพต้องสื่อถึงความสนุกสนาน สดใส อบอุ่น และการก้าวไปพร้อมกัน ดังนั้นไทระจึงรับหน้าที่นี้เพราะคิดว่าตัวเองลงสีได้ตรงกับโจทย์ และเป็นคนที่ลงสีแนวสดในครับ
นี่คือภาพปกที่เสร็จเรียบร้อยแล้วครับ
ภาพปกกลุ่มคอมมูนี้ ทางทีมสีแดงอยากสื่อว่า “ทุกคนสนุกสนานที่ได้ทำกิจกรรมร่วมกัน”
และการวาดระบายสีป้ายโรงเรียนก็สื่อว่า “เราจะสร้างสรรค์สิ่งต่างๆ ไปด้วยกันและเริ่มก้าวเดินไปข้างหน้า ป้ายนี่คือสิ่งแรกที่เป็นสัญลักษณ์ว่าเราได้ขยับก้าวไปข้างหน้าและจะได้พบเจอสิ่งใหม่ๆ ก้าวไปพร้อมกับทุกคนใน ควิ้นท์คอมมู”
- จากใจเล็กน้อยครับ:
ตรงนี้จะเป็นรายละเอียดที่อาจไม่เกี่ยวกับหน้าที่เท่าไหร่ แต่ไทระรู้สึกว่าอยากเขียนครับ
สารภาพตามตรงว่าตอนแรกค่อนข้างกังวลมากที่ได้รับหน้าที่เป็นหัวหน้าทีมสีแดง ไม่รู้ว่าเราจะทำหน้าที่ได้ดีหรือไม่
แต่เมื่อได้ประชุมคุยงานกับรินทร์และวีแล้ว ทำให้ความกังวลคลายไปมากเลยครับ ทั้งสองคนให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่
แม้จะมีบ้างที่ความเห็นไม่ตรงกันแต่เราก็ฝ่าฟันกันมาได้
ระหว่างที่แบ่งงานให้แต่ล่ะคนก็เกิดอุปสรรค อย่างเช่นรินทร์ที่ระหว่างวาด ญาติของรินทร์ต้องเข้าโรงพยาบาลทำให้รินทร์ต้องไปดูแลญาติก่อน
แต่รินทร์ก็ยังกลับมาวาดรูปให้ได้ ขอบคุณรินทร์มากจริงๆ ครับ ขอบคุณมากจริงๆ
ส่วนวีก็ช่วยดูรายละอียดตัวละครอีกทีค่อยเพิ่มเติมรายละเอียดเล็กๆ น้อยให้ตอนตัดเส้น และวีทำงานได้เร็วมากครับ
ขอบคุณในความพยายาม ความตั้งใจ และความมุ่งมั่นของทั้งสองคนมากครับ #ทีมสีแดงแรงฤทธิ์
- on Tue 14 Feb 2017, 23:25
- Search in: ห้องเก็บเอกสารเก่า
- หัวข้อ: ROOMMATE 7 : วุ่นรัก สลับใจ
- ตอบ: 21
- อ่าน: 2557
ROOMMATE 7 : วุ่นรัก สลับใจ
คำแนะนำข้อที่1 - ควรที่จะอ่านของแอนน์ก่อนหรืออ่านซ้ำเพื่อความเข้าใจ
ข้อที่2 - วนกลับไปอ่านข้อที่ 1
ในเรื่องนี่จะไม่มีอะไรมากเท่าที่ควรค่ะ(สั้น แถมบางที่อ่านแล้วไม่ค่อยกระจ่าง อาจจะขัดๆตาไปบ้าง) ยังไงเนื้อก็ไม่ต่างจากของหนูแอนน์เท่าไหร่-- /โดนตี
สำหรับเรื่องนี้คาร์ของษรในร่างแอนน์จะไม่เหมือนคาร์ปกติของน้องษรมาก น้องจะคอยคิดมากค่ะเพราะว่าคอยจะลืมนู่นนี่ ยิ่งรู้ตัวว่าจะลืมนี่ยิ่งแล้วใหญ่ ถ้าไม่นับเรื่องที่ต้องถามตลอดเวลาจะนับว่าน้องพูดน้อยลงกว่าเดิมเยอะ แต่เรื่องนี้จะทำให้ษรได้พอเข้าใจว่าอาการของแอนน์เป็นยังไง แอนน์จะรู้สึกยังไงบ้าง ในขณะเดียวกันพอกลับไปเป็นตัวเองก็จะเข้าใจมากขึ้นอีก และยิ่งเป็นษรด้วยแล้วหลังจากกลับไปอยู่ในร่างตัวเองเหมือนเดิม คงจะไม่พ้นคอยดูแลเอาใจใส่แอนน์มากกว่าปกติเป็นแน่
#ทีมแต่งเรื่องไม่ค่อยดีภาษาไม่ค่อยสวย
#ทีมคะแนนฟิคเป็น0
#ทีมอธิบายในเรื่องให้เข้าใจไม่ได้จนต้องอธิบายต่อข้างนอก..
ไหนมีอะไรดี o<<
- Spoiler:
- .ก๊อก ก๊อก ก๊อก…."ส สาหวัดดีคา ชื่อแอนน์ ป-เปนรูมเมทของคูณค่า" เมื่อประโยคนั้นจบลง เราที่แอบมองอยู่ก็เลยตัดสินใจเปิดประตูกว้างๆแล้วเดินออกไปกอดเธอคนนั้นและพูดประโยคสั้นๆกับเธอ ดูเหมือนว่าเธอคงจะตกใจไม่น้อย... แต่การกอดเป็นวิธีเพิ่มความสัมพันธ์ที่ดีนะ!
.
.
.
หลังจากอาบน้ำเสร็จเเละเปลี่ยนชุดเรียบร้อย เราที่กำลังจัดวางของอยู่ในห้อง พอได้ยินเสียงเคาะเลยรีบเดินไปอยู่หน้าประตูทันที
อ๊า….ต้องเป็นรูมเมทของเราแน่ๆ เธอๆๆชื่ออะไรนะ…
‘แอนน์’
ใช่รึเปล่านะ ตื่นเต้นจัง อ๊า--
นี่มันเพราะความตื่นเต้นรึเปล่านะที่ทำให้เราเผลอเปิดประตูออกมาหน่อยๆสะแล้ว...
.
"ค ค่า เปนเพื่อนกัน.. คุณชื่ออาราย" เธอกอดเรากลับ แถมถามชื่อเราด้วยล่ะ! เราก็เลยตอบไป เธอคนนั้นพูดทวนชื่อเราซ้ำหลายๆรอบ นั่นทำให้เราสงสัย แต่เราก็คิดว่านั่นคงเป็นการฝึกพูดรึเปล่า ก็ดูยังไงเธอก็เป็นคนต่างชาตินี่นา...เเต่เธอตัวโตจังน้า...แถมยังสวยมากๆด้วยล่ะ……..
ส...สวย….สวยแบบเบลอๆน่ะนะ
เราต้องหรี่ตาถึงสี่ห้ารอบเพื่อพยายามที่จะจำใบหน้าของเธอ...แต่ว่ามันยากจัง…. เอาเป็นว่า สาวผมทองละกันนะ!
.
.
.
แต่จะยืนอยู่แบบนี้นานๆไม่ได้ เราเลยถอยเข้าไปในห้องพร้อมกับเรียกเธอคนนั้นเข้ามาด้วย แล้วจู่ๆเธอก็พูดขึ้นมาว่า "ระ เราจำม่ายด้ายค่ะ" เธอพยายามอธิบาย "เราป่วย เราจำอะไรไม่ค่อยด้าย เราจะลืมเรวมากมาก" "ถ้า ถ้าทำให้รู้สึก.. ม่ายดี เราขอโทษนาคา" เราฟังอีกฝ่ายที่พยายามจะอธิบายในขณะที่กำลังปิดประตูแล้วหันไปยิ้มให้ก่อนจะส่ายหน้าตอบเป็นเชิงว่าไม่เป็นไร ตอนแรกเราก็ไม่เข้าใจหรอก แค่คิดว่าเธอคงเป็นโรคอะไรสักอย่าง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ถามอะไรอยู่ดี...
บรรยากาศในห้องเงียบไป เรารู้สึกอึดอัดมากๆเลย ทั้งๆที่ปกติจะชวนคุยแถมพูดเยอะด้วย ต..แต่ทำไมกันนะ ระหว่างนั้นดูหมือนว่าเธอกำลังขีดๆเขียนๆอะไรสักอย่างด้วยล่ะ แต่ไม่อยากรบกวนเลยได้แต่นั่งมอง แล้วจู่ๆเธอก็พูดขึ้นมา "ระ เราปายอาบน้ำนาคา" แล้วก็คว้าชุดนอนจากกระเป๋าแล้วพุ่งเข้าห้องน้ำไป
[ แบบนั้นคืออะไรหรอ... เธอไม่ชอบเราหรือเปล่านะ เราทำอะไรผิดไปหรอ หรือ...หรือเราพูดอะไรไม่ดีทำอะไรไม่ดีไปหรอ.. ไม่เอาสิ….ไม่เอาแบบนี้ ]
เรานั่งแปลกใจอยู่พักนึงเลยล่ะ แต่...เธอก็เข้าไปนานด้วยสิ ทำยังไงดีล่ะ…..
เอาเป็นว่าพรุ่งนี้ค่อยคุยได้มั้ยนะ? ทว่า...ในขณะที่คิดแบบนั้นเราก็อยู่บนเตียงนอนแล้วล่ะ
กลัวจัง...เราจะเป็นเพื่อนกันได้ใช่มั้ย….
………
…
.
.
…
………
แต่รู้ตัวอีกที ก็เช้าสะแล้ว….
เสียงนาฬิกาปลุกบวกกับแรงสั่นที่รบกวนอยู่ใต้หมอนทำเอาเราขมวดคิ้วเลยล่ะ อา….เราใช้มือควานไปทั่วเพื่อหาสิ่งที่กำลังรบกวน จนเราไปเจอมันที่ใต้หมอน และเราใช้ความพยายามนิดหน่อยที่จะปิดมันโดยการรูดหน้าจอแบบสุ่ม จนมันดับลง…..
[ ก่อนหน้านี้เราก็ได้ยินเสียงแปลกๆด้วยล่ะ เสียงมันคุ้นมากเลย… “ข- ขอโทษนะ ษร” ]
เรานอนไปได้สักพักก่อนจะตัดสินใจลุกขึ้นมาและรู้สึกแปลกใจที่เหมือนผมมันยาวพาดไหล่ มันเลยติ่งหูไป….แต่เราไม่ได้คิดอะไรมากเลยลุกขึ้นยืนเพื่อจะไปเข้าห้องน้ำ ทว่า………
เราต้องขยี้ตาหลายๆรอบด้วยกันเพื่อที่จะทำให้ภาพตรงหน้ามันหายไป “ทำมาย….เราถืงอยู่โตงน้าน...ฝานหรอ” อ…..เดี๋ยวนะ ทำไมเสียงถึงแปลกๆแล้วไหนจะสำเนียงนี่อีก แต่สิ่งที่มันแปลกมากที่สุดก็คือ ทำไมมีเราอีกคนอยู่ตรงนั้น….
.
.
.
.
.
[ ดูเหมือนว่าพวกเราจะสลับร่างกัน.. ฟังดูน่าเหลือเชื่อหยั่งกับเรื่องราวแฟนตาซีไม่มีผิด เพราะคิดว่าถึงจะพูดไปคงไม่มีคนเชื่อ ดีไม่ดีอาจจะถูกคิดว่าบ้าด้วย พวกเราสองคนเลยตกลงกันว่าจะไม่บอกใคร แล้วลองใช้ชีวิตในฐานะอีกฝ่ายไปก่อนจนกว่าจะหาทางกลับร่างเดิมได้ โชคดีที่พวกเธอทั้งคู่เป็นเด็กใหม่ หากเผลอทำอะไรที่ไม่สมกับเป็นอีกฝ่ายคงไม่มีใครรู้มากนักหรอก ]
อาจจะลำบากหน่อยสำหรับแอนน์ เพราะสายตาที่ไม่ดีของเราทำให้แอนน์ที่อยู่ในร่างเราต้องเจ็บตัวบ่อยๆ และเพราะรู้สึกผิดเลยเสนอหนทางที่พอจะสามารถช่วยได้โดยการจับมือกันไว้ จะได้ไม่ต้องไปชนอะไรอีก..
เราทั้งสองหลังจากที่ทำธุระส่วนตัวของแต่ละคนเรียบร้อยก็ตัดสินใจที่จะจับมือกันไปโรงเรียน และมันเป็นเรื่องดีที่ไม่ค่อยมีใครู้เรื่องของเรา...รึเปล่านะ? แต่วันนี้ก็มีหลายคนที่ดูแปลกๆ….
แต่ว่า...เราไม่เข้าใจว่าทำไมแอนน์ถึงทำหน้าไม่พอใจในบางครั้ง เหมือนเบื่อหน่ายที่จะตอบคำถามเราเลย และมีตอนที่เธอ….เสียงดังใส่เราด้วย….
นั่นทำให้เราไม่ค่อยอยากจะถามอะไรเลย…..
แต่มัน…
………….
…..
อะไร….
อะไรนะ.......
……….?
[ เหตุการณ์หลายๆอย่างเกิดขึ้นมากมาย แต่ว่า….เรารู้สึกแปลกๆจัง….
รู้สึกเหมือนทำอะไรหลายอย่างไปแล้ว แต่ว่าเราดัน...ลืมไปสะได้….
จะว่าไป...นี่เรากำลังทำอะไรอยู่นะ……. ]
วันพรุ่งนี้เราจะตื่นขึ้นมาเป็นยังไงนะ...
.
.
.
.- ความคิด:
- ต้องเป็นเพราะพลังของเชฟอะไรแปร์ๆแน่เลย! ฮึ่ม!
ฟิคไม่ดีเราจะชดเชยด้วยการเปย์รูปทีหลัง---
/อะไรนะไม่ได้
A. รางวัลสำหรับคู่ที่ทำภารกิจได้เพอร์เฟ็คและน่าอัศจรรย์มาก 100%++
 MASTER TRIANGLE STAMPตราประทับระดับสูงสุดในหมวดภารกิจรูมเมทและภารกิจพิเศษ มีลักษณะเป็นสามเหลี่ยมทองคำแท้ มีมูลค่า +200 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้เพอร์เฟ็คเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน |
 +3,000,000 Spirit Pointไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง |
- Narin's Comment:
- ชอบความกล้าเล่นของษรครับ เพราะจำไม่ได้เลยไม่เขียน
ซะเลย แหม่ ต้องใช้ความกล้าระดับหนึ่งในการส่งนะเนี่ย
ฮ่าๆๆๆๆ
กล้าส่งก็กล้าให้ครับ!! ครั้งนี้เป็นภารกิจครั้งเรียกของษร
จริงๆแล้วเขียนดีเลยนะครับ ภาษาที่ใช้เองก็อ่านง่าย
ถ้าเริ่มต้นยังเขียนดีขนาดนี้ หมั่นทำภารกิจต่อไปจะเขียน
ดีขึ้นขนาดไหน!!
สิ่งที่เห็นเด่นชัดที่สุดเลยคือความสามัคคีและทีมเวิร์คของ
ทั้งสองคน เนื้อเรื่องออกมาเกื้อหนุนกันอย่างลงตัวมาก
ดูท่าจะเข้ากับรูมเมทคนแรกได้ดีสินะครับ ถ้าสนุกกันผม
ก็ดีใจนะ
แต่ยังไงก็ตาม ครั้งนี้ที่ได้สแตมป์สูงสุดด้วยเนื้อหาสั้นขนาดนี้
เป็นเพราะมันสั้นแบบมีเหตุผลที่มาที่ไป และได้งานของแอน
ดันขึ้นไปอีกทีนะครับ ปกติแล้วงาน S จำเป็นจะต้องมีเนื้อหา
มากกว่านี้อีกสักหน่อยนะครับ แค่อยากบอกให้ทราบไว้
ขอบคุณสำหรับภารกิจครั้งแรกครับ น่ารักกันมากๆ!!
- on Sun 26 Jun 2016, 00:36
- Search in: ห้องเก็บเอกสารเก่า
- หัวข้อ: Lesson 42 : Switch meme
- ตอบ: 7
- อ่าน: 1282
Lesson 42 : Switch meme
#ทีมรัตติกาล
- รูปใหญ่:
- วาด :
- ตัดเส้น :
- ลงสี :
✎ ผู้ที่ทำภารกิจได้ยอดเยี่ยมกว่ามาตรฐาน (80%+)
 A - CLASS STAMPตราประทับระดับสูงในหมวดภารกิจทั่วไป มีลักษณะเป็นดาวสีทับทิม สื่อถึงความหรูหรา มีมูลค่า +80 Grade Exp. จะได้รับเมื่อปฎิบัติภารกิจได้ยอดเยี่ยมเป็นที่น่าประทับใจแก่ผู้อำนวยการโรงเรียน |
| +1,250,000 Spirit Point ไอเทมเพิ่มแต้มสะสม Spirit Point ตามปริมาณที่กำหนด สามารถนำไปใช้ในการแลกเปลี่ยนเป็น CHIPS ได้ในภายหลัง |
|
|
|